Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

AN ASSESSMENT of THE PROBLEMS FACED by IMMIGRANT and IMMIGRANT FAMILIES

Yıl 2022, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 19, 27.06.2022

Öz

Migration is a process that emphasizes the harmony between people and the environment, which is shaped by factors such as socio-political conditions, geographical changes, historical and political relations between countries, existing resources and cultural beliefs in a globalizing and dynamically changing world order.
Migration is a fundamental social phenomenon that affects every aspect of human life. While migration means meeting expectations for many people, achieving better living conditions, achieving a peaceful and prosperous life, on the other hand, it is a difficult life for both individuals and families, breaking family ties, poverty, unemployment and exclusion from social life. It can also mean having to cope. From this point of view, migration has positive and negative meanings not only for the individuals involved in this activity, but also for families. Studies carried out to date have focused only on the relationship between migration and immigrants. There is little research on the social and psychological effects of migration on individuals. In this review, in addition to the problems faced by immigrant individuals in general, the problems experienced by immigrant families will be evaluated within the existing literature. At the same time, the relations between immigrant families, their exchanges and the adaptation of immigrants to their new lives will also be covered. After these evaluations, it is aimed to make valid suggestions to institutions and organizations that are active in solving the problems faced by immigrant families.

Kaynakça

  • Abbott M. W., Wong S., Williams M., Au M. ve Young W. (1999). Chinese Migrants' Mental Health and Adjustment to Life in New Zealand. Australianand New Zealand Journal of Psychiatry, 33;13–21.
  • Akgül-Gök, F. (2013). Evli Kadın ve Erkeklerin Toplumsal Cinsiyet Rolleriyle İlgili Algılarının Aile İşlevlerine Yansıması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü/ Sosyal Hizmetler Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Akıncı, B., Nergiz, A. ve Gedik, E. (2015). Uyum Süreci Üzerine Bir Değerlendirme: Göç ve Toplumsal Kabul. Göç Araştırmaları Dergisi, 2, 58–83.
  • Aksoy, Z. (2012). Uluslararası Göç ve Kültürlerarası İletişim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(20), 292–303.
  • Al-Sharmani, M., Tiilikainen, M. ve Mustasaari, S. (2017). Transnational Migrant Families: Navigating Marriage, Generation and Gender in Multiple Spheres. Migration Letters, 14(1),1-10.
  • Alton-Lee, A. (2003). Quality Teaching for diverse Students in Schooling: Best Evidence Synthesis. Wellington: Ministry of Education.www.minedu.govt.nz/goto/bestevidencesynthesis (Erişim: 05.06.2020).
  • Apak, H. (2015). Suriyeli Göçmenlerin Kente Uyumları: Mardin Örneği. Mukaddime, 5(2), 53–70.
  • Aydemir, S. ve Şahin, M. C. (2018). Zorunlu Kitlesel Göç Algısına Sosyolojik Bir Yaklaşım: Türkiye’deki Suriyeli Sığınmacılar Örneği. Dini Araştırmalar, 21(53), 121–148.
  • Bakker, C., Elings-Pels, M. ve Reis, M. (2009). The İmpact of Migration on Children in the Caribbean. UNICEF Office for Barbados and Eastern Caribbean, Paper No. 4, August 2009, https://www.unicef.org/easterncaribbean/Impact_of_Migration_Paper.pdf (Erişim: 05.06.2020).
  • Balcıoğlu, İ. ve Samuk. F. (2002). Göç ve Ruh Sağlığımız. İbrahim Balcıoğlu (Ed.). Medikal ve Psikososyal Açıdan Göç Olgusu içinde (s. 40). İstanbul: Alfabe.
  • Baloğlu, N. ve Bulut, M. B. (2015), Aile Liderliği. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi. 6(18), 185–197.
  • Baş, M. ve Molu, B. (2017). Göç Eden Ailelerin Sosyo - Kültürel ve Ekonomik Değişiminin Kadın ve Çocuk Yaşamına Etkisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 6(3), 1680–1693.
  • Baurder, H. (2008). Neoliberalism and the Economic of İmmigration: Media Prespectives of Germany’s İmmigration Law. Antipode. 40, 55–78.
  • Bennett, M. J. (1998). Intercultural Communication: A Current Perspective, Basic Concepts of Intercultural Communication: Selected Readings, Ed. Milton J. Bennett, Yarmouth, ME: Intercultural Press,1–24.Birleşmiş Milletler ve ortakları Türkiye’deki Suriyeli mülteciler ve ev sahibi topluluklar için yeni bir fon çağrısında bulunuyor (2018). http://www.un.org.tr/birlesmis-milletler-ve-ortaklari-turkiyedeki-suriyeli-multeciler-ve-ev-sahibi-topluluklar-icin-yeni-bir fon-cagrisinda-bulunuyor/ (Erişim:05.06.2020)
  • Bokhari, F. (2008). Falling through the Gaps: Safe Guarding children Trafficked into the UK, Children and Society, 22;201–211.
  • Bostan, H. (2018), Geçici Koruma Statüsündeki Suriyeli’lerin Uyum, Vatandaşlık ve İskân Sorunu. Göç Araştırmaları Dergisi. 4(2), 38–88.
  • Bryceson, D. ve Vuorela, U. (eds.) (2002). The Transnational Family. New European Frontiers and Global Networks. Oxford: Berg.
  • Burnett, A. ve Peel, M. (2001). Asylum Seekers and Refugees in Britain: Health needs of asylum seekers and refugees. British Medical Journal (BMJ), 322(7285), 544–547.
  • Bushin, N. (2008). Quantitative Datasets and Children’s Geographies: Examples and Reflections from Migration Research. Children Geographies, 6(4), 451–457.
  • Buz, S. (2003). Aile Politikalarına Mülteciler Boyutunda Bir Bakış. Aile ve Toplum Eğiti-Kültür ve Araştırma Dergisi,2(6), 1–7.
  • Canatan, K. (2011). Hollanda'da Etnik İlişkiler, Gettolaşma ve Paralel Toplum Tartışmaları. Sosyoekonomi, 15(15), 8–28.
  • Carr, A. (2000). Family Therapy- Concepts, Process and Practice. Second Edition, England.
  • Chappell, L. ve Sriskandarajah, D. (2007). Mapping the Development Impacts of Migration. Development on the Move: Working Paper 1, The Institute for Public Policy Research (IPPR), London.
  • Cho, E. ve Allen, T. D. (2019). The Transnational Family: A Typology and Implications for Work-Family Balance. Human Resource Management Review, 29(1), 76–86.
  • Çağlar-Deniz, A., Ekinci, Y. ve Hülür, A. B. (2016). Suriyeli Sığınmacıların Karşılaştığı Sosyal Dışlanma Mekanizmaları. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi. 27(1), 17–40.
  • Çavuşoğlu, E. (2011). Türkiye’de kent Marjinalliğini Getto ve Banliyö Karşılaştırması Aracılığıyla Yeniden Düşünmek. Eğitim Bilim Toplum, 9(36), 208–216.
  • Çevik, S. A. (2016). Suriye’den Türkiye’ye Göç’ün Etkileri. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2;80–83.
  • Çinar, Y. K. (2018). Küresel Göç Sorunları ve Birleşmiş Milletler. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Ticaret Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü /İstanbul.
  • Çobaner, A. A. (2015). Çocuk Hakları Bağlamında Suriyeli Mülteci Çocukların Haberlerde Temsili. Marmara İletişim Dergisi. Sayı: 24, 27–54.
  • Daoudov, M. (2015). Suriyelilerin Türkiye’de Entegrasyonu: Gaziantep Örneği. Ayıntâb Araştırmaları Dergisi (AAD), 2(1), 58–76.
  • De Haas, H. ve Fokkama,T. (2009). Intra-Household Tensions and Conflicts of Interest in Migration Decision Making: A Case Study of the Todghavalley, Morocco, International Migration Institute, Working Paper 17. Populationand Development Review 36(3), 541–561.
  • Deniz, O. ve Etlan, E. (2009). Kırdan Kente Göç ve Göçmenlerin Uyum Süreci Üzerine Bir Çalışma: Van Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 472–498.
  • Derezotes, D. S. (2000). Advenced Generalist Social Work Practice, London: Sage.
  • Dervişoğlu, E. (2013). Kemal Ateş’in Yapıtlarında Gecekondulaşma Olgusu. Folklor/Edebiyat, 19(74), 157–178.
  • Dil, K. (2015). Göç Olgusuna Göçmenlerin Deneyimleri Üzerinden Bakmak, İdeal Kent. Kent Araştırmaları Dergisi, 15, 150–169.
  • Dingle, H. ve Drake, V. A. (2007). What is Migration? Bio Science, 57(2), 113–121.
  • Dobson, M. (2009). Unpacking Children in Migration Research. Children Geographies.7(3), 355–360.
  • Ekici, G., Savaş, H. A. ve Çıtak, S. (2001). İntihar riskini Artıran Psikososyal Etmenler (Sosyal Güvence Yokluğu, Göç ve Diğer Stresörler). Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2(4), 204–212.
  • Emek–İnan, C. (2016). Türkiye’de Göç Politikaları; İskân Kanunları Üzerine Bir İnceleme. Göç Araştırmaları Dergisi. 2(3), 10–33.
  • Ertem, Melikşah, Suriyeli Göçmenler Özelinde Türkiye’de Göçmenlerin Sağlık Gereksinimleri. http;//docplayer.biz.tr/8976690–Suriyeli–gocmenler–ozelinde–turkiye–de–gocmenle–rin–saglik–gereksinimleri–dr–meliksah–ertem.html (Erişim: 15.06.2019).
  • Eurostat (2019). Migration and Migrant Population Statistics. https;//ec.europa.eu/eurostat/statistics–explained/index.php?title=Migration_and_migrant_population_statistics (Erişim 31.10.2021).
  • Filip, N. ve Branaşco, N. (2016). An Interdisciplinary Approach to Migration Processes. International Scientific Conference “Classical and innovative approaches in contemporary economic thought; considerations regarding the quality of life in the context of a changing Europe”, 2nd Edition (May 27, 2016)/Editorial Board; Elina BENEA–POPUȘOI [et al.];OrganizationalCommittee; Elina BENEA–POPUȘOI [et al.]. – Chisinau; ASEM 2016. (p.163–167).
  • Garcia–Coll, C. ve Magnuson, K. (1997). The Psychological Experience of Immigration. In A. Booth, A. Crouter, and N. Landale (Eds.), Immigrationand the family; Research and policy on U.S. immigration. Mahwah, NJ; Lawrence ErlbaumAssociates.
  • Grillo, R. D. ve Mazzucato, V. (2018). Africa-Europe; The Double Engagement Chapter 4. Transnational Migration and Multiculturalism Living with Difference in a Globalised World, B and RG Books of Lewes, UK, 108–143.
  • Grillo, R.D. and Riccio, B. (2018). Transnational Migration, Multiculturalism and Development Chapter 5. Transnational Migration and Multiculturalism Living with Difference in a Globalised World. B and RG Books of Lewes, UK, 147–169.
  • Gülmez, S.C. ve Öztürk, A. (2018). Göç Yaşantısı Çerçevesinde Çocukta Psikososyal Uyum Üzerine Bir İnceleme. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 40(2), 449–481.
  • Gün, Z. ve Bayraktar, F. (2008). Türkiye’de İç Göçün Ergenlerin Uyumundaki Rolü. Türk Psikiyatri Dergisi, 19(2), 167–176.
  • Güneş, F. (2016), Göç, Yoksulluk ve Sosyal Politika. http;//www.iav.org.tr/yonetim/dosya/seminer/adanagoc3.pdf, (Erişim 27.04.2019).
  • Güzel, S. (2013). Göçmen Çocuklar ve Denizli’de Yaşam Koşulları. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E–Dergisi, 1;1–36.
  • Hekimler, O. (2012). Yoksulluk mu Yoksunluk mu? Sosyal Dışlanma Üzerine Bir Değerlendirme. Tekirdağ S.M.M.M Odası Sosyal Bilimler Dergisi. 1;1–28.
  • Hugo, G. (2008). Migration, Development and Environment. Draft paper for Research Workshop on Migration and the Environment; Developing a Global Research Agenda, April 16–18. Munich, Germany.
  • International Organization for Migration (IOM). (2010). A Framework and Recommendations for Action on Children Affected by Migration in the Caribbean, IOM; Genevaand Washington, D.C. https;//www.unicef.org/ (Erişim: 25.05.2019).
  • International Organization for Migration (IOM). (2012). Glossary on Migration. 2nd edition, IML Nr. 25, http;//publications.iom.int/bookstore/free/IML25.pdf, in; ACP Observatory on Migration Research Guide for research commissioned by the ACP Observatory on Migration. http;//www.acpmigration–obs.org/ (Erişim: 25.05.2019)
  • IOM, Uluslararası Göç Hukuku, Göç terimleri Sözlüğü [No;18] (2009). Perru¬choud, R. (Ed.). (Çev. B. Çiçekli). Cenevre; Uluslararası Göç Örgütü. Eri¬şim adresi; http;//www.goc.gov.tr/files/files/goc_terimleri_sozlugu.pdf, (Erişim: 29.04.2019).
  • IOM. (2013). Diasporasand Development; BRİDGİNG Societies and States. Switzerland; IOM.Erişim Tarihi;20.05.2019, [https;//www.iom.int (Erişim 29.04.2019).
  • İçduygu, A., Sirkeci, İ. (1999). Cumhuriyet dönemi Türkiye’sinde göç hareketleri. 75 Yılda Köylerden Kentlere, Oya Baydar (der.), İstanbul: Tarih Vakfı.
  • İskân Kanunu (2006, 19 Eylül). Resmî Gazete (Sayı; 26301). Erişim adre¬si; http;//www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5543.pdf, (Erişim: 29.04.2019).
  • Joint Report on Social Inclusion. (2005). European Commission http;//ec.europa.eu/employment_social/social_inclusion/docs/sec256printed_en.pdf (Erişim 29.04.2019).
  • Kara, P. ve Nazik, E. (2018). Göçün Kadın ve Çocuk Sağlığına Etkisi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(2), 58–69.
  • Kaştan, Y. (2015). Türkiye’de Göç Yaşamış Çocukların Eğitim Sürecinde Karşılaşılan Problemler. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 216–229.
  • Keskin, E. B. (2016). Kentleşme Sürecinde Ailenin Değişimi; Bursa’da Bir Alan Araştırması. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 11, 158–189.
  • Kızmaz Z. ve Bilgin R. (2010). Sokakta Yaşayan/Çalışan Çocuklar ve Suç; Diyarbakır Örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 269–311. Kim, J. H. Nicodimos, S., Kushner, S. E., Rhew, I. C., McCauley, E. ve Vander Stoep, A. (2018). Comparing Mental Health of US Children of Immigrants and Non–Immigrants in Racial/Ethnic Groups. Journal of School Health. 88;167–175.
  • King, R. (2002). Towards a New Map of Migration. International Journal of Population Geograhy, 8(2), p. 90; aktaran Körükmez, Lülüfer ve Südaş, ilkay (2015). Önsöz.Körükmez, Lülüfer ve Südaş, ilkay (Eds.) Göçler Ülkesi. Ankara; Ayrıntı, s. 8.
  • Kongar, E. (2006). Toplumsal Değişme Kuramları ve Türkiye Gerçeği. İstanbul: Remzi, 11. Basım.
  • Kopala, M., Esquivel, G. ve Baptiste, L. (1994). Counseling Approaches for Immigrant Children; Facilitating the Acculturative Process. The School Counselor, 41, 352–359.
  • Küçükali,R. ve Özdemir–Çevik, H. N. (2018). Göç Etmiş Ailelerin İlköğretim Çağındaki Çocuklarının Yaşadıkları Sorunların Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (Özel Sayı), 2149–2158.
  • Lee, G. ve Westwood, M. J. (1996). Cross–Cultural Adjustment İssues Faced by Immigrant Professionals. Journal of Employment Counseling, 33, 29–42.
  • Li, P. S. (2008). World Migration in the Age of Globalization; Policy İmplications and Challenges. New Zeal and Population Review, 33/34, 1–22.
  • Mccann, P., Poot, J. ve Sanderson, L. (2010). Migration, Relationship Capital and İnternational Travel; Theory and Evidence. Journal of Economic Geography, 10(2), 361–387.
  • McCarthy, K. (2010). Adaptation of Immigrant Children to the United States; A Review of the Literature. Center for Research on Child Wellbeing Working Paper.
  • Mercan Uzun, E. ve Bütün, E. (2016). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarındaki Suriyeli Sığınmacı Çocukların Karşılaştıkları Sorunlar Hakkında Öğretmen Görüşleri. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 1(1), 72–81.
  • Olson, M. E. (1979). Refugees as a Special Case of Population Redistribution. In L.A.P. Gosling & L.Y. C. Lim( eds.), Population redistribution; patterns, policies and prospects (pp. 130–151). New York, United Nations Fund for Population Activities.
  • Orellana, M. F., Thorne, B., Chee, A., ve Lam, W. S. E. (2001), Transnational Childhood; The Participation of Children in Processes of Family Migration. Social Problems, 48(4);572–591.
  • Ozankaya, Ö. (1994). Toplumbilim. İstanbul: Cem, Genişletilmiş 8. Basım.
  • Öktem, M. S. (2018). Uluslararası Göç Hukukunda Çocuklar ve Hukuki Statüleri. İstanbul: On İki Levha.
  • Öngören, S., Özkan, A., Yüksel, B. ve Sever, D. (2017). Göçmen Çocukların Yaşadıkları Uyum Problemlerinin Öğretmen Görüşleri Açısından İncelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(59), 147–159.
  • Pessin, L. ve Arpino, B. (2018). Navigating between Two Cultures; Rmmigrants’ Gender Attitudes toward Working Women. Demographic Research, 38(35), 967–1016.
  • Polat, G. (2007). İç Göçün Çocuk Ruh Sağlığına Etkisi ve Sosyal Hizmet Müdahalesi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 18(1), 89–106.
  • Poyraz–Tacoğlu, T., Arıkan, G. ve Sağır, A. (2012). Boşnak Göçmenlerde Göç ve Kültürel Kimlik İlişkisi; Fevziye Köyü Örneği. Turkish Studies. 7(1), 941–965.
  • Pribilsky, J. (2004). Aprendemos a Convivir; Conjugal Relations, Co–Parenting, and Family Life among Ecuadorian Transnational Migrants in New York City and the Ecuadorian Andes. In Global Networks, 4(3), 313–334.
  • Ravenstein, E. G. (1885), The Laws of Migration. Journal of the Royal Statistical Society of London, 48(2), 241–305.
  • Reijneveld, S. A., Harland, P., Brugman, E., Verhulst, F.C. ve Verloove–Vanhorick, S. P. (2005). Psychosocial Problems among Immigrant and Non–Immigrant Children; Ethnicity Plays a Role in Their Occurrence and Identification. European Child Adolescent Psychiatry. 14, 145–152.
  • Sakız, H. (2016). Göçmen Çocuklar ve Okul Kültürleri; Bir Bütünleştirme Önerisi. Göç Dergisi, 3(1), 65–81.
  • Sandal, E. K., Hançerkıran, M. ve Tıraş, M. (2016). Türkiye’deki Suriyeli Mülteciler ve Gaziantep İlinde Yansımaları. Gaziantep University Journal of Social Sciences, (15)2, 461–483.
  • Saygın, S. ve Hasta, D. (2018). Göç, Kültürleşme ve Uyum. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 10(3), 302–323.
  • Sayın, Ö. (1987). Aile İçi İlişkilerin Toplum ve Birey Boyutunda Çözümlenmesi, Aile Yazıları. Evlilik kurumu ve ilişkileri, Ankara; Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları, 77–97.
  • Sayın, Y., Usanmaz, A. ve Aslangiri, F. (2016). Uluslararası Göç Olgusu ve Yol Açtığı Etkiler; Suriye Göçü Örneği. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 18 (31), 1–13.
  • Schachner, M. K. (2017). From Equality and Inclusion to Cultural Pluralism– Evolution and Effects of Cultural Diversity Perspectives in Schools. European Journal of Developmental Psychology.
  • Sidanius, J. (1993). The Interface between Racism and Sexism. TheJournal of Psychology, 127(3), 311–322.
  • Steel, Z., Silove, D., Chey, T., Bauman, A. ve Phan, T. (2004). Mental Disorders, Disability and Health Service Use amongst Vietnamese Refugees and The Host Australian Population. Acta Psychiatrica Scandinavica, 111, 300–309.
  • Suárez–Orozco, C. (2016). Göçmen Aileler Ve Çocukları; Uyum ve Kimlik Oluşumu (Çev. Aydoğmuş Ördem, Ö.). Route Educational and Social Science Journal, 3(5), 28–40.
  • Sunata, U. (2013). Göçmen İşçinin Sıla Hasreti; Bir Yabancılaşma Hikâyesi. Sosyoloji Dergisi, Dizi 3(27), 197–218.
  • Şahin, C. (2001). Yurt Dışı Göçün Bireyin Psikolojik Etkisine İlişkin Kuramsal Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 21(2), 57–67.
  • Şener, D. K. ve Ocakçı, A. F. (2014). Yoksulluğun Çocuk Sağlığı Üzerine Çok Boyutlu Etkileri. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 13(1), 57–68.
  • TDK.http;//www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5ccc06922eea80.60499459 (Erişim: 28.04.2019).
  • Tezel–Şahin, F. ve Cevher F. N. (2007). Türk toplumunda Aile–Çocuk İlişkilerine Genel Bir Bakış. ICANAS 38 (38. Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Ankara.https;//www.ayk.gov.tr/wp–content (Erişim: 21.05.2019).
  • Tokol, A., Alper, Y. ve Baştürk, Ş. (2018) Göçmenlere Yönelik Sosyal Politikalar. Aysen Tokol ve Yusuf Alper (Ed.). Sosyal Politika. (9. Baskı) Bursa; Dora, 383–413.
  • Topçuoğlu, R. (2012). Türkiye’de Göçmen Çocukların Profili, Sosyal Politika ve Sosyal Hizmet Önerileri Hızlı Değerlendirme Araştırması. Göç Yönetimi Genel Politika Çerçevesinin Düzenlenmesi ve Uygulanması Hususunda Türkiye’nin Çabalarının Desteklenmesi Projesi. Ekim 2012. https;//www.academia.edu/39882196 (Erişim: 25.05.2019)
  • Tuzcu, A. ve Bademli, K. (2014). Göçün Psikososyal Boyutu. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 6(1), 56–66.
  • TÜİK. (2019). Uluslararası Göç İstatistikleri. https;//data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Uluslararasi–Goc–Istatistikleri–2019–33709 (Erişim:31.10.2021).
  • Tümertekin, E. ve Özgüç, N. (2004). Beşerî Coğrafya. İnsan kültür mekân, İstanbul: Çankaya.
  • Tümtaş, M. E. ve Ergun, C. (2016). Göçün Toplumsal ve Mekânsal Yapı Üzerindeki Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(4), 1347–1359.
  • Türk Tabipler Birliği (TTB). (2016). Savaş, Göç ve Sağlık. Ankara: Türk Tabipleri Birliği.
  • UN (United Nations). (2017). United Nations International Migration Report 2017. New York, UN. https;//www.un.org/en/development/desa/population/migration/publications/migrationreport/docs/MigrationReport2017_Highlights.pdf (Erişim:31.10.2021).
  • Ünver, O. C. (2003). Social Assistance to Labour Migrants As A New Form of Public Service; The Case of Turkish Labour Attaches in Germany. Migration and Labor in Europe Views From Turkey and Sweeden, E. Zeybekoğlu ve B. Johansson (Ed.), İstanbul: Şefik Printing, 82–102.
  • Walker, B. (2007). The Lost Tribes of Ireland’ Diversity, Identity and Loss among The Irish Diaspora. Irish Studies Review, 15(3), 267–282.
  • Warfa, N., Bhui,T., Craig,T., Curtis, S., Mohamud, S. ve Stansfeld, S. (2005). Post–Migration Geographical Mobility, Mental Health and Health Service Utilisation among Somali Refugees in The UK: A Qualitative Study. Health Place; 12, 503–515.
  • Yıldırım, K. (2015). Göçün aile üzerindeki etkisi. 965–978. http;//www.ayk.gov.tr/wp–content/uploads/2015/01/YILDIRIM–Kazım–GÖÇÜN–AİLE–ÜZERİNDEKİ–ETKİSİ.pdf (Erişim: 30.04.2019).

GÖÇMENLER VE GÖÇMEN AİLELERİN KARŞILAŞTIKLARI SORUNLARA İLİŞKİN BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2022, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 19, 27.06.2022

Öz

Göç küreselleşen ve dinamik bir şekilde değişen dünya düzeninde insanların sosyopolitik koşullar, coğrafi değişiklikler, ülkeler arasındaki tarihsel ve politik ilişkiler, mevcut kaynaklar ve kültürel inançlar gibi unsurlarla şekillenen insan ve çevrenin uyum ilişkisine vurgu yapan bir süreçtir.
Göç insan yaşamını her yönden etkileyen temel bir sosyal olgudur. Göç birçok insan için beklentilerin karşılanması, daha iyi yaşam koşullarına kavuşma, huzurlu ve refah bir yaşantıya kavuşma gibi hedeflerin gerçekleşmesi anlamını taşırken, öte yandan hem bireyler hem de aileler için zorlu bir yaşam, aile bağlarının kopması, yoksulluk, işsizlik ve toplum yaşamından dışlanma gibi sorunlarla başa çıkmak zorunda kalmayı da ifade edebilmektedir. Bu açıdan bakıldığında göç, sadece bu faaliyete dahil olan bireyler için değil, aynı zamanda aileler içinde olumlu ve olumsuz anlamlar taşımaktadır. Bugüne kadar yapılan çalışmalarda yalnızca göç ve göçmen ilişkisi üzerine odaklanılmıştır. Göçün bireyler üzerindeki sosyal ve psikolojik etkileri hakkında çok az araştırma mevcuttur. Bu derlemede genel olarak göçmen bireylerin karşı karşıya kaldıkları sorunların yanı sıra göçmen ailelerin yaşadıkları sorunlarda mevcut literatür bilgileri içinde değerlendirilmeye çalışılacaktır. Aynı zamanda göçmen ailelerin birbirleri ile olan ilişkileri, değişimleri ve göçmenlerin yeni hayatlarına uyumlarına da yer verilecektir. Yapılan bu değerlendirmelerden sonra göçmen ailelerinin karşılaştıkları sorunların çözümlenmesine yönelik faaliyet gösteren kurum ve kuruluşlara geçerli önerilerde bulunulması hedeflenmiştir.

Kaynakça

  • Abbott M. W., Wong S., Williams M., Au M. ve Young W. (1999). Chinese Migrants' Mental Health and Adjustment to Life in New Zealand. Australianand New Zealand Journal of Psychiatry, 33;13–21.
  • Akgül-Gök, F. (2013). Evli Kadın ve Erkeklerin Toplumsal Cinsiyet Rolleriyle İlgili Algılarının Aile İşlevlerine Yansıması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü/ Sosyal Hizmetler Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Akıncı, B., Nergiz, A. ve Gedik, E. (2015). Uyum Süreci Üzerine Bir Değerlendirme: Göç ve Toplumsal Kabul. Göç Araştırmaları Dergisi, 2, 58–83.
  • Aksoy, Z. (2012). Uluslararası Göç ve Kültürlerarası İletişim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(20), 292–303.
  • Al-Sharmani, M., Tiilikainen, M. ve Mustasaari, S. (2017). Transnational Migrant Families: Navigating Marriage, Generation and Gender in Multiple Spheres. Migration Letters, 14(1),1-10.
  • Alton-Lee, A. (2003). Quality Teaching for diverse Students in Schooling: Best Evidence Synthesis. Wellington: Ministry of Education.www.minedu.govt.nz/goto/bestevidencesynthesis (Erişim: 05.06.2020).
  • Apak, H. (2015). Suriyeli Göçmenlerin Kente Uyumları: Mardin Örneği. Mukaddime, 5(2), 53–70.
  • Aydemir, S. ve Şahin, M. C. (2018). Zorunlu Kitlesel Göç Algısına Sosyolojik Bir Yaklaşım: Türkiye’deki Suriyeli Sığınmacılar Örneği. Dini Araştırmalar, 21(53), 121–148.
  • Bakker, C., Elings-Pels, M. ve Reis, M. (2009). The İmpact of Migration on Children in the Caribbean. UNICEF Office for Barbados and Eastern Caribbean, Paper No. 4, August 2009, https://www.unicef.org/easterncaribbean/Impact_of_Migration_Paper.pdf (Erişim: 05.06.2020).
  • Balcıoğlu, İ. ve Samuk. F. (2002). Göç ve Ruh Sağlığımız. İbrahim Balcıoğlu (Ed.). Medikal ve Psikososyal Açıdan Göç Olgusu içinde (s. 40). İstanbul: Alfabe.
  • Baloğlu, N. ve Bulut, M. B. (2015), Aile Liderliği. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi. 6(18), 185–197.
  • Baş, M. ve Molu, B. (2017). Göç Eden Ailelerin Sosyo - Kültürel ve Ekonomik Değişiminin Kadın ve Çocuk Yaşamına Etkisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 6(3), 1680–1693.
  • Baurder, H. (2008). Neoliberalism and the Economic of İmmigration: Media Prespectives of Germany’s İmmigration Law. Antipode. 40, 55–78.
  • Bennett, M. J. (1998). Intercultural Communication: A Current Perspective, Basic Concepts of Intercultural Communication: Selected Readings, Ed. Milton J. Bennett, Yarmouth, ME: Intercultural Press,1–24.Birleşmiş Milletler ve ortakları Türkiye’deki Suriyeli mülteciler ve ev sahibi topluluklar için yeni bir fon çağrısında bulunuyor (2018). http://www.un.org.tr/birlesmis-milletler-ve-ortaklari-turkiyedeki-suriyeli-multeciler-ve-ev-sahibi-topluluklar-icin-yeni-bir fon-cagrisinda-bulunuyor/ (Erişim:05.06.2020)
  • Bokhari, F. (2008). Falling through the Gaps: Safe Guarding children Trafficked into the UK, Children and Society, 22;201–211.
  • Bostan, H. (2018), Geçici Koruma Statüsündeki Suriyeli’lerin Uyum, Vatandaşlık ve İskân Sorunu. Göç Araştırmaları Dergisi. 4(2), 38–88.
  • Bryceson, D. ve Vuorela, U. (eds.) (2002). The Transnational Family. New European Frontiers and Global Networks. Oxford: Berg.
  • Burnett, A. ve Peel, M. (2001). Asylum Seekers and Refugees in Britain: Health needs of asylum seekers and refugees. British Medical Journal (BMJ), 322(7285), 544–547.
  • Bushin, N. (2008). Quantitative Datasets and Children’s Geographies: Examples and Reflections from Migration Research. Children Geographies, 6(4), 451–457.
  • Buz, S. (2003). Aile Politikalarına Mülteciler Boyutunda Bir Bakış. Aile ve Toplum Eğiti-Kültür ve Araştırma Dergisi,2(6), 1–7.
  • Canatan, K. (2011). Hollanda'da Etnik İlişkiler, Gettolaşma ve Paralel Toplum Tartışmaları. Sosyoekonomi, 15(15), 8–28.
  • Carr, A. (2000). Family Therapy- Concepts, Process and Practice. Second Edition, England.
  • Chappell, L. ve Sriskandarajah, D. (2007). Mapping the Development Impacts of Migration. Development on the Move: Working Paper 1, The Institute for Public Policy Research (IPPR), London.
  • Cho, E. ve Allen, T. D. (2019). The Transnational Family: A Typology and Implications for Work-Family Balance. Human Resource Management Review, 29(1), 76–86.
  • Çağlar-Deniz, A., Ekinci, Y. ve Hülür, A. B. (2016). Suriyeli Sığınmacıların Karşılaştığı Sosyal Dışlanma Mekanizmaları. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi. 27(1), 17–40.
  • Çavuşoğlu, E. (2011). Türkiye’de kent Marjinalliğini Getto ve Banliyö Karşılaştırması Aracılığıyla Yeniden Düşünmek. Eğitim Bilim Toplum, 9(36), 208–216.
  • Çevik, S. A. (2016). Suriye’den Türkiye’ye Göç’ün Etkileri. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2;80–83.
  • Çinar, Y. K. (2018). Küresel Göç Sorunları ve Birleşmiş Milletler. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Ticaret Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü /İstanbul.
  • Çobaner, A. A. (2015). Çocuk Hakları Bağlamında Suriyeli Mülteci Çocukların Haberlerde Temsili. Marmara İletişim Dergisi. Sayı: 24, 27–54.
  • Daoudov, M. (2015). Suriyelilerin Türkiye’de Entegrasyonu: Gaziantep Örneği. Ayıntâb Araştırmaları Dergisi (AAD), 2(1), 58–76.
  • De Haas, H. ve Fokkama,T. (2009). Intra-Household Tensions and Conflicts of Interest in Migration Decision Making: A Case Study of the Todghavalley, Morocco, International Migration Institute, Working Paper 17. Populationand Development Review 36(3), 541–561.
  • Deniz, O. ve Etlan, E. (2009). Kırdan Kente Göç ve Göçmenlerin Uyum Süreci Üzerine Bir Çalışma: Van Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 472–498.
  • Derezotes, D. S. (2000). Advenced Generalist Social Work Practice, London: Sage.
  • Dervişoğlu, E. (2013). Kemal Ateş’in Yapıtlarında Gecekondulaşma Olgusu. Folklor/Edebiyat, 19(74), 157–178.
  • Dil, K. (2015). Göç Olgusuna Göçmenlerin Deneyimleri Üzerinden Bakmak, İdeal Kent. Kent Araştırmaları Dergisi, 15, 150–169.
  • Dingle, H. ve Drake, V. A. (2007). What is Migration? Bio Science, 57(2), 113–121.
  • Dobson, M. (2009). Unpacking Children in Migration Research. Children Geographies.7(3), 355–360.
  • Ekici, G., Savaş, H. A. ve Çıtak, S. (2001). İntihar riskini Artıran Psikososyal Etmenler (Sosyal Güvence Yokluğu, Göç ve Diğer Stresörler). Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2(4), 204–212.
  • Emek–İnan, C. (2016). Türkiye’de Göç Politikaları; İskân Kanunları Üzerine Bir İnceleme. Göç Araştırmaları Dergisi. 2(3), 10–33.
  • Ertem, Melikşah, Suriyeli Göçmenler Özelinde Türkiye’de Göçmenlerin Sağlık Gereksinimleri. http;//docplayer.biz.tr/8976690–Suriyeli–gocmenler–ozelinde–turkiye–de–gocmenle–rin–saglik–gereksinimleri–dr–meliksah–ertem.html (Erişim: 15.06.2019).
  • Eurostat (2019). Migration and Migrant Population Statistics. https;//ec.europa.eu/eurostat/statistics–explained/index.php?title=Migration_and_migrant_population_statistics (Erişim 31.10.2021).
  • Filip, N. ve Branaşco, N. (2016). An Interdisciplinary Approach to Migration Processes. International Scientific Conference “Classical and innovative approaches in contemporary economic thought; considerations regarding the quality of life in the context of a changing Europe”, 2nd Edition (May 27, 2016)/Editorial Board; Elina BENEA–POPUȘOI [et al.];OrganizationalCommittee; Elina BENEA–POPUȘOI [et al.]. – Chisinau; ASEM 2016. (p.163–167).
  • Garcia–Coll, C. ve Magnuson, K. (1997). The Psychological Experience of Immigration. In A. Booth, A. Crouter, and N. Landale (Eds.), Immigrationand the family; Research and policy on U.S. immigration. Mahwah, NJ; Lawrence ErlbaumAssociates.
  • Grillo, R. D. ve Mazzucato, V. (2018). Africa-Europe; The Double Engagement Chapter 4. Transnational Migration and Multiculturalism Living with Difference in a Globalised World, B and RG Books of Lewes, UK, 108–143.
  • Grillo, R.D. and Riccio, B. (2018). Transnational Migration, Multiculturalism and Development Chapter 5. Transnational Migration and Multiculturalism Living with Difference in a Globalised World. B and RG Books of Lewes, UK, 147–169.
  • Gülmez, S.C. ve Öztürk, A. (2018). Göç Yaşantısı Çerçevesinde Çocukta Psikososyal Uyum Üzerine Bir İnceleme. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 40(2), 449–481.
  • Gün, Z. ve Bayraktar, F. (2008). Türkiye’de İç Göçün Ergenlerin Uyumundaki Rolü. Türk Psikiyatri Dergisi, 19(2), 167–176.
  • Güneş, F. (2016), Göç, Yoksulluk ve Sosyal Politika. http;//www.iav.org.tr/yonetim/dosya/seminer/adanagoc3.pdf, (Erişim 27.04.2019).
  • Güzel, S. (2013). Göçmen Çocuklar ve Denizli’de Yaşam Koşulları. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E–Dergisi, 1;1–36.
  • Hekimler, O. (2012). Yoksulluk mu Yoksunluk mu? Sosyal Dışlanma Üzerine Bir Değerlendirme. Tekirdağ S.M.M.M Odası Sosyal Bilimler Dergisi. 1;1–28.
  • Hugo, G. (2008). Migration, Development and Environment. Draft paper for Research Workshop on Migration and the Environment; Developing a Global Research Agenda, April 16–18. Munich, Germany.
  • International Organization for Migration (IOM). (2010). A Framework and Recommendations for Action on Children Affected by Migration in the Caribbean, IOM; Genevaand Washington, D.C. https;//www.unicef.org/ (Erişim: 25.05.2019).
  • International Organization for Migration (IOM). (2012). Glossary on Migration. 2nd edition, IML Nr. 25, http;//publications.iom.int/bookstore/free/IML25.pdf, in; ACP Observatory on Migration Research Guide for research commissioned by the ACP Observatory on Migration. http;//www.acpmigration–obs.org/ (Erişim: 25.05.2019)
  • IOM, Uluslararası Göç Hukuku, Göç terimleri Sözlüğü [No;18] (2009). Perru¬choud, R. (Ed.). (Çev. B. Çiçekli). Cenevre; Uluslararası Göç Örgütü. Eri¬şim adresi; http;//www.goc.gov.tr/files/files/goc_terimleri_sozlugu.pdf, (Erişim: 29.04.2019).
  • IOM. (2013). Diasporasand Development; BRİDGİNG Societies and States. Switzerland; IOM.Erişim Tarihi;20.05.2019, [https;//www.iom.int (Erişim 29.04.2019).
  • İçduygu, A., Sirkeci, İ. (1999). Cumhuriyet dönemi Türkiye’sinde göç hareketleri. 75 Yılda Köylerden Kentlere, Oya Baydar (der.), İstanbul: Tarih Vakfı.
  • İskân Kanunu (2006, 19 Eylül). Resmî Gazete (Sayı; 26301). Erişim adre¬si; http;//www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5543.pdf, (Erişim: 29.04.2019).
  • Joint Report on Social Inclusion. (2005). European Commission http;//ec.europa.eu/employment_social/social_inclusion/docs/sec256printed_en.pdf (Erişim 29.04.2019).
  • Kara, P. ve Nazik, E. (2018). Göçün Kadın ve Çocuk Sağlığına Etkisi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(2), 58–69.
  • Kaştan, Y. (2015). Türkiye’de Göç Yaşamış Çocukların Eğitim Sürecinde Karşılaşılan Problemler. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 216–229.
  • Keskin, E. B. (2016). Kentleşme Sürecinde Ailenin Değişimi; Bursa’da Bir Alan Araştırması. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 11, 158–189.
  • Kızmaz Z. ve Bilgin R. (2010). Sokakta Yaşayan/Çalışan Çocuklar ve Suç; Diyarbakır Örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 269–311. Kim, J. H. Nicodimos, S., Kushner, S. E., Rhew, I. C., McCauley, E. ve Vander Stoep, A. (2018). Comparing Mental Health of US Children of Immigrants and Non–Immigrants in Racial/Ethnic Groups. Journal of School Health. 88;167–175.
  • King, R. (2002). Towards a New Map of Migration. International Journal of Population Geograhy, 8(2), p. 90; aktaran Körükmez, Lülüfer ve Südaş, ilkay (2015). Önsöz.Körükmez, Lülüfer ve Südaş, ilkay (Eds.) Göçler Ülkesi. Ankara; Ayrıntı, s. 8.
  • Kongar, E. (2006). Toplumsal Değişme Kuramları ve Türkiye Gerçeği. İstanbul: Remzi, 11. Basım.
  • Kopala, M., Esquivel, G. ve Baptiste, L. (1994). Counseling Approaches for Immigrant Children; Facilitating the Acculturative Process. The School Counselor, 41, 352–359.
  • Küçükali,R. ve Özdemir–Çevik, H. N. (2018). Göç Etmiş Ailelerin İlköğretim Çağındaki Çocuklarının Yaşadıkları Sorunların Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (Özel Sayı), 2149–2158.
  • Lee, G. ve Westwood, M. J. (1996). Cross–Cultural Adjustment İssues Faced by Immigrant Professionals. Journal of Employment Counseling, 33, 29–42.
  • Li, P. S. (2008). World Migration in the Age of Globalization; Policy İmplications and Challenges. New Zeal and Population Review, 33/34, 1–22.
  • Mccann, P., Poot, J. ve Sanderson, L. (2010). Migration, Relationship Capital and İnternational Travel; Theory and Evidence. Journal of Economic Geography, 10(2), 361–387.
  • McCarthy, K. (2010). Adaptation of Immigrant Children to the United States; A Review of the Literature. Center for Research on Child Wellbeing Working Paper.
  • Mercan Uzun, E. ve Bütün, E. (2016). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarındaki Suriyeli Sığınmacı Çocukların Karşılaştıkları Sorunlar Hakkında Öğretmen Görüşleri. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 1(1), 72–81.
  • Olson, M. E. (1979). Refugees as a Special Case of Population Redistribution. In L.A.P. Gosling & L.Y. C. Lim( eds.), Population redistribution; patterns, policies and prospects (pp. 130–151). New York, United Nations Fund for Population Activities.
  • Orellana, M. F., Thorne, B., Chee, A., ve Lam, W. S. E. (2001), Transnational Childhood; The Participation of Children in Processes of Family Migration. Social Problems, 48(4);572–591.
  • Ozankaya, Ö. (1994). Toplumbilim. İstanbul: Cem, Genişletilmiş 8. Basım.
  • Öktem, M. S. (2018). Uluslararası Göç Hukukunda Çocuklar ve Hukuki Statüleri. İstanbul: On İki Levha.
  • Öngören, S., Özkan, A., Yüksel, B. ve Sever, D. (2017). Göçmen Çocukların Yaşadıkları Uyum Problemlerinin Öğretmen Görüşleri Açısından İncelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(59), 147–159.
  • Pessin, L. ve Arpino, B. (2018). Navigating between Two Cultures; Rmmigrants’ Gender Attitudes toward Working Women. Demographic Research, 38(35), 967–1016.
  • Polat, G. (2007). İç Göçün Çocuk Ruh Sağlığına Etkisi ve Sosyal Hizmet Müdahalesi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 18(1), 89–106.
  • Poyraz–Tacoğlu, T., Arıkan, G. ve Sağır, A. (2012). Boşnak Göçmenlerde Göç ve Kültürel Kimlik İlişkisi; Fevziye Köyü Örneği. Turkish Studies. 7(1), 941–965.
  • Pribilsky, J. (2004). Aprendemos a Convivir; Conjugal Relations, Co–Parenting, and Family Life among Ecuadorian Transnational Migrants in New York City and the Ecuadorian Andes. In Global Networks, 4(3), 313–334.
  • Ravenstein, E. G. (1885), The Laws of Migration. Journal of the Royal Statistical Society of London, 48(2), 241–305.
  • Reijneveld, S. A., Harland, P., Brugman, E., Verhulst, F.C. ve Verloove–Vanhorick, S. P. (2005). Psychosocial Problems among Immigrant and Non–Immigrant Children; Ethnicity Plays a Role in Their Occurrence and Identification. European Child Adolescent Psychiatry. 14, 145–152.
  • Sakız, H. (2016). Göçmen Çocuklar ve Okul Kültürleri; Bir Bütünleştirme Önerisi. Göç Dergisi, 3(1), 65–81.
  • Sandal, E. K., Hançerkıran, M. ve Tıraş, M. (2016). Türkiye’deki Suriyeli Mülteciler ve Gaziantep İlinde Yansımaları. Gaziantep University Journal of Social Sciences, (15)2, 461–483.
  • Saygın, S. ve Hasta, D. (2018). Göç, Kültürleşme ve Uyum. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 10(3), 302–323.
  • Sayın, Ö. (1987). Aile İçi İlişkilerin Toplum ve Birey Boyutunda Çözümlenmesi, Aile Yazıları. Evlilik kurumu ve ilişkileri, Ankara; Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları, 77–97.
  • Sayın, Y., Usanmaz, A. ve Aslangiri, F. (2016). Uluslararası Göç Olgusu ve Yol Açtığı Etkiler; Suriye Göçü Örneği. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 18 (31), 1–13.
  • Schachner, M. K. (2017). From Equality and Inclusion to Cultural Pluralism– Evolution and Effects of Cultural Diversity Perspectives in Schools. European Journal of Developmental Psychology.
  • Sidanius, J. (1993). The Interface between Racism and Sexism. TheJournal of Psychology, 127(3), 311–322.
  • Steel, Z., Silove, D., Chey, T., Bauman, A. ve Phan, T. (2004). Mental Disorders, Disability and Health Service Use amongst Vietnamese Refugees and The Host Australian Population. Acta Psychiatrica Scandinavica, 111, 300–309.
  • Suárez–Orozco, C. (2016). Göçmen Aileler Ve Çocukları; Uyum ve Kimlik Oluşumu (Çev. Aydoğmuş Ördem, Ö.). Route Educational and Social Science Journal, 3(5), 28–40.
  • Sunata, U. (2013). Göçmen İşçinin Sıla Hasreti; Bir Yabancılaşma Hikâyesi. Sosyoloji Dergisi, Dizi 3(27), 197–218.
  • Şahin, C. (2001). Yurt Dışı Göçün Bireyin Psikolojik Etkisine İlişkin Kuramsal Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 21(2), 57–67.
  • Şener, D. K. ve Ocakçı, A. F. (2014). Yoksulluğun Çocuk Sağlığı Üzerine Çok Boyutlu Etkileri. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 13(1), 57–68.
  • TDK.http;//www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5ccc06922eea80.60499459 (Erişim: 28.04.2019).
  • Tezel–Şahin, F. ve Cevher F. N. (2007). Türk toplumunda Aile–Çocuk İlişkilerine Genel Bir Bakış. ICANAS 38 (38. Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Ankara.https;//www.ayk.gov.tr/wp–content (Erişim: 21.05.2019).
  • Tokol, A., Alper, Y. ve Baştürk, Ş. (2018) Göçmenlere Yönelik Sosyal Politikalar. Aysen Tokol ve Yusuf Alper (Ed.). Sosyal Politika. (9. Baskı) Bursa; Dora, 383–413.
  • Topçuoğlu, R. (2012). Türkiye’de Göçmen Çocukların Profili, Sosyal Politika ve Sosyal Hizmet Önerileri Hızlı Değerlendirme Araştırması. Göç Yönetimi Genel Politika Çerçevesinin Düzenlenmesi ve Uygulanması Hususunda Türkiye’nin Çabalarının Desteklenmesi Projesi. Ekim 2012. https;//www.academia.edu/39882196 (Erişim: 25.05.2019)
  • Tuzcu, A. ve Bademli, K. (2014). Göçün Psikososyal Boyutu. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 6(1), 56–66.
  • TÜİK. (2019). Uluslararası Göç İstatistikleri. https;//data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Uluslararasi–Goc–Istatistikleri–2019–33709 (Erişim:31.10.2021).
  • Tümertekin, E. ve Özgüç, N. (2004). Beşerî Coğrafya. İnsan kültür mekân, İstanbul: Çankaya.
  • Tümtaş, M. E. ve Ergun, C. (2016). Göçün Toplumsal ve Mekânsal Yapı Üzerindeki Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(4), 1347–1359.
  • Türk Tabipler Birliği (TTB). (2016). Savaş, Göç ve Sağlık. Ankara: Türk Tabipleri Birliği.
  • UN (United Nations). (2017). United Nations International Migration Report 2017. New York, UN. https;//www.un.org/en/development/desa/population/migration/publications/migrationreport/docs/MigrationReport2017_Highlights.pdf (Erişim:31.10.2021).
  • Ünver, O. C. (2003). Social Assistance to Labour Migrants As A New Form of Public Service; The Case of Turkish Labour Attaches in Germany. Migration and Labor in Europe Views From Turkey and Sweeden, E. Zeybekoğlu ve B. Johansson (Ed.), İstanbul: Şefik Printing, 82–102.
  • Walker, B. (2007). The Lost Tribes of Ireland’ Diversity, Identity and Loss among The Irish Diaspora. Irish Studies Review, 15(3), 267–282.
  • Warfa, N., Bhui,T., Craig,T., Curtis, S., Mohamud, S. ve Stansfeld, S. (2005). Post–Migration Geographical Mobility, Mental Health and Health Service Utilisation among Somali Refugees in The UK: A Qualitative Study. Health Place; 12, 503–515.
  • Yıldırım, K. (2015). Göçün aile üzerindeki etkisi. 965–978. http;//www.ayk.gov.tr/wp–content/uploads/2015/01/YILDIRIM–Kazım–GÖÇÜN–AİLE–ÜZERİNDEKİ–ETKİSİ.pdf (Erişim: 30.04.2019).
Toplam 108 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyal Hizmetler (Diğer)
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Esma Yılmaz Bu kişi benim 0000-0002-8806-2059

Gülay Günay 0000-0002-8234-6683

Yayımlanma Tarihi 27 Haziran 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yılmaz, E., & Günay, G. (2022). GÖÇMENLER VE GÖÇMEN AİLELERİN KARŞILAŞTIKLARI SORUNLARA İLİŞKİN BİR DEĞERLENDİRME. Journal of Karabuk University Faculty of Economics and Administrative Sciences, 2(1), 1-19.