Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Waqf of Bayezid II’s Wife Bülbül Hatun in the Light of its Waqfiyyes

Yıl 2021, Sayı: 55, 25 - 53, 30.06.2021
https://doi.org/10.16971/vakiflar.738054

Öz

Bülbül Hatun was the wife of Bayezid II and the mother of Prince Ahmed. She stayed with Prince Ahmed while he was a sanjakbey in Amasya. She had a charitable character and dedicated all her assets to the continuation of her waqfs in Amasya and Lâdik. In 1511 and 1513, she arranged two waqfiyyes for her waqfs. In the charters; the waqf properties, waqf officers and their duties, their salaries and the beneficiaries of the waqf imaret (public kitchen) were given in detail. 

In this study, in the light of waqfiyyes available in the Directorate General of Foundations and Directorate of Presidency State Archieves/Ottoman Archieves, the waqf of Bülbül Hatun, its income sources, waqf officers and their duties, salary payments and how the imaret worked were examined. In addition, the income and expenses of the waqf were revealed by the help of waqf account books.

Kaynakça

  • Arşiv Belgeleri
  • Cumhurbaşkanlığı Osmanlı Arşivleri
  • BOA, D. 1678.49
  • BOA, D.1760.16
  • BOA, D. 4258.1
  • BOA, D. 4258.4
  • BOA, DH. EUM. KLU
  • BOA, DH. MKT.532.38
  • BOA, EV. HMH. d.2036
  • BOA, EV. VKF.4.16
  • BOA, EV. VKF. 20. 8
  • BOA, TD, 387
  • BOA, TD, 90
  • BOA, TSMA. E. 1288.107
  • Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi
  • VGM, Defter No: 734.
  • Araştırma Eserler
  • Abdi-zâde Hüseyin Hüsameddin (1327-1330). Amasya Tarihi, C. 1, Dersaadet Hikmet Matbaası.
  • Barkan, Ömer Lütfi (1993). “Edirne ve Civarındaki Bazı İmâret Tesislerinin Yıllık Muhasebe Bilançoları”, BELGELER, C. 1, S. 1-2, TTK, Ankara.
  • Baydar, Sinan (2016). Temettuat Defterlerine Göre Lâdik Kazasında Sosyal ve Ekonomik Hayat, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Ana Bilim Dalı’nda Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas.
  • Bayram, Sadi (1991). "Lâdik ve Seyyid Ahmedi Kebir er-Rıfai Hazretleri", Türk Dünyası Araştırmaları, Ekim 1991, S. 74, İstanbul.
  • Gürbüz, Adnan (1993). Toprak-Vakıf İlişkileri Çerçevesinde XVI. Yüzyılda Amasya Sancağı, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
  • Halaçoğlu, Yusuf (1995). XIV-XVII. Yüzyıllarda Osmanlılarda Devlet Teşkilâtı ve Sosyal Yapı, Ankara.
  • Kazancıoğlu, Habibe (2017). “16. Yüzyıla Ait Bazı Vakfiyeler Işığında Osmanlı Dönemi İmâretleri”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, C. 10, S. 53.
  • Kılıç, Orhan (2007). “Osmanlı Dönemi İdarî Uygulamalar Bağlamında Şehzadelerden Mutasarrıf Paşalara Amasya Sancağının Yönetimi”, I. Amasya Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri, I. Kitap, Amasya.
  • Kuzubaş, Muhammet (2010). “Evliya Çelebi Seyahatnâmesinde Lâdik”, ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, C. 1, S. 1.
  • Mustafa Vâzıh Efendi, (2011). Amasya Fetvâları ve İlk Amasya Şehir Tarihi (Haz. Ayar, A. R., Özel, R. O.), Amasya Belediyesi Yayınları.
  • Müderrisoğlu, M. Fatih (2016). “Şehzade Kenti Amasya’da Bir Kadın Bani: Bülbül Hatun ve Külliyesi”, Tarihi Değiştiren Toplumu Dönüştüren Kadınlar (Ed. Karaduman A., Gökalp Alpaslan G., Şahin Tekinalp P., Etki, M.), Ankara.
  • Önkal, Hakkı (1986). “Bursa’da Şehzade Ahmed Türbesi”, Atatürk Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, S. 7, İstanbul.
  • Öz, Mehmet (1997). “XVI. Yüzyılda Lâdik Kazâsında Malikâne-Divanî Sistemi”, Vakıflar Dergisi, S. XXVI, Ankara.
  • Özcan, Selim (2015). “Amasya’da Sancak Beyliği Yapan Şehzadeler Döneminde Amasya Şehri”, Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 5, Amasya.
  • Öztuna, Yılmaz (2006). Yavuz Sultan Selim, Babıali Kültür Yayıncılığı, İstanbul.
  • Pakalın, Mehmet Zeki (1993). Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri ve Terimleri Sözlüğü, C. I-II, MEB, İstanbul.
  • Polat, A., Tatar, O., Gürsoy, H., Karabacak V., Zabcı, C., Sançar, T. (2010). “1939 Erzincan Depremi Yüzey Kırığının Ortaköy-Suşehri Segmenti Üzerinde Paleosismolojik Bulgular, Kuzey Anadolu Fay Zonu”, Türkiye Jeoloji Bülteni, C. 55, S. 3.
  • Rehber (Tarihsiz), Amasya Şehir Rehberi, Anıt Matbaası Ankara.
  • Seyahatname (2005). Günümüz Türkçesiyle Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi, (Haz. Y. Dağlı-S. A. Kahraman), YKY, C. 2, Kitap 2, İstanbul.
  • Şimşirgil, Ahmet (1985). 1520 Tarihli Tapu-Tahrir Defterine Göre Amasya Sancağı, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
  • Tansel, Selahattin (1969).Yavuz Sultan Selim, Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
  • Turan, Şerafettin (1992). “Bayezid II”, DİA, C. 5, İstanbul.
  • Uluçay, Çağatay (1954). “Yavuz Sultan Selim Nasıl Padişah Oldu?”, İÜEFTD, C. 7, S. 10, İstanbul.
  • Uluçay, Çağatay (1959). “Bayazid II’in Ailesi”, İÜEFTD, C. 10, S. 14, İstanbul 1959.
  • Uluçay, M. Çağatay (2011). Padişahların Kadınları ve Kızları, Ötüken Neşriyat, İstanbul.
  • Üzen, İsmet (2010). “1939 Erzincan Depreminin Tokat’taki Yansımaları”, Karadeniz Araştırmaları, S. 27.
  • Vakıf Abideler (1983). Türkiye'de Vakıf Abideler ve Eski Eserler, C. I, Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları, İlaveli II. Baskı, Ankara.
  • Yediyıldız, Bahaeddin (1983). “Vakıf Istılahları Lügatçesi”, Vakıflar Dergisi, S. 17, Ankara.
  • Yediyıldız, Bahaeddin (2003). XVIII. Yüzyılda Türkiye’de Vakıf Müessesesi Bir Sosyal Tarih İncelemesi, Ankara.
  • Yüksel, İ. Aydın (1997). “Hatuniye Camii”, DİA, C. 16, İstanbul.
  • İnternet Web Sayfaları
  • http://bursadazamandergisi.com/yazarlar/muradiye-hanedan-turbelerinin-mimari-ozellikleri-4601.html
  • http://www.ladik.gov.tr/bulbul-hatun-cami
  • https://deprem.afad.gov.tr/tarihteBuAy?id=51
  • https://www.flickr.com/photos/sinandogan

Vakfiyeleri Işığında II. Bayezid’in Eşi Bülbül Hatun Vakıfları

Yıl 2021, Sayı: 55, 25 - 53, 30.06.2021
https://doi.org/10.16971/vakiflar.738054

Öz

Bülbül Hatun II. Bayezid’in hanımı ve Şehzade Ahmed’in annesidir. Şehzade Ahmed Amasya’da sancakbeyi iken oğlunun yanında kalmıştır. Hayırsever bir kişiliğe sahiptir. Bütün mal varlığını Amasya ve Lâdik’te inşa ettirdiği hayır kurumlarının devamı için vakfetmiştir. Kurduğu vakfın işleyişi hakkında 1511 ve 1513 tarihlerinde iki vakfiye tanzim etmiştir. Vakfiyelerinde; vakıf mallarının neler olduğu, vakıf görevlileri, yapacakları işler, alacakları ücretler ve imaretten yararlanacak kişiler ayrıntılı olarak açıklanmıştır.

Bu çalışmada Vakıflar Genel Müdürlüğü ve Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı Osmanlı Arşivinde bulunan vakfiyeler ışığında Bülbül Hatun’un vakıf eserleri, gelir kaynakları, vakıf görevlileri, vazifeleri, ücretleri ve imaretin işleyiş şekli ele alınmıştır. Ayrıca, vakıf muhasebe bilanço defterlerinden faydalanılarak vakfın gelir ve giderleri üzerinde durulmuştur.

Kaynakça

  • Arşiv Belgeleri
  • Cumhurbaşkanlığı Osmanlı Arşivleri
  • BOA, D. 1678.49
  • BOA, D.1760.16
  • BOA, D. 4258.1
  • BOA, D. 4258.4
  • BOA, DH. EUM. KLU
  • BOA, DH. MKT.532.38
  • BOA, EV. HMH. d.2036
  • BOA, EV. VKF.4.16
  • BOA, EV. VKF. 20. 8
  • BOA, TD, 387
  • BOA, TD, 90
  • BOA, TSMA. E. 1288.107
  • Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi
  • VGM, Defter No: 734.
  • Araştırma Eserler
  • Abdi-zâde Hüseyin Hüsameddin (1327-1330). Amasya Tarihi, C. 1, Dersaadet Hikmet Matbaası.
  • Barkan, Ömer Lütfi (1993). “Edirne ve Civarındaki Bazı İmâret Tesislerinin Yıllık Muhasebe Bilançoları”, BELGELER, C. 1, S. 1-2, TTK, Ankara.
  • Baydar, Sinan (2016). Temettuat Defterlerine Göre Lâdik Kazasında Sosyal ve Ekonomik Hayat, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Ana Bilim Dalı’nda Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas.
  • Bayram, Sadi (1991). "Lâdik ve Seyyid Ahmedi Kebir er-Rıfai Hazretleri", Türk Dünyası Araştırmaları, Ekim 1991, S. 74, İstanbul.
  • Gürbüz, Adnan (1993). Toprak-Vakıf İlişkileri Çerçevesinde XVI. Yüzyılda Amasya Sancağı, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
  • Halaçoğlu, Yusuf (1995). XIV-XVII. Yüzyıllarda Osmanlılarda Devlet Teşkilâtı ve Sosyal Yapı, Ankara.
  • Kazancıoğlu, Habibe (2017). “16. Yüzyıla Ait Bazı Vakfiyeler Işığında Osmanlı Dönemi İmâretleri”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, C. 10, S. 53.
  • Kılıç, Orhan (2007). “Osmanlı Dönemi İdarî Uygulamalar Bağlamında Şehzadelerden Mutasarrıf Paşalara Amasya Sancağının Yönetimi”, I. Amasya Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri, I. Kitap, Amasya.
  • Kuzubaş, Muhammet (2010). “Evliya Çelebi Seyahatnâmesinde Lâdik”, ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, C. 1, S. 1.
  • Mustafa Vâzıh Efendi, (2011). Amasya Fetvâları ve İlk Amasya Şehir Tarihi (Haz. Ayar, A. R., Özel, R. O.), Amasya Belediyesi Yayınları.
  • Müderrisoğlu, M. Fatih (2016). “Şehzade Kenti Amasya’da Bir Kadın Bani: Bülbül Hatun ve Külliyesi”, Tarihi Değiştiren Toplumu Dönüştüren Kadınlar (Ed. Karaduman A., Gökalp Alpaslan G., Şahin Tekinalp P., Etki, M.), Ankara.
  • Önkal, Hakkı (1986). “Bursa’da Şehzade Ahmed Türbesi”, Atatürk Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, S. 7, İstanbul.
  • Öz, Mehmet (1997). “XVI. Yüzyılda Lâdik Kazâsında Malikâne-Divanî Sistemi”, Vakıflar Dergisi, S. XXVI, Ankara.
  • Özcan, Selim (2015). “Amasya’da Sancak Beyliği Yapan Şehzadeler Döneminde Amasya Şehri”, Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 5, Amasya.
  • Öztuna, Yılmaz (2006). Yavuz Sultan Selim, Babıali Kültür Yayıncılığı, İstanbul.
  • Pakalın, Mehmet Zeki (1993). Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri ve Terimleri Sözlüğü, C. I-II, MEB, İstanbul.
  • Polat, A., Tatar, O., Gürsoy, H., Karabacak V., Zabcı, C., Sançar, T. (2010). “1939 Erzincan Depremi Yüzey Kırığının Ortaköy-Suşehri Segmenti Üzerinde Paleosismolojik Bulgular, Kuzey Anadolu Fay Zonu”, Türkiye Jeoloji Bülteni, C. 55, S. 3.
  • Rehber (Tarihsiz), Amasya Şehir Rehberi, Anıt Matbaası Ankara.
  • Seyahatname (2005). Günümüz Türkçesiyle Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi, (Haz. Y. Dağlı-S. A. Kahraman), YKY, C. 2, Kitap 2, İstanbul.
  • Şimşirgil, Ahmet (1985). 1520 Tarihli Tapu-Tahrir Defterine Göre Amasya Sancağı, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
  • Tansel, Selahattin (1969).Yavuz Sultan Selim, Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
  • Turan, Şerafettin (1992). “Bayezid II”, DİA, C. 5, İstanbul.
  • Uluçay, Çağatay (1954). “Yavuz Sultan Selim Nasıl Padişah Oldu?”, İÜEFTD, C. 7, S. 10, İstanbul.
  • Uluçay, Çağatay (1959). “Bayazid II’in Ailesi”, İÜEFTD, C. 10, S. 14, İstanbul 1959.
  • Uluçay, M. Çağatay (2011). Padişahların Kadınları ve Kızları, Ötüken Neşriyat, İstanbul.
  • Üzen, İsmet (2010). “1939 Erzincan Depreminin Tokat’taki Yansımaları”, Karadeniz Araştırmaları, S. 27.
  • Vakıf Abideler (1983). Türkiye'de Vakıf Abideler ve Eski Eserler, C. I, Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları, İlaveli II. Baskı, Ankara.
  • Yediyıldız, Bahaeddin (1983). “Vakıf Istılahları Lügatçesi”, Vakıflar Dergisi, S. 17, Ankara.
  • Yediyıldız, Bahaeddin (2003). XVIII. Yüzyılda Türkiye’de Vakıf Müessesesi Bir Sosyal Tarih İncelemesi, Ankara.
  • Yüksel, İ. Aydın (1997). “Hatuniye Camii”, DİA, C. 16, İstanbul.
  • İnternet Web Sayfaları
  • http://bursadazamandergisi.com/yazarlar/muradiye-hanedan-turbelerinin-mimari-ozellikleri-4601.html
  • http://www.ladik.gov.tr/bulbul-hatun-cami
  • https://deprem.afad.gov.tr/tarihteBuAy?id=51
  • https://www.flickr.com/photos/sinandogan
Toplam 52 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ahmet Gündüz 0000-0001-9559-1402

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2021
Gönderilme Tarihi 15 Mayıs 2020
Kabul Tarihi 5 Şubat 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 55

Kaynak Göster

APA Gündüz, A. (2021). Vakfiyeleri Işığında II. Bayezid’in Eşi Bülbül Hatun Vakıfları. Vakıflar Dergisi(55), 25-53. https://doi.org/10.16971/vakiflar.738054

Vakıflar Dergisi Vakıflar Genel Müdürlüğü'nün Haziran ve Aralık aylarında yayımlanan süreli ilmi yayınıdır. Yayın talebiyle Vakıflar Dergisi’ne gönderilen makaleler Yayın Kurulu tarafından ön incelemeye tabi tutulur ve uygun bulunan makaleler incelenmek üzere çift kör hakem sistemiyle alanında uzman en az iki akademisyene gönderilir. Hakem raporları ve Yayın Kurulu kararı ile Vakıflar Dergisi'nde yayımlanması kabul edilen yazıların telif hakkı Vakıflar Genel Müdürlüğü'ne devredilmiş sayılmakla birlikte yayımlanan makaleler ilgili okuyucular ve araştırmacılar tarafından kaynak gösterilmek koşuluyla kullanılabilir.