Gogol’un Yaşam Öyküsünün Eserlerindeki Yansımaları

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 1, 307 - 323, 04.05.2020

Uğur Keskin

https://doi.org/10.31454/usb.723550

Öz

Bu makalede, Gogol’un yaşam öyküsünün, yazmış olduğu hikâye, roman ve tiyatro eserlerine ne şekilde yansımakta olduğu konusu üzerinde durulmuştur. Gogol, oldukça erken bir yaştan itibaren askeri okula gönderilmiş ve eğitimini burada almıştır. Gogol’un eserleri yakından incelendiğinde askeri bir çevrede yetişmiş olmanın etkileri açıkça görülebilmektedir. Bu makaledeki anlatım ve tespitlerden de anlaşılabileceği üzere Gogol, istisnai birkaç eseri dışında bütün eserlerinde asker kişilere yer vermektedir. Bu durum; yazarların, içinde bulundukları sosyal çevre ve yaşam deneyimleri gibi unsurlardan izole bir şekilde eser vermedikleri konusundaki genel kabul görmüş anlayış ile önemli ölçüde örtüşmektedir. Bu makalede, Gogol tarafından yazılan bütün birincil kaynak eserler, nitel araştırma türlerinden içerik incelemesi yöntemiyle ele alınmıştır. Gogol’un eserleri hakkında yazılmış olan literatürden de yararlanarak ilave açıklamalar yapılmıştır. Bu sayede, Gogol’un kişisel yaşam öyküsü ve geçmiş tecrübelerinin, yazma eylemine nasıl yansıdığı konusu açıklanmaya çalışılmış, gelecekte yapılacak olan benzer türden çalışmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Kişisel Deneyimler, Askerlik, Gogol

Kaynakça

• Akyürek, S. (2010). Zorunlu Askerlik ve Profesyonel Ordu. BİLGESAM Yayınları, Ankara. Annenskaya, A. (2018). Gogol Hayatı ve Edebi Çalışmaları, Çev. Turgay Yıldız, Dorlion Yayınları, Eskişehir. Ayas, İ. D. (2014). N.V. Gogol Dramaturjisinde M. Şepkin Etkisi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ayas, İ. D. (2016). N.V. Gogol’un “Müfettiş” Adlı Oyununda M.S. Şepkin Etkisi, Uluslararası Sanal Forum İstanbul 2016: Jeo-Kültürel Alanda İnsani Yaklaşımlar, 1-6 Ekim 2016, ss. 667-673. Aydın, O. (2017). N.V. Gogol’ün “Müfettiş” ve C.F. Başkut’un “Buzlar Çözülmeden” Adlı Oyunlarında Toplumsal Düzensizlik: Komparatistik Bir İnceleme, Electronic Turkish Studies 12 (22), ss. 65-78. Benton, T. ve Craib I. (2012). Sosyal Bilim Felsefesi. Çev: Ümit Tatlıcan ve Berivan Binay, Sentez Yayıncılık, Bursa. Epiktetos, (2009). Kılavuz Kitap. Çev. Birdal Akar, Şule Yayınları, İstanbul. Erasmus, D (2014). Savaşa Karşı. Çev. Pelin Korkmaz, Zeplin Yayınları, İstanbul. Fay, B. (2005). Çağdaş Sosyal Bilimler Felsefesi. Çev. İsmail Türkmen, Ayrıntı Yayınları, İstanbul. Giddens, A. (1984). The Constitution of Society, Berkeley: University of California Press. Gogol, N. V. (1995). Eski Zaman Beyleri. Çev. Servet Lünel, Toplumsal Dönüşüm Yayınları, İstanbul. Gogol, N. V. (1998). Tek Perdelik Oyunlar. Çev. Huraman Nevruzova, Öteki Yayınevi, Ankara. Gogol, N. V. (2014). Dikanka Yakınlarında Bir Çiftlikte Akşam Toplantıları. Çev. Ergin Altay, Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul. Gogol, N. V. (2015). Bütün Oyunları Müfettiş Tiyatrodan Çıkış Bir Evlenme. Çev. Melih Cevdet Anday ve Erol Güney, Everest Yayınları, İstanbul. Gogol, N. V. (2017a). Evlenme-Kumarbazlar. Çev. Koray Karasulu, Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul. Gogol, N. V. (2017b). Taras Bulba. Çev. Belkıs Korkmaz, Can Yayınları, İstanbul. Gogol, N. V. (2017c). Müfettiş. Çev. Koray Karasulu, Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul. Gogol, N. V. (2018a). Ölü Canlar. Çev. Mazlum Beyhan, Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul. Gogol, N. V. (2018b). Bir Delinin Anı Defteri Palto-Burun –Petersburg Öyküleri ve Fayton. Çev. Mazlum Beyhan, Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul. Gogol, N. V. (2018c). Üç Hikâye. Çev. Orhan Veli ve Erol Güney, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul. Gogol, N. V. (2018d). Mayıs Gecesi – Portre. Çev. Hasan Ali Ediz, Yordam Yayınları, İstanbul. Hafızoğlu, L. (2003). Rus Eleştiri Tarihinde F.M. Dostoyevski, Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (5), ss. 125-134. Herakleitos, (2012). Parçalar. Çev. Samih Rifat, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul. Hubbard E. (2013). Garcia’ya Mektup. Çev. Nurcan Onaran, Kafekültür Yayıncılık, İstanbul. Karababa, S. (2018). Gogol’un “Palto” ve Kafka’nın “Dönüşüm” Romanlarına Karşılaştırmalı Bir Bakış, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7 (3), ss. 1729-1745. Kızılçelik, S. (2003). Küreselleşme ve Sosyal Bilimler. Anı Yayıncılık, Ankara. Kızılçelik, S. (2004). Sosyal Bilimleri Yeniden Yapılandırmak. Anı Yayıncılık, Ankara. Küçük, K. S. (2011). Rus Gerçekçiliği Bağlamında N.V Gogol-V.G. Perov Etkileşimi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Küçükkalay A. M. ve Özmen, M. (2010). Aziz Nesin ve Nikolai V. Gogol’da Bürokratik Devlet Mekanizması: Kamu Tercihi Teorisi Bağlamında Çarlık Rusya’sı ve Türkiye Karşılaştırması, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5 (1), ss. 7-23. Morgan, G. (1998). Örgüt ve Yönetim Teorilerinde Metafor. Çev. Gündüz Bulut, MESS Yayınları, İstanbul. Reyfman, I. (2012). Rank and Style: Russians in State Service, Life, and Literature. Academic Studies Press. Reyfman, I. (2016). How Russia Learned to Write: Literature and the Imperial Table of Ranks. University of Wisconsin Press. Searle, J.R. (2005). Toplumsal Gerçekliğin İnşası. Çev. M. Macit ve F. Özpilavcı, İstanbul: Litera Yayıncılık. Sun Tzu (1996). Savaş Sanatı. Çev. Sibel Özbudun ve Zeynep Ataman, Altın Kitaplar Yayınevi, İstanbul. Süer, A. (1987). Gogol’ün Yapıtlarında Memur Tipleri, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 31 (1-2), ss. 435-441. Taçcı, D. (2013) “Örgüt Kuramların Giriş”, Örgüt Kuramı, (Ed. Deniz Taşcı ve Erkan Erdemir), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Ankara, ss. 2-29. Taylan, C. (2011). Gogol ve Bir Delinin Hatıra Defteri, Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Troyat, H. (2000). Gogol. Çev. Bedia Kösemihal, Multilingual Yayınları, İstanbul. Uzelli, G. (2003). Gogol Gerçekçiliği ve Rus Resim Sanatındaki Yansımaları, Sanat Tarihi Yıllığı, Sayı: 16. ss. 89-106.