CHANGE LEADERSHIP IN HEALTHCARE INSTITUTIONS

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 89 - 103, 28.08.2019

Duygu Ürek , İpek Bilgin Demir Sevilay Karaman

Öz

One of the most important concepts that
characterize today's business world is change. Organizational change is a very
difficult and sensitive process; it requires effective management, while on the
other hand, it requires a superior leadership, which, more importantly,
integrates sensitive human factors with rigid business actions. The person who
will initiate, organize and captain the change in an organization must have
different characteristics than an average manager or leader. In this context,
it is stated that the required leadership style is change leadership. The aim
of this study is to highlight the concepts of change and change leadership
which have great importance in the initiation, realization and maintenance of
change, which are important concepts for organizations and to draw attention to
the importance of change leadership for healthcare sector in which intensive
change movements are experienced in many countries.

Anahtar Kelimeler

Change, Change Leadership, Healthcare Sector, Healthcare Institutions

SAĞLIK KURUMLARINDA DEĞİŞİM LİDERLİĞİ

Öz

Günümüz
iş dünyasını karakterize eden en önemli kavramlardan biri değişim kavramıdır. Oldukça
zor ve hassas bir süreç olan değişim; bir taraftan etkili bir yönetim
gerektirirken, diğer taraftan daha da önemlisi hassas insan unsurlarıyla katı
iş eylemlerini bütünleştirebilen üstün bir liderlik gerektirmektedir. Bir
örgütte değişimi başlatacak, organize edecek ve takıma kaptanlık edecek kişinin
normal bir yönetici ya da liderden farklı özelliklere sahip olması
gerekmektedir. Bu bağlamda, gerekli olan liderlik tarzının ise değişim
liderliği olduğu belirtilmektedir. Bu çalışmanın amacı, örgütler için önemli
kavramlar olan değişim ve değişimin başlatılması, gerçekleştirilmesi ve
sürdürülmesinde büyük bir öneme sahip olan değişim liderliği kavramlarını
detaylı bir şekilde ortaya koymak ve pek çok ülkede yoğun değişim
hareketlerinin yaşandığı sağlık sektörü için değişim liderliğinin taşıdığı
öneme dikkat çekmektir.

Anahtar Kelimeler

Değişim, Değişim Liderliği, Sağlık Sektörü, Sağlık Kurumları

Kaynakça

• Aitken, P. and Higgs, M. (2010). Developing Change Leaders: The Principles and Practices of Change Leadership Development. New York, USA: Taylor & Francis Ltd.
• Al Mazam, F. M. A. K. (2011). “Characteristic of Leaders of Change for Principals in Al Ain Schools, The United Arab Emirates”, Master Thesis, United Arab Emirates University Faculty of Education.
• Anderson, D. and Ackerman Anderson, L. (2010). How Command and Control as a Change Leadership Style Causes Transformational Change Efforts to Fail. Durango, CO: Being First Inc.
• Annison, M. (1994). Leadership. Westrend Letter, June, 1-4.
• Barutçugil, İ. (2014). Liderlik. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
• Bruhn, J. G. (2004). Leaders Who Create Change and Those Who Manage It. The Health Care Manager, 23(2), 132-140.
• Caldwell, R. (2003), “Change Leaders and Change Managers: Different or Complementary?”, Leadership & Organization Development, 24(5), 285-293.
• Çağlar, İ. (2015). Bireysel, Örgütsel ve Toplumsal Düzeyde Değişim ve Değişim Yönetimi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
• Çapraz, B. (2014). Değişim Kitabı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
• Çetin, C. (2008). Yöneticilerin Liderlik Stilleri, Değişim Yönetimi ve Ekip Çalışması Arasındaki İlişkilerin Çok Yönlü Olarak Değerlendirilmesi. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
• Drucker, (2012). Managing in the Next Society. USA: Butterworth-Heinemann.
• Drucker, P. F. (2014). 21. Yüzyıl İçin Yönetim Tartışmaları (4. Baskı). İstanbul: Epsilon Yayıncılık Hizmetleri Tic. San. Ltd. Şti.
• Farkas, M. G. (2013). Building and Sustaining a Culture of Assessment: Best Practices for Change Leadership. Reference Services Review, 41(1), 13-31.
• Gill, R. (2003). Change Management or Change Leadership?. Journal of Change Management, 3(4), 307-318.
• Gill, R. (2011). Theory and Practice of Leadership (2nd ed.). Thousand Oak, California: Sage Publications Inc.
• Golden, B. (2006). Transforming Healthcare Organizations. Healthcare Quarterly, 10, 10-19.
• Griffith-Cooper, B. and King, K. (2007). The Partnership between Project Management and Organizational Change: Integrating Change Management with Change Leadership. Performance Improvement, 46(1), 14-20.
• Herold, D. M., Fedor, D. B., Caldwell, S. and Liu, Y. (2008). The Effects of Transformational and Change Leadership on Employees’ Commitment to a Change: A Multilevel Study. Journal of Applied Psychology, 93(2), 346-357.
• Joiner Jr., C. W. (1987). Leadership for Change. Cambridge, MA: Ballinger Publishing Company.
• Kanter, R. M. (1985). Managing the Human Side of Change. Management Review, April, 52-56.
• Kanter, R. M. (1999). The Enduring Skills of Change Leaders. Leader to Leader, Summer, 15-22.
• Kılınç, T. (2001) Değişimi Kim Yönetmeli?. Executive Excellence, 5(49), 1-3.
• Koçel, T. (2014). İşletme Yöneticiliği (Genişletilmiş 15. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• Kotter, J. P. (2013). Değişimi Yönetmek: Dönüşüm Çabaları Neden Başarısız Kalıyor?. M. İnan (Çev.). Değişim. İstanbul:Optimist Yayınları.
• Kouzes, J. M. and Posner, B. Z. (1995). Leadership is Everyone’s Business and Other Lessons from over a Dozen Years of Leadership Research. The Organization Development Network, 27(1), 25-34.
• Kruppan, C. M., Dunlap, N. E. and Waldrum, M. R. (2016). Operations Management in Healthcare: Strategy and Practice. New York: Springer Publishing Company.
• Manion, J. (2005). From Management to Leadership (2nd ed.). San Francisco, CA: John Wiley & Sons, Inc.
• Mendez-Morse, S. (1992). Leadership Characteristics that Facilitate School Change. Austin, Texas: Southwest Educational Development Laboratory.
• Moran, J. W. and Brightman, B. K. (2000). Leading Organizational Change. Journal of Workplace Learning, 12(2), 66-74.
• Olkun, S. (1996). Örgütsel Değişimin Yönetimi: Örgüt Kültürü ve Liderlik Faktörü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 2(4), 565-574.
• Öztürk, A. (1998). Değişim Yönetimine Çağdaş Yaklaşım: Örgüt Geliştirme. Adana: Nobel Kitabevi. Pathak, H. (2011). Organizational Change. India: Dorling Kindersley Pvt. Ltd.
• Pearlmutter, S. (1998). Self-Efficacy and Organizational Change Leadership. Administration in Social Work, 22(3), 23-38.
• Puccio, G. J., Mance, M. and Murdock, M. C. (2011). Creative Leadership: Skills that Drive Change (2nd ed.). USA: Sage Publications Inc.
• Robbins, S. P., Decenzo, D. A., and Coulter, M. (2013). Fundamentals of Management (8th ed.). New Jersey: Pearson Education, Inc.
• Sabuncuoğlu, E. T. (2008). Liderlik, Değişim ve Yenilik. C. Serinkan (Ed.). Liderlik ve Motivasyon: Geleneksel ve Güncel Yaklaşımlar (1. bs.), (s. 63-82). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Tic. Ltd. Şti.
• Salmela, S., Eriksson, K., and Fagerström, L. (2012). Leading Change: A Three-dimensional Model of Nurse Leaders’ Main Tasks and Roles During a Change Process. Journal of Advanced Nursing, 68(2), 423-433.
• Speziale, G. (2015). Strategic Management of a Healthcare Organization: Engagement, Behavioural Indicators, and Clinical Performance. European Heart Journal Supplements, 17(suppl_A), A3-A7.
• Tager, M. J. (2004). What People Really Need from a Change Leader. Leader to Leader, Winter, 6-9.
• Töremen, F. (2002). Eğitim Örgütlerinde Değişimin Engel ve Nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 185-202.
• Ülgen, H. (1993). İşletmelerde Organizasyon İlkeleri ve Uygulaması (2. bs). İstanbul: İ. Ü. İşletme Fakültesi Yayını.
• Vardar, A. (2001). Bireysel ve Kurumsal Değişimde Yeniden Yapılanma Stratejileri. İstanbul: Kariyer Yayıncılık İletişim Eğitim Hizmetleri Ltd. Şti.
• Wallin, D. L. (2010). Looking to the Future: Change Leaders for Tomorrow’s Community Colleges. New Directions for Community Colleges, No: 149, Spring, 5-12.