Uşak İli Peyzaj Florası: Atapark Parkı Peyzaj Florası Taksonları Değerlendirmesi

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 65 - 79, 30.12.2020

Mehtap Şahin

https://doi.org/10.47137/usufedbid.807826

Öz

Kentleşme, betonlaşmayı da beraberinde getirmiştir. Son yıllarda şehir içindeki park ve bahçelerin dinlenme ve spor yapma amaçlı önemi artmıştır. Bu alanlarda bulunan bitkiler, hem doğal, hem de egzotik kökenli olabilmektedir. Parklar birçok peyzaj bitkisini içermektedir. Bu bitkilerin dikilen yerde hayatlarını devam ettirebilmeleri için, adaptasyonları, anavatanları, toprak istekleri, iklimle uyumu, su ihtiyaçları, çiçeklenme zamanları çok önemlidir. Uşak İli merkezinde bulunan Atapark Parkı’nda Uşak ili’nde parklarında bulunan peyzaj bitkileri taksonlarının tümü bulunmaktadır. Atapark Parkı’nda 99 takson tespit edilmiş ve bu taksonlar, ekolojik istekleri ve özellikleri bakımından değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ekoloji, Peyzaj Florası, Kent Ekolojisi

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Kaynakça

• Karadağ, A. Kentsel ekoloji. Kentsel Çevre Analizlerinde Coğrafi Yaklaşım .Ege Coğrafya Dergisi, İzmir, 2009. 18/(1-2) , 31-47.
• Türk Dil Kurumu Sözcükleri 2020. URL: Sözlük gov.tr. erişim tarihi. 06.10.2020.
• Öztan Y., Arslan M. İç Anadolu Bölgesi Ekolojik Koşullarına Uygun Sukkulent (Etli Yapraklı) Bitki Türlerinden Peyzaj Mimarlığı çalışmalarında Yer örtücü Olarak Yararlanma Olanakları. Tisamat Basımevi, 1992. Ankara.
• Bahçe çiçeklerinin peyzaj mimarlığı çalışmalarında kullanım alanları, seçimini etkileyen etmenler ve tasarım örnekleri URL:https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/107123/mod_resource/content/0/3.hafta.pdf . Erişim tarihi 06.10.2020.
• Gül A., Özçelik H., Uzun Ö.F. Isparta Yöresindeki Bazı Doğal Yer Örtücü Bitkilerin Adaptasyonu ve Özellikleri , Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2012. 16-2(2012), 133-145.
• Anonim. Uşak Belediyesi, Park ve Bahçeler Müdürlüğü verileri. 2019.Uşak.
• Dönmez Şahin., M., Serin, M. Bulkaz Dağının (Sivaslı-Uşak) Fulorası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 2009. 16-2. (97-128).
• Akman Y. İklim ve Biyoiklim, Palme Yayın Dağıtım, 1990. Ankara.
• Bouyoucos, G. J. A recalibration of the hydrometer method for making mechanical analysis of the soils. Agronomy Journal. 1955. 4(9) : 434.
• Bouyoucos, G.J.. “Hydrometer Metod Improved for Making Particle, Size Analysis of Soil.” Agronomy Journal, 1962. Vol.54.No:5 ,21.
• Özer, Z., Tursun, N., Önen, H., Uygur, F. N., Erol, D. "Herbaryum Yapma Teknikleri ve Yabanci Ot Teshis Yöntemleri", Gaziosmanpasa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları, 1998. No:22, Kitaplar Serisi No: 12, Tokat, 214 s.
• Davis, P.H. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. 1965-1988. Vol.1-IX and supp. Edinburg Üniv. Press UK
• Davis, P.H. Turkey: Present Stads of Floristic Knowledge. Dep. Of Botany at Royal Bot. Garden. 1975. Edinburg Üniv.
• Erken, E . Peyzaj Bitkileri ve Özellikleri (Angiospermae), Cinius Yayınları, 2014. İstanbul.
• Uzunoğlu, F., Bayazit S., Mavi K. Küresel İklim Değişikliğinin Süs Bitkileri Yetiştiriciliğine Etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 2015. 20(2):66-75.
• Zengin, M., Özbahçe, A.. Bitkilerin Iklim ve Toprak Istekleri. Atlas Kitabevi, 2011. Konya.