Türkiye Maarif Vakfı Programı’nda Bulunan Okuma ve Yazma Kazanımlarının Aşamalılık ve Karşılıklık İlişkisine Göre İncelenmesi

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 1, 1 - 21, 30.06.2022

Mehmet Kara , Selen Diren Topbulut

Öz

Dil öğrenimi sistemli, programlı ve dört temel dil becerisi alanına hitap edecek şekilde olmalıdır. İkinci dil öğrenmek isteyen öğrenicilere yönelik sistemli bir program gerekmektedir. Bu doğrultuda belli kurum ve kuruluşlar tarafından çalışmalar yürütülmektedir. Bu kurumlardan olan Türkiye Maarif Vakfı 2020 yılında Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi adlı bir program yayımladı. Bu çalışmada 2020 yılında yayımlanan programdaki okuma ve yazma öğrenme alanlarının A2 ve B1-B2 seviyesindeki kazanımları incelenmiştir. Hedef dilin yazılı kültürünü anlayabilmek ve hedef dilin sembolleriyle bir şeyler anlatabilmek için bu beceri alanlarına ihtiyaç vardır. Bu çalışmada okuma kazanımlarının yazma kazanımlarında karşılığı olup olmadığı, kazanımlar arasındaki hiyerarşiye ve programdaki okuma ve yazma kazanımlarının sarmal olup olmadığı sorularına cevap aranmıştır. Çalışmada kazanımlar karşılaştırılırken doküman analizinden yararlanılmıştır. Programda okuma ve yazma alanlarındaki kazanımların sarmal olduğu ve karşılıklılık ilkesine uyduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi, okuma, yazma

Kaynakça

• Anderson, L. W. ve Krathwohl, D. R. (ed.).(2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing: A revision of Bloom’s Taxonomy of educational objectives. USA: Longman.
• Arıcı, A. F. (2018). Okuma eğitimi. Ankara: Pegem.
• Arıcı, A. F. ve Taşkın, Y. (2019). Okuma becerisinin diğer dil becerileriyle ilişkisi. Uluslararası Alan Eğitimi Dergisi, 5 (2) , 185-194 . doi: 10.32570/ijofe.650240
• Aşcı, Y. ve Topçu Tecelli, N. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde okuma ve yazma becerisi geliştirmeye yönelik öykü kullanımı. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD) , (32) , 203-220. DOI: 10.20427/turkiyat.642418.
• Bağcı, H. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım yeterlilik düzeyleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 45-68.
• Balcı, A. (2016). Okuma ve anlama eğitimi. Ankara: Pegem.
• Balcı, M. ve Melanlıoğlu D. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi programı” üzerine. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (KÜSBD) 10(2), 173-198.
• Bloom B. S., Engelhart M. D., Furst E. J., Hill W. H. ve Krathwohl D. R. (1956). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational goals. USA: Longmans.
• Bruner, J. S. (1960). The process of education. Cambridge: Harvard University Press.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2019). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem.
• Common European Framework of Reference for Languages learning, teaching, assessment. (2021). Cambridge: Cambridge University Press.
• Çekici, Y. E. ve Kara, M. (2017). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarında metinler arası aşamalılık: yedi iklim Türkçe ve izmir üzerine karşılaştırmalı bir inceleme. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), s. 411-426. doi: 10.14686/buefad.287776
• Demirel, Ö. (2017). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem.
• Demirel, Ö. (2020). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem.
• Dilidüzgün, Ş. (2019). Yazma becerisinin önemi. N. Bayat (Ed.), Yazma ve eğitimi içinde (s. 187-222). Ankara: Anı.
• Girgin, D. ve Şahin, Ç. (2020). Nicel ve nitel araştırma yöntemlerinin karşılaştırılması. B. Oral ve A. Çoban (Ed.), Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri içinde (399-418). Ankara: Pegem.
• Gündüz, O. & Şimşek, T. (2013). Okuma eğitimi. Ankara: Grafiker.
• Güneş, F. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe yazma öğretimi: yaklaşımlar ve modeller. A. Şahin (Ed.), Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi içinde (s. 599-523). Ankara: Pegem.
• Karadağ, Ö. (2015). Temel dil becerileri arasındaki ilişkiler açısından Türkçe dersi öğretim programları üzerine bir değerlendirme. D, Uçgun. ve A, Balcı. (Ed.),Türkçe eğitimi alanının ilk profesörü Murat Özbay’a armağan içinde (s. 271-296). Ankara: Pegem.
• Karagül, E. (2020). Yenilenmiş bloom taksonomisine göre güncel Türkçe öğretim programları. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 6(1), 56-71. doi: 10.31464/jlere.666641.
• Kaya, M. ve Kardaş, N. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe öğretim programı üzerine bir inceleme. Kuram ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 1- 20.
• Kılıç, A. (2021). Tükiye maarif vakfı yabancı dil olarak Türkçe öğretimi programı a1- a2 dinleme/izleme ve okuma/anlama kazanımlarının 21. yüzyıl okuryazarlık becerileri kapsamında değerlendirilmesi. Uluslararası Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Dergisi, 4(2), 148-164.
• Köse, D. ve Özsoy, E. (2020). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretiminin otuz yılı: 1990-2020 TURKOPHONE, 7(2).
• Maden, A. (2020). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi programlarında söz varlığını zenginleştirme. Journal of History School, 46, 1822-1857.
• Razı, S. ve Tur, N. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe okuma öğretimi. A. Şahin (Ed.), Yabancı dil olarak Türkçe öğretim içinde (s. 542-469). Ankara: Pegem Akademi.
• Sözer, Y. ve Aydın, M. (2020). Nitel veri toplama teknikleri ve nitel veri analizi süreci. B. Oral ve A. Çoban (Ed.), Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri içinde (249-281). Ankara: Pegem.
• TYDÖP (2020). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretim Programı. İstanbul: TMV Yayınları.
• Ulutaş, M. ve Kara, M. (2019). TÖMER Türkçe öğretim programları okuma kazanımlarının bilişsel stratejiler açısından incelenmesi. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 5(2), 232-250. doi: 10.31464/jlere.575801.
• Yalçın, A. (2018). Türkçenin öğretim yöntemleri-son bilimsel gelişmeler ışığında. Okuma becerisi içinde (ss. 120-210). Ankara: Akçağ.
• Yıldırım, A. (1999). Nitel araştırma yöntemlerinin temel özellikleri ve eğitim araştırmalarındaki yeri ve önemi. Eğitim ve Bilim, 23(112), 7-17.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.