Yerel Yönetimler için Kurumsal Sürdürülebilirlik Yaklaşımı

Yıl 2023, , 623 - 640, 27.10.2023

Hayri Baraçlı , Ramazan Özcan Yıldırım

https://doi.org/10.51551/verimlilik.1287031

Öz

Amaç: Yerel yönetimler için, vatandaşın beklentilerini esas alan, kurumsal hedeflerini gerçekleştirmek için temin edeceği kaynakları verimli kullanan, süreçlerini uçtan uca etkili bir şekilde yöneten ve çağdaş yönetim araçlarını da kapsayan üstsel bir bakışı içeren yönetim modeli oluşturmak amaçlanmıştır.
Yöntem: Araştırma nitel olup, olgu bilim (fenomenoloji) deseni ile hazırlanmıştır. Yerel yönetimlerin etkili verimli yönetilmesi için hazırlanan bu çalışma için ülkemizdeki nüfus olarak en büyük belediyelerden bir tanesi seçilmiş olup, amaçlı örneklem yöntemi kullanılmış, zincir örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen yirmi dört yönetici ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Uzman görüşleri ve literatür taraması yapılarak geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formları veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Toplanan veriler ise betimsel analiz yöntemi kullanılarak analiz edilmiş ve belirlenen tema başlıkları altında yorumlanmıştır.
Bulgular: Japonya, Amerika ve Avrupa gibi farklı coğrafyalarda ISO, EFQM, Malcolm Baldrige gibi yönetim modelleri özel sektör tarafından yoğun olarak uygulanmaktadır. Bunların da ötesinde Türkiye’deki yerel yönetimlerin yönetim kalitesini arttırmayı sağlayacak özgün bir model önerisi getirilmiş ve diğer yönetim modelleri ile karşılaştırılarak aradaki farkları ortaya konulmuştur.
Özgünlük: Çalışmaya özgün değer katan ve onu bu alanda önemli kılan husus yerel yönetimler özelinde kurumsal sürdürülebilirlik bakış açışı ile kavramsal bir çerçeve çizilecek olmasıdır.

Anahtar Kelimeler

Kurumsal Sürdürülebilirlik, Sürdürülebilirlik, Yerel Yönetim

Corporate Sustainability Approach for Local Governments

Öz

Purpose: It is aimed to create a management model for local governments, which is based on the expectations of the citizens, uses the resources efficiently to achieve its corporate goals, manages its processes in an end-to-end manner and includes contemporary management tools.
Methodology: The research is qualitative and prepared with a phenomenology pattern. For this study, which was prepared for the effective and efficient management of local governments, one of the largest municipalities in terms of population was selected, purposeful sampling method was used, and semi-structured interviews were conducted with twenty-four administrators determined using the chain sampling method. Semi-structured interview forms developed by expert opinions and literature review were used as data collection tools. The collected data were analyzed using the descriptive analysis method and interpreted under the determined themes.
Findings: Management models such as ISO, EFQM, Malcolm Baldrige are heavily implemented by private sector in different geographies such as Japan, America and Europe. Beyond these, a unique model has been proposed to increase the management quality of local governments in Türkiye and its differences have been revealed by comparing it with other management models.
Originality: The point that adds unique value to the study and makes it important in this field is that a conceptual framework will be drawn with a corporate sustainability point of view for local governments.

Anahtar Kelimeler

Corporate Sustainability, Sustainability, Local Government

Kaynakça

• Bansal, P. (2005). “Evolving Sustainably: A Longitudinal Study of Corporate Sustainable Development”, Strategic Management Journal, 26, 197-215.
• Baraçlı, H. (2018). “Yönetimde Kırk Dörtler”, İkinci Baskı, Abe Yayınevi, İstanbul.
• Benn, S., Dunphy, D. ve Griffiths, A. (2006). “Enabling Change for Corporate Sustainability: An Integrated Perspective”, Australasian Journal of Environmental Management, 13(3), 156-163.
• Çelebi, S. (2014). “Kamu İşletmelerı̇nde Değı̇şı̇m Yönetı̇mı̇ Modelı̇”, Yüksek Lı̇sans Tezı̇, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı. (2014). “Türkiye Habitat III Ulusal Raporu”, https://habitat.csb.gov.tr/habitat-iii-turkiye-ulusal-raporu-i-5737, 43, (Erişim Tarihi: 01.04.2023).
• Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı. (2017). “Şehircilik Şurası Komisyon Raporları”, https://webdosya.csb.gov.tr/db/sehirciliksurasi/icerikler/kom-syonraporlar-son-20180226140426.pdf, 57-321, (Erişim Tarihi: 01.04.2023).
• Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı. (2017). “Şehircilik Şurası-Şehirleşmenin Yeni Vizyonunda Yerel Yönetimlerin Rolü Komisyonu”, https://sehirciliksurasi.csb.gov.tr/4.-komisyon-i-6336, (Erişim Tarihi: 01.04.2023).
• Coşkun, B. ve Öztürk N.K. (2002). “Yerel Yönetimlerde Etkinlik ve Etik”, Çağdaş Yerel Yönetimler,11(2), 73-80. Dow Jones Sustainability Indices (2012). “Corporate Sustainability”, http://www.sustainability- indices.com/sustainability-assessment/corporate-sustainability.jsp, (Erişim Tarihi: 23.03.2019).
• Dyllick, T. and Kai H. (2002). “Beyond The Business Case For Corporate Sustainability”, Business Strategy and the Environment, 11, 130-132.
• Erlandson, D.A., Harris, E.L., Skipper, B.L. ve Allen, S.T. (1993). “Doing Naturalistic Inquiry: A Guide to Method, Beverly Hills”, Sage Publications, CA.
• Ertürk, H. (1996). “Sürdürülebilir Kentler”, Yeni Türkiye Habitat II Özel Sayısı, 2, 175. European Foundation for Quality Management (2020).“EFQM Excellence Model”, https://www.efqm.org/index.php/efqm- model/ (Erişim Tarihi: 15.04.2023).
• European Foundation for Quality Management. (2013). “EFQM Excellence Model 2013 in Turkish”, https://mailchi.mp/1de4ef3ee8bc/model2013turkish, 12-33, (Erişim Tarihi: 20.04.2023).
• Foley, K. (2005). “Meta Management: A Stakeholder/Quality Management Approach to Whole of Enterprise Management”, SAI Global, Sydney.
• Gebel, A. (2004). “The Business of Sustainability: Building Industry Cases for Corporate Sustainability”, The Aviation Industry, Editör: U. Steger, Palgrave Macmillan, New York, NY.
• Geenhuısan, M. ve Nıjkamp, P. (1994) “Sürdürülebilir Kent Nasıl Planlamalı?”, Toplum ve Bilim Dergisi 3, 131. Hazine ve Maliye Bakanlığı. (2011). “İç Kontrol Rehberi”, https://dosyaism.saglik.gov.tr/Eklenti/34716,ic-kontrol- mevzuatiek47799650pdf.pdf?0, (20 Nisan 2023), 1-124.
• İMKB (2011). “Sürdürülebilirlikle İlgili Özet Bilgiler”, https://www.borsaistanbul.com/datum/surdurulebilirlik/SURDURULEBILIRLIK_OZET_BILGILER.pdf, 3, (Erişim Tarihi: 25.03.2023).
• Kurt, N. (2003). “Yerel Yönetim Anlayışında Piyasa Sisteminin Artan Rolü”, Yerel Yönetim ve Denetim, 8(10), 53.
• Kuşat, N. (2012). “Sürdürülebilir İşletmeler İçin Kurumsal Sürdürülebilirlik ve İçsel Unsurları”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, XIV(II), 228-238.
• Marrewijk, M.V. ve Werre, M. (2002). “Multiple Levels of Corporate Sustainability”, Journal of Business Ethics, 44 (2), 95-105.
• McKinsey (2010). “How Companies Manage Sustainability: McKinsey Global Survey Results”, https://www.mckinsey.com/business-functions/sustainability/our-insights/how-companies-manage- sustainability-mckinsey-global-survey-results, (Erişim Tarihi: 25 Mart 2023).
• McKinsey (2014). “Sustainability’s Strategic Worth: McKinsey Global Survey Results”, https://www.mckinsey.com/business-functions/sustainability/our-insights/sustainabilitys-strategic-worth-mckinsey-global-survey-results, (Erişim Tarihi: 10 Nisan 2023).
• MIT Sloan Management Review (2008). “What is Sustainability”, http://sloanreview.mit.edu/what-is-sustainability/, (Erişim Tarihi: 07.04.2023).
• Osterwalder, A. ve Pigneur, Y. (2010). Business Model, Wiley, Danvers.
• Özer, A. (2013). “Yerel Yönetimlerde Çağdaş Belediyecilik İçin Yeni Bir Model Önerisi”, Kuramdan Uygulamaya Yerel Yönetimler ve Kentsel Politikalar, 1, 79.
• Patton, M.Q. (1987). “How to Use Qualitative Methods in Evaluation”, Sage Publications, Newbury Park, London.
• Penrose, E.T. (1959). “The Theory of the Growth of the Firm”, John Wiley&Sons, New York. Porter, M.E. (1985). “Competitive Advantage: Creating And Sustaining Superior Performance”, Free Press, New York.
• Price Waterhouse Coopers. (2011). “Türk İş Dünyasında Sürdürülebilirlik Uygulamaları”, https://www.pwc.com.tr/tr/publications/arastirmalar/pdf/pwc_surdurulebilirlik_raporu-2012.pdf , 7-23, (Erişim Tarihi: 21.04.2023).
• Stewart, J. (1989). “The Future of Local Government”, Palgrave Macmillan, Basingstoke.
• The National Institute of Standards and Technology. (2019). “Baldrige Excellence Framework”, https://www.nist.gov/baldrige/publications/baldrige-excellence- framework/businessnonprofit, 1-40, (Erişim Tarihi: 24.04.2023).
• Tokgöz, N. ve Önce, S. (2009). "Şirket Sürdürülebilirliği: Geleneksel Yönetim Anlayışına Alternatif", Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 11(I), 249-275.
• Türk Standartları Enstitüsü. (2015). “TS EN ISO 9001”, TSE. Ankara, 1-24.
• Yalçındağ, S. (1997). “Yerel Yönetimlerde Etkinlik”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 6(1), 3-15.
• Yalçınkaya, A., Durmazlar, V. ve Adiler, L. (2011) “A New Approach for Sustainable Development and Corporate Sustainability: Triple Bottom Line”, 9th International Knowledge, Economy and Management Congress, 23- 25Haziran, Sarajevo, Bosnia and Herzegovina.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). “Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri”, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Yılmaz, A.K. (2008). “The Corporate Sustainability Model for Airline Business”, European Journal of Scientific Research, 22(3), 304-317.
• Young, W. ve Tilley, F. (2006). “Can Businesses Move Beyond Efficiency? The Shift Toward Effectiveness and Equity in the Corporate Sustainability Debate”, Business Strategy and the Environment, 15(6), 402-415.