DISTANCE EDUCATION PROCESS ACCORDING TO THE OPINIONS OF SOCIAL STUDIES TEACHERS AND STUDENT

Yıl 2021, Sayı: 7, 1639 - 1682, 25.12.2021

Şengül Korkut Hatice Memişoğlu

https://doi.org/10.47994/usbad.928916

Cited By: 3

Öz

The purpose of this research is to determine the views of social studies teachers and primary and secondary school students about the distance education process. Positive and negative views on distance education were discussed, and solution suggestions for problems were tried to be determined. In this study, the phenomenology design, which is one of the qualitative research methods, was used. The study group of the research consists of 40 social studies teachers working in different schools and 40 primary-secondary schools 4-7. students studying at the grade level. Semi-structured interview form is used in data collection. Descriptive analysis technique is used for the analysis of study data. Study findings reveal that distance education is useful and effective system having a rich content, arousing interest, and accelerating learning, which are some of the significant positive opinions regarding distance education. Some of the significant negative opinions related to distance education, on the other hand, are technological infrastructure deficiencies, problems experienced during the students’ participation in lessons, health problems occurring due to staying in front of the screen during education, and peer learning deficiencies. In terms of solving the problems experienced in distance education, some suggestions such as updating the social studies education program and regulating the in-service training for distance education are made.

Anahtar Kelimeler

Distance Education, Social Studies, Teacher, Student, Opinion

SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMENLERİ VE ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİNE GÖRE UZAKTAN EĞİTİM SÜRECİ*

Öz

Bu araştırmanın amacı, sosyal bilgiler öğretmenleri ve ilkokul-ortaokul öğrencilerinin uzaktan eğitim sürecine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Uzaktan eğitime yönelik olumlu ve olumsuz görüşler ele alınmış, sorunlara yönelik çözüm önerileri tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan olgu bilim deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, farklı okullarda görev yapmakta olan 40 sosyal bilgiler öğretmeni ve 40 ilkokul ve ortaokul düzeyinde eğitim gören 4-7. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme formundan yararlanılmıştır. Araştırma verileri betimsel analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırma bulgularına göre, uzaktan eğitime ilişkin olumlu görüşlerden öne çıkanlar, uzaktan eğitimin faydalı, zengin içerikli, ilgi uyandıran, öğrenmeyi hızlandıran etkili bir sistem olduğudur. Uzaktan eğitime ilişkin öne çıkan olumsuz görüşler ise, teknolojik altyapı eksiklikleri, öğrencinin derslere katılımında yaşanan sorunlar, eğitim süresince ekran önünde olmaktan dolayı ortaya çıkan sağlık sorunları, akran öğrenme eksikliğidir. Uzaktan eğitimde yaşanan sorunların çözümlerine yönelik olarak, sosyal bilgiler öğretimi programının güncellenmesi ve uzaktan eğitime yönelik hizmet içi eğitimlerin düzenlenmesi gibi önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan Eğitim, Sosyal Bilgiler, Öğretmen, Öğrenci, Görüş

Kaynakça

• Adıgüzel, A. (2020). Salgın Sürecinde Uzaktan Eğitim ve Öğrenci Başarısını Değerlendirmeye İlişkin Öğretmen Görüşleri. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 253-271.
• Alper, A. (2020). Pandemi Sürecinde K-12 Düzeyinde Uzaktan Eğitim: Durum Çalışması. Milli Eğitim Dergisi 49(1), 45-67.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. & Yıldırım, E. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı. 6. Baskı. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
• Arslan, Y. & Şumuer, E. (2020). Covid-19 Döneminde Sanal Sınıflarda Öğretmenlerin Karşılaştıkları Sınıf Yönetimi Sorunları. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 201-230.
• Arslan, A. (2020). Öğretmen Adayları Perspektifinden Pandemi Öncesi ve Sonrası Öğrencilere Kazandırılması Gereken 21. Yüzyıl Becerilerinin Belirlenmesi. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 553-571.
• Benson, R. & Samarawickrema, G. (2009). Addressing the Context of E-Learning: Using Transactional Distance Theory to Inform Design. Distance Education 30(1), 5-21.
• Bozkurt, A. (2017). Açık ve Uzaktan Öğrenme Kapsamında Dijital Bölünme. Açık ve Uzaktan Öğrenmede Bireysel Farklılıklar. (Ed.). Volkan Yüzer. Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını, s. 23-42, Eskişehir.
• Braxton, S.N. (2000). Empirical Comparison of Technical and Non-Technical Distance Education Courses to Derive a Refined Transactional Distance Theory as the Framework for a Utilization-Focused Evaluation Tool. Unpublished Dissertation. George Washington University.
• Creswell, J. W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni. (Çev. Ed.). Bütün, M. & Demir, S. B. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Çallı, İ., İşman, A. & Torkul, O. (2002). Sakarya Üniversitesi’nde Uzaktan Eğitimin Dünü, Bugünü ve Geleceği. Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi 0(3), 1-8.
• Çelikten, M. & Şanal, M, (2005). Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 19, 207-237.
• Çınar, M., Tüzün, H., Yıldırım, D., Akıncı, A., Kalaycı, E., Bilgiç, H. & Yüksel, Y. (2011). Uzaktan Eğitimde Kullanılan Eşzamanlı Sanal Sınıf Araçlarının Karşılaştırılması. XIII Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Çoruk, H. & Çakır, R. (2017). Çoklu Ortam Kullanımının İlkokul Öğrencilerinin Akademik Başarılarına ve Kaygılarına Etkisi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT) 8(1), 1-27.
• Demir, F. & Özdaş, F. (2020). Covıd-19 Sürecindeki Uzaktan Eğitime İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. Milli Eğitim Dergisi 49(1), 273-292.
• Dewey, J. & Bentley, A. F. (1949). Knowing and Known. Beacon Pres. Boston, USA.
• Dilekçi, Ü. & Limon, İ. (2020). Covid-19 Salgını Bağlamında Öğretmenlerin Algıladıkları “Aşırı İletişim Yükü” Düzeylerinin İncelenmesi. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 231-252.
• Duman, S. N. (2020). Salgın Döneminde Gerçekleştirilen Uzaktan Eğitim Sürecinin Değerlendirilmesi. Millî Eğitim Dergisi 49(1). 95-112.
• Emre, Y. (2002). Kitle İletişim Araçları ve WWW Teknolojilerinin Uzaktan Eğitim Uygulamalarında Kullanılması. Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu. 23-25 Mayıs 2002, Anadolu Üniversitesi: Eskişehir.
• Erbil, D. G. & Kocabaş, A. (2019). Sınıf Öğretmenlerinin Eğitimde Teknoloji Kullanımı, Tersine Çevrilmiş Sınıf ve İşbirlikli Öğrenme Hakkındaki Görüşleri. İlköğretim Online 18(1), 31-51.
• Erol, M. & Erol, A. (2020). Koronavirüs Pandemisi Sürecinde Ebeveynleri Gözünden İlkokul Öğrencileri. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 529-551.
• Evans, T. D. & Nation, D. E. (1989). Dialogue in Practice, Research and Theory in Distance Education. Open Learning 4(2), 37-42.
• Fidan, M. (2020). COVİD-19 Belirsizliğinde Eğitim: İlkokulda Zorunlu Uzaktan Eğitime İlişkin Öğretmen Görüşleri. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi 6(2), 24-43.
• Fourie, I. (2001). The Use of CAI for Distance Teaching in the Formulation of Search Strategies. Library Trends 50(1), 110-129.
• Garrison, R. (2000). Theoretical Challenges for Distance Education in the 21st Century: A Shift From Structural to Transactional Issues. International Review of Research in Open and Distance Learning 1(1), 1-17.
• Gorsky, P., Caspi, A. & Smidt, S. (2007). Use of Instructional Dialogue by University Students in a Difficult Distance Education Physics Course. Journal of Distance Education 21(3), 1-22.
• Gökdaş, Y. & Kayri, Ö. (2005). E-Öğrenme ve Türkiye Açısından Sorunlar, Çözüm Önerileri. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2(2), 1-20.
• Gören, S. Ç., Gök, F. S., Yalçın, M. T., Göregen, F. & Çalışkan, M. (2020). Küresel Salgın Sürecinde Uzaktan Eğitimin Değerlendirilmesi: Ankara Örneği. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 69-94.
• Gülbahar, Y. & Guven, I. (2008). A Survey on ICT Usage and the Perceptions of Social Studies Teachers in Turkey. Educational Technology & Society 11(3), 37-51.
• Gürel, D. & Er, H. (2020). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarına Göre Küresel Salgınlar Karşısında Güç Aldığımız Değerler: Covid-19 Örneği. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 573-596.
• Horzum, M. B. (2010). Uzaktan Eğitimde Uzaklığın Boyutları ve Tasarımı: Coğrafi Uzaklığa Karşın Transaksiyonel (Psikolojik ve İletişimsel) Uzaklığın Azaltılması. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 20, 95-118.
• İnan, S. (2010). Duvarsız Sınıflara Doğru mu? Çevrimiçi, Eklemli Eğitim Üzerine. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 28, 227.
• İnci Kuzu, Ç. (2020). Covid-19 Pandemisi Sürecinde Uygulanan İlkokul Uzaktan Eğitim Programı (Eba Tv) ile İlgili Veli Görüşleri. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 505-527.
• İşman, A., (2011). Uzaktan Eğitim. 4. Baskı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Karaman, K & Akgül, İ. (2015). İlkokul Öğrencileri İçin Web Tabanlı Değerler Eğitimi Uygulaması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 8(3), 87-100.
• Karasar, Ş. (2004). Eğitimde Yeni İletişim Teknolojileri - Internet ve Sanal Yüksek Eğitim. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET 3(4), 117-125.
• Karataş, S., Üstündağ, M. T. & Güneş, E. (2009). Parmaklar Klavyede, Peki Ya Zihinler Nerede? E- öğrenmede Etkileşim. 9.th International Educational Technology Conference (IETC2009), Hacettepe Üniversitesi, Ankara, 6-8 Mayıs 2009.
• Kavrat, B. (2013). Çevrimiçi Uzaktan Eğitimde Öğretici Yeterliklerinin Belirlenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. 1. Baskı, Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Keleş, H. N., Atay, D. & Karanfil, F. (2020). Covid 19 Pandemi Sürecinde Okul Müdürlerinin Öğretim Liderliği Davranışları. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 155-174.
• Keskin, M. & Özer Kaya, D. (2020). Covıd-19 Sürecinde Öğrencilerin Web Tabanlı Uzaktan Eğitime Yönelik Geri Bildirimlerinin Değerlendirilmesi. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi 5(2), 59-67.
• Kırık, A. (2016). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu. Marmara İletişim Dergisi 0(21), 73-94.
• Korucu, A. T. & Sezer, C. (2016). Web 2.0 Teknolojilerini Kullanma Sıklığının Ders Başarısı Üzerindeki Etkisine Yönelik Öğretmen Görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 5(2), 379-394.
• Kurnaz, A., Kaynar H., Şentürk Barışık, C. & Doğrukök, B. (2020) Öğretmenlerin Uzaktan Eğitime İlişkin Görüşleri. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 293-322.
• Mengi, A. & Alpdoğan, Y. (2020). Covid-19 Salgını Sürecinde Özel Eğitim Öğrencilerinin Uzaktan Eğitim Süreçlerine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 413-437.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. (2nd ed.). Thousand Oaks, California: SAGE.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2018). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi 4–5. Sınıflar Öğretim Programı, Ankara.
• Moore, M. G. (1993). Theoretical Principle of Distance Education. Theory of Transactional Distance. In D. Keegan (Ed.), (s. 22-38), London: Routledge.
• Moore, M. G. & Kearsley, G. (2011). Distance Education: A Systems View of Online Learning. Cengage Learning.
• Odabaşı, H. (2003). İnternet Tabanlı Uzaktan Eğitim ve Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümleri. Türk Kütüphaneciliği 17(1), 22-36. 1.
• Oosterhoff, B., Palmer, C. A., Wilson, J., & Shook, N. (2020). Adolescents’ otivations to Engage in Social Distancing During the COVID-19 Pandemic: Associations with Mentaland Social Health. Journal of Adolescent Health, 67(2), 179–185.
• Özdil, İ. (1986). Uzaktan Öğretiminin Evrensel Çerçevesi ve Türk Eğitim Sisteminde Uzaktan Öğretimin Yeri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Özdoğan, A. Ç. & Berkant, H. G. (2020). Covid-19 Pandemi Dönemindeki Uzaktan Eğitime İlişkin Paydaş Görüşleri. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 13-43.
• Özgül, E., Ceran, D. & Yıldız, D. (2020). Uzaktan Eğitimle Yapılan Türkçe Dersinin Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 395-412.
• Parmaksız, R. & Sıcak, A. (2015). Uzaktan Hizmetiçi Eğitime İlişkin Öğretmen Görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 8(4), 187 – 212.
• Patton, M. (2014). Qualitative Research & Evaluation Methods. SAGE Publications,Inc.theory. Quarterly Review of Distance Education 6(1), 1-11.
• Paydar, S. & Doğan, A. (2019). Öğretmen Adaylarının Açık ve Uzaktan Öğrenme Ortamlarına Yönelik Görüşleri. Eğitim ve Teknoloji 1(2), 154-162.
• Picciano, A. G. (2017). Theories and Frameworks for Online Education: Seeking an Integratedmodel. Online Learning 21(3), 166-190.
• Polat, H. (2016). Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Sınıf yönetiminin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Saykılı, A. (2019). Etkileşim Eşdeğerliği Kuramı: Alanyazındaki Araştırmalar ve Öneriler. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi 5(4), 92-104.
• Simonson, M., Zvacek, S. M., & Smaldino, S. (2019). Teaching and Learning at a Distance: Foundations of Distance Education 7th Edition. IAP.
• Thurmond, V. A. & Wambach, K. (2004). Understanding Interactions in Distance Education: A Review of the Literatüre. Journal of Instructional Technology and Distance Learning 1, 9-33.
• Turan, S. (2020). Covid-19 Sürecinde Okul Müdürlerinin Teknolojik Liderliği. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 175-199.
• Turan, M. & Gürkan B. (1999). Uzaktan Eğitim Sistemi. Birinci Uzaktan Eğitim Sempozyumu, 15-16 Kasım 1999 içinde (153-158). Ankara: Kara Kuvvetleri Eğitim ve Doktrin Komutanlığı.
• Türker, A. & Dündar, E. (2020). Covid-19 Pandemi Sürecinde Eğitim Bilişim Ağı (Eba) Üzerinden Yürütülen Uzaktan Eğitimlerle İlgili Lise Öğretmenlerinin Görüşleri. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 323-342.
• Türker, H. & Yaylak, E. (2011). İlköğretim Sosyal Bilgiler Öğretiminde İnternet Tabanlı Öğretim Yönteminin Ders Başarısına Etkisi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 29, 153-168. Ünal, M. & Bulunuz, N. (2020). Covid-19 Salgını Dönemi Uzaktan Eğitim Çalışmaları ve Sonraki Süreçle İlgili Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Görüş ve Önerileri. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 343-369. Walcott, H. F. (1994). Transforming Qualitative Data: Description, Analysis and Interpretation. London: SAGE Publications.
• Yalın, H. Ġ. (2008). İnternet Temelli Eğitim, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yamamoto, G. T. & Altun, D. (2020). Coronavirüs ve Çevrimiçi (Online) Eğitimin Önlenemeyen Yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi 3(1), 25-34.
• Yaylak, E. & İnan, S. (2018). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Eğitimde Sosyal Medyanın Kullanılmasına Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi. Türkiye Bilimsel Araştırma Dergisi 3(1), 1-32.
• Yenal, A. Ç. (2009). Uzaktan Eğitim. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, E., Güner, B., Mutlu, H. & Arın Yılmaz, D. (2020). Farklı Öğrenim Kademelerindeki Öğrencilere Verilen Uzaktan Eğitim Hizmetinin Veli Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Millî Eğitim Dergisi 49(1), 477-503.
• Zhong, R. (2020). The Coronavirus Exposes Education’s Digital Divide. The New York Times. Erişim Adresi: https://www.nytimes.com/2020/03/17/technology/china-schools-coronavirus.html