Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 2, 241 - 250, 29.08.2020

Öz

Bu araştırmanın amacı, sağlık yönetimi bölümünde öğrenim gören öğrencilerin hekim görüşmeleri sırasındaki sağlık iletişimi yetkinliğinin değerlendirilmesidir. Araştırmanın evrenini Bir Vakıf Üniversitesi’nin Sağlık Yönetimi Bölümü öğrencileri oluşturmaktadır (N=71). Çalışmada, sağlık yönetimi bölümünde öğrenim gören tüm öğrencilere ulaşılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak anket kullanılmıştır. Araştırmada katılımcıların iletişim yetkinliklerinin çeşitli demografik değişkenlere göre farklılaştığı belirlenmiştir. Çalışma sonucunda gerek toplum gerekse hekimler için doğru iletişimin önemine yönelik eğitimler verilmesi önerilebilir.

Kaynakça

  • Alpar, R. (2013). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel yöntemler. Ankara: Detay Yayıncılık, 4. Baskı. Atıcı, E. (2007). Hasta-hekim ilişkisi kavramı. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 33(1), 45-50.
  • Atilla, G., Oksay, A. & Erdem, R. (2012). Hekim-hasta iletişimi üzerine nitel bir ön çalışma. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 43: 23-37.
  • Beck, RS., Daughtridge, R. & Sloane, PD (2002). Physician-patient communication in the primary care office: A systematic review. J Am Board Fam Pract, 15, 25–38.
  • Boykins, AD. (2014). Core communication competencies in patient-centered care. The ABNF Journal, 40-45.
  • Cegala, DJ. (1996). Components of patients and doctors perceptions of communication compotence during a primary care medical interview. Health Communicatıon, 8(1), 1-27.
  • Cegala, DJ. (1998). The development and partial assessment of the medical communication compotence scale. Health Communication, 10(3), 261-288.
  • Çelik, F. (2008). Sağlık kurumlarında iletişim; hasta ile sağlık personeli iletişimi üzerine bir araştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı, Halkla İlişkiler Bilim Dalı, Konya.
  • Donabedian, A (1988) The quality of care how can it be assessed? JAMA, 260(12), 1743-48.
  • Duffy, FD., Gordon, GH., Whelan, G., Cole-Kelly, K., Frankel, R., Buffone, N., Lofton, S., Wallace, M., Goode, L. & Langdon, L. (2004). Assessing competence in communication and interpersonal skills: The Kalamazoo II report. Acad Med, 79, 495–07.
  • Farin, E., Schmidt, E. & Gramm, L. (2014). Patient communication competence: Development of a Germanquestionnaire and correlates of competent patient behavior. Patient Education and Counseling, 94, 342-350.
  • Franceschi, D. (2018). Physician-patient communication: An integrated multimodal approach for teaching medical English. System, 77: 91-102.
  • Institute of Medicine, (2001). Crossing the quality chasm: A new health system for the 21st century. Washington, DC: National Academy Press.
  • Institute of Medicine, (2010). The future of nursing: Leading change, advancing health. Washington, DC: The National Academies Press.
  • Lansky, D. (1998). Measuring what matters to the public. Health Aff, 17(4), 40–41.
  • McBride, CA., Shugars, DA., DiMatteo, MR., Lepper, HS., O’Neil, EH. & Damush, TM. (1994). The physician’s role: Views of the public and the profession on seven aspects of patient care. Arch Fam Med, 3, 948–53.
  • Miller, WR., Hedrick, KE. & Orlofsky, DR. (1991). The helpful responses questionnaire: A procedure for measuring therapeutic empathy. J Clin Psychol, 47, 444–8.
  • Newman, S., Steed, L. & Mulligan, K. (2008). Self-management interventions for chronic illness. Lancet 364, 1523–37. Tengland PA. (2008). Empowerment: a conceptual discussion. Health Care Anal, 16,77–96.
  • Tezel Kahriman, A. (2016). Sağlık iletişiminde yetkinlik ölçeğinin Türkçe geçerlilik güvenilirlik çalışması (Yayınlanmamış uzmanlık tezi) .Gazi Üniveristesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Ankara.

A RESEARCH ON THE EVALUATION OF COMMUNICATION COMPETENCIES IN HEALTH INSTITUTIONS

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 2, 241 - 250, 29.08.2020

Öz

The aim of this study is to evaluate the health communication competence of the students of the Healthcare Management Department during the physician interviews. The universe of the study is composed of the Health Management Department of a Vakif University (N = 71). In the study, all students studying in the health management department were reached. The questionnaire was used as a data collection tool in the study. In the study, it was determined that the communication competencies of the participants differ according to various demographic variables. As a result of the study, it can be suggested to provide training for the importance of correct communication for the community and physicians.

Kaynakça

  • Alpar, R. (2013). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel yöntemler. Ankara: Detay Yayıncılık, 4. Baskı. Atıcı, E. (2007). Hasta-hekim ilişkisi kavramı. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 33(1), 45-50.
  • Atilla, G., Oksay, A. & Erdem, R. (2012). Hekim-hasta iletişimi üzerine nitel bir ön çalışma. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 43: 23-37.
  • Beck, RS., Daughtridge, R. & Sloane, PD (2002). Physician-patient communication in the primary care office: A systematic review. J Am Board Fam Pract, 15, 25–38.
  • Boykins, AD. (2014). Core communication competencies in patient-centered care. The ABNF Journal, 40-45.
  • Cegala, DJ. (1996). Components of patients and doctors perceptions of communication compotence during a primary care medical interview. Health Communicatıon, 8(1), 1-27.
  • Cegala, DJ. (1998). The development and partial assessment of the medical communication compotence scale. Health Communication, 10(3), 261-288.
  • Çelik, F. (2008). Sağlık kurumlarında iletişim; hasta ile sağlık personeli iletişimi üzerine bir araştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı, Halkla İlişkiler Bilim Dalı, Konya.
  • Donabedian, A (1988) The quality of care how can it be assessed? JAMA, 260(12), 1743-48.
  • Duffy, FD., Gordon, GH., Whelan, G., Cole-Kelly, K., Frankel, R., Buffone, N., Lofton, S., Wallace, M., Goode, L. & Langdon, L. (2004). Assessing competence in communication and interpersonal skills: The Kalamazoo II report. Acad Med, 79, 495–07.
  • Farin, E., Schmidt, E. & Gramm, L. (2014). Patient communication competence: Development of a Germanquestionnaire and correlates of competent patient behavior. Patient Education and Counseling, 94, 342-350.
  • Franceschi, D. (2018). Physician-patient communication: An integrated multimodal approach for teaching medical English. System, 77: 91-102.
  • Institute of Medicine, (2001). Crossing the quality chasm: A new health system for the 21st century. Washington, DC: National Academy Press.
  • Institute of Medicine, (2010). The future of nursing: Leading change, advancing health. Washington, DC: The National Academies Press.
  • Lansky, D. (1998). Measuring what matters to the public. Health Aff, 17(4), 40–41.
  • McBride, CA., Shugars, DA., DiMatteo, MR., Lepper, HS., O’Neil, EH. & Damush, TM. (1994). The physician’s role: Views of the public and the profession on seven aspects of patient care. Arch Fam Med, 3, 948–53.
  • Miller, WR., Hedrick, KE. & Orlofsky, DR. (1991). The helpful responses questionnaire: A procedure for measuring therapeutic empathy. J Clin Psychol, 47, 444–8.
  • Newman, S., Steed, L. & Mulligan, K. (2008). Self-management interventions for chronic illness. Lancet 364, 1523–37. Tengland PA. (2008). Empowerment: a conceptual discussion. Health Care Anal, 16,77–96.
  • Tezel Kahriman, A. (2016). Sağlık iletişiminde yetkinlik ölçeğinin Türkçe geçerlilik güvenilirlik çalışması (Yayınlanmamış uzmanlık tezi) .Gazi Üniveristesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Ankara.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Fatih Şantaş Bu kişi benim 0000-0002-0595-4183

Rukiye Tekin Bu kişi benim 0000-0001-9637-1866

Yayımlanma Tarihi 29 Ağustos 2020
Kabul Tarihi 12 Temmuz 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Şantaş, F., & Tekin, R. (2020). SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 6(2), 241-250.
AMA Şantaş F, Tekin R. SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA. USAYSAD. Ağustos 2020;6(2):241-250.
Chicago Şantaş, Fatih, ve Rukiye Tekin. “SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA”. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi 6, sy. 2 (Ağustos 2020): 241-50.
EndNote Şantaş F, Tekin R (01 Ağustos 2020) SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi 6 2 241–250.
IEEE F. Şantaş ve R. Tekin, “SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA”, USAYSAD, c. 6, sy. 2, ss. 241–250, 2020.
ISNAD Şantaş, Fatih - Tekin, Rukiye. “SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA”. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi 6/2 (Ağustos 2020), 241-250.
JAMA Şantaş F, Tekin R. SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA. USAYSAD. 2020;6:241–250.
MLA Şantaş, Fatih ve Rukiye Tekin. “SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA”. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi, c. 6, sy. 2, 2020, ss. 241-50.
Vancouver Şantaş F, Tekin R. SAĞLIK KURUMLARINDA İLETİŞİM YETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA. USAYSAD. 2020;6(2):241-50.