BİLİŞİM TEKNOLOJİLERİ REHBER ÖĞRETMENLERİ TEKNOLOJİ KOÇLUK ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 3, 29 - 51, 11.09.2017

Bayram Gökbulut

https://doi.org/10.29065/usakead.338099

Cited By: 2

Öz

Eğitim
kurumlarında teknoloji kullanımına yön veren, okulda teknoloji kullanım kültürü
oluşturmayı amaçlayan bireyler teknoloji koçu olarak ifade edilmektedir. Eski
adı ile formatör yeni adı ile bilişim teknoloji öğretmenleri bu yönü ile bir
teknoloji koçu olarak görev yapmakta olup, bilişim teknolojileri
öğretmenlerinden bu yönü ile ayrışmaktadır. Bu araştırmanın amacı 2011 yılında
ISTE (International Society for Technology in Education - Uluslararası Eğitimde
Teknolojiler Topluluğu) tarafından teknoloji koçları için yayınlanan ISTE-C
standartları temel alınarak Bilişim Teknolojileri Rehber Öğretmenlerinin (BTRÖ)
teknoloji koçluk düzeylerini belirleyecek bir ölçme aracının geliştirilmesidir.
Bu kapsamda Türkiye genelinde görev yapan 404 BTRÖ’nün katılımı ile ölçek
geliştirme çalışması yapılmıştır. Araştırma sonucunda üç faktörlü (Vizyoner
Liderlik- α1=.938, Mesleki Gelişim - α2=.936 ve Dijital Vatandaşlık - α3=.905)
ve 20 maddeden oluşan bir ölçme aracı geliştirilmiştir. Ölçeğin güvenirliğini
belirlemek için ölçeğin iç tutarlılık katsayısı α=.958 olarak hesaplanmıştır.
Ayrıca madde ayırt edicilik puanlarına da bakılmıştır. Geliştirilen ölçme
aracının BTRÖ’lerin teknoloji koçluk düzeylerini belirleyecek geçerli ve
güvenilir bir ölçme aracı olduğu ifade edilebilir.

Anahtar Kelimeler

Teknoloji koçluğu, bilişim teknolojileri rehber öğretmenleri, iste-cse

Kaynakça

• Anderson, J., C. and David W., G. (1984). The effect of sampling error on convergence, improper solutions, and goodness‐of‐fit indices for maximum likelihood comfirmatory factor analysis. Psychometrika, 49, 155‐173.
• Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma, Yöntem, Teknik ve İlkeler (3. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Beglau, Monica, Hare, Jana C., Foltos, Les, Gann, Kara, James, Jayne, Jobe, Holly, Knight, Jim ve Smith, Ben (2011). Technology, coaching, and community. In ISTE, An ISTE White Paper, Special Conference Release.
• Brooks, S. (2013). Making Technology Standards Work for You, 3rd Ed. http://www.iste.org/docs/excerpts/MATEC3-excerpt.pdf, Erişim Tarihi: 04.12.2015.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi, 32(32), 470-483.
• Büyüköztürk, Ş. (2004). Veri Analizi El Kitabı. (4. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık. (7. Baskı).
• Cambridge Dictionary Online. (2016). http://dictionary.cambridge.org/ Erişim Tarihi: 09.01.2016.
• Comrey, A. ve Howard, L. (1992). A First Course in Factor Analysis. (2.baskı). Hillsdale, NJ: Erlbaum
• Çoklar, A., N. (2008). Öğretmen adaylarının eğitim teknolojisi standartları ile ilgili özyeterliklerinin belirlenmesi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• DeVellis, R. F. (2003). Scale development: Theory and applications. Second Edition. Thousand Oaks: Sage Publications.
• Field, A. (2000). Discovering statistics using SPSS for windows. London: Sage Publications.
• Harrington, D. (2009). Confirmatory Factor Analysis, Oxford: Oxford University Pres.
• Hutcheson, G. ve Nick, S. (1999). The Multivariate Social Scientist. London: Sage.
• ISTE (International Society for Technology in Education). (2011). ISTE standards Coaches. http://www.iste.org/standards/standards/standards-for-coaches, Erişim Tarihi: 04.12.2015.
• ISTE (International Society for Technology in Education). (2015). Global reach of the ISTE Standards.http://www.iste.org/standards/standards-in-action/global-reach, Erişim Tarihi: 04.12.2015.
• Kaiser, H., F. (1974). An Index of Factorial Simplicity. Psychometrika, 39, ss.31-36.
• Kahyaoğlu, M. ve Yangın, S. (2007). İlköğretim Öğretmen Adaylarının Mesleki Özyeterliklerine İlişkin Görüşleri.Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1), 73-84.
• Karal, H. ve Timuçin, E. (2010). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri öğretmenliği bölümleri mezunların sorunları ve çözüm önerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,2(2), 277-299.
• Kass, A., R. ve Tinsley, H., EA. (1979). Factor Analysis. Journal of Leisure Research, 11, ss.120-138.
• Kaya, A., ve Kaya, B. (2014). Teacher candidates' perceptions of digital citizenship Öğretmen adaylarının dijital vatandaşlık algısı. Journal of Human Sciences, 11(2), 346-361.
• Kline, R., B.(2005). Principles and practice of structural equation modeling(2nd Edition), New York: The Guilford Press.
• MEB-Milli Eğitim Bakanlığı. (2006). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri, Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 2006.
• MEB- Milli Eğitim Bakanlığı. (2012). Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü. Bilişim Teknolojileri Rehberliği Görevi. 16791 sayı, 28.09.2012.
• OECD- Avrupa Ekonomik İşbirliği Örgütü. (2016). Education GPS The World of Education at Your Fingertip. http://gpseducation.oecd.org/IndicatorExplorer?query=13&indicators=N050*N052*N0 55*N053*N054*N051*N056*N057%20, Erişim Tarihi: 17.04.2016.
• Pallant, J. (2001). SPSS survival manual. Maidenhead: Open University Pres, 2001.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., ve Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of psychological research online, (2), 23-74.
• Ribble, M. (2009). Raising a digital child: A digital citizenship handbook for parents. International Society for Technology in Education.
• Saban, A. (2000). Hizmet içi eğitimde yeni yaklaşımlar. Milli Eğitim Dergisi, 145 (1), 25-27.
• Schumacker, R. E., ve Lomax, R., G. (1996), A Beginner’s Guide to Structural Equation Modeling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Strudler, N. ve Hearrington, D. (2009). Quality support for ICT in schools. In J. Voogt ve G. Knezek (eds.), International handbook of information technology in primary and secondary education (pp. 579–596). New York: Springer.
• Şimşek, Ö., F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş, Ankara: Ekinoks Yayıncılık.
• Tabachnick, B. ve Linda, F. (1996). Using Multivariate Statistics. (3. baskı). New York: Harper and Row.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Tezbaşaran, A. (1997). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Turgut, F. ve Yasar, B. (1992). Ölçekleme Teknikleri. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Ullman, J., B. (2001). Structural equation modeling. In B.G. Tabachnick & L.S. Fidell (Eds.), Using multivariate statistics. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
• UNESCO- United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. (2002). Information and communication technologies in teacher education: A planning guide. P. Resta (Ed.). Unesco.
• Yamamoto, G., T. (2012). Uluslararası Gelecek İçin Öğrenme Alanında Yenilikler Konferansı. İstanbul Üniversitesi Enformatik Bölümü. http://www.btnet.com.tr/genel/fatih-projesi-egitim-sisteminde-ronesans-etkisi- yaratacak/1/13920, Erişim Tarihi: 09.01.2016.