Evaluation of Intelligent Transportation Systems in the Context of Externality: Selected Country Applications

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 363 - 387, 31.10.2018

Mehmet Emin Kenanoğlu Murat Aydın

https://doi.org/10.31454/usb.476915

Cited By: 1

Öz

The problem of traffic congestion was first solved by the policemen who attempted to direct traffic by using their hands. It has been a long time since they tried to solve the traffic problems by this way. Both transportation means and problems related to transportation have been differentiated and diversified in the progress of transportation systems. Population and vehicle ownership, short and long distance travel and load-bearing tendencies have increased. Therefore, in the area of transportation, expectations as comfort, security and speed have increased. Transportation infrastructure and information and communication technologies have to be harmonized to improve economic performance, security, mobility and environmental sustainability by increased expectations and necessities. Information and technology are applied to all areas of transportation. Thereby, transportation systems provide to get smart qualities. The actual economic activity caused untested side effects on not only the supplier and costumer but also third parties. If the effects are beneficial, positive externalities occur and if the effects are harmful, negative externalities occur. By means of Intelligent Transportation Systems, many negative externalities such as time loss, death, injury during accidents, financial loss, stress, health problems and air pollution caused by traffic can be prevented by minimizing human mistakes. The aim of the paper was to propose solutions to the problem of traffic congestion by investigating country cases, namely European Union and various other countries (Australia, Singapore, Japan, the United States). The study also discusses the importance of the subject (with respect to human, environment and transportation roots) by putting forward the possible externalities that these applications cause in the cases of intelligent transportation systems and services (causes, applications and their outputs). 

Anahtar Kelimeler

European Union, Intelligent Transportation Systems, Externality

Akıllı Ulaşım Sistemlerinin Dışsallık Bağlamında Değerlendirilmesi: Seçilmiş Ülke Uygulamaları

Öz

Polislerin, ilk kez ellerini kullanarak, trafiği yönlendirmeleri ile sorunları çözmeye çalışmasından bu yana uzun bir süre geçmiştir. Bu süreçte hem ulaşım araçları hem de ulaşımdan kaynaklı sorunlar farklılaşmış ve çeşitlenmiştir. Nüfus ve araç sahipliği artmış, kısa ve uzun mesafeli seyahat ve yük taşıma eğilimi yükselmiş, ulaşım alanında konfor, güvenlik, hız gibi beklentiler çoğalmıştır. Beklentiler ve gerekliliğin artmasıysa; ekonomik performans, güvenlik, hareketlilik ve çevresel sürdürülebilirliği geliştirmek için ulaşım altyapısı ile bilgi ve iletişim teknolojilerinin uyumunu zorunlu kılmıştır. Bilgi ve teknolojinin, ulaşımın her alanına uygulanması ise ulaşım sistemlerinin akıllı sıfatını kazanmasını sağlamıştır. Ulaşım sistemlerinin akıllı hale gelmesi, gerçekleşen ekonomik faaliyetlerin alıcı ve satıcının yanı sıra üçüncü kişiler üzerinde de fiyatlandırılmamış yan etkiler doğurmasına neden olmuştur. Bu etkiler yararlı olduğunda pozitif, zararlı olduğunda negatif dışsallıklar ortaya çıkmaktadır. Akıllı Ulaşım Sistemi sayesinde insan kaynaklı hatalar minimize edilerek trafik kaynaklı üçüncü kişilerin zaman kaybı, ölümü, kazalar esnasında yaralanması, maddi kayıpları, stres yaşamaları, sağlık sorunları ve hava kirliliği gibi birçok negatif dışsallığın önüne geçilebilmektedir. Bu çalışmanın amacı, yazın taraması kapsamında, Avrupa Birliği ve çeşitli ülkelerin (Avustralya, Singapur, Japonya, Amerika Birleşik Devletleri gibi) Akıllı Ulaşım Sistemleri ve Hizmetlerini inceleyerek (nedenlerini, uygulamalarını ve çıktılarını) ne tür dışsallıklara sebep olduklarını ortaya koyarak, konunun önemini (insan, çevre ve ulaşım bazlı olması nedeniyle) vurgulayarak bu tür sorun yaşayan ülkelere çözüm önerilerinde bulunmak olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği, Akıllı Ulaşım Sistemleri, Dışsallık

Kaynakça

• Access Economics. (2009). The Economics Benefits of Intelligent Technologies. Report by Access Economics Pty Limited for IBM.
• Akgüngör, A. P. ve Demirel, A. (2004). Türkiye’deki Ulaştırma Sistemlerinin Analizi ve Ulaştırma Politikaları, Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 3, 423-430.
• Allen, H. (2013). Bus Reform in Seoul. Republic of Korea, Case Study Prepared for Global Report on Human Settlements.
• Arucu, M. (2017). Güney Kore, Japonya, ABD, AB Ülkelerinin AUS Konusundaki Vizyon, Strateji, Politikaları ve Türkiye’deki AUS Beklentileri. Akıllı Ulaşım Sistemleri Çalıştayı ve Sonuç Raporu, Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi, Bandırma, 27-34.
• Auer, A., Feese, S. ve Lockwood, S. (2016). History of Intelligent Transportation Systems. Report No. FHWA-JPO-16-329, U.S. Department of Transportation.
• Australian Government Department of Infrastructure and Regional Development (AGDIRD). (2015). Bureau of Infrastructure, Transport and Regional Economics. Information Sheet, ISSN: 1440-9593.
• Australian Infrastructure Plan (AIP). (2016). Priorities and Reforms for Our Nation’s Future. Report, Australian Government, Infrastructure Australia.
• Barth, M., Wu, G. ve Boriboonsomsin, K. (2015). Intelligent Transportation Systems for Improving Traffic Energy Efficiency and Reducing GHG Emissions from Roadways, A White Paper from the National Center for Sustainable Transportation, National Center for Sustainable Transportation.
• BBC News. (2018, 6 Şubat). UK must Tackle ‘Astonishing’ Cost of Congesiton, Study Says, Erişim adresi (10.04.2018): https://www.google.com.tr/amp/s/www.bbc.co.uk/news/a mp/uk-4294825 9
• Beckett-Camarata, J. (2005). Handbook of Public Sector Economics, Donijo Robbins (Ed.), Michigan: Taylor&Francis.
• Benk, S. (2007). Kentiçi Ulaşım Sonucu Oluşan Negatif Dışsallıklar ve Önleme Yolları, T.C. Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Maliye Anabilim Dalı, Maliye Teorisi Bilim Dalı, Doktora Tezi, Bursa.
• Böhm M., Flechl, B., Menzel, G., Pfliegl, R., Russ, M. ve Zwick, K. (2011). IVS-Aktionsplan Österreich, Strategie zur Umsetzung eines Intelligenten Verkehrssystems in Österreich, Bundesministerium für Verkehr, Innovation und Technologie (bmvit), Wien.
• C40 Cities Siemens (C40). (2014). City Climate Leadership Awards. Singapore, Republic of Singapore.
• Conway, E. (2015). Gerçekten Bilmeniz Gereken 50 Ekonomi Fikri, Ankara: Domingo Yayınevi.
• Durmuş, M. (2008). Kamu Ekonomisi, Ankara: Gazi Kitabevi.
• Eicher, A. (2015). Nächste Ausfahrt: intelligente Verkehrssysteme, Titelthema: Transport, Logistik, Verkehr, gis.Business 2/2015, 8-13.
• Ener, E. (1999). ITS ve Bolu Dağı Hava Durumu Ön Bilgilendirme Sistemi. II. Ulaşım ve Trafik Kongresi-Sergisi, 90-98.
• Europäischen Parlement und des Rates (EPR). (2010). Status und Rahmenbedingungen für Intelligente Verkehrssysteme (IVS) in Deutschland, Artikel 17 (1) der Richtlinie 2010/40/EU.
• European Commission. (2010). Intelligent transport systems, EU-funded research for efficient, clean and safe road transport, Directorate-General for Research Transport, EUR 24504, Belgium.
• European Union Small and Medium-sized Enterprises (EUSME). (2015). Smart Cities in China. Sector Report, China-Britain Business Council,
• Ezell, S. (2010, January). Intelligent Transportation Systems, The Information Technology & Innovation Foundation.
• Geβner C. ve Weinreich, S. (1998, Juli). Externe Kosten des Straβe-und Schienenverk ehrslärmsam Beispiel der Strecke Frankfurt – Basel, Dokumentation Nr. 98-08, Zentrum für Europäische Wirtschaftsforschug GmbH (ZEW).
• Hanreich, G. (2003). Intelligente Transport Systeme, 10th World Congress and Exhibition on Intelligent Transport Systems and Sevices, 16-20 November 2003, Madrid, Spain, News form Jama Europäische Ausgabe, JAMAktuell Special, Japan Automobile Manufacturers Association, Inc. Jahrgang 13 Nummer 3, Mai-Juni 2003, s. 1. 1-4.
• Happiest Minds. (2014). Enabling Intelligent Public Transportation Using IOT.
• Hayakawa, K. (2013). Japan: Intelligente Transport Systemen in de Logistiek. Innovatie Attache Tokio, Agentschap NL Ministerie van Economische Zaken.
• Hindriks, J. ve Myles, G. D. (2013). Intermediate Public Economics, Second Edition, The MIT Press.
• Holborn, S. (2002, July). Intelligent Transportation Systems in Japan. Tokyo: Technische Universitat Darmstadt.
• Huawei. (2016). Smart Transportation. China.
• Hyman, D. N. (1993). Public Finance, A Contemporary Application of Theory to Policy, Fourth Edition, United States of America: The Dryden Press.
• Ilıcalı, M., Toprak, T., Özen, H., Tapkın, S., Öngel, A., Camkesen, N., Kantarcı, M. (2016). Akıcı–Güvenli Trafik için Akıllı Ulaşım Sistemleri, Erişim adresi: http://ww4.ticaret.ed u.tr/ulastirma/wp-content/uploads/sites/85/2016/05/B%C4%B0L D%C4%B0R%C4%B 0-Ak%C4%B1ll%C4%B1-Ula%C5%9F%C4%B1m-Sistemleri-Uygulamalar%C4%B1 n%C4%B1n-Trafik-G%C3%BCvenli%C4%9Findeki-Yeri-ve-%C3%96nemi-%C3%9C lkemizdeki-Uygulamalar.pdf
• Intelligent Transportation System Association of Shenzhen (SZITS). (2017, 11 Kasım). Erişim adresi: http://www.yumpu.com/en/document/view/28619420/intelligent-trans portation-system-association-of-shenzhen-urba-2000 International Organization for Standardization (ISO). (2014). Non-economic Benefits of Standards. Shenzhen Transport Commission, China, Switzerland.
• Işıldar, S. (2017). Ülkemizde Okul Servis Araçları Faaliyetlerinde Güvenliği Artıracak Yurtdışından Örnekler. 7. Karayolu Trafik Güvenliği Sempozyumu ve Sergisi, 2016 - Sunulan Bildiriler, Şenol Yaprak (Ed.), 78-90.
• ITS Deutschland. (2017). Deutsche Gesellschaft für Intelligente Verkehrssysteme-ITS Deutschland e.V., 09/2017. İstanbul Bilişim ve Akıllı Kent Teknolojileri A.Ş. (İSBAK). (2018). A Guide to Intelligent Transportation Systems & Best Practises. A Frost & Sullivan White Paper.
• Japan Traffic Management Technology Association (JTMTA). (2017, 18 Ekim). Intelligent Transportation Systems, ITS Developed by Japanese Police, Erişim adresi: http://www.tmt.or.jp/research/pdf/its-e.pdf
• Kargı, V. ve Yüksel, C. (2010). Çevresel Dışsallıklarda Kamu Ekonomisi Çözümleri, Maliye Dergisi, Sayı 159, Temmuz-Aralık, 183-202. Khorasani, G., Tatari, A., Yadollai, A. ve Rahimi, M. (2013). Evaluation of Intelligent Transport System in Road Safety. International Journal of Chemical, Environmental & Biological Sciences, (IJCEBS),Volume: 1, Issue: 1, 110-118.
• Kirmanoğlu, H. (2014). Kamu Ekonomisi Analizi, İstanbul: Beta Yayınları.
• Klarl, T. (2013). Einführung in die Finanzswissenschaft Externe Effekte, Universität Augsburg, Sommersemester. Knowledge Sharing Program (KSP). (2014). 2013 Modularization of Korea’s Development Experience: Establishment of Intelligent Transport Systems (ITS).
• Kumar, M., Albert, S. ve Deeter, D. (2005, April). A Summary of Rural Intelligent Transportation Systems (ITS) Benefits as Applied to ODOT Region 1, Oregon Department of Transportation Region 1.
• Lee, S. K., Kwon, H. R., Cho, H., Kim, J. ve Lee, D. (2016, June). International Case Studies of Smart Cities: Singapore, Republic of Singapore. Discussion Paper No IDB-DP-462, Inter-American Development Bank.
• Li, L. ve Tang, S. (2009). Intelligent Transportation Systems in China. IEEE Intelligent Transportation Systems Magazine, Summer.
• McKinsey&Company. (2009). China’s Green Revolution, Prioritizing Technologies to Achieve Energy and Environmental Sustainability, Australia.
• Morchain, D. ve Fedrizzi, S. (2011, January). Strategising Sustainable Urban Mobility in EU Neighbour Countries. City Hall of Chisinau Municipality, European Union.
• Möller, D. P. F. ve Vakilzadian, H. (2016). Cyber-Physical Systems in Smart Transportation, IEEE, 776-781.
• Nilsson, M., Williander, M. ve Englund, C. (2012). Commercialisation of Intelligent Transportation Systems: The Case of Cooperative Systems, Procedia – Social and Behavioral Sciences, 48, 722-732.
• Oh, J.-S., Kwigizile, V., Sun, Z., Clark, M. L., Kurdi, A. H. ve Wiersma, M. J. (2015). Costs and Benefits of MDOT Intelligent Transportation System Deployments Final Report. Transportation Research Center for Livable Communities Western Michigan University.
• Öz, E. ve Buyrukoğlu, S. (2012). Negatif Dışsallıkların Önlenmesinde Çevresel Vergiler: Türkiye ve OECD Ülkeleri Karşılatırması, TİSK Akademi, 2012/11, 84-107.
• Pojani, D. ve Stead, D. (2015). Sustainable Urban Transport in the Developing World: Beyond Megacities. Sustainability, 7, 7784-7805.
• Prendergast Renée (1993), Marshallian External Economies, The Economic Journal, Vol.: 103, No: 417, 454-458.
• PRTM Management Consultants (PRTM). (2011). The China New Energy Vehicles Program: Challenges and Oppurunities.
• Ramos, A. L., Ferreira, J. V. ve Barcelo, J. (2012). Modelling & Simulation for Intelligent Transportation Systems, International Journal of Modeling and Optimization, Vol. 2, No. 3, June.
• Republic of Turkey Ministry of Transport and Communications (RTMTC). (2011, October). Country Report, Transportation in Turkey. Rosen, H. S. (2005), Public Finance, 7. Edition, The United States: McGRAW-HILL International Edition.
• Saatçioğlu, C. ve Yaşarlar, Y. (2012). Kentiçi Ulaşımda Toplu Taşımacılık Sistemleri ve İstanbul Örneği, Kafkas Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Enstitüsü Fakültesi Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 3, 117-144.
• Seoul Metropolitan Government (SMG). (2014). Seoul Public Transportation.
• Shaheen, S. A. ve Finson, R. (2013). Intelligent Transportation Systems, Reference Module in Earth Systems and Environmental Sciences, Elsevier, 2013.
• Singh, G., Bansal, D. ve Sofat, S. (2014, January). Intelligent Transportation System for Developing Countries: A Survey. International Journal of Applications, Volume: 85, No: 3, 34-38.
• Sönmez, S. (1987). Kamu Ekonomisi Teorisi, Ankara: Teori Yayınları.
• Standing Council on Transport and Infrastructure (SCOTI). (2012). Policy Framework for Intelligent Transport Systems in Australia. Statistisches Bundesamt. (2013). Verkehr auf einen Blick, Statistisches Bundesamt, DeSTATIS wissen.nutzen, Wiesbaden.
• Stiglitz, J. E. (1994), Kamu Kesimi Ekonomisi, Ömer Faruk Batırel (Çev.), 2. Basım, İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayın No: 549. T.C. Ulaştırma Bakanlığı (UB). (2011). Türkiye Ulaşım ve İletişim Stratejisi Hedef 2023, Ankara.
• T.C. Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı (UDHB). (2014). Ulusal Akıllı Ulaşım Sistemleri Strateji Belgesi (2014-2023) ve Eki Eylem Planı (2014-2016), Ankara.
• Turner, S. W. ve Uludag, S. (2016). Intelligent Transportation as the Key Enabler of Smart Cities, IEEE/IFIP NOMS Workshop: International Workshop on Platforms and Applications for Smart Cities (PASC), 1261-1264.
• United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific (UNESCAP). (2016). Intelligent Transportation Systems for Sustainable Development in Asia and the Pacific, Thailand.
• Übelmesser, S. (2009/2010). Externe Effekte, LMU München, WS, Erişim adresi: www.fiwi.vwl.unimuenchen.de/lehre/archiv/vorlesungen/200910_allokation/allokation_kap5.pdf
• Washimi, K., Kuramoto, M., Hayasaki, T. (2014, April). Sumimoto Electric’s Approach for Intelligent Transport Systems. SEI Technical Review, Number: 78, 8-13.
• Yan, X., Zhang, H., Wu, C. (2012). Research and Development of Intelligent Transportation Systems, 11th International Symposium on Distributed and Applications to Business, Engineering & Science, 19-22 October 2012, Guilin, China.