Detection of Rotavirus and Enteric Adenovirus Frequency In Children with Acute Gastroenteritis Attending to Our Hospital: A Sivas-Scale Retrospective Study

Yıl 2021, Cilt: 14 Sayı: 2, 122 - 130, 30.08.2021

Ayşe Hümeyra Taşkın Kafa Mürşit Hasbek Cem Çelik

https://doi.org/10.52976/vansaglik.751249

Öz

Objectives: Viral gastroenteritis is a major health problem that is common worldwide, especially in developing countries, and is responsible for the majority of childhood diarrhea disease. The aim of this study was to deter-mine prevalence of rotavirus and enteric adenovirus frequency and the age and seasonal distribution of viral agents in children with acute gastroenteritis attending to our hospital.
Materials and Methods: In this study, 6999 stool specimens were investigated for the presence of rotavirus and adenovirus. The samples were obtained between January 2013 and August 2019 from children age 0-17 suffe-ring from acute gastroenteritis attending to our hospital. Frequency of rotavirus and adenovirus were retrospec-tively evaluated with regard to seasonal distribution, gender and age of patients.
Results: Viral antigens were detected in 1341 (19.1 %) of the specimens examined in the study. Among the posi-tive results, rotaviruses and adenoviruses frequency were detected in 14.7 %, 4.4 %respectively. Rota-adenovirus co-infection was 8.4 %(n=113). Whereas rotavirus antigen was determined in all age groups, the highest was found in children age 0-2 with a rate of 57.9 %. Moreover, considering the seasonal distribution of the cases, it can be said that rotavirus infections are mostly observed in winter and spring, while adenovirus infections are frequently detected in summer and autumn.
Conclusion: Rotavirus and enteric adenovirus infections are important public health problems that caused hos-pitalization, morbidity and mortality among children <5 years children in our country. As well as an approach to prevention of acute gastroenteritis, it is very important to detect the agent correctly and quickly for the treat-ment approach

Anahtar Kelimeler

Viral gastroenteritis, Rotavirus, Adenovirus.

Hastanemize Başvuran Akut Gastroenteritli Çocuklarda Rotavirüs ve Enterik Adenovirüs Sıklığının Araştırılması: Sivas Ölçekli Retrospektif Bir Çalışma

Öz

Amaç: Viral gastroenteritler, başta gelişmekte olan ülkelerde olmak üzere tüm dünyada yaygın olarak görülen, özellikle çocukluk çağı ishallerinin büyük bir kısmından sorumlu olan önemli bir sağlık sorunudur. Çalışmamızda, hastanemize başvuran akut gastroenteritli çocuklarda, rotavirüs ile enterik adenovirüs sıklığının ve viral etkenlerin yaş ve mevsimsel dağılımının belirlenmesi amaçlanmıştır.
Materyal-Metod: Bu çalışmada, 6999 dışkı örneği rotavirüs ve adenovirüs varlığı açısından incelenmiştir. Örnekler, Ocak 2013 ile Ağustos 2019 arasında, hastanemize akut gastroenterit şikayeti ile başvuran 0-17 yaş arası çocuklardan alınmıştır. Rotavirüs ve adenovirüs sıklığının hastaların cinsiyetlerine, yaşlarına ve mevsimlere göre dağılımı retrospektif olarak değerlendirilmiştir.
Bulgular: Çalışmada incelenen numunelerin 1341 (%19.1)’inde viral antijen saptanmıştır. Pozitif sonuçlar arasında rotavirüs ve adenovirüs sıklığı sırasıyla %14.7 ve %4.4 olarak belirlenmiştir. 113 (%8,4) örnekte rotavirüs-adenovirüs birlikteliği tespit edilmiştir. Rotavirüs antijeni tüm yaş gruplarında görülse de, en yüksek %57.9 ile 0-2 yaş arası çocuklarda saptanmıştır. Ayrıca, vakaların mevsimsel dağılımı, rotavirüs enfeksiyonlarının en çok kış aylarında ve ilkbaharda gözlendiğini ancak adenovirüs enfeksiyonlarının yıl boyunca meydana geldiğini ortaya koymuştur.
Sonuç: Rotavirüs-adenovirüs enfeksiyonları ülkemizde çocukluk çağı hastalıkları içerisinde sık rastlanan, hastanede yatışlara, morbidite ve mortaliteye neden olan önemli bir sağlık sorunudur. Akut gastroenterite karşı koruyucu yaklaşımların yanı sıra etkenin doğru ve hızlı bir şekilde tespit edilmesi, tedavinin geciktirilmeden verilmesi çok önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Viral gastroenteritler, Rotavirüs, Adenovirüs

Kaynakça

• 1. Akan H, İzbırak G, Gürol Y, Sarıkaya S, Gündüz TS, Yılmaz G, et al. Rotavirüs and adenovirüs frequency among patients with acute gastroenteritis and their relationship to clinical parameters: a retrospective study in Turkey. Asia Pac Fam Med 2009; 8: 8.
• 2. Allen UD, Harrison GJD. Principles and Practice of Pediatric Infectious Diseases (Fifth Edition). In: Long S, Prober C, Fischer M (ed). Adenovirüses. 5th ed. Elsevier, 2018; 1097-1101.
• 3. Al-Thani A, Baris M, Al-Lawati N, Al-Dhahry S. Characterising the aetiology of severe acute gastroenteritis among patients visiting a hospital in Qatar using real-time polymerase chain reaction. BMC Infect Dis 2013; 13: 329.
• 4. Altındiş M, Beştepe G, Çeri A, Yavru S, Kalaycı R. Akut ishal yakınmalı çocuklarda rotavirüs ve enterik adenovirüs sıklığı. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fak Dergisi 2008; 15: 17-20.
• 5. Balkan ÇE, Çelebi D, Çelebi Ö, Altoparlak Ü. Erzurum’da 0-5 yaş arası çocuklarda rotavirüs ve adenovirüs sıklığının araştırılması. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi 2012; 42: 51-54.
• 6. Buttery JP, Kirkwood C. Rotavirüs vaccines in developed countries. Curr Opin Infect Dis 2007; 20: 253-258.
• 7. Carraro E, Perosa AH, Siqueira I, Pasternak J, Martino MD. Rotavirüs infection in children and adult patients attending in a tertiary Hospital of São Paulo, Brazil. Braz J Infect Dis 2008; 12: 44-46.
• 8. Celik C, Gozel MG, Turkay H, Bakici MZ, Güven AS, Elaldi N. Rotavirüs and adenovirüs gastroenteritis: time series analysis. Pediatr Int 2015; 57: 590-596.
• 9. Chansaenroj J, Tuanthap S, Thanusuwannasak T, Duang-In A, Klinfueng S, Thaneskongtong N, et al. Human enterovirüses associated with and without diarrhea in Thailand between 2010 and 2016. PLoS One 2017; 27; 12(7).
• 10. Chen CJ, Lartey B, Agbemabiese C, Armah G, Mahmoud A. The epidemiology of Norovirüses in Ghana: a case study of Norovirüs detection. J Global Health 2013; 3: 11‐14.
• 11. Chow CM, Leung AK, Hon KL. Acute gastroenteritis: from guidelines to real life. Clin Exp Gastroenterol 2010; 3: 97-112.
• 12. Çalgın MK, Çetinkol Y, Yıldırım AA, Erdil A, Dağlı A. Ordu İlindeki Akut Gastroenteritli Çocuklarda Rotavirüs ve Enterik Adenovirüs Sıklığının Araştırılması, Ankem Dergisi 2015; 29: 59-65
• 13. Doğan Y, Ekşi F, Karslıgil T, Bayram A. Akut Gastroenteritli Hastalarda Rotavirüs ve Adenovirüs Varlığının Araştırılması. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi 2014; 44: 18-22
• 14. Ghssein G, Salami A, Salloum L, Chedid P, Joumaa WH, Fakih H. Surveillance Study of Acute Gastroenteritis Etiologies in Hospitalized Children in South Lebanon (SAGE study). Pediatr Gastroenterol Hepatol Nutr 2018; 21: 176–183.
• 15. Gültepe B, Yaman G, Çıkman A, Güdücüoğlu H. Çocukluk yaş grubu gastroenteritlerde rotavirüs ve adenovirüs sıklığı. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi 2012; 42: 16-20.
• 16. Hashizume M, Armstrong B, Wagatsuma Y, Faruque ASG, Hayashi T, Sack DA. Rotavirüs infections and climate variability in Dhaka, Bangladesh: a time-series analysis, Epidemiol Infect 2008; 136: 1281-1289.
• 17. İnan N, Ünsur EK, Demirel A, Mamçu D, Sönmez E, Arısoy A. Akut Viral Gastroenterit Ön tanılı Vakalarda Rotavirüs, Adenovirüs ve Norovirüs Sıklığının Araştırılması. Ankem Dergisi 2014; 28: 14-9.
• 18. Kotloff KL, Nataro JP, Blackwelder WC, Nasrin D, Farag TH, Panchalingam S, et al. Burden and aetiology of diarrhoeal disease in infants and young children in developing countries (the Global Enteric Multicenter Study, GEMS): a prospective, case-control study. Lancet 2013; 382: 209-222.
• 19. Lamberti LM, Ashraf S, Walker CLF, Black RE. A systematic review of the effect of rotavirüs vaccination on diarrhea outcomes among children younger than 5 years. Pediatr Infect Dis J 2016; 35: 993-998.
• 20. Onozuka D. Effect of non‐stationary climate on infectious gastroenteritis transmission in Japan. Sci Rep 2014; 4: 5157.
• 21. Patel MM, Pitzer VE, Alonso WJ, Vera D, Lopman B, Tate J, et al. Global seasonality of rotavirüs disease. Pediatr Infect Dis J 2013; 32: 134-147.
• 22. Ramani S, Kang G. Virüses causing childhood diarrhoea in the developing world. Curr Opin Infect Dis 2009; 22: 477–482.
• 23. Sumi A, Rajendran K, Ramamurthy T, Krishnan T, Nair GB, Harigane K, et al. Effect of temperature, relative humidity and rainfall on rotavirüs infections in Kolkata. India Epidemiol Infect 2013; 141: 1652‐1661.
• 24. Tekin A. Mardin’deki akut gastroenteritli çocuklarda rotavirüs ve enterik adenovirüs sıklığı, Journal of Clinical and Experimental Investigations 2010; 1: 41-45.
• 25. Thongprachum A, Khamrin P, Maneekarn N, Hayakawa S, Ushijima H. Epidemiology of gastroenteritis virüses in Japan: Prevalence, seasonality, and outbreak. J Med Virol 2016; 88: 551-570.
• 26. TürkDağı H, Fındık D. Akut gastroenteritli hastalarda rotavirüs ve adenovirüs antijenlerinin araştırılması. Journal of Clinical and Experimental Investigations 2014; 5: 256-260.
• 27. Wobudeya E, Bachou H, Karamagi CK, Kalyango JN, Mutebl E, Wamani H. Breastfeeding and risk of Rotavirüs diarrhea in hospitalized infants in Uganda: a matched case control study. BMC Pediatrics 2011; 11: 17.
• 28. World Health Organization, Rotavirüs vaccines. Wkly Epidemiol Rec 2013; 88: 49–64.
• 29. World Health Organization. Children: reducing mortality Fact sheet. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/children-reducing-mortality 20.10.2019.
• 30. Yazıcı V, Manzur Y, Akbulut A. Akut gastroenteritli olgularda rotavirüs ve enterik adenovirüs enfeksiyonlarının sıklığının araştırılması. Klimik Dergisi 2013; 26: 13-16.