BibTex RIS Kaynak Göster

BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ

Yıl 2016, , 69 - 104, 02.10.2016
https://doi.org/10.24186/vakanuvis.261580

Öz

Birinci Dünya Savaşının sona ermesini, Osmanlı İmparatorluğu için süratlendiren Nablus (Megiddo) Muharebesi (Hezimeti), 18 Eylül- 31 Ekim 1918 tarihleri arasında Filistin Cephesinde, Osmanlı İmparatorluğu adına Yıldırım Orduları Grubu ile Britanya İmparatorluğu adına İsyancı Arap Ordusu desteğindeki Mısır Seferi Kuvveti arasında yapıldı. Edmund Allenby’nin komutasındaki Mısır Seferi Kuvvetinin çoğunluğu Çanakkale Muharebelerinden Mısır’a dönen ve yeniden organize edilen Britanya, Avustralya, Yeni Zelanda ve Hint Ordularından oluşmaktayken, Otto Liman von Sanders’in komutanlığını yaptığı Yıldırım Orduları Grubu ise  4., 7. ve 8. Osmanlı Ordularından meydana gelmekteydi. Karargâhı El-Salt’ta (Ürdün) bulunan 4. Ordunun başında Cemal (Mersinli) Paşa, Karargâhı Nablus’da (Batı Şeria) olan 7. Ordunun başında Mustafa Kemal (Atatürk) Paşa ve Karargâhı Tul Kerm’de (Batı Şeria) yerleşik 8. Ordunun başında da Cevat (Çobanlı) Paşa vardı. Muharebenin sonunda 4. Ordu El-Mefrak İstasyonunda (Ürdün), 7. Ordu Feria Vadisinde (Batı Şeria) ve 8. Ordu Mesudiye Geçidinde (Batı Şeria) vb. yerlerde, Britanya ve Avustralya uçakları tarafından bombalanması sonucunda imha edilmiş; El-Nasıra’daki (İsrail) Yıldırım Orduları Grubu Genel Karargahında bulunan von Sanders ise Çöl Atlı Kolordusu kuvvetlerine esir düşmekten son anda kurtulmuştur. Yıldırım Orduları Grubu ölü, kayıp ve esir olmak üzere yaklaşık 100.000 asker zayiat vermiştir.

Fakat Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk, bu muharebede kazandığı tecrübelere dayanarak, Büyük Taarruzu, Allenby’nin yaptığı gibi planlamış ve uygulamıştır. Ayrıca Nablus Muharebesinde, geri çekilen birliklerin havadan bombardımanla çok zarar görmesi nedeniyle hava gücünün önemini kavramıştır. Bu nedenle Kurtuluş Savaşından sonra Türk Hava Kurumu’nu kurmuştur. 

A NARRATIVE OF THE BATTLE OF NABLUS

Yıl 2016, , 69 - 104, 02.10.2016
https://doi.org/10.24186/vakanuvis.261580

Öz

The Battle of Megiddo which accelerated the termination of the World War One for the Ottoman Empire was fought between Yildirim Army Group, on behalf of the Ottoman Empire, and Egyptian Expeditionary Force supported by Rebellious Arab Army, in the name of the British Empire, between September 18th and October 31st, 1918 in the Sinai and Palestine Campaign. The most of the Egyptian Expeditionary Force under the command of Edmund Allenby was made up of the British, Australian, New Zealand and Indian Armies that had returned from the Gallipoli Campaign. The Yildirim Army Group commanded by Otto Liman von Sanders consisted of the 4th, 7th, and 8th Ottoman Armies. The 4th Army headquartered in Al-Salt, Jordan and its commander was Jamal (Marsinli) Pasha. Headquartered in Nablus, West Bank, the commandant of the 7th Army was Mustapha Kamal (Ataturk) Pasha. Javat (Chobanli) Pasha was in command of the 8th Army headquartered in Tul Karm, West Bank. At the end of the battle, the 4th, 7th and 8th Armies were all destroyed by the British and Australian aeroplanes’ bombings in such places as Al-Mafraq station, Valley of Faria and Masudiya Crossing respectively. Von Sanders who general-headquartered in Nazareth, Israel narrowly escaped from being captured by the troops of Desert Mounted Corps. Consequently, the Yildirim Army Group suffered a total of 100.000 casualties including dead, missed and prisoner. 

However, having taken lesson from this battle, Mustapha Kamal Ataturk, the founder of Republic of Turkey, planned and implemented the Great Offensive of War of Independence so as Allenby did. He also realised the importance of air force as a result of extreme suffering of retreating armies from aerial attacks. Thus, after concluding the Independence War successfully, he established the Turkish Aeronautical Association.

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Fatih Turgay Eldem

Yayımlanma Tarihi 2 Ekim 2016
Gönderilme Tarihi 21 Haziran 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016

Kaynak Göster

APA Eldem, F. T. (2016). BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ. Vakanüvis - Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi, 1, 69-104. https://doi.org/10.24186/vakanuvis.261580
AMA Eldem FT. BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ. VAKANÜVİS. Ekim 2016;1:69-104. doi:10.24186/vakanuvis.261580
Chicago Eldem, Fatih Turgay. “BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ”. Vakanüvis - Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi 1, Ekim (Ekim 2016): 69-104. https://doi.org/10.24186/vakanuvis.261580.
EndNote Eldem FT (01 Ekim 2016) BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ. Vakanüvis - Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi 1 69–104.
IEEE F. T. Eldem, “BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ”, VAKANÜVİS, c. 1, ss. 69–104, 2016, doi: 10.24186/vakanuvis.261580.
ISNAD Eldem, Fatih Turgay. “BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ”. Vakanüvis - Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi 1 (Ekim 2016), 69-104. https://doi.org/10.24186/vakanuvis.261580.
JAMA Eldem FT. BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ. VAKANÜVİS. 2016;1:69–104.
MLA Eldem, Fatih Turgay. “BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ”. Vakanüvis - Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi, c. 1, 2016, ss. 69-104, doi:10.24186/vakanuvis.261580.
Vancouver Eldem FT. BİR NABLUS MUHAREBESİ HİKAYESİ. VAKANÜVİS. 2016;1:69-104.


 Bu eser Creative Commons BY-NC-SA 2.0 (Atıf-Gayri Ticari-Aynı Lisansla Paylaşile lisanslanmıştır.