Objective: The goal of this study was to look into whether bromelain (BRM) could protect against methotrexate (MTX)-induced kidney and liver damage.
Material and Method: The rats were divided into four groups (n=7); the control group was given distilled water by gavage for 14 days and intraperitoneal (i.p.) physiological saline (%0.9 NaCI) on the third day; the BRM group was given 200 mg/kg BRM by gavage for 14 days and i.p. physiological saline (%0.9 NaCI) on third day; the MTX group was given distilled water by gavage for 14 days and i.p. single dose of 20 mg/kg MTX on the third day; the MTX+BRM group was given 200 mg/kg BRM by gavage for 14 days and i.p. single dose of 20 mg/kg MTX on the third day. Rats were decapitated at the end of the experiment, kidney and liver tissues were kept at -80°C, and biochemical analyzes were performed on the supernatants obtained from tissue homo-gentates.
Results: With the administration of MTX, oxidation indicator thiobarbituric acid reactive substance (TBARS) levels increased in comparison with the control group; antioxidants- glutathione peroxidase (GPx), glutathione (GSH), superoxide dismutase (SOD), and catalase (CAT) activities were decreased compared to the control group. Co-administration of BRM with MTX resulted in reduction in TBARS level and increase in GSH, CAT, SOD, and GPx activities.
Conclusion: In this study, it was determined that MTX caused oxidative damage in kidney and liver tissues and BRM prevented this damage.
Amaç: Bu çalışmada bromelainin (BRM) metotreksat (MTX) kaynaklı böbrek ve karaciğer hasarına karşı potansiyel koruyucu etkilerinin araştırılması amaçlandı.
Materyal ve Metot: Dört gruba ayrılan sıçanlarda (n=7); kontrol grubuna 14 gün gavaj yoluyla distile su ve üçüncü gün intraperitoneal (i.p.) fizyolojik salin (%0.9 NaCI) verildi; BRM grubuna 14 gün boyunca gavaj yol-uyla 200 mg/kg BRM ve üçüncü gün i.p fizyolojik salin (%0.9 NaCI); MTX grubuna 14 gün boyunca gavaj yolu-yla distile su ve üçüncü günde i.p. tek doz 20 mg/kg MTX; BRM+MTX grubuna 14 gün boyunca gavaj yoluyla 200 mg/kg BRM ve üçüncü günde i.p. tek doz 20 mg/kg MTX uygulandı. Deney sonunda sıçanlar dekapite edildi, böbrek ve karaciğer dokuları -80 °C'de muhafaza edilerek, doku homojentlarından elde edilen superna-tantlarda biyokimyasal analizler gerçekleştirildi.
Bulgular: MTX uygulaması ile oksidasyon belirteci tiyobarbitürik asit reaktif madde (TBARS) seviyeleri kontrol grubuna kıyasla arttı; antioksidanlar süperoksit dismutaz (SOD), glutatyon (GSH), glutatyon peroksidaz (GPx) ve katalaz (CAT) aktiviteleri kontrol grubuna göre azaldı. BRM'nin MTX ile birlikte uygulanması, TBARS se-viyesinde azalmaya ve GSH, CAT, SOD ve GPx aktivitelerinde artışa neden oldu.
Sonuç: Bu çalışmada MTX'in böbrek ve karaciğer dokularında oksidatif hasara neden olduğu ve BRM'nin bu hasarı önlediği belirlenmiştir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Orijinal Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2022 |
Gönderilme Tarihi | 13 Ağustos 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 15 Sayı: 1 |
Van Health Sciences Journal (Van Sağlık Bilimleri Dergisi) başlıklı eser bu Creative Commons Atıf-Gayri Ticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.