Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Sürdürülebilir Kalkınma ve Eko-İnovasyon: Dinamik Mekânsal Etkileşim

Yıl 2023, DÖNGÜSEL EKONOMİ VE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK, 171 - 186, 05.01.2023
https://doi.org/10.51551/verimlilik.1103725

Öz

Amaç: Sınır ilişkisi bulunan ülkelerin ortak çevresel politika göstermesi veya gösterdikleri çevresel politik yaklaşımlarla birbirlerini etkilemesi nedeniyle mekânsal ilişkilerin gözetilerek eko-inovasyonun belirlenmesi sürdürülebilirlik açısından önem arz etmektedir. Bu çalışmada, ülkelerin eko-inovasyon kapasitelerinin belirlenmesinin yanı sıra makroekonomik değişkenlerle birlikte dönemsel (kısa-uzun) mekânsal etkileşiminin de ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır.


Yöntem: Makale kapsamında, 2010-2018 dönemleri itibariyle sürdürülebilir kalkınma çerçevesinde Türkiye ve Avrupa ülkelerinde eko-inovasyon kapasitelerinin ortaya çıkarılması amacıyla dinamik mekansal panel veri yaklaşımı kullanılmaktadır.


Bulgular: Çalışma kapsamında uygulanan analiz sonucunda, ülkelerin eko-inovasyon ve göstergeleri arasında uzun ve kısa dönem dolaylı-doğrudan olarak anlamlı bir mekânsal ilişki elde edilmektedir. Bu kapsamda, çalışma grubunda bulunan ülkelerin mekânsal ilişkilerini gözeterek çevre dostu teknolojilerin kullanılabilirlik seviyelerini artırması, çevresel inovasyon uygulamalarını artırması ve eko-inovasyon politikalarının kalkınma politikalarıyla birlikte ele alınması gerekmektedir.


Özgünlük: Çalışma, ülke düzeyinde dinamik mekânsal ilişiklerinin gözetilerek eko-inovasyon kapasitesinin belirlenmesi konusunda ilk olma özelliğini taşımaktadır.

Kaynakça

  • Ahmad, M., Khattak, S.I., Khan, A. ve Rahman, Z.U. (2020). “Innovation, Foreign Direct Investment (FDI), and the Energy–Pollution–Growth Nexus in OECD Region: A Simultaneous Equation Modeling Approach”, Environmental and Ecological Statistics, 27(2), 203-232.
  • Akpolat, A.G. ve Altıntaş, N. (2013). Enerji Tüketimi ile Reel Gsyih Arasindaki Eşbütünleşme ve Nedensellik İlişkisi: 1961-2010 Dönemi. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 8(2), 115-127.
  • Anselin, L. (1988). “Spatial Econometrics: Methods and Models”, Kluwer Academic, Boston MA Anselin, L., Le Gallo, J. ve Jayet, H. (2008). “Spatial Panel Econometrics. In The Econometrics of Panel Data”, Springer, Berlin, Heidelberg.
  • Bhat, J.A. (2018). “Renewable and Non-Renewable Energy Consumption-Impact on Economic Growth and CO-2 Emissions in Five Emerging Market Economies”, Environmental Science and Pollution Research, 25(35), 35515-35530.
  • Boons, F. ve Wagner, M. (2009). “Assessing The Relationship Between Economic and Ecological Performance: Distinguishing System Levels and The Role of İnnovation”, Ecological Economics, 68(7), 1908-1914.
  • Darmofal, D. (2006). “Spatial Econometrics and Political Science”, Society for Political Methodology Working Paper Archive: Erişim adresi: https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.536.405&rep=rep1&type=pdf, (Erişim Tarihi: 12.04.2022).
  • Demirkıran, S. Yücel, M.A ve Terzioğlu, K.M. (2020). “Dijitalleşmenin Düzenleyici Kalite Üzerindeki Etkisi”, SADAB 7th International Conference on Social Researches and Behavioral Sciences, Ekim 2020, Antalya, Türkiye
  • Demirkıran, S., Beyoğlu, A., Terzioğlu, M.K. ve Yaşar, A. (2022). Sürdürülebilir Kalkınma Odaklı Dijitalleşme Belirleyicilerinin Verimlilik Üzerindeki Etkilerinin Yapay Sinir Ağları ile Sınıflandırılması. Verimlilik Dergisi (Dijital Dönüşüm ve Verimlilik Özel Sayısı), 30-47.
  • Dong, Y., Wang, X., Jin, J., Qiao, Y. Ve Shi, L. (2013). “Research on Effects of Eco-Innovation Types and Regulations on Firms’ Ecological Performance: Empirical Evidence from China”, Journal of Engineering and Technology Management, 34, 78-98.
  • Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD), (2008). Çevresel Performans İncelemeleri: Türkiye, OECD Yayınları, Paris.
  • Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD), (2012) The Future of Eco Innovation: The Role of Business Models in Green Transformation. OECD/European Commission/Nordic Innovation Joint Workshop.
  • Fussler, C. ve James, P. (1996). “Driving Eco-İnnovation: A Breakthrough Discipline for Innovation and Sustainability”, Financial Times/Prentice Hall.
  • Getis, A. ve Aldstadt, J. (2004). “Constructing The Spatial Weights Matrix Using A Local Statistic”, Geographical Analysis, 36(2), 90-104.
  • Hojnik, J., Prokop, V. ve Stejskal, J. (2022). R&D as bridge to sustainable development? Case of Czech Republic and Slovenia. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 29(1), 146-160.
  • Hoque, M.A.A., Phinn, S., Roelfsema, C. ve Childs, I. (2017). “Tropical Cyclone Disaster Management Using Remote Sensing and Spatial Analysis: A Review”, International Journal of Disaster Risk Reduction, 22, 345-354.
  • Horbach, J. (2014). “Do Eco-Innovations Need Specific Regional Characteristics? An Econometric Analysis for Germany”, Review of Regional Research, 34(1), 23-38.
  • Inglesi-Lotz, R. ve Dogan, E. (2018). “The Role of Renewable Versus Non-Renewable Energy to The Level of CO2 Emissions A Panel Analysis of Sub-Saharan Africa’s Βig 10 Electricity Generators”, Renewable Energy, 123, 36-43.
  • Jo, J.H., Roh, T.W., Kim, S., Youn, Y.C., Park, M.S., Han, K.J. ve Jang, E.K. (2015). “Eco-Innovation for Sustainability: Evidence from 49 Countries in Asia and Europe”, Sustainability, 7(12), 16820-16835.
  • Le Gallo, J. (2002). “Econométrie Spatiale: L'autocorrélation Spatiale Dans Les Modèles De Régression Linéaire”, Economie Prevision, 4, 139-157.
  • Lee, K.H. ve Min, B. (2015). “Green R&D for Eco-Innovation and Its Impact on Carbon Emissions and Firm Performance”, Journal of Cleaner Production, 108, 534-542.
  • Mensah, C.N., Long, X., Boamah, K.B., Bediako, I.A., Dauda, L. ve Salman, M. (2018). “The Effect of Innovation on CO-2 Emissions of OCED Countries from 1990 to 2014”, Environmental Science and Pollution Research, 25(29), 29678-29698.
  • Pezzey, J. (1989). “Economic Analysis of Sustainable Growth and Sustainable Development”, World Bank, Washington.
  • Porter, M.E. ve Van der Linde, C. (1995). “Toward A New Conception of The Environment-Competitiveness Relationship”, Journal of Economic Perspectives, 9(4), 97-118.
  • Terzioğlu, M.K., Yücel, M.A., Demirkıran, S. ve Acaroğlu, D. (2020). “Kentsel İnovasyonun Kentleşme Üzerine Mekânsal Etkisi”, İDEALKENT, 11(30), DOI: 10.31198/idealkent.683583.
  • Terzioğlu, M. K., Yücel, M. A. ve Gençler, A. (2021). Sosyal İnovasyon ve Artımsal İnovasyon Çerçevesinde İç-Göç Olgusunun Dinamik Mekânsal Etkileşimi. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 11(1), 69-94.
  • Ünlü, F. (2021). Çevresel İnovasyonların Toplam Faktör Verimliliği Üzerindeki Etkisi: Panel ARDL Yaklaşımı, Verimlilik Dergisi, 4, 21-34.
  • Yücel, M.A. (2021). “Sürdürebilir Kalkınma Kapsamında Eko-Verimlilik ve Eko-İnovasyon: Dinamik Mekânsal Panel Veri Analizi”, Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.

Eco-Innovation and Sustainable Development: Dynamic Spatial Interaction

Yıl 2023, DÖNGÜSEL EKONOMİ VE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK, 171 - 186, 05.01.2023
https://doi.org/10.51551/verimlilik.1103725

Öz

Purpose: It is important for sustainability to determine eco-innovation by considering spatial relations, since countries with border relations show a common environmental policy or influence each other with their environmental policy approaches. In this study aims, in addition to determining the eco-innovation capacities of countries, revealing the periodic (short-long) spatial interaction with macroeconomic variables.

Methodology: Within the scope of the article, dynamic spatial panel data approach is used in order to reveal the eco-innovation capacities in Türkiye and European countries within the framework of sustainable development based on the periods of 2010-2018.


Findings: As a result of the analysis applied within the scope of the study, a meaningful spatial relationship is obtained that long- and short-term indirect-direct relationship between countries' eco-innovation and indicators. In this context, the countries in the working group should increase the usability levels of environmentally friendly technologies by considering their spatial relations, increase their environmental innovation practices, and eco-innovation policies should be considered together with their development policies.

Originality: The study is the first to determine capacity of eco-innovation by taking into account its dynamic spatial relations at the country level.

Kaynakça

  • Ahmad, M., Khattak, S.I., Khan, A. ve Rahman, Z.U. (2020). “Innovation, Foreign Direct Investment (FDI), and the Energy–Pollution–Growth Nexus in OECD Region: A Simultaneous Equation Modeling Approach”, Environmental and Ecological Statistics, 27(2), 203-232.
  • Akpolat, A.G. ve Altıntaş, N. (2013). Enerji Tüketimi ile Reel Gsyih Arasindaki Eşbütünleşme ve Nedensellik İlişkisi: 1961-2010 Dönemi. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 8(2), 115-127.
  • Anselin, L. (1988). “Spatial Econometrics: Methods and Models”, Kluwer Academic, Boston MA Anselin, L., Le Gallo, J. ve Jayet, H. (2008). “Spatial Panel Econometrics. In The Econometrics of Panel Data”, Springer, Berlin, Heidelberg.
  • Bhat, J.A. (2018). “Renewable and Non-Renewable Energy Consumption-Impact on Economic Growth and CO-2 Emissions in Five Emerging Market Economies”, Environmental Science and Pollution Research, 25(35), 35515-35530.
  • Boons, F. ve Wagner, M. (2009). “Assessing The Relationship Between Economic and Ecological Performance: Distinguishing System Levels and The Role of İnnovation”, Ecological Economics, 68(7), 1908-1914.
  • Darmofal, D. (2006). “Spatial Econometrics and Political Science”, Society for Political Methodology Working Paper Archive: Erişim adresi: https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.536.405&rep=rep1&type=pdf, (Erişim Tarihi: 12.04.2022).
  • Demirkıran, S. Yücel, M.A ve Terzioğlu, K.M. (2020). “Dijitalleşmenin Düzenleyici Kalite Üzerindeki Etkisi”, SADAB 7th International Conference on Social Researches and Behavioral Sciences, Ekim 2020, Antalya, Türkiye
  • Demirkıran, S., Beyoğlu, A., Terzioğlu, M.K. ve Yaşar, A. (2022). Sürdürülebilir Kalkınma Odaklı Dijitalleşme Belirleyicilerinin Verimlilik Üzerindeki Etkilerinin Yapay Sinir Ağları ile Sınıflandırılması. Verimlilik Dergisi (Dijital Dönüşüm ve Verimlilik Özel Sayısı), 30-47.
  • Dong, Y., Wang, X., Jin, J., Qiao, Y. Ve Shi, L. (2013). “Research on Effects of Eco-Innovation Types and Regulations on Firms’ Ecological Performance: Empirical Evidence from China”, Journal of Engineering and Technology Management, 34, 78-98.
  • Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD), (2008). Çevresel Performans İncelemeleri: Türkiye, OECD Yayınları, Paris.
  • Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD), (2012) The Future of Eco Innovation: The Role of Business Models in Green Transformation. OECD/European Commission/Nordic Innovation Joint Workshop.
  • Fussler, C. ve James, P. (1996). “Driving Eco-İnnovation: A Breakthrough Discipline for Innovation and Sustainability”, Financial Times/Prentice Hall.
  • Getis, A. ve Aldstadt, J. (2004). “Constructing The Spatial Weights Matrix Using A Local Statistic”, Geographical Analysis, 36(2), 90-104.
  • Hojnik, J., Prokop, V. ve Stejskal, J. (2022). R&D as bridge to sustainable development? Case of Czech Republic and Slovenia. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 29(1), 146-160.
  • Hoque, M.A.A., Phinn, S., Roelfsema, C. ve Childs, I. (2017). “Tropical Cyclone Disaster Management Using Remote Sensing and Spatial Analysis: A Review”, International Journal of Disaster Risk Reduction, 22, 345-354.
  • Horbach, J. (2014). “Do Eco-Innovations Need Specific Regional Characteristics? An Econometric Analysis for Germany”, Review of Regional Research, 34(1), 23-38.
  • Inglesi-Lotz, R. ve Dogan, E. (2018). “The Role of Renewable Versus Non-Renewable Energy to The Level of CO2 Emissions A Panel Analysis of Sub-Saharan Africa’s Βig 10 Electricity Generators”, Renewable Energy, 123, 36-43.
  • Jo, J.H., Roh, T.W., Kim, S., Youn, Y.C., Park, M.S., Han, K.J. ve Jang, E.K. (2015). “Eco-Innovation for Sustainability: Evidence from 49 Countries in Asia and Europe”, Sustainability, 7(12), 16820-16835.
  • Le Gallo, J. (2002). “Econométrie Spatiale: L'autocorrélation Spatiale Dans Les Modèles De Régression Linéaire”, Economie Prevision, 4, 139-157.
  • Lee, K.H. ve Min, B. (2015). “Green R&D for Eco-Innovation and Its Impact on Carbon Emissions and Firm Performance”, Journal of Cleaner Production, 108, 534-542.
  • Mensah, C.N., Long, X., Boamah, K.B., Bediako, I.A., Dauda, L. ve Salman, M. (2018). “The Effect of Innovation on CO-2 Emissions of OCED Countries from 1990 to 2014”, Environmental Science and Pollution Research, 25(29), 29678-29698.
  • Pezzey, J. (1989). “Economic Analysis of Sustainable Growth and Sustainable Development”, World Bank, Washington.
  • Porter, M.E. ve Van der Linde, C. (1995). “Toward A New Conception of The Environment-Competitiveness Relationship”, Journal of Economic Perspectives, 9(4), 97-118.
  • Terzioğlu, M.K., Yücel, M.A., Demirkıran, S. ve Acaroğlu, D. (2020). “Kentsel İnovasyonun Kentleşme Üzerine Mekânsal Etkisi”, İDEALKENT, 11(30), DOI: 10.31198/idealkent.683583.
  • Terzioğlu, M. K., Yücel, M. A. ve Gençler, A. (2021). Sosyal İnovasyon ve Artımsal İnovasyon Çerçevesinde İç-Göç Olgusunun Dinamik Mekânsal Etkileşimi. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 11(1), 69-94.
  • Ünlü, F. (2021). Çevresel İnovasyonların Toplam Faktör Verimliliği Üzerindeki Etkisi: Panel ARDL Yaklaşımı, Verimlilik Dergisi, 4, 21-34.
  • Yücel, M.A. (2021). “Sürdürebilir Kalkınma Kapsamında Eko-Verimlilik ve Eko-İnovasyon: Dinamik Mekânsal Panel Veri Analizi”, Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Mehmet Ali Yücel 0000-0002-5474-3307

Mehmet Kenan Terzioğlu 0000-0002-6053-830X

Yayımlanma Tarihi 5 Ocak 2023
Gönderilme Tarihi 14 Nisan 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 DÖNGÜSEL EKONOMİ VE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK

Kaynak Göster

APA Yücel, M. A., & Terzioğlu, M. K. (2023). Sürdürülebilir Kalkınma ve Eko-İnovasyon: Dinamik Mekânsal Etkileşim. Verimlilik Dergisi171-186. https://doi.org/10.51551/verimlilik.1103725

                                                                                                          23139       23140           29293

22408  Verimlilik Dergisi Creative Commons Atıf-GayrıTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.