Ortaokul Öğrencilerinin Sihirli Ahlak Değneği

Yıl 2018, Cilt: 11 Sayı: 1, 30 - 39, 30.04.2018

Ayşe Rabia Başaran Uğur Gülay Bedir

Öz

Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin, toplumda ahlaki davranışları artırmaya yönelik
önerilerini tespit etmektir. Araştırmanın çalışma grubunu Kahramanmaraş ili Merkez ilçelerde bulunan
ortaokullarda 2015-2016 yılında eğitim ve öğretime devam eden 5, 6, 7 ve 8. sınıf toplam 474 öğrenci
oluşturmaktadır. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden olgu bilim deseni kullanılmıştır. Veri
toplama aracı olarak uzman görüşü alınarak hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu
kullanılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Öğrenciler tarafından ortak olarak
değinilen kavramlar arasında barış tohumu, barış sağlama, şiddet önleme, savaş önleme, kardeş
ülkeler, barışçıl dünya ve terörü yok etme yer almaktadır. Beşinci sınıf öğrencileri en fazla çikolata,
güneş, barış tohumu; altıncı sınıf öğrencileri sevgi iksiri, su şebekesi, barışı sağlama; yedinci sınıf
öğrencileri iyilik dünyası, barışçıl dünya, kadına şiddeti önleme, kardeş ülkeler; sekizinci sınıf
öğrencileri ise en fazla savaşı önleme, barışçıl dünya, dizileri kaldırma, zaman makinesi, teknolojiyi
durdurma kodlarına değinmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Ahlak, Ahlak Eğitimi, Ahlaki Davranış, Ortaokul Öğrencileri

Kaynakça

• Acuner, H.,Y. (2004). 14-18 yaş arası gençlerde ahlaki yargı gelişimi ve ahlak eğitimi. Doktora tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun. Arabacı B., İ. ve Akgül, T. (2013). Elazığ ilinde uygulanan etkinlik temelli değer öğretimi uygulamalarının değerlendirilmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 11, 7-31. Aydın, M., Z. (2003). Ailede ahlak eğitimi. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(2). 125-158. Aydın, İ., H. (2011). Seküler ahlak bağlamında din-ahlak ilişkisi. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 35, 1-23. Bahçekalıpı, M. (2011). Din ve Ahlak Eğitiminin ergenlerin kişilik gelişimine katkısı. Değerler Eğitimi Dergisi, 9, 7-42. Başcı Namlı, Z. (2017). Sınıf öğretmenlerinin perspektifinden değerler eğitiminin incelenmesi: Erzurum örneği. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırma Dergisi, 6(1), 343- 367. Can, Ö. (2008). Dördüncü ve beşinci sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersinde değerler eğitimi uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Cevizci, A. (2002). Etiğe Giriş. İstanbul: Paradigma. Creswell, J., W. (2007). Qualitative ınquiry and research design: choosing among five traditions. California: Sage. Durkheim, E. (2010). Ahlak eğitimi. (çev. O. Adanır). İstanbul: Say Yayınları. Gündüz, M., Aktepe, V., Uzunoğlu, H. ve Gündüz, D., D. (2017). Okul öncesi dönemdeki çocuklara eğitsel oyunlar yoluyla kazandırılan değerler. MSKU Eğitim Fakültesi dergisi, 4(1), 62-70. Kallaus, N.L ve Keeling, L. (1992). Administrative office management. Cincinnati: South Western Co. Karakuş, B., N. (2005). İlköğretim birinci kademe öğrencilerinde gözlenen istenmeyen davranışlar ve öğretmenlerin bunlarla başa çıkma yöntemleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa. Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayınları. Karataş, M. (2014). Değerler eğitimi açısından Kur’an’da insan onuru. Yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun. MEB. (2007). Mesleki eğitim ve öğretim sisteminin güçlendirilmesi projesi. Çocuk gelişimi ve eğitimi. Ahlak gelişimi. Ankara: MEB Yayınları. Patton, M. Q. (2002). Qualitative research evulation methods. California: Sage. Pekdoğan, S. ve Korkmaz, H., İ. (2017). Okul öncesi eğitime devam eden 5-6 yaş çocuklarına verilen değerler eğitimine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 37(14), 59-72. Seidman, I. (2006). Interviewing as qualitative research. New York: Teachers College Pres. Şengün, M. (2007). Ahlaki Gelişimin Psiko-sosyal Dinamikleri. Ondokuz Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 23, 201-220. Yaman, E. (2010). Psikoşiddete (mobbinge) maruz kalan öğretim elemanlarının örgüt kültürü ve iklimi algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(1), 547-578. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları. Yılmaz, M. (2001). İslam Ahlak Eğitiminde Kuran Kıssaları. Yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversiteleri Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.