The culture of sedentary lives and its results

Yıl 2010, Sayı: 3, 195 - 210, 01.04.2010

Levent İlhan

Öz

Centuries ago, the human used to carry out his works by using his body, but nowadays he is increasingly losing his briskness from day to day due to the facilities provided for him by the technology and in parallel with this, many individual and social negativities especially health problems arise as the concomitants. Especially the human who is wedged in the monotony of urban life is under many negative environmental effects (high working tempo, stress, fatigue etc.) The long time spent in front of television and computer on the outside of occupational life has been an addiction especially for children and youth, since therefore they have been main elements of the culture of sedentary lives. The age for smoking and using drugs is continuously decreasing and the violence tendency of children and youth has reached terrible levels. Physical training and sport activities are a mechanism that encloses the dynamics that can obviate many negative characteristics of the individuals and by means of this feature, it can be deemed as a rehabilitation instrument. It serves the community on a macro-scale, by serving all the development aspects of the individuals.

Anahtar Kelimeler

-

Hareketsiz yaşamlar kültürü ve beraberinde getirdikleri

Öz

İnsanoğlu yüzyıllar önce kendi bedenini kullanarak işlerini yürütmekteydi, şimdilerde teknolojinin kendisine sunduğu olanaklarla hareketliliğini her geçen gün biraz daha yitirmektedir ve buna bağlı olarak da başta sağlık sorunları olmak üzere, bireysel ve toplumsal birçok olumsuzluk beraberinde gelmektedir. Özellikle kent yaşamının monotonluğu içinde sıkışıp kalan insan birçok olumsuz çevresel etkenin (yoğun iş temposu, baskı, yorgunluk vb.) tesiri altında kalmaktadır. İş yaşamı dışında televizyon ve bilgisayar karşısında geçen uzun zamanlar özellikle çocuk ve gençlerde bir bağımlılık haline gelerek hareketsiz yaşamlar kültürünün başlıca unsurları haline gelmiştir. Sigara içme ve uyuşturucu kullanma yaşı giderek düşmekte olup, çocuk ve gençlerde şiddet eğilimi korkutucu boyutlara ulaşmıştır. Beden eğitimi ve spor etkinlikleri, bireylerdeki birçok olumsuz özelliğin üstesinden gelecek dinamikleri kendi içerisinde bulunduran ve bu yönüyle adeta bir rehabilitasyon aracı olarak düşünülebilecek bir mekanizmadır. Bireylerin tüm gelişim yönlerine hizmet etmek suretiyle makro ölçekte topluma hizmet etmektedir.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• 1. Akbulut, G., Özmen, M., Besler.T.,(2007),“Çağın Hastalığı Obezite”, Bilim ve Teknik, 4:2
• 2. Bailey, R. C., Olson, J., Pepper, S. L., Porrzasz, J., Barstow, T. J., And Cooper, D. M., (1995), “The Levels And Tempo Of Children’s Physical Activities: An Observational Study.”Med. Sci. Sports Exerc. 27: 1033-1041
• 3. Berlin J.A., Golditz A.G., (1990), “A Meta Analysis of Physical Activity in the Prevention of Coronary Heart Diseases”, Am. J.Epidemiol. 132: 612-628
• 4. Blair S.N., Kohl H.W., Barlow C.E., (1989), “Physical Activity, Physical Fitness, And All-Cause Mortality A Prospective Study Of Helthy Men And Women”, J. Am Med Assoc: 262: 2395-2401
• 5. Blair S.N., Goodyear N.N., Gibbons L.W., Cooper K.N., (1984), “Physical Fitness And İncidence Of Hypertansyon İn Healthy Normottensive Men And Women”, J. Am. Med Assoc. 252: 487-490
• 6. Candaş, D., (2007), “Eğlenceli Programlar Daha Fazla Yediriyor”
• http://www.tubitak.gov.tr/home.do/guncel.yazilar 7. Çamlıyer, H., (1992), “Spor ve Serbest Zaman Etkinliği”, M.E.B. Basımevi, Ankara: 63
• 8. Çınar, N., (2002), “Çocukluk Çağında Şişmanlık Nedenleri”, Bilim ve Teknik, 8: 417
• 9. Demiray, U., (1987), “Açıköğretim Fakültesi Öğrencilerinin Boş Zamanlarını Değerlendirme Eğilimleri”, Anadolu Üniversitesi Yayınları No:252, Eskişehir, s. 1-8
• 10. Gavarry, O., Bernard, T., Giacomoni, M., Seymat, M., Euzet, J. P., Falgairette, G., (1998), “Continuous Heart Rate Monitoring Over 1 Week İn Teenagers Aget 11-16 Years”, Eur. J. Appl. Physiol. Occup. Physiol. 77 (1-2): 125-32
• 11. Gülmez, E., (2007), “Televizyonun Kadınların Günlük Yaşamlarına Etkisi”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, Elazığ
• 12. Gürten, K., (2005), “Harpostum’dan Televizyon Futboluna: Spor, Endüstrileşme ve Hukuk İlişkisi Üzerine”, Toplum Bilim Dergisi, (103): 143
• 13. Hollmann, W., (1990), “Wissenchaftliche Fundierung der Praventien Kardilogischen Bedeutung von Ausdauertraining”, Praventive Sport medizin
• Frankfurt, Primed: 98-108
• 14. İkizler, H.C.,(2002), “Spor Sağlık Ve Motivasyon”, Alfa Yayınları, İstanbul:5
• 15. Kell, L. E., (2000), “Patterns Of Physical Activity İn 9-10 Year Old American Children As Measured By heart Rate”, Monitoring. Pearty. Exerc. Sci. Feb; 12 (1): 101-110
• 16. Koç, H., Sanioğlu, A., (2000), “Beden Eğitimi ve Sporda Sağlık Bilgisi”, Tuğra-Ofset, Isparta: 2-6
• 17. Kuter, M., (2006),“ İnsan Uygarlığını Bekleyen İki Tehlike: Hipokinetik Yaşam Şekli Ve Küresel Isınma”, 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiriler Kitabı, Muğla, Nobel Yayınları : 1086
• 18. Larsson, I., Lissner, L., Naslund, I., Lindroos, A. K., (2004), “Leisure And Occupational Physical Activity İn Relation To Body Mass İndex İn Men And Women”, Scandinavian Journal Of Nutrition; Dec,Vol. 48 Issue 4:165
• 19. Lee I.M., (1994), “Physical Activity, Fitness And Cancer”, In:Bouchard, C, Shepard, RJ, Stephens, T, Eds. Physical Activity, Fitness And Health: International, Proceedings And Consensus Statement. Champaign Human Kinetics, 814-831
• 20. Manson L.E., Nathan D.M., Krolewski A.S., Stampfer M. J., Willett W.C., Hennekens C. H.,(1992), “A Prospective Study of Exercise and İncidence of Diabetes Among” US Male Physicians, JAMA 268: 63-67
• 21. Müftüoğlu, O., (2005), “Hayat Bilgisi”, Doğan Kitapçılık, İstanbul, 47-49
• 22. Riddoch, C. J., Boreham, C. A., (1995), ”The Health-Related Physical Activity Of Children. Sports ” Med: 19 (2): 86-102
• 23. RTÜK, (2007), “Kadınların TV İzleme Eğilimleri Araştırması” http://www.rtuk.org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx?icerik_id=687f45fc-a1e2- 4192-a5a4-747c0a6e4c51
• 24. Satman, İ., Dinçdağ, N., Şengül, A., Salman, F., Sargın, M., Salman, S., Baştar, İ., Tütüncü, Y., Uygur, S., Özcan, C., Yılmaz, T., (2000), “Türkiye Diyabet, Obezite, Hipertansiyon Prevalans” Turdep Group Yayınları, 50:1, 142
• 25. Schwazer, R., (1996), “Psychologie des Gesundheitsverhal tens.” Göttingen, Hogrete:32
• 26. Schlicht, W.,(1994), “Sport und Primarpraventien”, Göttingen, Hogrete Verlag: 27
• 27. Sigman, A., (2007), “Öldüren Kutu”, http://www.pusula.tv/bilim.teknoloji/ guncel
• 28. Srath, S. J., Swartz, A. M., Bassett, Jr. D. R.,Obrian, W. L., King, A. G., Ainsworth, B. E., (2000), ”Evaluation Of Heart Rate As A Method For Assesing Moderate Intensity Physical Activity ” Med. Sci. Sports Exerc. 32 (9) Suppl. S465-s470
• 29. Tarakçıoğlu, S., (2006), “Postmodernizm ve Spordaki Değişim”, 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiriler Kitabı, Muğla, Nobel Yayınları : 1086
• 30. Tezcan, M., (1994), “Sosyolojik Açıdan Boş Zamanların Değerlendirilmesi”, Atilla Yayınları, Ankara:76 31. YDA:“Yaşlıların Dünyası Araştırması” http://www.yaşlilikrehberi.org.tr/yaşlıların dünyasıaraştırmaları 32. Zorba, E., (2006), “Yaşam Boyu Spor”, 2. Baskı, Nobel Yayınları, Ankara:36