Examination of Learning Modality of Students Learning Turkish as A Foreign Language

Yıl 2022, , 20 - 36, 27.06.2022

Büşra Tomrukcu

https://doi.org/10.47834/utoad.31

Öz

The purpose of this study is to examine the learning modality of students learning Turkish as a foreign language and to make suggestions to the instructors working in this field. For this purpose, learning modality of 72 students studying Turkish in B1, B2, C1 and Academic Turkish levels at a state university in the Marmara Region were examined according to the variables of gender, age, education level, Turkish language level and the number of foreign languages they know by using the relational survey model. In order to measure the learning modality of the students, the Personal Information Form developed by the researcher and the BIG16 Learning Modality Inventory developed by Şimşek (2002) were used. The data of the research were analyzed with SPSS 24.0 data analysis program and ANOVA and t-test was applied according to the variables. In the research, it was concluded that the students generally preferred to use all learning modalities at the same time.

Anahtar Kelimeler

Auditory learning, kinesthetic learning, learning modality, Turkish as a foreign language, visual learnings

Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenen Öğrencilerin Öğrenme Biçemlerinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmada, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin öğrenme biçimlerini incelemek ve bu alanda çalışan öğretim elemanlarına konuyla ilgili öneriler sunmak amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda Marmara Bölgesinde bir devlet üniversitesinde Türkçe öğrenen B1, B2, C1 ve Akademik Türkçe sınıflarında eğitim alan 72 öğrencinin öğrenme biçimleri, ilişkisel tarama modeli kullanılarak cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, Türkçe dil düzeyi ve bildikleri yabancı dil sayısı değişkenlerine göre incelenmiştir. Öğrencilerin öğrenme biçimlerini ölçmek amacıyla Kişisel Bilgi Formu ve Şimşek’in (2002) geliştirdiği BİG16 Öğrenme Biçemi Envanteri kullanılmıştır. Araştırmanın verileri, SPSS 24.0 veri çözümleme programı ile çözümlenmiş ve değişkenlere göre t-testi ile ANOVA uygulanmıştır. Araştırmada, öğrencilerin genel olarak tüm öğrenme biçimlerini aynı anda kullanmayı tercih ettikleri sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bedensel öğrenme, görsel öğrenme, işitsel öğrenme, öğrenme biçimleri, yabancı dil olarak Türkçe

Kaynakça

• Akbaba, S. (2021). Öğrenme psikolojisi. Pegem Akademi.
• Aksoy, M., & Pakkan, G. (2011). Orta öğretim öğrencilerinin yabancı dil öğrenme biçimlerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(4), 665-678.
• Aktaş, Ö. (2012). Yabancı dil öğreniminde bireysel farklılıkların biçim bileşenine genel bir bakış. Dil Dergisi, 156, 29-47.
• Arslan, B., & Babadoğan, C. (2005). İlköğretim 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin öğrenme stillerinin akademik başarı düzeyi, cinsiyet ve yaş ile ilişkisi. Eurasian Journal of Educational Research, 21, 35-48.
• Aşkar, P., & Akkoyunlu, B. (1993). Kolb öğrenme stili envanteri. Eğitim ve Bilim, 17(87), 37-47.
• Barbe, W. B., Swassing, R. H., & Milone, M. (1979). Teaching through modality strengths: Concepts and practices. Columbus, OH: Zaner-Bloser.
• Barbe, W. B., & Milone Jr, M. N. (1981). What We Know About Modality Strengths. Educational Leadership, 38(5), 378-80.
• Bilasa, P. (2014). Öğrenme stilleri ve stil odaklı öğretim tasarımı. S. Büyükalan Filiz (Ed.), Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları içinde (s. 115-129). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Boydak, H. A. (2020). Öğrenme stilleri. Beyaz Yayınları.
• Bölükbaş, F. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının öğrenme biçimleri ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 49-64.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Özcan, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
• Can, Ş. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri ile bazı değişkenler arasındaki ilişkinin araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 70-82.
• Dunn, R. (1990). Understanding the Dunn and Dunn learning styles model and the need for individual diagnosis and prescription. Reading, Writing, and Learning Disabilities, 6(3), 223-247.
• Eren, A. (2002). Fen, sosyal ve eğitim bilimi alanlarında öğrenim gören üniversite öğrencilerinin öğrenme biçimleri arasındaki farklılığın incelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Eren, B. (2018). İkinci yabancı dil olarak Almanca eğitiminde öğrenme stillerinin belirlenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Felder, R. M., & Silverman, L. K. (1988). Learning and teaching styles in engineering education. Engineering education, 78(7), 674-681.
• Gregorc, A. F. (1979). Learning-teaching styles-potent forces behind them. Educational Leadership, 36(4), 234-236.
• Günay Ermurat, D. (2013). Öğrenme stilleri ve beyin temelli öğrenme yaklaşımının öğrencilerin biyoloji dersindeki başarı ve tutumları üzerine etkisi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Güven, M., & Gökdağ Baltaoğlu, M. (2017). Öğretmen adaylarının özyeterlik algıları, öğrenme stilleri ve öğrenme stratejilerinin incelenmesi: Anadolu Üniversitesi örneği. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 7(2), 288-337.
• Güven, M., & Kürüm, D. (2008). Öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile eleştirel düşünme eğilimleri arasındaki ilişki. İlköğretim Online, 7(1), 53-70.
• Hein, T., & Budny, D. (2000). Why bother learning about learning styles and psychological types? Annual Conference, 1-8.
• Hein, T. L., & Budny, D. D. (2000). Styles and types in science and engineering education. International Conference on Engineering and Computer Education, 1-6.
• Numanoğlu, G., & Şen, B. (2007). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 129-148.
• Orak, Z. (2015). Türkiye’de akademik başarı değişkeni alanında yapılan öğrenme stilleriyle ilgili çalışmaların incelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Oral, B., & Avanoğlu, Y. (2020). Öğrenme stilleri ve öğrenme stili modelleri. B. Oral, (Ed.), Öğretme öğrenme kuram ve yaklaşımları içinde (s. 253-280). Pegem Akademi.
• Özden, Y. (2021). Öğrenme ve öğretme. Pegem Akademi.
• Şimşek, A. (2017). Öğrenme biçimi. D. Deryakulu, & Y. Kuzgun (Ed.), Eğitimde bireysel farklılıklar içinde (s. 95-137). Nobel Yayınları.
• Şimşek, N. (2002). BİG 16 öğrenme biçimleri envanteri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1(1), 33-47.
• Terry, W. S., & Cangöz, B. (2011). Öğrenme ve bellek: Temel ilkeler, süreçler ve işlemler. Anı Yayınları.
• Ulusoy, A. (2020). Öğrenme. A. Ulusoy (Ed.), Gelişim ve öğrenme psikolojisi içinde (s. 127-138). Anı Yayıncılık.
• Veznedaroğlu, R. L., & Özgür, A. O. (2005). Öğrenme stilleri: Tanımlamalar, modeller ve işlevleri. Elementary Education Online, 4(2), 1-16.