Ulusal yenilik sistemleri, bir yenilik süreci içerisinde yer alabilecek bütün aktörlerin (araştırma enstitüleri, hükümet, sanayi, vb.) faaliyetlerini ve birbirleriyle ilişkilerini düzenleyecek genişlikte politik ve finansal öğeleri içeren yapılar olarak tanımlanmaktadır.
Yapılan bu çalışmada, bazı ülkelerin ulusal yenilik sistemleri genel bir bakış açısı ile incelendikten sonra AB ülkeleri ile Türkiye 2008-2010 yılları arasında yenilik performansları ve bu performansların yenilik boyutları açısından karşılaştırılmıştır. Yine bu yıllar için Türkiye’nin bu boyutlar düzeyinde kendi iç gelişimine de yer verilmiştir.
İncelenen ülkeler yenilik performansı boyutları açısından değerlendirildiğinde İsveç, İsviçre, İngiltere, İzlanda, Norveç ve Avusturya gibi ülkelerin üst sıralarda, Türkiye, Bulgaristan, Romanya, Malta, Polonya, Litvanya, Letonya gibi ülkelerin ise alt sıralarda yer aldığı görülmüştür.
Türkiye açısından duruma daha detaylı bakıldığında ise Türkiye’nin en iyi performansını yenilikçiler boyutunda, en kötü performanslarını da insan kaynakları ve işletme yatırımları boyutlarında gösterdiği görülmüştür. Ayrıca Türkiye’nin AB ortalamasını sadece yenilikçiler boyutunda geçtiği, finans ve destek boyutunda da AB ortalamasına en yakın olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Kasım 2015 |
Gönderilme Tarihi | 24 Kasım 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 3 |
Verimlilik Dergisi Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.