Bu çalışmada Osmanlı eğitim kurumlarından kız rüşdiyelerinde, sanayi mekteplerinde ve hayır kurumlarından Dârülaceze ile Dârülhayr-ı Âli’de halıcılık sanatının nasıl öğretildiği konusu ele alınmıştır. Çalışmanın en önemli kaynağını Osmanlı Arşivi’nde yer alan konuya dair belgeler ile konuya ilişkin ikinci el kaynaklar oluşturmaktadır. Elde edilen bilgiler çerçevesinde belirtilen kurumlarda bu sanatın neden öğretilmek istendiği, halı tezgahlarının nasıl kurulduğu ve malzemelerinin nasıl temin edildiği, bu öğretimin mektep programlarını nasıl etkilediği, hangi şehirlerin kız rüşdiyelerinde ve sanayi mekteplerinde halıcılık eğitiminin verildiği, halıcılık eğitiminin verilmesinde karşılaşılan güçlükler ele alınmıştır. Bunun yanında halıcılığı geliştirmek için yurtdışından hangi tür makineler ve malzemeler getirildiği, yerel yöneticilerin merkezi idareden talepleri, bu taleplerin ne kadarının karşılandığı, ahalinin bu konudaki gayretleri, zikredilen kurumlarda verilen halıcılık eğitiminden nasıl bir sonuç elde edildiği hususu ele alınan konulardır. Belgelerde yer alan bilgiler mekteplerde verilen halıcılık eğitiminin çok verimli olmadığını göstermektedir. Maarif Nezareti halı muallimi talep eden bazı yerlerin yöneticilerine bu sanatın rüşdiyelerde öğretiminin pek başarılı olmadığını, sanatı öğrenmeye istekli kişilerin halıcılıkla şöhret bulmuş yerlere gönderilmesi gerektiğini belirtmiştir. Dârülaceze’de halıcılık yanında pek çok sanatın öğretimine 1910 yılında son verilmiştir. Dârülhayr-ı Âli’de ise daha çok kurulduğu yıllarda ilk yıllarında halıcılık faaliyetine önem verilmiştir.
The topic of how carpet weaving was taught in Ottoman educational institutions, including girls’ secondary schools, industrial schools, and charitable organizations like Dârülaceze (home for the elderly, homeless, and orphans) and Dârülhayr-i âli (shelter for orphans), was discussed in this study. The most important source of the study is the documents of Ottoman Archive and secondary sources on the subject. In light of the information gathered, reasons for wanting this art to be taught in the designated institutions, how the carpet looms are set up and materials are obtained, how this teaching has affected the curricula in the schools, which cities offer carpet training in girls’ secondary schools and industrial schools, and challenges in doing so are discussed. The discussion also covers the types of equipment and supplies that were imported from abroad to help the carpet industry grow, the demands that local administrators made of the central government and the extent to which these demands were met, the efforts made by individuals in this regard, and the outcomes of the carpet training that was provided in the aforementioned institutions. The information in the documents demonstrates how ineffective the carpet training offered in schools is. According to the Ministry of Education, teaching carpet weaving in schools has not been particularly successful, and individuals who are interested in learning the craft should be sent to locations known for carpet weaving instead. This statement was made to the managers of several locations that sought a carpet instructor. Other than carpet making, several other skills were no longer taught in Dârülaceze in 1910. Contrarily, throughout the early years of Dârülhayr-i âli’s existence, focus was placed on carpet weaving.
Carpet Weaving Industrial Schools Girls’ Secondary School Dârülaceze Dârülhayr-ı Âli
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Osmanlı Eğitim Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 14 Temmuz 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2023 |
Gönderilme Tarihi | 11 Ağustos 2022 |
Kabul Tarihi | 10 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |
Vakıflar Dergisi Vakıflar Genel Müdürlüğü'nün Haziran ve Aralık aylarında yayımlanan süreli ilmi yayınıdır. Yayın talebiyle Vakıflar Dergisi’ne gönderilen makaleler Yayın Kurulu tarafından ön incelemeye tabi tutulur ve uygun bulunan makaleler incelenmek üzere çift kör hakem sistemiyle alanında uzman en az iki akademisyene gönderilir. Hakem raporları ve Yayın Kurulu kararı ile Vakıflar Dergisi'nde yayımlanması kabul edilen yazıların telif hakkı Vakıflar Genel Müdürlüğü'ne devredilmiş sayılmakla birlikte yayımlanan makaleler ilgili okuyucular ve araştırmacılar tarafından kaynak gösterilmek koşuluyla kullanılabilir.