A Conversation Analytic Perspective into Teaching Turkish as a Foreign/Second Language

Yıl 2021, , 192 - 208, 27.12.2021

Hatice Sumruk Ateşgül

https://doi.org/10.47834/utoad.25

Öz

This study aims to present an evaluation of potential contributions of Conversation Analysis, an influential methodology of research within the field of Applied Linguistics, to teaching Turkish as a foreign/second language, which has also a growing number of research on various areas in Turkey. Conversation Analysis has gained a major role across language teaching contexts around the world in particular to uncover the details of the dynamic nature of interaction between teacher and learner with an emic and micro-analytic perspective. With this in mind, Conversation Analysis is able to reveal seen-but-unnoticed (Garfinkel, 1967) micro details of interaction which enable participants to achieve institutional or individual goals in mundane or institutional talk. Foreign language classes also constitute an institutional setting with such an organization of interaction. The context in Turkish as a foreign/second language classroom settings is no different. Hence, it is thought that it is important to benefit from the opportunities offered by the Conversation Analysis methodology in an academic and practical framework, both in determining and solving the interaction-related problems encountered while realizing the pedagogical goals. However, the research on Conversation Analysis in Turkish literature is still scarce, especially in terms of teaching Turkish as a foreign/second language. Thus, the present study will introduce the seminal works that reflect the principles of Conversation Analysis, in addition to the studies in Turkish informed by the research methodology. In this framework, the potential contribution of Conversation Analysis to Turkish as a foreign/second language context will be discussed in terms of classroom interactional competence, testing and evaluation and material design.

Anahtar Kelimeler

Classroom interaction, classroom interactional competence, conversation analysis Teaching Turkish as a foreign/second language

Türkçenin Yabancı/İkinci Dil Olarak Öğretiminde Konuşma Çözümlemesi Yöntemi

Öz

Çalışma, uygulamalı dil bilim alanında git gide yaygınlaşan bir araştırma yöntemi olan Konuşma Çözümlemesinin, yabancı/ikinci dil olarak Türkçenin öğretimi alanına sağlayabileceği katkılara yönelik bir değerlendirme sunmayı hedeflemektedir. Konuşma Çözümlemesi, özellikle dil öğretiminde öğrenici ve öğretici arasındaki etkileşimin dinamiklerini ayrıntılarıyla açığa çıkaran içeriden ve mikro analitik bakış açısıyla, dünya üzerinde birçok dilin öğretiminde tercih edilen bir inceleme yöntemi hâline gelmiştir. Bu özellikleriyle yöntem, günlük veya kurumsal konuşmalarda katılımcıların etkileşimsel hedefleri gerçekleştirmelerini sağlayan görülen ancak fark edilmeyen dilsel (lingual) ve dil üstü (paralingual) konuşma ayrıntılarını ortaya çıkarabilecek bir güce sahiptir. Yabancı dil sınıfları kurumsal bir ortam olarak kendine özgü etkileşimsel özelliklere sahiptir. Bu ortamlar arasında yer alan Türkçenin yabancı/ikinci dil olarak öğretildiği sınıflarda, eğitsel hedefleri gerçekleştirirken karşılaşılan etkileşim kaynaklı sorunların hem tespitinde hem de çözümünde Konuşma Çözümlemesi yönteminin sunduğu olanaklardan kuramsal ve uygulamalı çerçevede yararlanmanın önem arz ettiği ön görülmektedir. Ancak Türkçe literatürde, özellikle de yabancı/ikinci dil olarak Türkçenin öğretiminde Konuşma Çözümlemesi çalışmalarının sayısı oldukça sınırlıdır. Bu doğrultuda mevcut çalışma, öncelikle etkileşimi doğal hâliyle incelemeye yarayan Konuşma Çözümlemesi yönteminin temel özelliklerini içeren ve ardından bu yöntemi kullanarak Türkçe literatürde son zamanlarda yer edinmiş çalışmaları sunmaktadır. Bu çerçevede, yöntemin sınıf içi etkileşimsel yeti gelişimi, öğretici yetiştirme, ölçme ve değerlendirme, materyal tasarımı gibi konularda Türkçenin yabancı/ikinci dil öğretimine sağlayabileceği katkılar tartışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Konuşma çözümlemesi, sınıf içi etkileşim, sınıf içi etkileşimsel yeti, Türkçenin yabancı/ikinci dil olarak öğretimi

Kaynakça

• Avcı, M. (2020). Vurgulu olumlu değerlendirmenin Türkçe dersleri sınıf içi etkileşiminde kullanımının incelenmesi. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Atar, C. (2017). Konuşma çözümlemesi ve uygulamalı dilbilim. Medeniyet Eğitim Araştırmaları Dergisi,1(1), 17-25.
• Atkinson, J. M., & Drew, P. (1979). Order in court: The organisation of verbal interaction in judicial settings. London, UK: Macmillan.
• Büyükgüzel, S., & Gül, S. (2015). Tartışmada örtüşme ve örtüşmelerin çözümü. Mersin Üniversitesi Dil ve Edebiyat Dergisi, MEUDED, 12(2), 95-113.
• Büyükgüzel, S. (2016). Les stratégies d'évitement dans l'interview politique: Les ressources interactionnelles en langue étrangère. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Brouwer, C. (2003). Word searches in NNS-NS interaction: Opportunities for language learning?. The Modern Language Journal, 87, 534–545.
• Cai, G., & Cook, G. (2015). Extensive own-language use: A case study of tertiary English language teaching in China. Classroom Discourse, 6(3), 242-266.
• Chavez, M. (2016). The first language in the foreign language classroom: Teacher model and student language use – an exploratory study. Classroom Discourse, 7(2), 131-163.
• Clayman, S. E. (2013). Conversation analysis in the news interview. J. Sidnell ve T. Stivers, (ed.) The handbook of conversation analysis (ss. 630-656). West Sussex: Wiley-Blackwell.
• Çimenli, B., & Sert, O. (2017). Orientations to linguistic form in meaning and fluency contexts in a Turkish as a foreign language classroom. G. Schwab, S. Hoffmann ve A. Schön (Yay. Haz.), Interaktion im Fremdsprachenunterricht: Beiträge aus der empirischen Forschung içinde (ss. 17-32). Münster: LIT Verlag.
• Dilekler, İ. (2018). Intersubjectivity in psychotherapy: Perspectives of sadomasochism and conversation analysis. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Ortadoğu Teknik Üniversitesi.
• Dingemanse, M., & Floyd, S. (2014). Conversation across cultures. N. J. Enfield, P. Kockelman & J. Sidnell (Yay. Haz.), The Cambridge handbook of linguistic anthropology içinde (ss. 447-480). Cambridge: Cambridge University
• Elçin, M., Turan, S., Sert, O., & Bozbıyık, M. (2015). Simülasyon hasta-doktor etkileşimi çevriyazı veritabanı. Hacettepe Üniversitesi Tıp Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara.
• Firth, A., & Wagner , J. (1997). On discourse, communication, and (some) fundamental concepts in SLA research. The Modern Language Journal, 81, 285-300.
• Gardner, H., & Forrester, M. A. (Ed). (2010). Analysing Interactions in Childhood: Insights from conversation analysis. Wiley-Blackwell: Chichester
• Gardner, R. (2013). Conversation analysis in the classroom. J. Sidnell & T. Stivers (Yay. Haz.), The handbook of conversation analysis içinde (ss. 593–611). Oxford: Blackwell.
• Garfinkel, H. (1967). Studies in ethnomethodology. Cambridge: Polity.
• Heritage, J. (1997). Conversation analysis and institutional talk: Analysing data. D. Silverman (Yay. Haz.), Qualitative research: Theory, method and practice içinde (ss. 161–82). London: Sage Publications.
• Liddicoat, A. J. (2007). An introduction to conversation analysis. London: Continuum.
• Liebscher, G., & Dailey-O’Cain, J. (2003). Conversational repair as a role-defining mechanism in classroom interaction. Modern Language Journal, 87, 374–390.
• Kardaş İşler, N. (2019). İlkokul sosyal bilgiler dersinde öğrenci başlatımları ve öğrenme fırsatları: Bir konuşma çözümlemesi çalışması. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi..
• Kardaş İşler, N., Balaman, U., & Şahin, A. E. (2019). The interactional management of learner initiatives in social studies classroom discourse. Learning, Culture and Social Interaction, 23.
• Kardaş İşler, N., & Can Daşkın, N. (2020). Reference to a shared past event in primary school setting. Linguistics and Education, 57, 1-13.
• Markee, N. (2000). Conversation analysis. Mahwah, NJ: L. Erlbaum Associates.
• Markee, N. (2005). Conversation analysis for second language acquisition. E. Hinkel (Yay. Haz.), Handbook of research in second language teaching and learning içinde (ss. 355–374). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
• Mondada, L., & Pekarek Doehler, S. (2004). Second language acquisition as situated practice: Task accomplishment in the French second language classroom. The Modern Language Journal, 88(4), 501-518.
• Mori, J., & Hayashi, M. (2006). The achievement of intersubjectivity through embodied completions: a study of interactions between first and second language speakers. Applied Linguistics, 27(2),195-219.
• Mortensen, K. (2008). Selecting next-speaker in the second language classroom: How to find a willing next-speaker in planned activities. Journal of Applied Linguistics. 5(1), 55-79.
• Musk, N. (2010). Code-switching and code-mixing in Welsh bilinguals' talk: Confirming or refuting the maintenance of language boundaries?, Language, Culture and Curriculum, 23(3), 179-197.
• Richards, K., & Seedhouse, P. (2005). Applying conversation analysis. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
• Schegloff, E. A. (2007). Sequence organization in interaction. Cambridge: Cambridge University Press.
• Schegloff, E. A., & Sacks, H. (1973). Opening up closings. Semiotica, 8(4), 289-327.
• Seedhouse, P. (2004). The interactional architecture of the language classroom: A conversation analysis perspective. Malden, MA: Blackwell.
• Seedhouse, P. (2005). Conversation analysis and language learning. Language Teaching, 38(4), 165-187.
• Sert, O. (2015). Social interaction and L2 classroom discourse. Edinburgh: Edinburgh University Press.
• Sert, O. (2016). Sınıf içi etkileşim ve yabancı dil öğretmeni yetiştirme. S. Akcan ve Y. Bayyurt (Yay. Haz.), Türkiye’deki yabancı dil eğitimi üzerine görüş ve düşünceler içinde (ss.14-30). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
• Sert, O., & Balaman, U. (2015). Çevrimiçi görev-temelli etkileşimde ortaklaşa bilgi yapılandırmasının konuşma çözümlemesiyle incelenmesi. Mersin Üniversitesi Dil ve Edebiyat Dergisi MEUDED, 12(2), 45-72.
• Sert, O., Balaman, U., Daşkın, N. C., Büyükgüzel, S., & Ergül, H. (2015). Konuşma çözümlemesi yöntemi. Mersin Üniversitesi Dil ve Edebiyat Dergisi, 12(2), 1-43.
• Sert, O., Bozbıyık, M, Elçin, M., & Turan, S. (2015). Standart hasta-tıp öğrencisi etkileşiminde ön bilgi iddiaları ve etkileşimsel sorunlar. Mersin Üniversitesi Dil ve Edebiyat Dergisi MEUDED, 12(2), 73-94.
• Sidnell, J. (2010). Conversation analysis: An introduction. West Sussex: Wiley-Blackwell.
• Sumruk, H. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde etkileşim ve konuşma çözümlemesi yöntemiyle kelime öğretimi: A2 düzeyi. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Şardağ, M. (2019). Argümantasyon tabanlı bilim eğitiminde biçimlendirici değerlendirme: Bir konuşma çözümlemesi araştırması. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Ulutaş Deniz, E. (2018). Eczane içi etkileşimlerin konuşma çözümlemesi yoluyla incelenmesi: Uzmanlık bilgisi gösterimi. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi.