İlköğretim Çağındaki Öğrencilerin Sosyal Beceri Düzeylerinin Spor Yapma Durumlarına Göre İncelenmesi: İstanbul İli Örneği

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 89 - 96, 31.12.2019

Suzan Dal , Selin Baikoğlu

https://doi.org/10.30769/usbd.651943

Cited By: 1

Öz

Sporun çocuğun sosyal, duygusal, motorsal ve
psiko-sosyal gelişimi üzerinde çok önemli bir yeri vardır. Çocukların günlük yaşamında sosyal
becerilerinin düzenli olarak katılım sağladıkları sportif faaliyetlerle nasıl
etkilendiğini belirlemek çalışmanın amacını oluşturmatadır. Çalışmanın evrenini
2018-2019 eğitim öğretim yılında, özel bir ilköğretim okulunun ortaokul
bölümünde okuyan yaşları 9-12 aralığında olan 114 çocuk oluşturmaktadır.
Demografik bilgilerin dışında çocuklara sosyal beceri düzeylerini ölçmek için
sosyal beceri ölçeği, uygulanmıştır. Verilerin analizinde frekans, t-testi,
kruskal-wallis kullanılmıştır. 
Anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir. Çalışma sonucunda
öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin x=58,2(±9,11) olduğu
belirlenmiştir. Öğrencilerin spor yapma durumlarına göre sosyal beceri
düzeylerinde istatistiksel açıdan anlamlı farklılığa rastlanmamasına rağmen
spor yapan öğrencilerin sosyal becer düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca
öğrencilerin sınıf ve cinsiyet değişkenlerine göre sosyal beceri düzeylerinde
istatistiksel açıdan anlamlı farklılıklara rastlanmamıştır. 

Anahtar Kelimeler

Spor, sosyal beceri, Çocuk

Examination of Social Skill Levels of Primary School Students According to Their Status of Doing Sports: İstanbul City Example

Öz

Sports has an
important role in the child's social, emotional, motor and psycho-social
development. The aim of the study is to determine how social skills of children
are affected by the sports activities they regularly participate in. The
population of the study consists of 114 children aged between 9-12 years,
studying at a private secondary school in the 2018-2019 academic year. In
addition to the demographic information, social skill scale was applied to the
children in order to measure their social skill levels. Frequency, t-test and
kruskal-wallis were used for data analysis. Significance level was accepted as
p <0.05. As a result of the study, it has been determined that the social
skill levels of the students were x = 58.2 (± 9.11). Although there was no
statistically significant difference in the social skill levels of the students
according to their status of doing sports, the social skill levels of the
students doing sports were found to be higher. In addition, no statistically
significant differences were found in social skill levels of students according
to class and gender variables

Anahtar Kelimeler

Sports, Social skill, Child

Kaynakça

• Akpınar, S., Akpınar, Ö., Nas, K., Temel, V., & Birol, S. S. (2015). Beden egitimi ve spor yüksekokulunda okuyan ögrencilerinin bazı degişkenler açısından sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17(28), 80.
• Coşkun, N., Samanci, O. (2012). İlköğretim 4. ve 5. sınıflarda sosyal beceri düzeyi ile sosyal bilgiler dersine yönelik tutumların çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Journal of Educational and Instructional Studies in the World, 2(1), 32-41.
• Çetin, F., Bilbay, A., Albayrak, & Kaymak, D. (2013). Çocuklarda Sosyal Beceriler. İstanbul: Epsilon Yayınları.
• Ergin, H. (2004). Okul öncesi dönem çocukları için iletişim becerileri ölçeklerinin geçerlilik, güvenirlik ve norm çalışması, Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 181-199.
• Gezer, E.D., Aslan, C.S., Dalkıran, O., & Kilcigil E., (2017). Farklı spor branşlarındaki elit sporcuların sosyal beceri düzeylerinin seçilmiş değişkenler açısından karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (22), 251-258.
• Kocayörük, A. (2000). İlköğretim öğrencilerinin sosyal becerilerini geliştirmede dramanın etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Makar, E., (2016). Spor eğitimi gören öğrencilerin, sosyal beceri, fiziksel benlik algısı ve fiziksel aktivite düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Aghdasi M., T., (2014). Çeşitli spor kadin atlet öğrencilerinin sosyal beceri değerlendirilmesi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlik ve Tıp Bilimleri Dergisi, 13 (4), 134-142.
• Orhan, R., (2019). Çocuk gelişiminde fiziksel aktivite ve sporun önemi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (1), 157-176.
• Samancı, O. & Diş, O. (2016). Sosyal becerileri zayıf olan ilkokul öğrencilerinin tutum ve davranışlarının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2), 573-590.
• Strauss, R.S., Rodzilsky, D., Burack, G. & Colin, M. (2001). Psychosocial correlates ofphysical activity in healthy children. Arch Pediatr Adolesc Med, 155, 897-902.
• T.C. Sağlık Bakanlığı (2014). Türkiye Beslenme ve Sağlık Araştırması 2010: Beslenme Durumu ve Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi Sonuç Raporu. Ankara, Sağlık BakanlığI Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü.
• T.C. Sağlık Bakanlığı (2011). Türkı̇ye’de okul çağı çocuklarında (6-10 yaş grubu) büyümenı̇n ı̇zlenmesı̇ (toçbı̇) projesı̇ araştırma raporu. Ankara, Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hı̇zmetlerı̇ Genel Müdürlüğü.
• Walker, H.M. & McConell, S.R. (1995). Walker-McConnell Scale of Social Competence and School Adjustment: Elementary Version. London: Singular Publishing Group.