Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME

Yıl 2022, Cilt: 8 Sayı: 3, 376 - 381, 31.12.2022

Öz

Dünyada meydana gelen globalleşme ve beraberinde getirdiği rekabet ortamı, işletmelerin ayakta kalması ve rekabet üstünlüğü elde etmeleri açısından bu sürece uyumlarını zorunlu hale getirmiştir. Bu rekabet ortamında, işletmelerin etkinliği ve verimliliği sağlayabilmesi için insan kaynağına gereken önemin veril¬mesi de büyük önem taşımaktadır. İşletmeler açısından insan faktörü artık bir maliyet unsuru oluşturmaktan çıkıp, geliştirilmesi zorunlu bir kaynak durumuna gelmiştir. Fakat bu bakış açısının oluşması ve personel yönetiminin kısıtlı işlevlerinin yerini daha işlevsel olan insan kaynakları yönetimine bırakması uzun bir süreç dahilinde gerçekleşmiştir. Bu çalışmanın amacı personel yönetimi ve insan kaynakları yönetimi kavramlarını açıklamak suretiyle, personel yönetiminden insan kaynakları yönetimine geçişi gerekli kılan sebepleri kavramsal bir çerçevede incelemektir. Çalışma kavramsal boyutta ele alınmıştır ve sonrasında yapılacak olan araştırmaların kavramsal yapısına katkı bulunacağı öngörülmüştür.

Kaynakça

  • Aykaç, B. (1999). İnsan Kaynakları Yönetimi ve İnsan Kaynaklarının Stratejik Planlaması, Ankara.
  • Bingöl D.(2003). İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul.
  • Botten, T. (1997). Human Resources Management An Introduction, Cambridge.
  • Bozkurt, Ömer, vd (1998). Kamu Yönetimi Sözlüğü, Ankara: TODAİE Yayınları.
  • Kayar, Nihat (2010). Kamu Personel Yönetimi, 2.B, Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Kaynak, Tuğray ve Diğerleri (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Köroğlu, Ö. (2010) Türk İdare Dergisi, Sayı 469, 148.
  • Öğüt, A. Akgemci, T. Demirsel, T. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Bağlamında Örgütlerde İşgören Motivasyonu Süreci, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 12(1), 278-290. Russ R. Hirsch P. (2005). Evolution and Revolution in Twenty-First Century: Rules For Organizations And Managing Human Resources. Human Resource Management, Vol 44 N:2, 144. Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi, (İnsan Kaynakları), Bursa: Ezgi Kitapevi Yayını 1.Baskı.
  • Seymen, R. (1998). Personel Yönetimi'nden İnsan Kaynağı Yönetimi'ne, Prof.Dr. Metin Kutal'a Armağan, TÜHİS Yayını, Ankara.
  • Tokol, A. (2001). Endüstri İlişkileri ve Yeni Gelişmeler, VİPAŞ.
  • Tutum, Cahit(1979). Personel Yönetimi, Ankara: TODAİE.
  • Yalçın, S. (1994). Personel Yönetimi. İstanbul: Beta .
  • Yüksel, Ö. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi, Gazi Kitabevi.
  • Werther, William B. Ve K. Davis (1989). Human Resources and Personel Menagement, ABD: Mc-Graw Hill İnc

FACTORS REQUIRING THE TRANSITION FROM PERSONNEL MANAGEMENT TO HUMAN RESOURCES MANAGEMENT: AN INVESTIGATION

Yıl 2022, Cilt: 8 Sayı: 3, 376 - 381, 31.12.2022

Öz

The globalization that has occurred in the world and the competitive environment it brings with it have made it obligatory for enterprises to adapt to this process in order to survive and achieve competitive advantage.In this competitive environment, it is also of great importance to give the necessary importance to human resources in order for enterprises to ensure efficiency and efficiency.In terms of businesses, the human factor is no longer a cost element and has become a resource that must be developed.However, the formation of this perspective and the replacement of the limited functions of personnel management to the more functional human resources management have taken place over a long period of time.The aim of this study is to explain the concepts of personnel management and human resources management and to examine the reasons that make the transition from personnel management to human resources management necessary in a conceptual framework.The study was discussed in the conceptual dimension and it was foreseen that it would contribute to the conceptual structure of the researches to be carried out afterwards.

Kaynakça

  • Aykaç, B. (1999). İnsan Kaynakları Yönetimi ve İnsan Kaynaklarının Stratejik Planlaması, Ankara.
  • Bingöl D.(2003). İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul.
  • Botten, T. (1997). Human Resources Management An Introduction, Cambridge.
  • Bozkurt, Ömer, vd (1998). Kamu Yönetimi Sözlüğü, Ankara: TODAİE Yayınları.
  • Kayar, Nihat (2010). Kamu Personel Yönetimi, 2.B, Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Kaynak, Tuğray ve Diğerleri (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
  • Köroğlu, Ö. (2010) Türk İdare Dergisi, Sayı 469, 148.
  • Öğüt, A. Akgemci, T. Demirsel, T. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Bağlamında Örgütlerde İşgören Motivasyonu Süreci, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 12(1), 278-290. Russ R. Hirsch P. (2005). Evolution and Revolution in Twenty-First Century: Rules For Organizations And Managing Human Resources. Human Resource Management, Vol 44 N:2, 144. Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi, (İnsan Kaynakları), Bursa: Ezgi Kitapevi Yayını 1.Baskı.
  • Seymen, R. (1998). Personel Yönetimi'nden İnsan Kaynağı Yönetimi'ne, Prof.Dr. Metin Kutal'a Armağan, TÜHİS Yayını, Ankara.
  • Tokol, A. (2001). Endüstri İlişkileri ve Yeni Gelişmeler, VİPAŞ.
  • Tutum, Cahit(1979). Personel Yönetimi, Ankara: TODAİE.
  • Yalçın, S. (1994). Personel Yönetimi. İstanbul: Beta .
  • Yüksel, Ö. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi, Gazi Kitabevi.
  • Werther, William B. Ve K. Davis (1989). Human Resources and Personel Menagement, ABD: Mc-Graw Hill İnc
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Özge Yılmazer Bu kişi benim 0000-0002-5539-4946

Öznur Erdem 0000-0003-4878-5938

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Kabul Tarihi 31 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 8 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Yılmazer, Ö., & Erdem, Ö. (2022). PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 8(3), 376-381.
AMA Yılmazer Ö, Erdem Ö. PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME. USAYSAD. Aralık 2022;8(3):376-381.
Chicago Yılmazer, Özge, ve Öznur Erdem. “PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME”. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi 8, sy. 3 (Aralık 2022): 376-81.
EndNote Yılmazer Ö, Erdem Ö (01 Aralık 2022) PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi 8 3 376–381.
IEEE Ö. Yılmazer ve Ö. Erdem, “PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME”, USAYSAD, c. 8, sy. 3, ss. 376–381, 2022.
ISNAD Yılmazer, Özge - Erdem, Öznur. “PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME”. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi 8/3 (Aralık 2022), 376-381.
JAMA Yılmazer Ö, Erdem Ö. PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME. USAYSAD. 2022;8:376–381.
MLA Yılmazer, Özge ve Öznur Erdem. “PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME”. Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi, c. 8, sy. 3, 2022, ss. 376-81.
Vancouver Yılmazer Ö, Erdem Ö. PERSONEL YÖNETİMİNDEN İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GEÇİŞİ GEREKTİREN ETMENLER: BİR İNCELEME. USAYSAD. 2022;8(3):376-81.