BibTex RIS Kaynak Göster

Opinions of Teacher’s About the In- Service Training

Yıl 2015, Cilt: 8 Sayı: 4, 187 - 212, 29.09.2015

Öz

Changing and increasing needs, developing technologies, modern approaches in the area of education and instruction necessitates in-service training as well as pre-service training in teacher training. These needs of teachers are provided through central and local in-service training activities. Ministry of National Education intended to inform teachers regarding the new education system by organizing distant in-service training activities. The purpose of that event was to investigate teachers’ beliefs via distant education in the period of professional training. The study was conducted within the scope of surveillance models and it is a descriptive research. The opinions of primary school teachers and pre-school teachers working in the central district of province of West Blacksea Region were collected. The data was obtained using the in-service training evaluation form of the Ministry of National Education. That the teachers have positive opinions regarding the planning, training centers, organization and management before the training and a decrease compared to the other aspects after the training was found. Their views regarding in-service training were investigated in terms of gender, period of service, place of duty and branch variables and some differences in some aspects were found.

Kaynakça

  • Aydın, C.H., (2012). Harmanlanmış Hizmet İçi Eğitimin Öğretmen Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi. Atılım Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (1), 33-56.
  • Aydın, İ. (2008). Öğretimde Denetim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Baloğlu, N. (2007). İlk ve Ortaöğretim Okulu Yönetici Yardımcılarının Alması Gereken Hizmetiçi Eğitim Konuları Hakkında Okul Yöneticilerinin Görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1), 167-178.
  • Başaran, İ.E. (1985). Örgütlerde İş Gören Hizmetlerinin Yönetimi. Ankara. Ankara Üniversitesi Yayınları No:139.
  • Birkök, M.C. ve Vuranok, T.T. (2010). Uzaktan Eğitim ile İlgili Bilgi İhtiyacının Karşılanması: Bir Üniversite Programı Önerisi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (2) 428-444.
  • Bozan, M. (2004). Yönetici ve Denetici Yetiştirmede Hizmet içi Eğitimin Yeri: Bir örnek Olay Çalışması. Çağdaş Eğitim, 134, 39-48.
  • Bümen, N.T., Ateş, A. Çakar, E.Ural, G. ve Acar, V. (2012). Türkiye Bağlamında Öğretmenlerin Mesleki Gelişimi: Sorunlar ve Öneriler. Milli Eğitim Dergisi, 41, 194, 31-50.
  • Cansu, (2010). Anadolu Üniversitesi İlköğretimde Teknoloji Uygulamaları e-Sertifika Programının Öğrenen Görüşüne Göre Bağlam, Girdi, Süreç ve Ürün (CIPP) Modeli ile Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Eskişehir.
  • Çiftçi, E. (2008). Türkiye’de Milli Eğitim Bakanlığı Tarafından Müzik Öğretmenlerine Verilen Hizmetiçi Eğitimin İncelenmesi ve Müzik Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
  • EARGED (2008). Sınıf Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim İhtiyacının Belirlenmesi. Ankara: MEB Yayınları
  • Ertürk, M. (2006). Yaşam Boyu Öğrenim İçin Uzaktan Öğretim Yöntemleri. I. Uluslar arası Mesleki ve Teknik Eğitim Teknolojileri Kongresi Bildiri Kitabı 1, İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Fok,S., Chan, K., Sin, K., Heung-Sang Ng ve Yeung, A. (2005). In-Service tacher training needs in Hong Kong. Paper presented at the Annual Conference of the Australian Association for Research in Educaiton, Sidney, Australia.
  • Garuba, A. (2004). Continuing education: An essential tool for teacher empowerment in an era of universal basic education in Nigeria. International Journal of Lifelong Education, 23 (2) 191-203.
  • Gökdere, M., Küçük, M. (2003). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Fen Eğitimindeki Durumu. Türkiye Örneklemi. Kuramda ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3 (1), 101-124.
  • Gökyer, N. (2012). Öğretmenlerin Hizmet içi Eğitim Sürecinde Karşılaştıkları Sorunlar ve Öncelikli İhtiyaç Duydukları Konular. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16 (2), 233-267.
  • Gül, T. ve Aslan, N. (2009) Sınıf öğretmenlerinin küreselleşme, toplumsal gelişme ve hizmetiçi eğitim programlarına ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19, 3. 881-894.
  • Gültekin, M, Çubukçu, Z. ve Dal, S. (2010). İlköğretim Öğretenlerinin Eğitim Öğretimle iLgili Hizmetiçi Eğitim Gereksinimleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 131-152.
  • Gültekin, M. ve Çubukçu, Z. (2008). İlköğretim Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitime İlişkin Görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 185-201.
  • Günbayı, İ. ve Taşdöğen, B. (2012). İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerin Hizmet içi Eğitim Programları Üzerine Görüşleri: Bir Durum Çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1 (3), 87-117.
  • İlğan, A. (2012). Öğretmenlerin Mesleki Gelişimi ve Denetimi. Ankara: Anı yayıncılık
  • İşman, A. (1998). Uzaktan Eğitim. Ankara: Değişim Yayınları.
  • Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Kent, A. M. (2004). Improving Teacher Quality Through Professional Development. Education, 124, No:3
  • Kıldan. A. Oğuzhan. (2008). Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Okul Öncesi Öğretmenlerine Verilen Hizmetiçi Eğitimin Öğretmen Çocuk ve Öğretmen Ebeveyn İlişkilerine Etkisi, Gazi Üniveristesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
  • Kokoç, M, Özlü, A., Cimer, A ve Karal, H. (2011). Teachers’ View on the Potential use of Online İn-Service Education and Training Activities. Turkish Online Journal of Distance Education, 12 (4). 68-87.
  • McLaughlin, M.W. (2002) Sites and sources of teachers’ learning. İn C. Sugrue and C. Day (Eds.) Developing teachers and teaching practices: international research perspectives. New York: Routledge.
  • MEB (1994). 765 no’lu Tebliğler Dergisi. 22 Ekim 1973.
  • Moore, M.G. ve Kearsley, G. (2011). Distance Education: A System view of learning (3. Baskı). Wadshworth: Cengage Learning.
  • Odabaşı, H.F. ve Kabakçı, I. (2007). Öğretmenlerin Mesleki Gelişimlerinde Bilgi ve İletişim Teknolojileri. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu. Bakü, Azerbaycan.
  • Oğuzkan, A.F. (1993). Eğitimde Terimler Sözlüğü. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Özdemir, S. Yalın, H.İ. (1998). Öğretmenlerin Hizmetiçi Eğiti İhtiyacının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. 9-11 Eylül 1998. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölümü Yayınları Cilt I.
  • Özden, Y. (2002). Eğitimde Yeni Sistem Arayışları. Yüksel Özden (Ed.), Öğretmenlik Mesleğine Giriş içinde (s.269-295). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Özen, R. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim Programlarının Etkilerine İlişkin Görüşleri Düzce İli Örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (2), 141- 160.
  • Özen, Ü. ve Karaman, S. (2001). Web Tabanlı Eğitimde Sistem Tasarımı. Akdeniz İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2, 81-102.
  • Özer, B. (2004). Ortaöğretim Öğretmenlerinin Mesleki Gelişime İlgisi. Ortaöğretimi Yeniden Yapılandırma Sempozyumu’nda Sunulan Bildiri. Yayımlanmamış Araştırma Raporu. Ankara.
  • Özkan, R. (2005). Birey ve Toplum Gelişiminde Öğretmenlik Mesleğinin Önemi. Milli Eğitim Dergisi, 166.
  • Parmaksız, R.Ş. (2010). Türkiye’de ve Bazı Avrupa Birliği Ülkeleri’nde Öğretmenlere Yönelik Hizmetiçi Eğitim Programları ve Uygulamaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara
  • Pehlivan, İ. (1992). Hizmetiçi Eğitim Verimlilik İlişkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, cilt 27 sayı 1.
  • Pusmaz, A. (2008). Matematik Öğretmenlerinin Problem Çözme Sürecinin Belirlenmesi ve Bu Sürecin Geliştirilmesinde Web Tabanlı Mesleki Gelişim Çalışmalarının Değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul
  • Robinson, B. ve Latchem, C. (2003). Teacher Education Through Open and Distance Learning. London: Routledge
  • Saban, A. (2000). Hizmet içi Eğitimde Yeni yaklaşımlar. Milli Eğitim Dergisi, 145.
  • Sarıgöz, O. (2011). İlköğretim öğrencilerinin hizmetiçi eğitim faaliyetleri ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications 27-29 April, 2011 Antalya/TURKEY. Siyasal Kitabevi.
  • Tanyel, A. (1999). İlköğretim Okullarında Görevli Sınıf Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim İhtiyacı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
  • Taymaz, H. (1997). Hizmetiçi Eğitim Kavramlar İlkeler Yöntemler. Takav Yayınları. Ankara.
  • Tekin, S. ve Ayas, A. (2005). Kimya Öğretmenlerine Yönelik Bir Hizmetiçi Eğitim Kursunun Yansımaları: Akçaabat Örneği. Milli Eğitim Dergisi, 165, 107-123.
  • Tok, H. ve Dos, B. (2010). İnvestigating the Opinions of Primary and High School Teachers Regarding Online In-Service Education. European Journal of Educational Studies, 2 (3), 331-338.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yalın, H. İ. (2001). Hizmetiçi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 150, s. 58-68.
  • YÖK (1994). Bölgesel Hizmet içi Eğitim Modeli. Endüstriyel Eğitim Projesi. Doküman No: FTVE: 800, Ankara.

Uzaktan Hizmetiçi Eğitime İlişkin Öğretmen Görüşleri

Yıl 2015, Cilt: 8 Sayı: 4, 187 - 212, 29.09.2015

Öz

Gelişen teknolojiler, değişen ve artan ihtiyaçlar, eğitim öğretim alanındaki çağdaş yaklaşımlar öğretmen eğitiminde hizmet öncesi eğitim kadar hizmetiçi eğitimi de gerekli kılmaktadır. Öğretmenlerin bu ihtiyaçları mahalli ve merkezi düzeyde düzenlenen hizmetiçi eğitim etkinlikleri yoluyla sağlanmaktadır. Milli Eğitim Bakanlığı mesleki eğitim çalışmaları yoluyla uzaktan hizmetiçi eğitim etkinlikleri düzenleyerek öğretmenlerin yeni eğitim sistemi hakkında bilgilendirilmesini hedeflemektedir. Çalışmanın amacı uzaktan eğitim yoluyla yürütülen mesleki çalışmalara ilişkin öğretmen görüşlerini incelemektir. Çalışma betimsel bir çalışmadır. Bu amaçla Batı Karadeniz Bölümündeki bir ilde görev yapan sınıf öğretmenleri ve okul öncesi öğretmenlerinin görüşleri alınmıştır. Çalışmada veriler Milli Eğitim Bakanlığı hizmetiçi eğitim değerlendirme formu kullanılarak toplanmıştır. Öğretmenlerin uzaktan hizmetiçi eğitimin faaliyet öncesi, faaliyetin planlanması ve programlanması, eğitim merkezi, organizasyon ve yönetime ilişkin görüşlerinin olumlu olduğu, eğitim sonu kazanımlarına ilişkin görüşlerinin diğer boyutlara göre daha düşük olduğu görülmüştür. Uzaktan hizmetiçi eğitime ilişkin görüşlerinin bazı alt boyutlarında cinsiyet, hizmet süresi, görev yeri ve branşa göre anlamlı farklılaşma bulunmuştur. 

Kaynakça

  • Aydın, C.H., (2012). Harmanlanmış Hizmet İçi Eğitimin Öğretmen Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi. Atılım Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (1), 33-56.
  • Aydın, İ. (2008). Öğretimde Denetim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Baloğlu, N. (2007). İlk ve Ortaöğretim Okulu Yönetici Yardımcılarının Alması Gereken Hizmetiçi Eğitim Konuları Hakkında Okul Yöneticilerinin Görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1), 167-178.
  • Başaran, İ.E. (1985). Örgütlerde İş Gören Hizmetlerinin Yönetimi. Ankara. Ankara Üniversitesi Yayınları No:139.
  • Birkök, M.C. ve Vuranok, T.T. (2010). Uzaktan Eğitim ile İlgili Bilgi İhtiyacının Karşılanması: Bir Üniversite Programı Önerisi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (2) 428-444.
  • Bozan, M. (2004). Yönetici ve Denetici Yetiştirmede Hizmet içi Eğitimin Yeri: Bir örnek Olay Çalışması. Çağdaş Eğitim, 134, 39-48.
  • Bümen, N.T., Ateş, A. Çakar, E.Ural, G. ve Acar, V. (2012). Türkiye Bağlamında Öğretmenlerin Mesleki Gelişimi: Sorunlar ve Öneriler. Milli Eğitim Dergisi, 41, 194, 31-50.
  • Cansu, (2010). Anadolu Üniversitesi İlköğretimde Teknoloji Uygulamaları e-Sertifika Programının Öğrenen Görüşüne Göre Bağlam, Girdi, Süreç ve Ürün (CIPP) Modeli ile Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Eskişehir.
  • Çiftçi, E. (2008). Türkiye’de Milli Eğitim Bakanlığı Tarafından Müzik Öğretmenlerine Verilen Hizmetiçi Eğitimin İncelenmesi ve Müzik Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
  • EARGED (2008). Sınıf Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim İhtiyacının Belirlenmesi. Ankara: MEB Yayınları
  • Ertürk, M. (2006). Yaşam Boyu Öğrenim İçin Uzaktan Öğretim Yöntemleri. I. Uluslar arası Mesleki ve Teknik Eğitim Teknolojileri Kongresi Bildiri Kitabı 1, İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Fok,S., Chan, K., Sin, K., Heung-Sang Ng ve Yeung, A. (2005). In-Service tacher training needs in Hong Kong. Paper presented at the Annual Conference of the Australian Association for Research in Educaiton, Sidney, Australia.
  • Garuba, A. (2004). Continuing education: An essential tool for teacher empowerment in an era of universal basic education in Nigeria. International Journal of Lifelong Education, 23 (2) 191-203.
  • Gökdere, M., Küçük, M. (2003). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Fen Eğitimindeki Durumu. Türkiye Örneklemi. Kuramda ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3 (1), 101-124.
  • Gökyer, N. (2012). Öğretmenlerin Hizmet içi Eğitim Sürecinde Karşılaştıkları Sorunlar ve Öncelikli İhtiyaç Duydukları Konular. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16 (2), 233-267.
  • Gül, T. ve Aslan, N. (2009) Sınıf öğretmenlerinin küreselleşme, toplumsal gelişme ve hizmetiçi eğitim programlarına ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19, 3. 881-894.
  • Gültekin, M, Çubukçu, Z. ve Dal, S. (2010). İlköğretim Öğretenlerinin Eğitim Öğretimle iLgili Hizmetiçi Eğitim Gereksinimleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 131-152.
  • Gültekin, M. ve Çubukçu, Z. (2008). İlköğretim Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitime İlişkin Görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 185-201.
  • Günbayı, İ. ve Taşdöğen, B. (2012). İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerin Hizmet içi Eğitim Programları Üzerine Görüşleri: Bir Durum Çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1 (3), 87-117.
  • İlğan, A. (2012). Öğretmenlerin Mesleki Gelişimi ve Denetimi. Ankara: Anı yayıncılık
  • İşman, A. (1998). Uzaktan Eğitim. Ankara: Değişim Yayınları.
  • Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Kent, A. M. (2004). Improving Teacher Quality Through Professional Development. Education, 124, No:3
  • Kıldan. A. Oğuzhan. (2008). Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Okul Öncesi Öğretmenlerine Verilen Hizmetiçi Eğitimin Öğretmen Çocuk ve Öğretmen Ebeveyn İlişkilerine Etkisi, Gazi Üniveristesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
  • Kokoç, M, Özlü, A., Cimer, A ve Karal, H. (2011). Teachers’ View on the Potential use of Online İn-Service Education and Training Activities. Turkish Online Journal of Distance Education, 12 (4). 68-87.
  • McLaughlin, M.W. (2002) Sites and sources of teachers’ learning. İn C. Sugrue and C. Day (Eds.) Developing teachers and teaching practices: international research perspectives. New York: Routledge.
  • MEB (1994). 765 no’lu Tebliğler Dergisi. 22 Ekim 1973.
  • Moore, M.G. ve Kearsley, G. (2011). Distance Education: A System view of learning (3. Baskı). Wadshworth: Cengage Learning.
  • Odabaşı, H.F. ve Kabakçı, I. (2007). Öğretmenlerin Mesleki Gelişimlerinde Bilgi ve İletişim Teknolojileri. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu. Bakü, Azerbaycan.
  • Oğuzkan, A.F. (1993). Eğitimde Terimler Sözlüğü. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Özdemir, S. Yalın, H.İ. (1998). Öğretmenlerin Hizmetiçi Eğiti İhtiyacının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. 9-11 Eylül 1998. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölümü Yayınları Cilt I.
  • Özden, Y. (2002). Eğitimde Yeni Sistem Arayışları. Yüksel Özden (Ed.), Öğretmenlik Mesleğine Giriş içinde (s.269-295). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Özen, R. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim Programlarının Etkilerine İlişkin Görüşleri Düzce İli Örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (2), 141- 160.
  • Özen, Ü. ve Karaman, S. (2001). Web Tabanlı Eğitimde Sistem Tasarımı. Akdeniz İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2, 81-102.
  • Özer, B. (2004). Ortaöğretim Öğretmenlerinin Mesleki Gelişime İlgisi. Ortaöğretimi Yeniden Yapılandırma Sempozyumu’nda Sunulan Bildiri. Yayımlanmamış Araştırma Raporu. Ankara.
  • Özkan, R. (2005). Birey ve Toplum Gelişiminde Öğretmenlik Mesleğinin Önemi. Milli Eğitim Dergisi, 166.
  • Parmaksız, R.Ş. (2010). Türkiye’de ve Bazı Avrupa Birliği Ülkeleri’nde Öğretmenlere Yönelik Hizmetiçi Eğitim Programları ve Uygulamaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara
  • Pehlivan, İ. (1992). Hizmetiçi Eğitim Verimlilik İlişkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, cilt 27 sayı 1.
  • Pusmaz, A. (2008). Matematik Öğretmenlerinin Problem Çözme Sürecinin Belirlenmesi ve Bu Sürecin Geliştirilmesinde Web Tabanlı Mesleki Gelişim Çalışmalarının Değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul
  • Robinson, B. ve Latchem, C. (2003). Teacher Education Through Open and Distance Learning. London: Routledge
  • Saban, A. (2000). Hizmet içi Eğitimde Yeni yaklaşımlar. Milli Eğitim Dergisi, 145.
  • Sarıgöz, O. (2011). İlköğretim öğrencilerinin hizmetiçi eğitim faaliyetleri ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications 27-29 April, 2011 Antalya/TURKEY. Siyasal Kitabevi.
  • Tanyel, A. (1999). İlköğretim Okullarında Görevli Sınıf Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim İhtiyacı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
  • Taymaz, H. (1997). Hizmetiçi Eğitim Kavramlar İlkeler Yöntemler. Takav Yayınları. Ankara.
  • Tekin, S. ve Ayas, A. (2005). Kimya Öğretmenlerine Yönelik Bir Hizmetiçi Eğitim Kursunun Yansımaları: Akçaabat Örneği. Milli Eğitim Dergisi, 165, 107-123.
  • Tok, H. ve Dos, B. (2010). İnvestigating the Opinions of Primary and High School Teachers Regarding Online In-Service Education. European Journal of Educational Studies, 2 (3), 331-338.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yalın, H. İ. (2001). Hizmetiçi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 150, s. 58-68.
  • YÖK (1994). Bölgesel Hizmet içi Eğitim Modeli. Endüstriyel Eğitim Projesi. Doküman No: FTVE: 800, Ankara.
Toplam 49 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ramazan Parmaksız

Ali Sıcak

Yayımlanma Tarihi 29 Eylül 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 8 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Parmaksız, R., & Sıcak, A. (2015). Uzaktan Hizmetiçi Eğitime İlişkin Öğretmen Görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(4), 187-212. https://doi.org/10.12780/uusbd.96271

Adres: Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Telefon: 0276 221 21 60 Faks :0276 221 21 61
E-posta: sosyaldergi@usak.edu.tr