Amasya, Selçuklu ve Osmanlı Dönemi’nin önemli idâri merkezlerinden biridir. Özellikle Osmanlı Devleti’nde şehzadelerin devlet işlerinde tecrübe kazanmaları için bu şehre gönderilmesi, Amasya’nın ilmi ve kültürel açıdan da önemli bir konum kazanmasına neden olmuştur. Böylece Amasya’da ilim ve kültür hayatında adını duyuran birçok ilim ve sanat adamı yetişmiş ve devletin değişik bölgelerinde hizmet görmüşlerdir. Osmanlı ilim dünyasında kendisine yer verilen Amasyalı âlimlerden birisi de Yûsuf Sinânüddîn el-Amâsî’dir. Müellif, eserini Mekke’de ikamet ederken yazmıştır. Eserin içeriğini, Kur’ân-ı Kerîm’deki haramlar oluşturmaktadır. Tebyînü’l-Mehârim’in yazılışında, toplumda görülen olumsuzluk ve duyarsızlıkların artması ve bu alanlarda ihtiyaca cevap veren müstakil bir çalışmanın olmayışı etkili olmuştur. Kitapta doksan sekiz ayrı konu başlığı bulunmaktadır. Konuların seçiminde Kur’ân’dan hareket edilmesi, gerçek hayattan örnekler verilmesi, dikkat çekici özelliklerindendir. Bu açıdan eser, dönemin sosyal ve kültürel durumuna da ışık tutan tespitlere sahiptir. İşte bu çalışmada öncelikle yazarın hayatı hakkında bilgi verilmiş ve ardından Osmanlı ilim çevrelerince kabul gören “Tebyînü’lMehârim” adlı eseri çeşitli yönleriyle tanıtılıp değerlendirilmiştir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2013 |
Gönderilme Tarihi | 16 Ocak 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 20 Sayı: 20 |