Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Son Dönem Osmanlı Sefir ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi ve Azilleri (1855-1921)

Yıl 2024, Sayı: 18, 147 - 162

Öz

Osmanlı Devleti’nde on dokuzuncu yüzyıl boyunca yaşanan kurumsallaşma süreci Hariciye bünyesinde görev yapacak diplomatların sahip olması gereken niteliklerin değişmesine sebep olmuştu. Bu dönemde Osmanlı diplomatik kadrolarında nitelikli eğitimleriyle ön planda olan diplomatlar istihdam edilmeye başlanmıştır. Bu makalenin konusunu on dokuzuncu yüzyılının sonlarından itibaren Osmanlı diplomatik kadrolarında sefir ve şehbender olarak görevlendirilen diplomatların atamalarında, terfilerinde ve azillerinde belirleyici rol üstlenen faktörlerin incelenmesi oluşturmaktadır. Makalede son dönem Osmanlı sefir ve şehbenderlerinin atama, terfi ve azillerini etkileyen süreçler, Cumhurbaşkanlığı Osmanlı Arşivi’nde bulunan belgeler üzerinden incelenmesi suretiyle, on dokuzuncu yüzyıl Osmanlı Hariciyesinde yaşanan dönüşüm ele alınacaktır.

Kaynakça

  • Akyıldız, Ali. Osmanlı Bürokrasisi ve Modernleşme. İstanbul: İletişim Yayınları, 2004.
  • Balcı, Sezai. “Osmanlı Devleti’nde Modernleşme Girişimlerine Bir Örnek: Lisan Mektebi.” Tarih Araştırmaları Dergisi 27/ 44 (2008): 77-98.
  • Bostan, Zeynep. Osmanlı Hariciyesinin Modern Temelleri: II. Abdülhamid Döneminde Diplomasi. İstanbul: Kitap Yayınevi, 2021.
  • Çakmak, Aydın. Türk Dışişleri Teşkilatının Gelişimi: Hariciye Nezareti. İstanbul: Ötüken Neşriyat, 2020.
  • Davison, Roderic. Nineteenth Century Ottoman Diplomacy and Reforms. İstanbul: Isis Press, 1999.
  • Devellioğlu, Ferit. Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat. Ankara: Aydın Kitabevi, 2013.
  • Findley, Carter Vaughn. Bureaucratic Reform in the Ottoman Empire, The Sublime Porte, 1789-1922. Princeton: Princeton University Press, 1980.
  • Findley, Carter Vaughn. Ottoman Civil Officialdom. Princeton: Princeton University Press, 1989.
  • Freeman Jr., Chas. W. The Diplomat’s Dictionary. Washington DC: National Defense University Press, 1994.
  • Gürpınar, Doğan. Ottoman Imperial Diplomacy: A Political, Social and Cultural History. Londra: I. B. Tauris, 2014.
  • Hızlı, Kasım. “Paris Büyükelçisi Salih Münir Paşa’nın (Çorlu) Hayatı ve Faaliyetleri (1857-1939).” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, 2020.
  • Kılıç, Musa. “Osmanlı Hariciyesinde Gayrimüslimler (1836-1876).” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2009.
  • Kolay, Arif. “II. Meşrutiyet Döneminde Hariciye Nezareti’nde Tensikat ve Bürokratik Değişim (1908-1910).” Türkiyat Mecmuası 27/ 1 (2017): 193-214.
  • Kuneralp, Sinan. Son Dönem Osmanlı Erkân ve Ricali, 1839-1922: Prosopografik Rehber. İstanbul: Isis Yayınları, 1999.
  • Küçük, Cevdet. “Ali Rıza Paşa.” TDV İslam Ansiklopedisi 2 içinde. (İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1989), 440-441.
  • Lewis, Bernard. The Emergence of Modern Turkey. New York: Oxford University Press, 2002.
  • Manav, Nursel. “Mazuliyet Sandığı’nın Kuruluşu ve Kuruluşuna Yol Açan Sebepler,” Türkiyat Mecmuası 27/ 1 (2017): 215-224.
  • Mann, Michael. The Sources of Social Power: The Rise of Classes and Nation-States, 1760-1914. Cambridge: Cambridge University Press, 2003.
  • Mardin, Şerif. “Power, Civil Society and Culture in the Ottoman Empire” Comparative Studies in Society and History 11/ 3 (1969): 258-281.
  • Örenç, Ali Fuat. Osmanlı Diplomasi Tarihi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, 2022.
  • Weber, Max. Bürokrasi ve Otorite. Çeviren: Bahadır Akın, Ankara: Adres Yayınları, 2014.

Appointments, Promotions and Dismissals of the Late Ottoman Ambassadors and Consuls (1855-1921)

Yıl 2024, Sayı: 18, 147 - 162

Öz

The qualifications needed for diplomats to work in the Ottoman Foreign Ministry changed as a result of the institutionalization process that took place in the Ottoman Empire in the nineteenth century. During this time, the Ottoman diplomatic service started hiring ambassadors and consuls who were highly educated and at the forefront of their field. The goal of this article is to examine the key elements that influenced the appointment, promotion, and dismissal of ambassadors and consuls from the Ottoman diplomatic service during the latter part of the 1800s. This article will explore the changes that occurred in the Ottoman Foreign Ministry during the nineteenth century by analyzing the procedures that affected the selection, advancement, and removal of the late Ottoman ambassadors and consuls using records from the Presidency Ottoman Archives.

Kaynakça

  • Akyıldız, Ali. Osmanlı Bürokrasisi ve Modernleşme. İstanbul: İletişim Yayınları, 2004.
  • Balcı, Sezai. “Osmanlı Devleti’nde Modernleşme Girişimlerine Bir Örnek: Lisan Mektebi.” Tarih Araştırmaları Dergisi 27/ 44 (2008): 77-98.
  • Bostan, Zeynep. Osmanlı Hariciyesinin Modern Temelleri: II. Abdülhamid Döneminde Diplomasi. İstanbul: Kitap Yayınevi, 2021.
  • Çakmak, Aydın. Türk Dışişleri Teşkilatının Gelişimi: Hariciye Nezareti. İstanbul: Ötüken Neşriyat, 2020.
  • Davison, Roderic. Nineteenth Century Ottoman Diplomacy and Reforms. İstanbul: Isis Press, 1999.
  • Devellioğlu, Ferit. Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat. Ankara: Aydın Kitabevi, 2013.
  • Findley, Carter Vaughn. Bureaucratic Reform in the Ottoman Empire, The Sublime Porte, 1789-1922. Princeton: Princeton University Press, 1980.
  • Findley, Carter Vaughn. Ottoman Civil Officialdom. Princeton: Princeton University Press, 1989.
  • Freeman Jr., Chas. W. The Diplomat’s Dictionary. Washington DC: National Defense University Press, 1994.
  • Gürpınar, Doğan. Ottoman Imperial Diplomacy: A Political, Social and Cultural History. Londra: I. B. Tauris, 2014.
  • Hızlı, Kasım. “Paris Büyükelçisi Salih Münir Paşa’nın (Çorlu) Hayatı ve Faaliyetleri (1857-1939).” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, 2020.
  • Kılıç, Musa. “Osmanlı Hariciyesinde Gayrimüslimler (1836-1876).” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2009.
  • Kolay, Arif. “II. Meşrutiyet Döneminde Hariciye Nezareti’nde Tensikat ve Bürokratik Değişim (1908-1910).” Türkiyat Mecmuası 27/ 1 (2017): 193-214.
  • Kuneralp, Sinan. Son Dönem Osmanlı Erkân ve Ricali, 1839-1922: Prosopografik Rehber. İstanbul: Isis Yayınları, 1999.
  • Küçük, Cevdet. “Ali Rıza Paşa.” TDV İslam Ansiklopedisi 2 içinde. (İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1989), 440-441.
  • Lewis, Bernard. The Emergence of Modern Turkey. New York: Oxford University Press, 2002.
  • Manav, Nursel. “Mazuliyet Sandığı’nın Kuruluşu ve Kuruluşuna Yol Açan Sebepler,” Türkiyat Mecmuası 27/ 1 (2017): 215-224.
  • Mann, Michael. The Sources of Social Power: The Rise of Classes and Nation-States, 1760-1914. Cambridge: Cambridge University Press, 2003.
  • Mardin, Şerif. “Power, Civil Society and Culture in the Ottoman Empire” Comparative Studies in Society and History 11/ 3 (1969): 258-281.
  • Örenç, Ali Fuat. Osmanlı Diplomasi Tarihi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, 2022.
  • Weber, Max. Bürokrasi ve Otorite. Çeviren: Bahadır Akın, Ankara: Adres Yayınları, 2014.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Yakınçağ Osmanlı Tarihi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ayda Bektaş 0000-0001-5725-3525

Erken Görünüm Tarihi 1 Temmuz 2024
Yayımlanma Tarihi
Gönderilme Tarihi 1 Nisan 2024
Kabul Tarihi 29 Nisan 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 18

Kaynak Göster

APA Bektaş, A. (2024). Son Dönem Osmanlı Sefir ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi ve Azilleri (1855-1921). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(18), 147-162.
AMA Bektaş A. Son Dönem Osmanlı Sefir ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi ve Azilleri (1855-1921). ÜSBİD. Temmuz 2024;(18):147-162.
Chicago Bektaş, Ayda. “Son Dönem Osmanlı Sefir Ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi Ve Azilleri (1855-1921)”. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 18 (Temmuz 2024): 147-62.
EndNote Bektaş A (01 Temmuz 2024) Son Dönem Osmanlı Sefir ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi ve Azilleri (1855-1921). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 18 147–162.
IEEE A. Bektaş, “Son Dönem Osmanlı Sefir ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi ve Azilleri (1855-1921)”, ÜSBİD, sy. 18, ss. 147–162, Temmuz 2024.
ISNAD Bektaş, Ayda. “Son Dönem Osmanlı Sefir Ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi Ve Azilleri (1855-1921)”. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 18 (Temmuz 2024), 147-162.
JAMA Bektaş A. Son Dönem Osmanlı Sefir ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi ve Azilleri (1855-1921). ÜSBİD. 2024;:147–162.
MLA Bektaş, Ayda. “Son Dönem Osmanlı Sefir Ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi Ve Azilleri (1855-1921)”. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 18, 2024, ss. 147-62.
Vancouver Bektaş A. Son Dönem Osmanlı Sefir ve Şehbenderlerinin Atama, Terfi ve Azilleri (1855-1921). ÜSBİD. 2024(18):147-62.

Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi’nde yayımlanan makalelerdeki görüşler yazarına aittir. Dergiye, daha önce başka bir dergide, kitapta vb. herhangi bir kaynakta yayımlanan makaleler kabul edilmemektedir. Ulusal veya uluslararası konferans, seminer ve panellerde sunulan bildiriler, dipnotta belirtildikten ve makale formatına dönüştürüldükten sonra yayın sürecine alınabilir.


Dergide yayımlanan akademik makaleler sadece eğitim amaçlı olarak çoğaltılabilir. Eğitim amacı dışında makaleler, makalelerdeki şekil, grafik ve tablolar izin alınmadan kısmen veya tamamen çoğaltılamaz, arşivlenemez. Akademik yayınlarda kaynak gösterilmesi şartı ile makalelerden alıntı yapılabilir. 


Yazarların, Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi’nde yayınlanmak üzere göndermiş oldukları makaleler için telif ücreti talep etmeyeceklerini taahhüt ettikleri kabul edilir.