Investigation of Physical Education and Sports Teachers' Problem-Solving Skills, Decision Making Styles and Organizational Commitment Levels

Yıl 2022, , 11 - 29, 30.06.2022

Yasin Demircan , Vedat Ayan

https://doi.org/10.30769/usbd.1098847

Öz

This research was carried out to reveal the differences in the problem-solving skills, decision-making styles and organizational commitment levels of physical education and sports teachers in terms of gender, age and years of service in the profession. The study group of the research in the screening model was determined by the convenience sampling method. The sample of the study consisted of a total of 176 physical education and sports teachers, 53 female and 123 male, working in Giresun. "Problem Solving Inventory", "Melbourne Decision Making Scale", "Organizational Commitment Scale" and "Personal Information Form" were used as data collection tools in the research. Statistical analysis of the obtained data was carried out using the SPSS 26.0 package program. Alpha (α) significance level was accepted as .05 for all statistical methods. Arithmetic mean, standard deviation and t-test for differences between groups and one-way ANOVA tests were used to analyze the data. Within the scope of the research, it was determined that the statistical mean scores of the physical education and sports teachers' problem-solving skills and organizational commitment levels differed according to the gender variable (p<.05). In terms of age variable, it was determined that the mean scores of physical education and sports teachers' problem-solving skills and organizational commitment levels differed statistically (p<0.01). In addition, it was determined that the mean scores of physical education and sports teachers' years of service in the profession and their problem-solving skills, decision-making styles and organizational commitment levels differed statistically (p<0.01). As a result, it was determined that the problem-solving skills and organizational commitment levels of physical education and sports teachers differed statistically according to gender, age and years of service in the profession. It is thought that the data obtained will contribute to the literature and the studies to be carried out.

Anahtar Kelimeler

Physical education and sports, Problem solving, Making style of decision, Organizational commitment

Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Problem Çözme Becerileri, Karar Verme Stilleri ve Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırma, beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin problem çözme becerilerinin, karar verme stillerinin ve örgütsel bağlılık düzeylerinin cinsiyet, yaş ve meslekteki hizmet yılları açısından ne gibi farklılıklar olduğunu ortaya koymak amacıyla yapıldı. Tarama modelindeki araştırmanın çalışma grubu, kolayda örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırmanın örneklemini, Giresun ilinde görev yapan 53’ü kadın, 123’ü erkek olmak üzere toplamda 176 beden eğitimi ve spor öğretmeni oluşturdu. Araştırmada veri toplama aracı olarak ‘‘Problem Çözme Envanteri’’, ‘‘Melbourne Karar Verme Ölçeği’’, ‘‘Örgütsel Bağlılık Ölçeği’’ ve ‘‘Kişisel Bilgi Formu’’ kullanıldı. Elde edilen verilerin istatiksel analizi SPSS 26.0 paket programı aracılığıyla gerçekleştirildi. Bütün istatiksel yöntemler için alfa (α) anlamlılık düzeyi .05 olarak kabul edildi. Verilerin çözümlenmesinde aritmetik ortalama, standart sapma ile gruplar arasındaki farklar için t-testi ve tek yönlü ANOVA testleri kullanıldı. Araştırma kapsamında beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin cinsiyet değişkenine göre problem çözme becerilerinin ve örgütsel bağlılık düzeylerinin istatiksel anlamda ortalama puanlarının farklılaştığı tespit edildi (p<.05). Yaş değişkeni açısından beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin problem çözme becerileri ve örgütsel bağlılık düzeyleri arasında puan ortalamalarının istatiksel anlamda farklılaştığı tespit edildi (p<0.01). Ayrıca beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin meslekteki hizmet yılı değişkeni ile problem çözme becerilerinin, karar verme stillerinin ve örgütsel bağlılık düzeylerinin istatiksel anlamda puan ortalamalarının farklılaştığı tespit edildi (p<0.01). Sonuç olarak beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin problem çözme becerilerinin ve örgütsel bağlılık dzüeylerinin cinsiyet, yaş ve meslekteki hizmet yılı değişkenlerine göre istatiksel anlamda farklılaştığı tespit edildi ve buna ek olarak beden eğitmi ve spor öğretmenlerinin karar verme stillerinin meslekteki hizmet yılı değişkenine göre istatiksel anlamda farklılaştığı tespit edildi. Elde edilen verilerin literatüre ve gerçekleştirilecek çalışmalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.  

Anahtar Kelimeler

Beden Eğitimi ve Spor, Problem Çözme, Karar Verme, Örgütsel Bağlılık

Kaynakça

• Akan, D. & Kılıç, M. E. (2019). Öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri ile okul etkililiği arasındaki ilişkinin incelenmesi. EKEV Akademi Dergisi, 23 (80),123 136. doi: 10.17753/ekev1266.
• Akıncı-Vural, B. & Coşkun, G. (2006). Yeni teknoloji ve halkla ilişkiler: Halkla ilişkiler alanında internet kullanımı üzerine bir araştırma. II. Ulusal Halkla İlişkiler Sempozyumu, 21.Yüzyılda Halkla İlişkilerde Yeni Yönelimler, Sorunlar ve Çözümler. 27-28 Nisan 2006, Kocaeli, s.179-194.
• Akpınar, Ş. (2014). Öğretmen adaylarının problem çözme ve sosyal becerilerinin incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kahramanmaraş.
• Aktaş, S. (2014). Gençlik ve Spor Bakanlığı ve Milli Eğitim Bakanlığı yöneticilerinin karar verme stillerinin karşılaştırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Kütahya.
• Allen, N. J. & Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63, 1-18.
• Angle, H. L. & Perry, J. L. (1981). An empirical assesment of organizational commitment and organizational effectiveness. Administrative Science Quarterly, 26 (1), 1-14.
• Argon, T. & Kösterelioğlu, M.A. (2008). Beden eğitimi öğretmen adaylarının üniversite yaşam kalitesine ilişkin görüşleri. 10th International Sport Sciences Congress Proceedings-I, October 23-25. Bolu-Türkiye, 119-121.
• Aslan, O. & Uluçınar Sağır, Ş. (2012). Fen ve teknoloji öğretmen adaylarının problem çözme becerileri, Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9 (2), 82-94.
• Atılgan, D. (2018). Beden eğitimi öğretmenleri ve antrenörlerin özgüven düzeyleri ile karar verme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(4), 8-22.
• Avşaroğlu, S. (2007). Üniversite öğrencilerinin karar vermede öz saygı, karar verme ve stresle başa çıkma stillerinin benlik saygısı ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.
• Aycan, A., Görün, L., & Tabuk, E. (2012). Beden eğitimi öğretmenlerinin örgütsel bağlılıkları ve örgütsel vatandaşlık davranışlarının incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(1), 29-41.
• Bağçeci, B. & Kinay, İ. (2013). Öğretmenlerin problem çözme becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(44), 335-347.
• Bal, M. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin problem çözme becerileri ile eleştirel düşünme eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bolu.
• Balcı, A. (2003). Örgütsel sosyalleşme kuram strateji ve taktikler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Baysal, A. C. & Paksoy, M. (1999). Mesleğe ve örgüte bağlılığın çok yönlü incelenmesinde Meyer-Allen modeli. İstanbul Üniversitesi.İşletme Fakültesi Dergisi, 28(1), 7-15.
• Benkhoff, B. (1997). Disentangling organizational commitment. Personnel Review, 26(1/2), 114 131.
• Bozkurt, N., Serin, O. & Emran, B. (2004). İlköğretim birinci kademe öğretmenlerinin problem çözme becerileri, iletisim becerileri ve denetim odağı düzeylerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölümü.
• Ceylan, R., Bıçakçı, M.Y., Aral, N. & Gürsoy, F. (2012). Okul öncesi eğitim kurumunda çalışan öğretmenlerin problem çözme becerilerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (1), 85-98.
• Cranny, C. J., Smith, P. C. & Stone, E. F. (1992). Job satisfaction: How people feel about their jobs and how It affects their performance. New York: Lexington.
• Çakır, A. (2007). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri ve okul kültürü algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Çakmak, M. & Ercan, L. (2018). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları ve problem çözme becerilerinin incelenmesi. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13), 29-43.
• Çınar, O., Hatunoğlu, A. & Hatunoğlu, Y. (2009). Öğretmenlerin problem çözme becerileri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 215-226.
• Deniz, M. E. (2004). Investigation of the relation between decision making self-esteem, decision making style and problem solving skills of university students. Eurasian Journal of Educational Research, 15 (13), 23-35.
• Demirtaş, H. & Dönmez, B (2008). Ortaöğretimde görev yapan öğretmenlerin problem çözme becerilerine ilişkin algıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 177-198.
• Diker Coşkun, Y. & Öztuna Kaplan, A. (2013). Öğretmenlerin problem çözme yeterlik algıları ve yeni yaklaşımları uygulamada yaşadıkları problemler. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (22), 59-75.
• Doğan, S. & Sevgin, A. (2017). Liselerde çalışan öğretmenlerde örgütsel bağlılık ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkinin saptanması. Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3(1), 161-206.
• Durna, U. & Eren, V. (2005). Üç bağlılık unsuru ekseninde örgütsel bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2) , 210-219 .
• Eldeleklioğlu, J. (1996). Karar stratejileri ile ana baba tutumları arasındaki ilişki. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• Genç, S. Z. & Kalafat, T. (2007). Öğretmen adaylarının demokratik tutumları ile problem çözme becerilerinin çeşitli değiskenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (2), 10-22.
• Gençel, I.E. (2015). Learning styles and problem-solving skills of Turkish prospective teachers. International Journal of Progressive Education, 11 (2), 39-56.
• George, D. & Mallery, P. (2016). IBM SPSS statistics 23 step by step: A simple guide and reference. (14. ed.) New York: Routledge.
• Gören, T. & Yengin Sarpkaya, P. (2015). İlköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri (Aydın ili örneği). Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 40 (40), 69-87.
• Güçray, S. (1998). Bazı kişisel değişkenler, algılanan sosyal destek ve atılganlığın karar verme stilleri ile ilişkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (9), 7-16.
• Heppner, P.P. & Peterson, C.H. (1982). The development and implications of a personal problem-solving inventory. Journal of Counseling Psychology, 29, 66- 75.
• Hmelo-Silver, C.E. (2004). Problem-based learning: what and how do students learn? Educational Psychology Review, 16 (3), 235-266.
• İnce, G. ve Şen, C. (2006). Adana ilinde deplasmanlı ligde basketbol oynayan sporcuların problem çözme becerilerinin belirlenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4 (1), 5-10.
• İşmen, A. E. (2001). Duygusal zeka ve problem çözme. Marmara Üniversitesi Ataturk Eğitim Fakultesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 13, 111-124.
• Kaşık, D. Z. (2009). Ergenlerde karar verme stilleri ve algılanan sosyal sestek düzeylerinin sosyal yetkinlik beklentisi ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.
• Karabulut, E. O. & Pulur, A. (2011). Gençlik merkezlerine üye gençlerin temsilcilerinin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından karşılaştırılması. Sosyal Bilimler Dergisi, 9, 97-110.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Bilim Kitap Kırtasiye Yayınevi.
• Karplus, R. (1977). Science teaching and the development of reasoning. Journal of Research in Science Teaching, 14 (2), 169-175. DOI: 10.1002/tea.3660140212.
• Kırgil, F. (2015). Beden eğitimi öğretmenleri ile diğer branş öğretmenlerinin karar verme ve atılganlık düzeylerinin bazı değişkenlikler açısından incelenmesi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Korkut, F. (2004). Okul temelli önleyici rehberlik ve psikolojik danışma (School base preventive counselling and guidance). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Köse, E., Çelik Ercoşkun, N. & Balcı, A. (2016). Okul öncesi ve sınıf öğretmeni adaylarının yaratıcı düşünme ve problem çözme becerilerinin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (40), 153-170.
• Kurşunoğlu, A., Bakay, E. & Tanrıöğen, A. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık düzeyleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 101-115.
• Kuzgun, Y. (1992). Karar stratejileri ölçeği: Geliştirilmesi ve standardizasyonu. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları. Ankara: Türk Psikologlar Derneği. s, 161-170.
• Lok, P. & Crawford, J. (1999). The relationship between commitment and organizational culture, subculture, leadership style and job satisfaction in organizational change and development. Leadership & Organization Development Journal, 20 (7), 365-373.
• Man, L., Burnett, P., Radford, M. & Ford, S. (1997). The Melbourne Decision Making Questionnaire: An Instrument for Measuring Patterns for Coping. With Decisional Conflict. Journal of Behavioral Decision Making, 10, 1-19.
• Mathieu, J. E. & Zajac, D. M. (1990). A review and meta-analysis of the antecedents, correlates, and consequences of organizational commitment. Psychological Bulletin, 108 (2), 171-194.
• Meyer, J.P. & Allen, N.J. (1984). Testing the “side-bet theory” of organizational commitment: some methodological considerations. Journal of Applied Psychology, 69 (3), 372–378.
• Meyer, J.P. & Allen, N.J. (1997). Commitment in the workplace: Theory, research, and application. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Mowday, R. T., Porter, L. W. & Steers, R. M. (1982). Employee-Organization Linkages: The Psychology of Commitment, Absenteeism and Turnovers. New York: Acedemic Pres.
• Niehoff, R.L. (1997). Job satisfaction, organizational commitment and individual and organizational mission values conguence: investigating the relationships. Catholic Educational Association, Minneapolis, April, 1-4.
• Otacıoglu S. G. (2008). Müzik egitimi bölümü ögrencilerinin problem çözme, özgüven düzeyleri ile çalgı başarılarının karşılastırılması. Selçuk Üniversitesi Ahmet Kelesoglu Egitim Fakültesi Dergisi, 26, 143-154.
• Ölçüm, D., & Titrek, O. (2015). The effect of school administrators’ decision-making styles on teacher job satisfaction. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 197, 1936-1946.
• Pehlivan, Z. & Konukman, F. (2004). Beden eğitimi oğretmenleri ile diğer branş öğretmenlerinin problem çözme becerisi acısından karşılastırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, II (2), 55-60.
• Pelit, E., Boylu, Y. & Güçer, E. (2007). Gazi üniversitesi ticaret ve turizm eğitim fakültesi akademisyenlerinin örgütsel bağlılık düzeyleri üzerine bir araştırma. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 86-114.
• Phillips, S. D., Pazienza, N. J. & Ferrin, H. H. (1984). Decision-making styles and problem-solving appraisal. Journal of Counseling Psychology, 31 (4), 497-502.
• Pomerol, J.C. (2009). Human decision: Recognition plus reasoning. In D., Bouyssou, D., Dubois, M. Pirlot, & H. Prade (Eds.), Decision making process: Concepts and methods (pp. 157-197). NJ: John Wiley & Sons, Inc.
• Radford, M., Leon, H. B. M., Ohta, Y. & Nakane, Y. (1991). Differences between Australian and Japanese students in reported use of decision processes. International Journal of Psychology, 26 (1), 35-52.
• Rosenholtz, S. J. (1989). Teacher’s Workplace. New York: Longman.
• Saracaloğlu, A.S., Serin, O. & Bozkurt, N. (2002). Dokuz eylül üniversitesi eğitim bilimleri enstitüsü öğrencilerinin problem çözme becerileri ile başarıları arasındaki ilişki. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 16, 149-162.
• Salami, S. O. (2008). Demographic and psychological factors predicting organizational commitment among industrial workers. Anthropologist, 10 (1), 31-38.
• Sarı, E. (2007). Türk üniversite öğrencilerinin aceleci, araştırıcı ve genel kararsızlık biçimlerinin kendilik saygısı üzerindeki etkileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7 (2) 897-926.
• Savaşır, I. & Şahin, N. H. (1997). Bilişsel ve davranışçı terapilerde değerlendirme: Sık kullanılan ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Schunk, D.H. (2004). Learning theories: an educational perspective. New York, NY.: Macmillan Publishing Co, Inc.
• Scott, S.G. & Bruce, R.A. (1995). Decision-Making style: The development and assessment of a new measure. Educational and Psychological Measurement, 55(5), 818-831.
• Selçuk, G. S., Çalışkan, S. & Erol, M. (2006). Problem çözme stratejilerinin kullanımı ve fizik başansı. 2005 Dünya Fizik Yılı- Türk Fizik Derneği Uluslar arası 23. Fizik Kongresi. Muğla, Türkiye.
• Serin, O. (2006). Sınıf öğretmenlerinin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 142 (31), 80-88.
• Shewchuck R.M., Johnson M.O. & Elliot T.R. (2000). Self-appraised social problem solving abilities, emotional reactions and actual problem solving performance. Behavior Resarch and Therapy, 38(7), 727-740.
• Suliman, A. & Iles, P. (2000). Is continuance commitment beneficial to organizations? Commitment-performance relationship: A New look. Journal of Managerial Psychology, 15(5), 407-426.
• Swailes, S. (2002). Organizational commitment: A Critique of the construct and measures. International Journal of Management Reviews, 4(2), 155-178.
• Şahin, N., Şahin, N. H. & Heppner, P. P. (1993). Psychometric properties of the problem solving ınventory in a group of Turkish University students. Cognitive Therapy and Research.
• Tabachnick, B. G., Fidell, L. S. & Ullman, J. B. (2013). Using multivariate statistics (Vol. 5). Boston, MA.: Pearson.
• Tatar A., Atsızelti Ş., Çavuşoğlu, F. & Dindar, F. (2017). Karar verme stillerinin öğrenilmiş güçlülük düzeyinin belirlenmesine etkisinin incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (48), 191–205.
• Tatlılıoğlu, K. & Deniz, M. E. (2011). Farklı öz-anlayış düzeylerine sahip üniversite öğrencilerinin karar vermede öz-saygı, karar verme stilleri ve kişilik özelliklerinin değerlendirilmesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (1), 19-41.
• Tavlı, O. (2009). Lise öğretmenlerinin problem çözme becerileri ile tükenmişlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
• Tekin, Y.F. (2018). Okul müdürlerinin karar verme stilleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki: Karma bir uygulama (Aydın ili örneği). Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aydın.
• Temel, V. ve Ayan, V. (2015). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin problem çözme becerileri. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17 (29), 70-76.
• Testa, M.R. (2001). Organizational commitment, job satisfaction, and effort in the service environment. The Journal of Psychology, 135 (2), 226-236.
• Tükel Y. (2020). Antrenörlerin karar vermede öz-saygi ve karar verme stilleri. SPORTIVE, 4 (1),43-56.
• Vatansever Bayrakar, H. & Uygar, M. (2021). Öğretmenlerin empatik eğilimleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi. EKEV Akademi Dergisi, 25 (88), 199-224.
• Von Glasersfeld, E. (1991). Questions and answers about radical constructivism. Scope, Sequence, and Coordination of Secondary School Science. Vol. II: Relevant Researh. 151- Washington, D.C.: The National Science Teachers Association.
• Wasti, S. A. (2000). Meyer ve Allen’in üç boyutlu örgütsel bağlılık ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlilik analizi. VIII Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildirisi, Nevşehir.
• Williams, L.J. & Hazer, J.T. (1986). Antecedents and consequences of satisfaction and commitment turnover models: a reanalysis using latent variable structural equation methods. Journal of Applied Psychology, 71, 219-231.
• Yalçın, A. & İplik, F.N. (2007). A grubu seyahat acentalarında çalışanların örgütsel bağlılıklarını etkileyen faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma: Adana ili örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 483-500.
• Yıldırım, A. & Şimşek H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Yılmaz, N. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin iletişim becerileri, problem çözme becerileri ve empatik eğilim düzeyleri. Sıtkkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Muğla.
• Zembat, R., Tunçeli, H.İ., & Yavuz, E.A. (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin sınıf yönetimi becerileri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim fakültesi Dergisi, 18 (3), 24-43.