Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRK ve JAPON NİNNİLERİNİN SÖZEL ve MÜZİKAL ANALİZİ

Yıl 2021, Sayı: 5, 1 - 15, 30.12.2021

Öz

Çocukları uyutmak, sakinleştirmek için söylenen ninniler, aynı zamanda içinden çıktıkları toplum ve söyleyen kişi hakkında önemli ipuçları barındıran kültürel değerlerdir. Betimsel karakterli bu çalışmada, 50 Türk ninnisi ile 50 Japon ninnisi arasında sözel analiz yapılmıştır. Ninnilerde yer alan renk, sayı vb. kelimeler ile motifleşmiş sözler karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Ayrıca ninnilerde değinilen konular (aşk, özlem gibi) vurgulanmıştır. Çalışmanın devamında amaçlı örneklem kapsamında seçilmiş 5 Türk ninnisi ile 5 Japon ninnisi arasında ses alanı, kullanılan seslerin dağılımı, ritmik ve melodik yapı bakımından analizler gerçekleştirilmiştir.
Çalışma sonucunda, ninnilerin genel yapısı gereği, sözel ve müzikal açıdan sadelik, Türk ve Japon ninnilerinin ortak özelliği olarak ortaya çıkmıştır. Bununla birlikte kullanılan motifler, hitap şekilleri, kıyafetler bakımından toplumsal farklılıklar saptanmıştır. Ninnilerde yer alan meyve, çiçek, hayvan isimlerindeki büyük fark, coğrafi özellikleri net şekilde ortaya koymuştur. Ninniyi söyleyen kişilerin ruhsal durumu ve değindikleri konular açısından da dikkat çekici farklılıklar belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Atalay, Besim (1986). Divanü Lügati’it Türk Tercümesi, C.3., Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
  • Çelebioğlu, Amil (2000). Türk Ninniler Hazinesi, İstanbul: Kitabevi Yay.
  • Çoruhlu, Yaşar (2002). Türk Kültürünün Ana Hatları, İstanbul: Kabalcı Yay.
  • Gelişli, Yücel ve Elçin Yazıcı (2016). “Ninniler ve Çocuk Eğitimindeki Önemi”, Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Sosyal Bilimler Dergisi, 01/01, s.1-7.
  • Gubler, Greg (1974). “Kitsune: The Remarkable Japanese Fox”, Southern Folklore Quarterly”, 38/2, s.121-134.
  • Hockley, Allen, “Women: Real&Imagined”, Globetrotter’ Japan People, https://ocw.mit.edu/ans7870/21f/21f.027/gt_japan people/ga1_essay04.html (Erişim Tarihi: 12.05.2018) Ninnilere erişmek için faydalanılan kaynak
  • Ikeda, Kikan (1958). Sei Shonagon, Ken Akiyama, Shinji Kishigami, Makura no Soshi, Iwanami. Ninnilere erişmek için faydalanılan kaynak
  • Kıraç, Ekrem (1997). “Türk Halk Şiirinde Ritm, Ezgi ve Ninni Söyleme Geleneğinin Rolü”, PAÜ. Eğitim Fakültesi Dergisi, S.3, s.38-40.
  • Masaharu, Hasegawa (1989). Shoku Nihongi (Shin Nihon Koten Bungaku Taikei) (Japanese Edition), Japonya: Iwanami Shoten.
  • Masuda, Sayo (1959). “Geisha”, Gendai Kyoyo Zenshu: Nihon no Jyosei (Japanese Women), Vol. 11, Tokyo, s. 138-219.
  • Nishidate, Yoshiko (2016). 子守唄のえほん―親子でうたい継ぐ CD付, Yayımcı firma: チャイルド本社; 愛蔵版 Düzenleyen: 日本子守唄協会 (Japonya Ninni Derneği) S.2, Ninnilere erişmek için faydalanılan kaynak
  • Ogiwara, Miyoko (1985). “「江戸子守歌」についての一考察”, The Bulletin of Musashino Junior College (白梅学園大学・短期大学紀要), Vol.2, s.51-60.
  • Ohnuki-Tierney, Emiko (2002). Kamikaze, Cherry Blossoms and Nationalisms.
  • Washio, Noriyoshi. 中国と日本における色彩語の対, Url: http://www.cgu.ac.jp/Portals/0/1-library/kiyou/n31-3.pdf , s.51-66.
  • Wells, Keiko (1997). Japanese Folksongs Created by Child Nursemaids”, Ritsumeikan University.
  • 唄いつぐ-親から子へ CD付, Yayımcı firma: 産経新聞社 Düzenleyen: 日本子守唄協会 (Japonya Ninni Derneği) 2007/7

LYRICAL AND MUSICAL ANALYSIS OF TURKISH AND JAPANESE LULLABIES

Yıl 2021, Sayı: 5, 1 - 15, 30.12.2021

Öz

Lullabies sung to calm children are cultural values that contain important clues about the society and the people who sing them. In this descriptive study, lyrical analysis was conducted between 50 Turkish lullabies and 50 Japanese lullabies. Features such as colour, number, and motifs in lullabies have been examined comparatively. In addition, the topics mentioned in lullabies (love, longing, etc.) have been emphasized. In the continuation of the study, analyses have been made between 5 Turkish lullabies and 5 Japanese lullabies in terms of tessitura, distribution of sounds used, rhythmic and melodic structure.
As a result of the study, due to the general structure of lullabies, verbal and musical simplicity emerged as a common feature of Turkish and Japanese lullabies. However, social differences have been determined in terms of the motifs, clothes and the ways of addressing. The great difference in the names of fruits, flowers and animals in the lullabies clearly revealed the geographical features. Significant differences were also determined in terms of the mental state of the people who sing the lullaby and the issues they talked about.

Kaynakça

  • Atalay, Besim (1986). Divanü Lügati’it Türk Tercümesi, C.3., Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
  • Çelebioğlu, Amil (2000). Türk Ninniler Hazinesi, İstanbul: Kitabevi Yay.
  • Çoruhlu, Yaşar (2002). Türk Kültürünün Ana Hatları, İstanbul: Kabalcı Yay.
  • Gelişli, Yücel ve Elçin Yazıcı (2016). “Ninniler ve Çocuk Eğitimindeki Önemi”, Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Sosyal Bilimler Dergisi, 01/01, s.1-7.
  • Gubler, Greg (1974). “Kitsune: The Remarkable Japanese Fox”, Southern Folklore Quarterly”, 38/2, s.121-134.
  • Hockley, Allen, “Women: Real&Imagined”, Globetrotter’ Japan People, https://ocw.mit.edu/ans7870/21f/21f.027/gt_japan people/ga1_essay04.html (Erişim Tarihi: 12.05.2018) Ninnilere erişmek için faydalanılan kaynak
  • Ikeda, Kikan (1958). Sei Shonagon, Ken Akiyama, Shinji Kishigami, Makura no Soshi, Iwanami. Ninnilere erişmek için faydalanılan kaynak
  • Kıraç, Ekrem (1997). “Türk Halk Şiirinde Ritm, Ezgi ve Ninni Söyleme Geleneğinin Rolü”, PAÜ. Eğitim Fakültesi Dergisi, S.3, s.38-40.
  • Masaharu, Hasegawa (1989). Shoku Nihongi (Shin Nihon Koten Bungaku Taikei) (Japanese Edition), Japonya: Iwanami Shoten.
  • Masuda, Sayo (1959). “Geisha”, Gendai Kyoyo Zenshu: Nihon no Jyosei (Japanese Women), Vol. 11, Tokyo, s. 138-219.
  • Nishidate, Yoshiko (2016). 子守唄のえほん―親子でうたい継ぐ CD付, Yayımcı firma: チャイルド本社; 愛蔵版 Düzenleyen: 日本子守唄協会 (Japonya Ninni Derneği) S.2, Ninnilere erişmek için faydalanılan kaynak
  • Ogiwara, Miyoko (1985). “「江戸子守歌」についての一考察”, The Bulletin of Musashino Junior College (白梅学園大学・短期大学紀要), Vol.2, s.51-60.
  • Ohnuki-Tierney, Emiko (2002). Kamikaze, Cherry Blossoms and Nationalisms.
  • Washio, Noriyoshi. 中国と日本における色彩語の対, Url: http://www.cgu.ac.jp/Portals/0/1-library/kiyou/n31-3.pdf , s.51-66.
  • Wells, Keiko (1997). Japanese Folksongs Created by Child Nursemaids”, Ritsumeikan University.
  • 唄いつぐ-親から子へ CD付, Yayımcı firma: 産経新聞社 Düzenleyen: 日本子守唄協会 (Japonya Ninni Derneği) 2007/7
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çağatay Ege Şahin Bu kişi benim

Feyzan Göher

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 26 Ekim 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Şahin, Ç. E., & Göher, F. (2021). TÜRK ve JAPON NİNNİLERİNİN SÖZEL ve MÜZİKAL ANALİZİ. Uluslarası Müzik Ve Sahne Sanatları Dergisi(5), 1-15.