İBN BATTUTA’NIN GÖZÜNDEN HİNDİSTAN

Yıl 2023, Sayı: 17, 71 - 96, 25.01.2023

Hafiz Aamir Ali

https://doi.org/10.23897/usad.1242043

Öz

Ebu Abdullah Muhammed İbn Battuta fıkıh başta olmak üzere farklı dini ilimlere de vakıf olan bir Faslı âlim ve gezgin idi. İbn Battuta, 22 yaşındayken 1325’te hac gayesi ile Fas’taki evinden ayrılarak başladığı yolculuğu İslam dünyasının tamamını hatta daha da ötesini kapsayıp otuz yıl boyunca devam etti. İbn Battuta Mağrip ülkelerini geçerek Mısır’a oradan Hicaz’a, Anadolu, Türkistan, Horasan ve 1333’te Afganistan üzerinden Hindu Kuş dağlarını aşarak Hindistan’a ulaştı. Dönemin Müslüman Hindistan’ının başkenti Delhi’de, sultan Muhammed Tuğluk tarafından baş hâkim olarak atandı. Sonraki Sekiz yıl boyunca bu görevde kaldı ve “Mevlana Bedreddin” olarak ünlendi.” İbn Battuta Hindistan’da bir yabancıydı. Bu yüzden insanlık dışı Hint kast sistemi ve Hint dinlerinden bağımsız kalarak seyahatinde gördüklerini yazmaktaydı. Hintli tarihçiler karşılaştırmalı bir çalışma yaparken İbn Battuta’nın aktardığı Hindistan ile ilgili bilgilerin kesinlikle daha fazla gerçeği yansıttığını ifade etmişlerdir. Hindistan’ın sosyal ve politik sistemi hakkındaki açıklamaları gayet güvenilirdir. Sultan Muhammed Tuğluk’un adaleti, yönetim sistemi, Hint halkının ahlakı, yemek kültürü, örf, adetleri ve dini uygulamaları, hakkında bilgiler verir. Bu büyük gezgin yolculuğundan vazgeçmeyerek yazdığı seyahatnamesi ile 14. yüzyıl Hindistan tarihi hakkında çok değerli bilgileri içeren bir kaynağı bırakmıştır. Bu çalışmada seyahatnamenin Hindistan ile ilgili kısmı, dönemin Hintli tarihçilerinin eserleriyle birlikte incelenerek farklar ve benzerlikler ortaya konulacaktır. Ayrıca İbn Battuta’nın seyahatnamesinin Orta çağ Hindistan tarihi için olan önemi de anlatılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Ibn Battuta, Hindistan, Seyahatname, Sultan Muhammed Tuğluk

INDIA THROUGH VIEW OF IBN BATTUTA

Öz

Abu Abdullah Muhammed Ibn Battuta is a Moroccan scholar and also a traveler with various religious sciences and Fiqh knowledge. In 1325, at the age of 22, he started his journey by leaving for a pilgrimage. His journey continued for thirty years and he visited many Islamic countries, including Egypt, Hejaz, Anatolia, Turkistan and Khorasan. In 1333, he also went to India via the Hindu Kush Mountains through Afghanistan. He was appointed by Sultan Mohammed Tughlaq as the chief judge of Delhi, which was the capital of Muslim India at that time. He remained in this position for the next eight years and became famous as “Maulana Badruddin”. He wrote about his experience of living and traveling in India, and also highlighted the Indian religion and the inhuman Indian caste system. While doing a comparative study, Indian historians stated that the Indian historical information given by Ibn Battuta certainly reflects truth more. His explanations of India's social and political system are quite convincing. It gives information about the justice, administrative system, morality of the Indian people, food culture, customs, traditions and religious practices of Sultan Muhammed Tughlaq. The great traveler did not give up on his journey and left a resource containing very valuable information about the history of 14th century India with his travelogue. In this study, the part of the travel book about India will be examined together with the works of Indian historians of the period, and differences and similarities will be revealed. In addition, the importance of Ibn Battuta's travel book for the history of medieval India will also be explained.

Anahtar Kelimeler

India, Travelogue, Sultan Muhammed Tughlaq

Kaynakça

• Ali, G. (2018). Hinduizm. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Ali, H,A. (2020). Bütün Hindistan’a hâkim olan Türk Alâeddin Halacî (1296-1316). Ankara: Platanus Publishing.
• Babür, Z. M. (1970), Baburname. (Reşid, R.A. Çev.), İstanbul: Kültür Ve Turizm Bakanlığı.
• Bayur ,Y. H. (1987). Hindistan Tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
• Belâzürî, A. Y. (1988). Fütuhu’l büldan. Beyrut: Dâr ve Mektebetü’l-Hilâl.
• Bereni, Z. (1860).Târîḫ-i FîrûzŞâhî. Kolkata: Asiatic Society.
• Chanda, N. (2007), Bound together how traders preachers adventurers and warriors shaped globalization. Londra: Yale University Press.
• Chaudhury, S. (1964), A Note on sati in medieval İndia, İndian History Congress, II/(26), 75-81.
• el-Allâmî, E. F. (2015), Âyîn-i Ekberî. (Ali, F. Çev.). Lahor: Sange Mil Publications.
• el-Askalanî, Ş. A. (1972). Ed-Dürer’ûl-kâmine. Haydarâbâd: Dâiretü’l-maârifi’l-Osmâniyy.
• el-Birûnî, M.A. (1982). Kitâb’üt-tahkîkumâli’l-Hind. Beyrut: Âlimu'l‐Kütüb.
• Ferişte, M. K. (2012). Tarih-i ferişte. (Ali, F. Çev.). Lahor: Mushtaq Book Corner.
• Hussain, M. M. (2005), Safername İbn Batutta. Lahor: Mushtaq Book Corner.
• Isami, A. M. (1948), Futuh-us-salatin. Tamil Nadu: University of Madras.
• İbn Haldun, A. M. ( 200) Mukaddime. (Kendir, H. Çev.), İstanbul: Yeni Şafak.
• İbn Battûta, Ş. M. (2004), İbn Battuta seyahatnamesi. (Aykut, A. Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Kültür Merkezi.
• İbnü’l Esir, Z. N. (1997), El Kamil fi’t tarih. Beyrut: Darül Kütübül Arabiye.
• İkbal, M. (2021), Bang-e-Dara. Lahor: Shaikh Muhammad Basheer & Sons.
• Lal, K. S. (1967). History of Khaljis. Yeni Delhi: Munshiram Manoharlal Publishers. Megasthenes. (1877). Indika of Arrian. (Mccrindle, J. İngilizce Çev.). Kolkata: Eduction Society Press.
• Nehru, J. L. (1946). The discovery of India. Oxford: Oxford University press.
• Nizami, H. A. (1958), Salateen-e-Delhi ke mazhabi Ruchanat. Delhi: Nedvetül Musannefin.
• Polo, M. (1958). The travels of Marco Polo. Londra: Penguin Books.
• Touati, H. (2016), Ortaçağ'da İslam ve seyahat: Bir Alim uğraşının tarihi ve antropolojisi, İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.