SÜRDÜRÜLEBİLİR SİSTEMLER: 2010-2020 YILLARI ARASI LİTERATÜR İNCELEMESİ

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 1, 18 - 47, 09.07.2021

Ezel Özkan , Yıldız Şahin

Öz

Dünyada sanayileşme ve teknolojideki gelişmelerle birlikte fosil yakıtların kullanımı doğaya zararı artırmıştır. Bu etkenlerin neden olduğu iklim değişikliği sebebiyle, çevreci ve sürdürülebilir olan konular önem kazanmıştır. Bu çalışmada sürdürülebilir sistemler hakkında literatüre dayalı araştırmalar verilmektedir. Bu konu ile ilgili yapılan literatür incelemesinde, Türkiye’de 2010-2019 yılları arasında yayınlanan çalışmalar altı başlık altında incelenmiştir. Bunlar yeşil tedarik zinciri, yeşil lojistik, yeşil pazarlama, yeşil ekonomi, yeşil enerji ve yeşil tesistir. İlgili alanlarda gerçekleştirilen çalışmalarda kullanılan yöntemler ve uygulamalar değerlendirilmiştir. Çalışmanın ilgili alanda çalışma gerçekleştirecek olan araştırmacılara yön göstereceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Sürdürülebilirlik, Yeşil kavramlar, Literatür incelemesi

Kaynakça

• [1] Geng, Y., Ji, W., Wan Z., Lin, B. ve Zhu Y., “A Review of Operating Performance in Green Buildings: Energy Use, İndoor Environmental Quality and Occupant Satisfaction,” Energy and Buildings, vol. 183, pp. 500-514, (2018).
• [2] Asadi, S. ve Dahlan H. M., “Organizational Research in The Field of Green IT: A Systematic Literature Review From 2007 to 2016,” Telematics and Informatics, vol. 34, no. 7, pp. 1191-1249, (2017).
• [3] Gianfrate G. ve Peri M., “ The Green Advantage: Exploring The Convenience of İssuing Green Bonds,” Journal of Cleaner Production, vol. 219, pp. 127-135, (2019).
• [4] Küçükoğlu, M. T., “The Mediating Role of Green Organizational Culture Between Sustainability and Green Innovation: A Research İn Turkish Companies,” Business & Management Studies: An International Journal, vol. 6, no.1, pp. 64-85, (2018).
• [5] Asmelash, A. G. Ve Kumar, S., “Assessing Progress of Tourism Sustainability: Developing and Validating Sustainability İndicators,” Tourism Management, vol.71, pp. 67-83, (2019).
• [6] Küçükoğlu, M., “Sürdürülebilirlik ve Yeşil Yenilik Perspektifinde Türk İşletmelerin İncelenmesi,” Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul, (2012).
• [7] Sellitto, M. A., Hermann, F. F., Blezs, Jr, A. E., ve Barbosa-Póvoa, A. P., “Describing and Organizing Green Practices in The Context of Green Supply Chain Management: Case Studies,” Resources, Conservation and Recycling, vol. 145, pp. 1-10, (2019).
• [8] Özkaya, B., Kazançoğlu, İ., “Lojistik İşletmelerini Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimine Yönlendiren Etkenlerin Değerlendirilmesi”, Journal of Yaşar University , 15 (59) , 490-502, (2020).
• [9] Yıldız, B., “Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimi Uygulamalarının Performans Üzerindeki Etkisinin Yapısal Eşitlik Modeli İle Analizi”, Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 4 (1) , 1-22, (2020).
• [10] Gelmez, E., “The Mediation Role of Environmental Performance in the Effects of Green Supply Chain Management Practices on Business Performance”, Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi , (19) , 606-613, (2020).
• [11] Engin, B. ve Paksoy, T., “Yeşil Tedarik Zincirinde Tam Zamanında Dağıtım Modellemesi,” Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, c. 22, s. 1, ss. 93-103, (2019).
• [12] Coşkun, S., Bozyi̇ği̇t, S., “Yeşil Tedarik Zinciri Uygulamaları Üzerine Kimya Sektöründe Bir Alan Araştırması”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 21 (2) , 605-637, (2019).
• [13] Çınar, A., Uygun, Ö., “Sezgisel Bulanık AHP Yöntemiyle Yeşil Tedarikçi Seçimi”, Journal of Intelligent Systems: Theory and Applications , 2 (2) , 24-31, (2019).
• [14] Yaprak, İ., Doğan, N., ”Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimi: İlgili Literatüre Dayalı Bir Mevcut Durum Analizi”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi , 15 (4) , 1143-1165, (2019).
• [15] Yarlıkaş, S., Can, Z., “Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimini Etkileyen Faktörlerin Önem Sıralamalarının SWARA ve Copeland Yöntemleri ile Belirlenmesi”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi , 14 (3) , 899-924, (2019).
• [16] Baki, R., “Literature Review on Green Supply Chain Management Concept and Problems During It’s Implementation,” The Journal of International Scientific Researches, vol.3, no. 2, pp. 114-122, (2018).
• [17] Daldır I. ve Tosun, Ö., “Bulanık Waspas ile Yeşil Tedarikçi Seçimi,” Uludağ University Journal of The Faculty of Engineering, c. 23, s.4, ss. 193-208, (2018).
• [18] Güner Gören H. ve Şenocak, A., “Macbeth Based Taguchi Loss Functions Approach For Green Supplier Selection: A Case Study in Textile Industry,” Textile and Apparel, vol. 28, no. 2, pp. 90-97, (2018).
• [19] Denizhan, B., Yalçıner, A. ve Berber, Ş., “Analitik Hiyerarşi Proses Ve Bulanık Analitik Hiyerarşi Proses Yöntemleri Kullanılarak Yeşil Tedarikçi Seçimi Uygulaması,” Nevşehir Bilim Ve Teknoloji Dergisi, c. 6, s. 1 , ss. 63-78, (2017).
• [20] Demi̇rci̇, A., Çalışkan, A., Yelok, Y., “Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimi Ve Çevresel Sürdürülebilirlik Olgusuna İlişkin Farkındalık Düzeyinin Ölçülmesi: Mersin İli Örneği”, The International New Issues in Social Sciences , 5 (5) , 601-626, (2017).
• [21] Gök, M. ve Arıcı, T., “Yenilikçi Süreç Yönetiminde Yalın Üretim Sistematiği,” Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 10, s. 1, ss. 62-73, (2017).
• [22] Uygun, Ö., Erkan, E. ve Demir, H., “Bulanık Bilişsel Haritalar Kullanılarak Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimi İçin Bir Değerlendirme Modeli,” Akademik Platform Mühendislik Ve Fen Bilimleri Dergisi, c. 5, s. 3, ss. 26-34, (2017).
• [23] Güzel, D., Demi̇rdöğen, O., “Tedarik Zinciri Bütünleşmesi, Yeşil Tedarik Zinciri Uygulamaları ve İşletme Performansı Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma”, Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 6 (2) , 362-394, (2016).
• [24] Atrek, Y. ve Özdağoğlu, Y., “Yeşil Tedarik Zinciri Uygulamaları: Alüminyum Doğrama Sektörü İzmir Örneği,” Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 14, s. 2, ss. 13-25, (2016).
• [25] Alaeddin, K., Nusret G. Ve Mehri Banu, S., “Yeşil Tedarik Zinciri Uygulamasının Önündeki Engeller: Analitik Hiyerarşi Prosesi Yöntemi İle Kipaş Kâğıt Fabrikasında Bir Uygulama,” Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, c. 6, s. 2, ss. 117-140, (2016).
• [26] Emek, M. Ve Doğan, B., “Yeşil Yayılım Tedarik Zinciri Yönetimi / Diffusion of Green Supply Chain Management,” Mukaddime, c. 5, s. 2, ss. 141-159, (2015).
• [27] Güzel, D., Demi̇rdöğen, O., “Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimi”, The International New Issues in Social Sciences , 1 (1) , 45-70, (2015).
• [28] Ergülen, Y. ve Büyükkeklik, A., “Çevre Yönetiminde Yeni Bir Yaklaşım Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimi,” Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, c. 10, s. 1-2, ss. 33-50, (2014).
• [29] Lai K. H. ve Wong C. W., “Green Logistics Management and Performance: Some Empirical Evidence From Chinese Manufacturing Exporters,” Omega, c. 40, s. 3, ss. 267-282, (2012).
• [30] Görgülü, H., Paksoy, T., Çalık, A., “Kapalı Döngü Tedarik Zincirinde Yeşil Lojistik Ve Yer Seçimi İçin Bir Karma Tamsayılı Programlama Modeli Önerisi”, Verimlilik Dergisi , (3) , 201-217, (2020).
• [31] Di̇şkaya, F., Di̇nçer, S., “Yeşil Lojistik Yönetiminde Araç Rotalama Optimizasyonu İçin Bir Model Önerisi”, Beykoz Akademi Dergisi , 6 (1) , 29-46, (2018).
• [32] Koç, Ç., Özceylan, E., “Yeşil ve Elektrikli Araç Rotalama Problemleri Üzerine bir Literatür Taraması ve Araştırma Öngörüleri”, Gaziantep University Journal of Social Sciences , 17 (3) , 1041-1053, (2018).
• [33] Gülmez, Y., Rad, S., “Green Logistics For Sustainability”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi , 13 (3) , 603-614, (2017).
• [34] Yangınlar G. ve Sarı K., “İşletmeleri Yeşil Lojistik Uygulamalarına Zorlayan Sebepler Üzerine Bir Araştırma,” Trakya University Faculty of Economics and Administrative Science, c. 6, s. 1, ss. 101-121, (2017).
• [35] Doğru, A. ve Fışkın, C., “Relationship Between Green Logistics Tendency and Logistics Performance: A Comparative Case Study on Logistics Service Providers,” Turkish Journal Of Maritime And Marine Sciences, vol. 2, no. 1, pp. 27-36, (2016).
• [36] Gültaş, P. ve Yücel, M. “Yeşil Lojistik: Yeşil Ulaşım Hizmetleri Malatya Büyükşehir Belediyesi Örneği,” Akademik Yaklaşımlar Dergisi, c. 6, s. 2, ss. 70-83, (2015).
• [37] İncaz, S., “Lojistik Ve Sürdürülebilirlik Bağlamında Yeni Yaklaşımlar”, Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 3 (1) , 149-162, (2015).
• [38] Chen H. C. ve Yang, C. H., “Applying a Multiple Criteria Decision-Making Approach To Establishing Green Marketing Audit Criteria,” Journal of Cleaner Production, vol. 210, pp. 256-265, (2019).
• [39] Akdoğan, L., Durmaz, Y., Deği̇rmenci̇, B., “Algılanan Tüketici Etkililiğinin Ekolojik Bilinçli Tüketici Davranışı Üzerine Etkisi: Çevresel Kaygının Aracılık Rolü”, Akademi Sosyal Bilimler Dergisi , 7 (20) , 95-117, (2020).
• [40] Akçadağ, M., Elli̇beş, O., “Mağaza Yöneticilerinin Yeşil Pazarlama Karmasına Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi: Kocaeli Alışveriş Merkezi Uygulaması”, PressAcademia Procedia, 11 (1) , 101-109, (2020).
• [41] Gök, A., Yüzgeç, Z., “Yeşil Pazarlama Açısından Çimento Sanayisindeki Uygulamalar: Elazığ’da Örnek Olay İncelemesi”, . Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 30 (1) , 159-176, (2020).
• [42] Gedi̇k, Y., “Yeşil Pazarlama Stratejileri ve İşletmelerin Amaçlarına Etkisi”, International Anatolia Academic Online Journal Social Sciences Journal , 6 (2) , 46-65, (2020).
• [43] Gürdi̇n, B., “Yeşil Pazarlamanın Bilimsel Haritaların Görselleştirilmesi Tekniğiyle Bibliyometrik Analizi”, Econder International Academic Journal , 4 (1) , 203-231, (2020).
• [44] Boz, D., Duran, C., Başköy, S., “Yeşil Pazarlama Faaliyetlerinin Tüketiciler Üzerindeki Etkileri”, OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi , 15 (22) , 1346-1372, (2020).
• [45] Uygun, E. ve Özkul, E., “Kişisel Değerlerin Yeşil Pazarlama Faaliyetlerinde Bulunan Otel İşletmelerine Yönelik Tutumlar Üzerindeki Etkileri”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 23 (43) , 613-652, (2020).
• [46] Özcan, H., Özgül, B., “Yeşil Pazarlama Ve Tüketicilerin Yeşil Ürün Tercihlerini Etkileyen Faktörler”, Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi , (1) , 1-18, (2019).
• [47] Özdemi̇r, Z. ve Yaşa Özeltürkay, E., “Tüketicilerin Çevre Konusundaki Bilinçlerinin Eko – Etiketli Gıdalar için Daha Fazla Ödeme İsteklilikleri Üzerindeki Etkisi: Adana İli Örneklemi”, Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 23 (1) , 77-100, (2019).
• [48] Atılgan, K., “Stratejik Yeşil Pazarlama Bağlamında Yeşil Fiyatlandırma Literatürünün İncelenmesi”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 28 (3) , 50-58, (2019).
• [49] Akdemi̇r, R. ve Akbulut, O. “Yeşil Pazarlama Stratejilerinin Rekabet Avantajına Etkisinin İncelenmesi: Muğla İlinde Yer Alan 4 Ve 5 Yıldızlı Otel İşletmelerine Yönelik Bir Araştırma” , Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (72) , 1676-1687, (2019).
• [50] Çatı, K. ve Öcel, Y., “Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Çevreci Bilinç Düzeyinin Çevreci Davranış Üzerine Etkisi: Düzce İli Örneği”, Gaziantep University Journal of Social Sciences , 18 (4) , 1412-1431, (2019).
• [51] Deni̇z Çakıroğlu, A., Özcan, A., Çakıroğlu, M., “Genç Tüketicilerin Yeşil Ürünlere Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi: Giresun Üniversitesinde Bir Uygulama”, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi , 11 (20) , 75-88, (2019).
• [52] Aslan Çeti̇n, F. ve Korucuk, N., “Yeşil Pazarlama Bağlamında Yeşil Ürünlere İlişkin Tüketici Satın Alma Davranışı; Kafkas Üniversitesi Örneği”, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 10 (19) , 250-289, (2019).
• [53] Yasa, Y. Ve Cop, R., “Yeşil Pazarlama Anlayışında Tüketicilerin Plastik Poşet Kullanımına Yönelik Bakış Açıları: Belçika Örneği”, Gazi İktisat ve İşletme Dergisi , 5 (1) , 34-45, (2019).
• [54] Yaşar, L. Ve Saydan, R., “Çevre Bilinci Ve Çevreci Ürün Satınalma Davranışında Demografik Faktörlerin Etkisi: Van İli Örneği”, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 4 (8) , 126-143, (2019).
• [55] Çabuk, S., Güreş, N., İnan, H., Arslan, S., “A Survey on the Attitudes of Passengers Towards Green Airlines”, Journal of Yaşar University , 14 (55) , 237-250, (2019).
• [56] Çeli̇k, O., Canoğlu, M., “Ulakbim Veri Tabanında Sürdürülebilir Ve Çevreci Pazarlama Konusunda Yayınlanmış Makalelerin Bibliyometrik Analizi”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 28 (3) , 24-36, (2019).
• [57] Öndoğan, E., “Hazır Giyim Sektörü Ve Yeşil Pazarlama,” Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 27, s. 2, ss. 97-110, (2018).
• [58] Aydın, S. ve Tufan, F., “Sürdürülebilirlik ve Yeşil Kavramları Bağlamında Y Kuşağının Satın Alma Davranışları,” Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, c.11, s.2, ss. 397-420, (2018).
• [59] Aksoy, H., “Yeşil Pazarlama Çerçevesinde Tutum-Davranış Uyuşmazlığına Akli Hareket Kuramı İle Yaklaşım,” Pazarlama İçgörüsü Üzerine Çalışmalar, c. 2, s. 1, ss. 13-24, (2018).
• [60] Çekiç Akyol, A. ve Altuğ, T., “Kurumsal Yeşil İmajın Kurumsal Web Sitelerinde Aktarımı: Arçelik Ve Bosch Örneği,” İnif E- Dergi, c. 3, s. 1, ss. 194-212, (2018).
• [61] Küçükkancabaş Esen, S. ve Biner Uysal, N., “Yeşil Satın Alma Davranışının İncelenmesi: Çevresel Kaygının, Algılanan Tüketici Etkinliğinin Ve Demografik Faktörlerin Etkileri,” Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c.19, s.2, ss. 205-229, (2018).
• [62] Kaya, F., “Yeşil Paylaşımlar: Yeşil Markaların Sosyal Medya Paylaşımları,” İnif E- Dergi, c.3, s.2, ss. 213-233, (2018).
• [63] Sarıtaş, A., “Yeşil Satın Alma Davranışının Algılanan Tüketici Etkinliğine Etkisinde Çevresel Kaygının Aracılık Rolü,” Sosyal Araştırmalar Ve Davranış Bilimleri Dergisi, c.4, s.5, ss. 47-71, (2018).
• [64] Sarıtaş, Y., “Gençlerin Yeşil Ürünlere İlişkin Tutumlarının Bazı Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi,” Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, c.22, s.2, ss. 557-580, (2018).
• [65] Çakır, M., “Yeşil Ürün Grupları Çerçevesinde Marka Ve Markalama Kararları,” Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c.5, s.9, ss. 333-378, (2017).
• [66] Çetinkaya, C. ve Özceylan, E., “A Survey on University Students’ Attitudes on Green Products: A Case Study in Gaziantep University,” Gaziantep University Journal Of Social Sciences, vol.16, no.1, pp. 289-302, (2017).
• [67] Gedik, T., Kurutkan, M. ve Çil, M., “Yeşil Pazarlama Algısı ve Yeşil Satın Alma Davranışı: Düzce Üniversitesi Örneği,” Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi, c.10, s.1, ss. 1-13, (2017).
• [68] Gürdin, B., “Yeşil Pazarlama Yaklaşımıyla Motorlu Taşıtların Çevre Vergisi Kapsamına Alınması,” Uluslararası Beşeri Ve Sosyal Bilimler İnceleme Dergisi, c. 1, s. 1, ss. 39-49, (2017).
• [69] Karahan, M., Görgün, B. ve Oktay, A., “Üniversite Öğrencilerinin Yeşil Pazarlama Ve Çevre Farkındalık Düzeyleri: Fırat Üniversitesi Örneklemi,” Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi, c.4, s.2, ss. 57-76, (2017).
• [70] Korkmaz, M., Atay, L. ve Yıldırım, H., “Yeşil Ürün Satın Alma Davranışı, Kişilerarası Etkilenme Eğilimi Ve Sosyal Etki Arasındaki İlişki: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma,” Seyahat Ve Otel İşletmeciliği Dergisi, c.14, s.3, ss. 40-52, (2017).
• [71] Korkmaz, H. ve Atay, L., “Otel İşletmelerinde Yeşil Pazarlama ve Çevre Sertifikalarının Değerlendirilmesi,” Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c.9, s.4, ss. 113-126, (2017).
• [72] Korkmaz, H. ve Atay, L., “Otel İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamalarının Rekabet Avantajına Ve İşletme Performansına Etkisi,” Sosyal Ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, c.17 s.38, ss. 176-203, (2017).
• [73] Nas, A., “Between the Urban and The Natural: Green Marketing of Istanbul’s Gated Community Projects,” İdealkent, c.8, s.22, ss. 396-422, (2017).
• [74] Alkaya, A., Çoban, S., Tehci, A. ve Ersoy, Y., “Çevresel Duyarlılığın Yeşil Ürün Satın Alma Davranışına Etkisi: Ordu Üniversitesi Örneği,” Erciyes Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c.0, s.47, ss. 121-134, (2016).
• [75] Başol, O., Dülgeroğlu, İ. ve Öztürk Başol, R., “Genç Tüketicilerin Yeşil Tüketim Davranışı: Uluslararası Algı Farklılıkları - Green Purchase Behavior of Young Consumers: International Perception Differences,” Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 8, s. 15, ss. 1-16, (2016).
• [76] Çakmak, A. ve Özkan, B., “Üniversite öğrencilerinin Ekolojik Farkındalıkları İle Yeşil Tüketim Alışkanlıklarının Farklı Değişkenler Perspektifinden Karşılaştırılması: İnteraktif Bir Uygulama,” İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, c. 5, s. 8, ss. 3144-3170, (2016).
• [77] Özgüven Tayfun, N. ve Ölçü, B., “Çevreci Ürünlerin Tüketicilerin Satın Alma Kararlarındaki Yeri Üzerine Bir Uygulama,” Niğde Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 9, s. 3, ss. 185-198, (2016).
• [78] Gedik, T., Kurutkan, M. ve Çil, M., “Yükseköğretim Öğrencilerinin İşletmelerden Yeşil Pazarlama Beklentileri Analizi: Düzce Üniversitesi Örneği,” Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 4, s. 1, ss. 1-22, (2016).
• [79] Leblebici Koçer, L. ve Delice, T., “Yeşil Reklamlara Yönelik Tutumların Çevresel Duyarlılığa Etkisi: Çevresel Kaygının Aracılık Rolü,” Humanities Sciences, c. 11, s. 2, ss. 112-139, (2016).
• [80] Şahin, A., Meral, H. ve Aytop, Y., “Yeşil Pazarlamada Tüketici Algısı: Kahramanmaraş Kent Merkezi Örneği,” Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, c. 31, s. 1, ss. 60-71, (2016).
• [81] Akbaş, L., “Turizm İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamalarının Genç Tüketiciler Açısından Değerlendirilmesi: Isparta İlinde Bir Araştırma,” Journal of Strategic Research in Social Science, c. 1 s. 1, ss. 53-62, (2016).
• [82] Onurlubaş, E., “Tüketicilerin Yeşil Ürün Satın Alma Davranışlarını Etkileyen Faktörler,” Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, c. 6, s. 11, ss. 70-106, (2016).
• [83] Aslan, F. ve Çınar, R., “Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Kafkas Üniversitesi Öğrencilerinin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma,” Kafkas Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 6, s. 9, ss. 169-184, (2015).
• [84] Tellan, D., “Pazarlama İletişimi Ekseninde Çevrecilik: Yeşil Kurum, Marka Ve Halkla İlişkiler,” Atatürk İletişim Dergisi, s. 9, ss. 77-90, (2015).
• [85] Gedik, T., Çil, M., Başak, Z. ve Yıldız, Ş., “Düzce Orman Ürünleri Sanayi İşletmelerinin Yeşil Pazarlama Konusunda Tutum Ve Davranışlarının İncelenmesi.” Düzce Üniversitesi Bilim Ve Teknoloji Dergisi, c. 3, s. 2, ss. 633-643, (2015).
• [86] Oflaç, B. ve Göçer, A., “Genç Tüketicilerin Algılanan Çevresel Bilgi Düzeyleri Ve Eko-Etiketli Ürünlere Karşı Yaklaşımları Üzerine Bir Çalışma,” Gazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 17, s. 2, ss. 216-228, (2015).
• [87] Armağan, E. ve Karatürk, H., “Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Aydın Bölgesindeki Tüketicilerin Çevreye Duyarlı Ürünlerı Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma,” Organizasyon Ve Yönetim Bilimleri Dergisi, c. 6, s. 1, ss. 1-17, (2014).
• [88] Büyükmert, H., “Eğitimde Yeşil İnsan Tüketimde Yeşil Ürün: Nazilli İİBF Ve Nazilli MYO Öğrencilerine Yönelik Bir Duyarlılık Analizi Çalışması,” Sosyal Ve Beşeri Bilimler Dergisi, c. 5, s. 2, ss. 152-162, (2013).
• [89] Kızıloğlu, R., Kızılaslan, H. ve Gökçe, C., “Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Öğrencilerinin Yeşil Gıda Ürünleri Hakkındaki Bilgi, Görüş Ve Tutumları Üzerine Araştırma,” Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi, s. 6, ss. 19-30, (2013).
• [90] Yılmaz, Ş., “A Research on Investatigation of Consumers’ Attitudes on Green Products,” Ege Academic Review, vol. 13, no. 1, pp. 99-111, (2013).
• [91] Atay, L. ve Dilek, S., “Konaklama İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları: Ibıs Otel Örneği,” Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 18, s. 1, ss. 203-219, (2013).
• [92] Duru, M. ve Şua, E. “Yeşil Pazarlama Ve Tüketicilerin Çevre Dostu Ürünleri Kullanma Eğilimleri,” Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi, c. 9, s. 2, ss. 126-136, (2013).
• [93] Zülfikar, H., “Hanelerin yeşil ürün ve hizmet tercihlerinde etkin unsurlar üzerine bir inceleme,” İstanbul Journal of Sociological Studies, c. 0, s. 48, ss. 57-73, (2013).
• [94] Erbaşlar, G., “Yeşil Pazarlama,” Mesleki Bilimler Dergisi, c. 1, s. 2, ss. 94-101, (2012).
• [95] Akyüz, A. ve Ayyıldız, H. “An Investigation on Turkish Consumers’ Ecological Purchasing Behaviours on Cities Basis in Terms of The Demographic Variables,” Global Journal of Economics and Business Studies, vol. 1, no. 1, pp. 33-46, (2012).
• [96] Köksal, D. ve Ulusu, Y., “Yeşil Reklama Yönelik Tutum: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama,” Journal of Yaşar University, c. 7, s. 27, ss. 4642-4669, (2012).
• [97] Kükrer, O., “Tüketicilerin Çevresel Sorumluluklarının Yeşil Reklamlara Yönelik Tutumlarına Etkisi: Eskişehir Örneği,” Journal of Yaşar University, c. 7, s. 26, ss. 4505-4525, (2012).
• [98] Özkaya, B., “İşletmelerin Sosyal Sorumluluk Anlayışının Uzantısı Olarak Yeşil Pazarlama Bağlamında Yeşil Reklamlar - Green Advertisements in The Context of Green Marketing As An Extension of the Social Responsibility Understanding of Companies”, Öneri Dergisi , 9 (34), 247-258, (2012).
• [99] Ar, Ö. ve Tokol, P., “Effects of Reasons of Applying Green Marketing by Businesses on Applications of Green Marketing. Paradoks Ekonomi,” Sosyoloji Ve Politika Dergisi, vol. 7, no. 1, pp. 9-29, (2011).
• [100] Ayyıldız, H. ve Genç, K. “Çevreye Duyarlı Pazarlama: Üniversite Öğrencilerinin Çevreye Duyarlı Pazarlama Uygulamaları İle Tutum Ve Davranışları Üzerine Bir Araştırma,” Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 12, s. 2, 505-527, (2010).
• [101] Özdemir, H., Özcan, M. ve Altuntaş, B., “Tüketicilerin Çevreci İşletmelere Ve Ürünlere Karşı Tutumları: Ankara, İstanbul Ve Kırşehir İllerinde Bir Uygulama,” Social Sciences, c. 5, s. 4, ss. 353-366, (2010).
• [102] Türk, M. ve Gök, A., “Yeşil Pazarlama Anlayışı Açısından Üretici İşletmelerin Sosyal Sorumluluğu,” Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, c. 9, s. 32, ss. 199-220, (2010).
• [103] Seyhan, G. ve Yılmaz, B., “Sürdürülebilir Turizm Kapsamında Konaklama İşletmelerinde Yeşil Pazarlama: Calısta Luxury Resort Hotel,” Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, c. 11, s. 1, ss. 51-74, (2010).
• [104] Pan, W., Pan, W., Hu, C., Tu, H., Zhao, C., Yu, D., Xiong, J. ve Zheng, G. “Assessing The Green Economy in China: An İmproved Framework,” Journal of Cleaner Production, vol. 209, pp. 680-691, (2019).
• [105] Al, İ., “Sürdürülebilir Kalkınma Ve Yeşil Ekonomi: Türkiye İçin Bir Endeks Önerisi”, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 12 (1) , 112-124, . (2019).
• [106] Akar, S., “Durumsallık Teorisi Açısından Yeni Ekonomi ve Yeşil Ekonomi: Franchising Stratejisi Üzerine Bir İnceleme”, Ekonomi İşletme ve Yönetim Dergisi , 3 (2) , 176-207, (2019).
• [107] Denek, S., “Sürdürülebilir Kalkınmadan Sürdürülemez Çevreye Doğru: Çevre – Kalkınma İkilemi”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 21 (3) , 817-842, (2019).
• [108] Görmüş, A., “Yeşil Ekonominin İstihdam Üzerindeki Yansımaları ve Yeşil İşler: Cinsiyet Temelli Bir Modelleme ile İngiliz İşgücü Anketinden Bulgular”, Journal of Social Policy Conferences , (76) , 29-66, (2019).
• [109] Purki̇s, S. “Can The Green Economy be a Solution for The Ecological Crisis?”, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 8 (2), 1-19, (2019).
• [110] Çiloğlu, T., “Yeşil Ekonomi Ve Küreselleşme: Karşılıklı Etkileşim ve Dönüşümsel Süreç,” İzmir Katip Çelebi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 1, s. 1, ss. 42-48, (2018).
• [111] Şahi̇n, D., “Yeşil Ekonomi Ve Sürdürülebilir Büyüme İlişkisi: Avrupa Birliği Ülkeleri İçin Ampirik Analiz”, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 9 (18) , 561-573, (2018).
• [112] Yalçın, A., “Sürdürülebilir Kalkınma İçin Yeşil Ekonomi Düşüncesi ve Mali Politikalar,” Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, 6 (1), 749-775, (2016).
• [113] Özçağ, Y. ve Hotunluoğlu, Y., “Kalkınma Anlayışında Yeni Bir Boyut: Yeşil Ekonomi,” Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 13, s. 2, ss. 303-324, (2015).
• [114] Erkan, Ç., Tutar, F., Tutar, E. ve Eren, M., “Yeşil Ekonomi ve Turizm,” Organizasyon Ve Yönetim Bilimleri Dergisi, c. 5, s. 1, ss. 62-72, (2013).
• [115] Kuşat, N., “Yeşil Sürdürülebilirlik İçin Yeşil Ekonomi: Avantaj ve Dezavantajları – Türkiye İncelemesi,” Journal of Yaşar University, c. 8, s. 29, ss. 4896-4916, (2013).
• [116] Uslu, Y., “Türkiye’de Yeşil Enerji,” Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 12, s. 2, ss. 384-392, (2016).
• [117] Uruk, Z. ve Külünkoğlu İslamoğlu, A., “Breeam, Leed ve DGNB Yeşil Bina Sertifikasyon Sistemlerinin Standart Bir Konutta Karşılaştırılması,” Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, s. 15, ss. 143-154, (2019).
• [118] Dağtekin, Y., Sirer, M., Mutlu, N., Pınarcıoğlu, M. ve Yeşilata, B., “ GAP Bölgesinde Karbon-Nötr Ekonomiye Geçişte Yeşil Enerji Teknolojilerine Yönelik Değer Zincirinin Kurulması,” Harran Üniversitesi Mühendislik Dergisi, c. 3, s. 3, ss. 127-132, (2018).
• [119] Ulusoy, T., “Yenilenebilir Enerji Finansmanına Güncel Yaklaşımlar,” Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 18, s. 1, ss. 433-443, (2017).
• [120] Akpınar Külekçi, E., “Geçmişten Günümüze Yeşil Çatı Sistemleri ve Yeşil Çatılarda Kalite Standartlarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma,” Ata Planlama ve Tasarım Dergisi, c. 1, s. 1, ss. 35-53, (2017).
• [121] Ekşi, M. ve Uzun, A., “Yeşil Çatı Sistemlerinin Su ve Enerji Dengesi Açısından Değerlendirilmesi,” Journal of the Faculty of Forestry İstanbul University, c. 66, s. 1, ss. 119-138, (2016).
• [122] Büyükmıhçı, G., Salgın, B. ve Özkan, A., “Yeşil Çatı Çözümlerinin Tarihi Dokularda Geleneksel Çatı Örtüsü Olarak Uygulanabilirliği Üzerine Bir İnceleme,” Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, c. 31, s. 2, ss. 163-171, (2015).
• [123] Barıs, M., Shakouri, N. ve Zolnoun, S., “Yeşil Çatılar (Ankara Ankamall Alışveriş Merkezi Yeşil Çatı Proje Önerisi),” Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, c. 9, s. 1, ss. 33-44, (2012).
• [124] Erdal, L., “Türkiye’de Yenilenebilir Enerji Yatırımları Ve İstihdam Yaratma Potansiyeli,” Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, c. 4, s. 1, ss. 171-181, (2012).
• [125] Carvalho, J. P., Bragança, L. ve Mateus, R., “Optimising Building Sustainability Assessment Using BIM,” Automation in Construction, vol. 102, pp. 170-182, (2019).
• [126] Ekergi̇l, V. ve Savaş, A., “Yeşil Hastanelerde Çevre Maliyetleri ve Maliyet Hesaplarının Sınıflandırılması”, Muhasebe ve Finansman Dergisi , (83) , 45-60, (2019).
• [127] Çilhoroz, Y. ve Işık, O. “Yeşil Hastane Sertifika Sistemleri,” Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, c. 6, s. 1, ss. 161-169, (2019).
• [128] Uğur, L. ve Leblebici, N., “Leed Yeşil Bina Sertifika Sisteminin Taşınmaz Değeri Üzerindeki Etkilerinin İrdelenmesi,” Teknik Dergi, c. 30, s. 1, ss. 8753-8776, (2019).
• [129] Aras, B., “Kentsel Sürdürülebilirlik Kapsamında Yeşil Çatı Uygulamaları,” MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, c. 8, s. 1, ss. 469-504, (2019).
• [130] Uruk, Z., Külünkoğlu İslamoğlu, A., “Breeam, Leed ve DGNB Yeşil Bina Sertifikasyon Sistemlerinin Standart Bir Konutta Karşılaştırılması”, Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (15), 143-154, (2019).
• [131] Korucuk, S. ve Memiş, S., “Yeşil Liman Uygulamaları Performans Kriterlerinin Dematel Yöntemi İle Önceliklendirilmesi: İstanbul Örneği,” Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, c. 7, s. 16, ss. 134-148, (2019).
• [132] Kılıç, C. ve Güdük, Ö., “Yeşil Hastane Kavramı Ve Türkiye’deki Son Kullanıcıların Beklentileri Üzerine Bir Hastane Örneği,” Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, c. 7, s.1, ss. 164-174, (2018).
• [133] Özdemir Karaca, P., Atılgan, E. ve Zekioğlu, A., “Sağlık Hizmetlerinde Sürdürülebilirlik Bağlamında İnovatif Bir Uygulama: Yeşil Hastaneler,” Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), c. 8, s. 2, ss. 77-87, (2018).
• [134] Yıldız, S., Gültekin, B. ve Savural, E., “Kara Harp Okulu Laboratuvar Merkezi Binasının Yeşil Bina Özellikleri Açısından İncelenmesi,” Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, c. 27, s. 2, ss. 29-51, (2018).
• [135] Nebati, E. ve Ekmekçi, İ., “Alışveriş Merkezleri İçin Yeşil Bina Performans Ölçüm Model Önerisi,” Gazi Mühendislik Bilimleri Dergisi, c. 4, s. 3, ss. 241-255, (2018).
• [136] Süklüm, N., “Yeşil Otellerin Maliyetler Açısından Değerlendirilmesi,” Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c.11, s. 1, ss. 375-394, (2018).
• [137] Işık, C. ve Barlak, S., “Otel Yöneticilerinin Yeşil İnovasyon Algıları: İstanbul İli Örneği,” Journal of Tourism Intelligence and Smartness, c. 1, s. 1, ss. 14-26, (2018).
• [138] Doğan, Ö. ve Ertaş, F., “Çevreye Duyarlılığın Rekabet Gücüne Etkisi: Yeşil Yıldızlı Oteller Üzerine Bir Uygulama,” Maliye ve Finans Yazıları, s.110, ss. 217-233, (2018).
• [139] Hüseyinli, E. ve Küçükkancabaş Esen, S., “Türkiye’deki Otellerin Çevre Dostu Uygulamalarına Yönelik Müşteri Farkındalığının İncelenmesi,” Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 7, s. 3, ss. 162-175, (2018).
• [140] Kurnaz, A. ve Özdoğan, O., “İstanbul’da Yer Alan Restoranlardaki Yeşil Uygulamaların Değerlendirilmesi,” Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, c. 16, s. 1, ss. 240-257, (2018).
• [141] Kement, Ü. ve Çavuşoğlu, S., “Hafızaya Yönelik Müşteri Deneyimlerinin Müşteri Sadakatine Etkisi: Yeşil Oteller Örneği,” Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, c. 4, s. 8, ss. 172-194, (2017).
• [142] Kurnaz, A. ve Özdoğan, O., “İstanbul’da Yer Alan Yeşil Restoran İşletmeleri Hizmet Kalitesinin Grserv Modeli İle Değerlendirilmesi,” Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, c. 18, s. 1, ss. 75-99, (2017).
• [143] Koşar Danışman, İ. ve Özalp, G., “Karbon Ayak İzinin Azaltılmasında Yeşil Liman Uygulamasının Rolü: Marport Örneği,” Dokuz Eylül Üniversitesi Denizcilik Fakültesi Dergisi, c. 8, ss. 99-166, (2016).
• [144] Hoşgör, H., “Yeşil Hastane Konsepti Ve Türkiye Deneyimi,” Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, c. 1, s. 2, ss. 75-84, (2015).
• [145] Erdede, S. ve Bektaş, S., “Ekolojik Açıdan Sürdürülebilir Taşınmaz Geliştirme Ve Yeşil Bina Sertifika Sistemleri,” Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, c. 6, s. 1, ss. 1-12, (2014).
• [146] Mesci, Z., “Otellerin Çevreci Uygulamalarının Değerlendirilmesi: Yeşil Yıldızlı Bir Otel İşletmesinde Örnek Olay Çalışması.” Seyahat Ve Otel İşletmeciliği Dergisi, c. 11, s. 1, ss. 90-102, (2014).
• [147] Terekli, G., Özka, O. ve Bayın, G., “Çevre Dostu Hastaneler: Hastaneden Yeşil Hastaneye,” Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, c. 12, s. 2, ss. 37-54, (2013).
• [148] Dilek, S. ve Atay, L., “Antalya’daki Beş Yıldızlı Otellerin Yeşil Otelcilik Uygulamaları Üzerine Bir Araştırma.” Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, c. 13, s. 2, ss. 61-90, (2012).
• [149] Anbarcı, M., Giran, Ö. ve Demir, İ., “Uluslararası Yeşil Bina Sertifika Sistemleri İle Türkiye`deki Bina Enerji Verimliliği Uygulaması,” Engineering Sciences, c. 7, s. 1, ss. 368-383, (2012).
• [150] Tufan, M. Z ve Özel, C., “Sürdürülebilirlik Kavramı ve Yapı Malzemeleri için Sürdürülebilirlik Kriterleri,” Uluslararası Sürdürülebilir Mühendislik Ve Teknoloji Dergisi, c. 2, s. 1, ss. 6-13, (2018).