This article focuses on the issue of lie that Nietzsche often refers to in his metaphysical criticism. By discussing the form of lie in the philosophy of Plato which is one of the points of criticism, perhaps the most important, this article questions the purpose, importance and value of lie in the philosophy of Nietzsche. The truth/lie dichotomy in the philosophy of Plato and philosophers’ right to use ‘lie’ leave its place to a different twist in Nietzsche’s philosophy. As this article criticizes the metaphysical tradition through Nietzsche's approach to the lie/truth problem, the main purpose is to show the fact that the habit of categorical limitation which divides the value of interpretations is still sustained.
Bu yazıda Nietzsche’nin metafizik eleştirisi yürütürken sıklıkla değindiği yalan meselesi üzerinde durulmuştur.Eleştirinin uğrak noktalarından biri ve belki de en önemlisi olan Platon felsefesinde yalanın kullanım biçimi ele alınarak; bu doğrultuda Nietzsche felsefesinde yalanın amacı, önemi ve değeri sorgulanmıştır. Platon felsefesinde göze çarpan hakikat/yalan ikiliği ve filozofların yalanı kullanma hakkı, Nietzsche felsefesinde yerini farklı bir ikiliğe bırakmaktadır. Bu çalışmanın sonucunda Nietzsche’nin yalan/hakikat meselesine yaklaşımı üzerinden metafizik gelenek eleştirilirken, yorumların değerini ikiye bölen kategorik sınırlandırma alışkanlığının sürdürüldüğü gösterilmek istenmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2017 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 5 |