Examination of the empathic tendencies of students in terms of some demographic information

Yıl 2019, , 40 - 45, 15.03.2019

Nahit Özdayı

https://doi.org/10.18826/useeabd.531604

Öz

Aim: This research was conducted to examine the empathic tendencies of university students in terms of different variables.

Methods: The study was conducted on over 200 students, 116 males (58.0%) and 84 females (42.0%). The empathic tendency scale (ETS)to measure the empathic tendencies of students empathic tendency scale developed by Dokmen (1988) was used. Reliability of the scale was measured with Chronbach Alpha (α=0.56). The collected data were analyzed and normal distribution was determined. For this reason, statistical analysis was performed with parametric test methods.

Results: According to the research findings, there was a statistically significant difference between the students' classes and empathic tendencies (p=0.01; <0.05). The difference between the groups was determined by Tukey test (p=0.01; <0.05). According to this, 4th class (65.51±8.23) empathic tendencies of students were more than the students of 3rd class (60.54±7.82).

Conclusion: There has been a difference between the classes of the students and the empathic tendencies. There was no statistically significant difference between gender, age, division and perceived income. The relationship between descriptive traits and empathic tendencies of the students was examined and no statistically significant relationship was found.

Anahtar Kelimeler

University, Student, Empathy Tendency

Öğrencilerin empatik eğilimlerinin bazı demografik bilgiler açısından incelenmesi

Öz

Amaç: Bu araştırma üniversite öğrencilerinin empatik eğilimlerini farklı değişkenler açısından incelemesi amacı yapılmıştır.

Materyal ve Metot: Araştırma 116 erkekler (%58,0) ve 84 kadın (%42,0) olmak üzere toplam 200 öğrenci üzerinde yapılmıştır. Öğrencilerin empatik eğilimlerini ölçmeye yönelik Dökmen (1988)tarafından geliştirilen Empatik Eğilim Ölçeği (EEÖ) kullanılmıştır. Normal dağılıma uygun olan EEÖ verileri parametrik analiz yöntemleriyle incelenmiştir. İkiden az gruplar ile EEÖ arasındaki farkı tespit etmek için t testi uygulanmıştır. İkiden fazla gruplar ile EEÖ arasındaki farkı tespit etmek için ANOVA testi uygulanmıştır. Çıkan farkların hangi gruplardan kaynaklandığını tespit etmek için ise post-hock testlerinden Tukey uygulanmıştır.

Bulgular: Araştırma bulgularına göre, öğrencilerin sınıfları ile empatik eğilimleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardır (p=0,01;  <0,05). Çıkan farkın hangi gurupta yer aldığı post hock testlerinden Tukey testi ile saptanmıştır (p=0,012; <0,05). Buna göre, 4.sınıf (65,51±8,23) öğrencilerin empatik eğilimleri 3.sınıf (60,54±7,82) öğrencilereoranla daha fazladır.

Sonuç: Öğrencilerin bulundukları sınıflar ile empatik eğilimleri arasında fark ortaya çıkmıştır. Cinsiyet, yaş, bölüm ve algılanan gelir arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark ortaya çıkmamıştır. Öğrencilerin tanımlayıcı özellikleri ile empatik eğilimleri arasındaki ilişki incelenmiş ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkiye rastlanılmamıştır.

Anahtar Kelimeler

Üniversite, Öğrenci, Empatik Eğilim

Kaynakça

• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. & Yıldırım, E. (2007). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Sakarya yayıncılık.
• Bora, E. & Baysan, L. (2009). Empati ölçeği Türkçe formunun üniversite öğrencilerinde psikometrik özellikleri. Klinik Psikofarmakoloji Bulteni, 19(1).
• Brown, S. (2016). Measures of shape: skewness and kurtosis. Oak Road Systems. Erişim Tarihi: 23.01.2019 https://brownmath.com/stat/shape.htm.
• Demiralp, C. (2017). Üniversite öğrencilerinin empatik eğilimleri ile narsistik kişilik özellikleri ve eleştirel düşünme arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Erzurum.
• Douglas, L. & Connor, R. (2003). Attitudes to service quality–the expectation gap. Nutrition & Food Science, 33(4), 165-172.
• Dökmen, Ü. (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1-2) 155-190.
• Dökmen, Ü (2004). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul, Sistem Yayıncılık.
• Dökmen, Ü (2005). İletişim çatışmaları ve empati, İstanbul, Sistem Yayıncılık.
• Kalaycı, Ş. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Ş. Kalaycı (Ed.) Faktör Analizi, 321-331.
• Şakar, M. (2012). Voleybolcuların empatik beceri düzeylerinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kahramanoğlu MehmetBey Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Karaman.
• Öz, F. (1998). Son sınıf hemşirelik öğrencilerinin empatik eğilimleri, empatik becerileri ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(2), 32-38.
• Rogers, C.R. (1983). Empatik olmak değeri anlaşılmamış bir varoluş şeklidir. Çev: F. Akkoyun), Ankara Üniversitesi EBF Dergisi, 16, 103-124.
• Shamusander, C. (1999). Understanding Empathy and related phenomena. American Journal of Psychotheraphy. Spring, 53(2), 232-245.
• Tabachnick, B.G. & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. UpperSaddle River.
• Tutuk, A, Al, D, & Doğan, S. (2002). Hemşirelik öğrencilerinin iletişim becerisi ve empati düzeylerinin belirlenmesi. CÜ. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6(2), 36-41.
• Warner, R.E. (1984). Can teachers learn Empathy? Education Canada, 17(5), 39-41.