İbnü’l ‘Arabî’nin Vahyin Anlaşılmasına Dönük Yaklaşımı

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 89 - 104, 30.12.2018

Fevzi Yiğit

Öz

İbnü’l ‘Arabî’nin (ö. 1165/1240) bilgi felsefesinin temelinde manevi tecrübe ve ilahi öğretim vardır. O, bilgiyi Allah’ın bağışlayıp öğrettiği ve insanın kendisinin öğrendiği bilgi olmak üzere ikiye ayırır. Buradan hareketle İbnü’l ‘Arabî, metin okuma yöntemlerini de ikiye ayırır: Birincisi metnin kendisinden okuma, ikincisi ise metnin sahibinden okuma. Birincisinden farklı olarak ikinci okuma biçiminde okuyucunun zihninde oluşan soru ve sorunları metin sahibine sorma imkânı vardır. Böylece metinden yazarının maksatları net olarak anlaşılır. Bu metodu Kur’an’a uygulayan İbnü’l ‘Arabî, Hz. Muhammed’den sonra Kur’an’ı sahibinden okuma imkânının bulunduğunu ve bunun velilere ait bir meziyet olduğunu iddia etmiştir. Allah, velilere Kur’an’ın anlamlarını tekrar tekrar indirmektedir. Şu halde insan-ı kâmil ve veliler halkı aydınlatmakla sorumludur.

Anahtar Kelimeler

İslam Felsefesi, Vahiy, Kur’an, Veli, İbnü’l ‘Arabî, Okuyuş Biçimi

Ibn al-‘Arabî’s Approach Towards Understandıng the Qur’an

Öz

On the basis of the philosophy of knowledge of Ibn al- ‘Arabî (d. 1165/1240), there is spiritual experience and divine teaching. He divides knowledge into two: one is what God has taught man, and the other is what man learned himself. Thus, Ibn al-’Arabî divides the text reading methods into two: the first is reading the text itself directly, and the second is reading the text through the owner of it. Unlike the first, in the second form of reading, the reader has the opportunity to ask his questions about the text to its owner. In this way, the author’s aims in the text are clearly understood. Ibn al-’Arabî, who applied this method to the Qur’an, claimed that there is the opportunity to read the Qur’an through its owner even after the death of the Prophet Muhammad and that it is a virtue belonging to the saints (walî, pl. awliya) only. God is revealing the meanings of the Qur’an to the saints over and over again. In this case, the perfect man (insan al-kamil) and the saints are responsible for conveying the meanings of the Qur’an to the people.

Anahtar Kelimeler

Revelation, Reading Style, Islamic Philosphy, Ibn al-‘Arabî, The Qur’an, Walî, Reading Style

Kaynakça

• Çelik, İbrahim. “Furkan”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 13: 220-221. Ankara: TDV Yayınları, 1996.
• Fârâbî. İdeal Devlet (El-Medînetü’l- Fâzıla). Trc. Ahmet Arslan. Ankara: Vadi Yayınları, 1997.
• İbnü’l ‘Arabî. Fusûsü’l-Hikem. Trc. Nuri Gencosman. İstanbul: MEB Yayınları, 1992.
• İbnü’l ‘Arabî. Fütûhâtü’l Mekkiyye. Trc. Ekrem Demirli. 18 Cilt. İstanbul: Litera Yayıncılık, 2006-2013.
• İbnü’l ‘Arabî. Fütûhâtü’l Mekkiyye. Pdf kitap. www.al-mostafa.com.
• İbnü’l ‘Arabî. Ahadiyet Risâlesi. Trc. Hüseyin Şemsi Ergüneş. İstanbul: İlk Harf Yayınları, 2012.
• İbn Sînâ. İşaretler ve Tembihler. Trc. Ali Durusoy - Ekrem Demirli. İstanbul: Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı, 2014.
• Keklik, Nihat. Muhyiddin İbn’ül-’Arabî. İstanbul: Büyük Matbaa, 1966.
• Nasr, S. Hüseyin – Leaman, Oliver. İslam Felsefesi Tarihi. Trc. Şamil Öcal - H. Tuncay Başoğlu. 2 Cilt. İstanbul: Açılım Kitap, 2007.
• Ovacık, Zübeyir. İbn Sînâ ve Gazzâlî’de Vahiy Anlayışı. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, 2010.
• Seyyid Râzi. Nehcü’l-Belağa (İmam Ali’nin Hutbeleri, Mektupları ve Hikmetli Sözleri). Trc. Kadri Çelik. Thk. Seyyid Ali Hüseyni Buhti. Nürnberg: Ferec Yayınları, 2001.
• Yiğit, Fevzi. İbnü’l ‘Arabî Metafiziğinde İnsan. İstanbul: Önsöz Yayınları, 2016.
• Yiğit, Fevzi. “İbnü’l ‘Arabî’de Ontolojik Açıdan İnsan”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 40/1 (2016): 205-232.