Sulara karışan kirleticiler, gelişen sanayileşme ve
teknoloji ile birlikte her gün çeşitlilik gösterdiğinden bu kirleticilerin
kontrol edilmesinde kullanılan analiz teknolojileri sınırlı ve bazı alanlarda
etkisiz kalmaktadır. Ülkemiz ve dünya genelinde yaygın kullanımları nedeniyle
ve çevrede oluşturduğu mikroorganizma rezistansı için en tehlikeli kirletici
türü olarak antibiyotik bileşikleri kabul edilmiştir. Gelişen dünyada geniş
kullanıma sahip antibiyotikler, hastahanelerde ve veterinerlikte çok sık kullanılmaktadırlar.
Klasik arıtma yöntemleri (fiziksel, kimyasal, biyolojik) ile giderilemeyen
antibiyotikler alıcı ortamlarda çevresel sorunlara neden olmaktadır.
Antibiyotiklerin çevreye girişi; vücuttan atılma sıklığına, kullanılan doz ve
miktarına, atık su arıtma tesisindeki mikroorganizmaların metabolik dönüştürme
yeteneğine ve katılara tutunma eğilimine bağlıdır. Yüksek antibiyotik
konsantrasyonları yüzeysel sularda suda yaşayan organizmalara toksik etki
yapmakta, düşük antibiyotik konsantrasyonları ise antibiyotik direnci
oluşturmaktadır. Bu nedenle antibiyotiklerin çevreye kontrolsüz girişleri
engellenmelidir. Bu çalışmada, Kuzey Avrupa’da ve ülkemiz genelinde geniş
kullanım alanına sahip endokrin bozucu özellikteki antibiyotik bileşiklerinden
β-laktam grubu (sefazolin, sefaleksin, sefoperazon, sefuroksim, sefaklor ve
ampisilin) antibiyotikleri içeren atıksuların, fenton prosesi kullanılarak
arıtımı incelenmiştir. Seçilen antibiyotikler ultra saf suda çözünerek,
sentetik atıksu örnekleri 300 mg/L konsantrasyonunda (her antibiyotik bileşiği
konsantrasyonu: 50 mg/L) hazırlanmıştır. Yapılan deneysel çalışmalar sonucunda,
pH:4, [Fe/H2O2]:1/10 olarak belirlenen optimum koşullar sağlandığında, >%80
KOİ, >%60 TOK giderim verimleri elde edilmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda
ileri arıtma proseslerinden fentonun, seçilen antibiyotiklerin gideriminde
etkili bir yöntem olduğu anlaşılmıştır.
Antibiyotik β-laktam Endokrin Bozucular İleri Oksidasyon fenton
The pollutants involved in the waters vary with each passing day with the
industrialization and technology, so analysis technologies used to control
these pollutants are limited and in some areas ineffective. Antimicrobial
compounds have been accepted as the most dangerous pollutant species for the
microorganism resistance caused by their widespread use in our country and around
the world. Antibiotics that are widely used in the developing world are
frequently used in hospitals and veterinary medicine. Antibiotics that cannot
be removed by classical treatment methods (physical, chemical, biological)
cause environmental problems in receiving environments. Introduction of
antibiotics to the environment; It depends on the frequency of excretion, the
dosage and amount used, the ability of the microorganisms in the wastewater
treatment plant to metabolically transform and the tendency to hold on to the
solids. High antibiotic concentrations have a toxic effect on aquatic organisms
in superficial waters and low antibiotic concentrations constitute antibiotic
resistance. For this reason, uncontrolled access of antibiotics to the environment
should be prevented. In this study, the treatment of wastewater containing
β-lactam group (cefazolin, cephalexin, cefoperazone, cefuroxime, cefaclor and
ampicillin) antibiotics with endocrine disrupting antibiotic compounds in
Northern Europe and throughout the country was investigated by using the fenton
process. The selected antibiotics were dissolved in ultra-pure water and the
synthetic wastewater samples were prepared at a concentration of 300 mg/L (each
antibiotic compound concentration: 50 mg/L). As a result of the experimental
studies, the optimum conditions of pH: 4, [Fe/H2O2]: 1/10
were obtained, and >80% COD, >60% TOC removal efficiencies were obtained.
According to these results, it is understood that fenton is one of the advanced
treatment processes and it is an effective method for removing selected
antibiotics.
Antibiotic β-lactam Endocrine Disruptors Advanced Oxidation Fenton
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2019 |
Gönderilme Tarihi | 13 Kasım 2018 |
Kabul Tarihi | 11 Şubat 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 24 Sayı: 1 |
DUYURU:
30.03.2021- Nisan 2021 (26/1) sayımızdan itibaren TR-Dizin yeni kuralları gereği, dergimizde basılacak makalelerde, ilk gönderim aşamasında Telif Hakkı Formu yanısıra, Çıkar Çatışması Bildirim Formu ve Yazar Katkısı Bildirim Formu da tüm yazarlarca imzalanarak gönderilmelidir. Yayınlanacak makalelerde de makale metni içinde "Çıkar Çatışması" ve "Yazar Katkısı" bölümleri yer alacaktır. İlk gönderim aşamasında doldurulması gereken yeni formlara "Yazım Kuralları" ve "Makale Gönderim Süreci" sayfalarımızdan ulaşılabilir. (Değerlendirme süreci bu tarihten önce tamamlanıp basımı bekleyen makalelerin yanısıra değerlendirme süreci devam eden makaleler için, yazarlar tarafından ilgili formlar doldurularak sisteme yüklenmelidir). Makale şablonları da, bu değişiklik doğrultusunda güncellenmiştir. Tüm yazarlarımıza önemle duyurulur.
Bursa Uludağ Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi Dekanlığı, Görükle Kampüsü, Nilüfer, 16059 Bursa. Tel: (224) 294 1907, Faks: (224) 294 1903, e-posta: mmfd@uludag.edu.tr