Infections In Neonatal Intensive Care Unit, Antibiotic Use and Bacterial Resistance Against These Antibiotics

Yıl 2024, Cilt: 17 Sayı: 1, 52 - 60, 30.04.2024

Seda Çartı Ökten Gokhan Oto , Ersoy Öksüz

https://doi.org/10.52976/vansaglik.1385465

Öz

Objective: Today, due to advances in neonatology, premature babies with low birth weight live and these babies are followed up in neonatal intensive care units for a long time. This long-term hospitalization has several complications. The most important of these complications are hospital infections.
Material and Method: In this study, the data of 2015-2018 patients who were hospitalized in the neonatal intensive care unit in Van province were investigated retrospectively and the data were reviewed on 310 patients. Demographic characteristics of the patients, catheter status, mechanical ventilation status, duration of infection, hospitalization period, whether or not surgical procedure, the most common microorganisms in blood and urine culture, antibiogram results of patients, antibiotics used in infants according to years and types of infection seen after use and antibiotic resistance rates were investigated.
Results: Based on the data obtained, it is seen that gram negative bacteria do not develop resistance to Levofloxacin, Moxifloxacin, Imipenem and Vancomycin antibiotics in general and gram positive bacteria generally show lower resistance than gram negative bacteria.
Conclusion: The results of this study show that; It is observed that resistance to some antibiotics used in babies hospitalized in the neonatal intensive care unit has developed. Therefore, care must be taken when choosing antibiotics and adjusting the dose.

Anahtar Kelimeler

Antibiotic, resistance, infection, prematüre, newborn

Yenidoğan Yoğun Bakımda Görülen Enfeksiyonlar, Antibiyotik Kullanımı ve Bu Antibiyotiklere Karşı Gelişen Bakteri Direnci

Öz

Giriş: Günümüzde neonatolojideki gelişmeler sayesinde, düşük doğum ağırlıklı prematüre bebekler yaşamakta ve bu bebekler uzun süre yeni doğan yoğun bakım ünitelerinde izlenmektedir. Bu uzun süreli yatış çeşitli komplikasyonları beraberinde getirmektedir. Bu komplikayonların en önemlisi hastane enfeksiyonlarıdır.
Materyal ve Metot: Bu çalışmada Van ilinde bulunan yeni doğan yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların 2015-2018 yılları arasındaki verileri retrospektif olarak araştırılıp 310 hasta üzerinde veriler tarandı. Hastaların demografik özellikleri, kateter durumları, mekanik ventilasyon durum ve süreleri, enfeksiyon durumları, hastanedeki yatış süreleri cerrahi işlem görüp görmeme durumları, kan ve idrar kültüründe en sık üreyen mikroorganizmalar, hastaların antibiyogram sonuçları, yıllara göre bebeklerde kullanılan antibiyotikler ve kullanım sonrası görülen enfeksiyon tipleri ve antibiyotiklere gösterilen direnç oranlarına incelendi
Bulgular: Bu çalışmada Van ilinde bulunan yeni doğan yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların 2015-2018 yılları arasındaki verileri retrospektif olarak araştırılıp 310 hasta üzerinde veriler tarandı. Hastaların demografik özellikleri, kateter durumları, mekanik ventilasyon durum ve süreleri, enfeksiyon durumları, hastanedeki yatış süreleri cerrahi işlem görüp görmeme durumları, kan ve idrar kültüründe en sık üreyen mikroorganizmalar, hastaların antibiyogram sonuçları, yıllara göre bebeklerde kullanılan antibiyotikler ve kullanım sonrası görülen enfeksiyon tipleri ve antibiyotiklere gösterilen direnç oranlarına incelendi.
Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları göstermektedir ki; yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatmakta olan bebeklerde kullanılan bazı antibiyotiklere direnç geliştiği görülmektedir. Bundan dolayı antibiyotik seçiminde ve doz ayarlanmasında dikkatli davranılması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Antibiyotik, Direnç, Enfeksiyon, Prematür, Yenidoğan

Etik Beyan

Bu çalışma Etik kurallara uygun yapılmış olup gerekli Etik Kurul izinleri alınmıştır

Kaynakça

• Baltimore RS. (1998). Neonatal nosocomial infections. Seminars in Perinatology, 22, 25-32.
• Bozkurt HB. (2018). Yenidoğan sepsisli olgularımızın etken mikroorganizma ve antibiyotik direnci yönünden değerlendirilmesi. Journal of Pediatric Infection, 12 (3), 99–104.
• Cengiz AB. (2007). Yenidoğan sepsisinde değerlendirme ve yönetim. Güncel Pediatri, 5, 126 - 131.
• Cengiz AB. (2011). Yenidoğanda sepsis ve menenjit tedavisi. Güncel Pediatri, 5, 160-162.
• Decembrino L, Perrini S, Stronati M. (2010). Surveillance of infectionevents in neonatal intensivecare. Minerva Pediatry, 62, 41-45.
• Dellit TH, Owens RC, McGowan JE, Gerding DN, Weinstein RA, Burke JP. (2007). Infectious Diseases Society of America and the Societyfor Healthcare Epidemiology of America guidelines for developing an institutional program to enhance antimicrobial stewardship. Clinical Infectious Diseases, 44, 159 - 177.
• Gaynes RP, Edwards JR, Jarvis WR, Culver DH, Tolson JS, Martone WJ. (1996). Nosocomial infections among neonates in high-risk nurseries in the United States, National Nosocomial Infections Surveillance System. Pediatrics, 98, 357-361.
• Hacımustafaoğlu M, Çelebi S, Köksal N, Kavurt S, Özkan H, Çetinkaya M. (2011). Nosocomial infections in neonatology clinic and neonatal intensive care unit. Turkish Archives of Pediatrics, 46, 293-298.
• Kavuncuoğlu S, Kazancı S, Yıldız H, Aldemir E, Türel Ö, Ramoğlu M. (2011). Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan kültür pozitif sepsisli olguların sıklık, etyolojik faktörler, etken mikroorganizmalar ve antibiyotik direnci yönünden incelenmesi. JOPP Dergisi, 3, 129-138.
• Li Z, Xiao Z, Li Z, Zhong Q, Zhang Y, Xu F. (2013). 116 cases of neonatal early on set or late onset sepsis: a single center retrospective analysis on pathogenicbacteriaspeciesdistributionandantimicrobialsusceptibility. International Journal of Clinical Medicine, 6, 693-699.
• Mireya UA, Marti PO, Xavier KV, Cristina LO, Miguel MM, Magda CM. (2007). Nosocomial infections in paediatric and neonatal intensive care units. Journal of Infection, 54, 212-220.
• Ovalı F. (2007). Bakteriyel enfeksiyonlar. Dağoğlu T, Ovalı F. Neonatoloji. 2. baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 765-810
• Özdemir N, Soysal A, Bilgen H, Çulha G, Bakır M, Özek E. (2004). Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi 2001 yılı N-nozokomiyal infeksiyonları. Hastane İnfeksiyonları Dergisi, 8, 256 - 260.
• Özdemir AA, Elgörmüş Y. (2016). Retrospective evaluation of the cases with neonatal sepsis andantibiotic resistance of the causing microorganisms. SETB, 50, 319 - 324.
• Özkan H, Cetinkaya M, Koksal N, Celebi S, Hacımustafaoglu M. (2014). Culture proven neonatal sepsis in preterm infants in a neonatal intensive care unit over a 7 year period: Coagulase-negative Staphylococcus as the predominant pathogen. Pediatrics International, 56, 60– 66.
• Remington JS, Klein JO. (2006). Infectıous diseases of the fetus and newborn infant. in: Jack S. İnfectıons acquıred in the nursery: epidemiology and control, Philadelphia: Remington&Klein, 1179 - 1200.
• Sharma P, Kaur P, Aggarwal A. (2013). Staphylococcusaureus- the predominant pathogen in the neonatal ICU of a tertiarycarehospital in Amritsar, India. Journal of Clinical and Diagnostic Research, 7, 66-69.
• Stoll BJ. (2004). Infections of The Neonatal Infant, Nelson Textbook of Pediatrics, 17th editionBehrman RE, Kleigman RM, Jenson H, WB Saunders Company, Philadelphia, 623 - 640.
• Turkish Neonatal Society. (2010). NosocomialI nfections Study Group. Nosocomial infections in neonatal units in Turkey: epidemiology, problems, unit policies and opinions of healthcareworkers. Turkish Journal of Pediatrics, 52, 50 - 57.
• Welliver RC, McLaughlin S. (1984). Unique epidemiology of nosocomial infection in a children's hospital. American Journal of Diseases of Children, 138, 131-135.
• Yalaz M, Altun Köroğlu O, Ulusoy B, Yıldız B, Akısu M, Vardar F. (2012). Evaluation of device-associated infections in a neonatal intensive care unit. Turkish Journal of Pediatrics, 54, 128-135.
• Yapıcıoğlu H, Özcan K, Sertdemir Y, Mutlu B, Satar M, Narli N. (2011). Health care-associated infections in a neonatal intensive care unit in Turkey in 2008: incidence and risk factors, a prospective study. Journal of Tropical Pediatrics, 57, 157-164.
• Yunusoglu O, Berköz M, Yardım Y. (2020). Çoklu antibiyotik direnci gösteren bakterilere karşı geliştirilen yeni antibiyotikler; dalbavansin, telavansin ve oritavansin. Van Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(2), 45-54
• Yapıcıoğlu H, Satar M, Özcan K, Narlı N, Özlü F, Sertdemir Y. (2010). A 6-year prospective surveillance of health care-associated infections in a neonatal intensive care unit from southern part of Turkey. Journal of Paediatrics and Child Health, 46, 337-342