Urban Citizenship and Local Participation: A Study on SDU PSPA Students

Yıl 2024, , 766 - 782, 31.08.2024

Nilüfer Negiz , Özkan Yalçın

https://doi.org/10.21076/vizyoner.1391979

Öz

Citizenship and urban citizenship, which developed in antiquity, became legal rights for vast social segments as a result of socioeconomic developments in the 18th, 19th, and 20th centuries. Citizenship is defined as a sense of belonging to a community or nation, a common identity, and a willingness to actively engage in that community. Participation is considered as a fundamental right and component of citizenship since it entails participating with and contributing to one's community. The study examines the understanding and application of the right to participation, which is widely recognized as an essential aspect of contemporary urban life, in the context of citizenship. In this respect, the study is designed to include a field research and university students are selected as the target population. In the study, in which quantitative research method is used, the perceptions and behaviors of SDU Department of Political Science and Public Administration (PSPA) students towards local participation mechanisms are examined. As a result of the study, it is observed that young people in the sample have deficiencies in local participation mechanisms and do not know some participation mechanisms. Furthermore, it is also found that they do not use the participation mechanisms they know at an adequate level.

Anahtar Kelimeler

Urban, Citizenship, Participation, Local Participation, University Student

Etik Beyan

For this study the approval of ethical committee no 126/12 dated 06.10.2022 was taken from the Ethical Committee, Süleyman Demirel University.

Kent Yurttaşlığı ve Yerel Katılım: SDÜ SBKY Öğrencileri Üzerinden Bir İnceleme

Öz

Yurttaşlık, kent yurttaşlığı gibi antik dönemde ortaya çıkan kavramlar 18. 19. ve 20. Yüzyılda yaşanan sosyo-ekonomik değişimlere bağlı olarak geniş toplumsal kesimler için yasal düzlemde bir hak olarak görülmeye başlanmıştır. Yurttaşlık bir topluluğa veya ulusa ait olma duygusunu, paylaşılan bir kimlik olarak nitelendirilmiş ve ayrıca bu topluluğa aktif olarak katılma taahhüdünü kapsamıştır. Yurttaşlığın bir gereği olarak katılım, kişinin topluluğuyla ilişki kurmasını ve katkıda bulunmasını içerdiği için temel bir hak ve bileşen olarak görülmüştür. Çalışmada günümüzde kentsel yaşamın önemli bir parçası olarak kabul edilen katılım hakkının bilinirliği ve kullanımı yurttaşlık bağlamıyla ele alınmıştır. Çalışma bu yönüyle bir saha araştırmasını içerecek biçimde kurgulanmış ve hedef evren olarak da üniversite öğrencileri seçilmiştir. Nicel araştırma yönteminin kullanıldığı çalışmada SDÜ Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü öğrencilerinin yerel katılım mekanizmalarına yönelik algıları ve davranışları incelenmiştir. Çalışmanın sonucunda bu örneklemde yer alan gençlerin yerel katılım mekanizmaları konusunda eksikliklerinin olduğu, bazı katılım mekanizmalarını bilmedikleri görülmüştür. Ayrıca, bildikleri katılım mekanizmalarını da yeterli düzeyde kullanmadıkları verisine ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kent, Yurttaşlık, Katılım, Yerel Katılım, Üniversite Öğrencileri

Etik Beyan

Hazırlanan bu çalışma Süleyman Demirel Üniversitesi 06.10.2022 tarih ve 126/12 sayılı Üniversite Etik Kurulu Onay Belgesi ile bilimsel araştırma ve yayın etiği ilkeleri doğrultusunda hazırlanmıştır.

Kaynakça

• Akkoç, A. (2014). Yunan demokrasisinin kavramsal yönü ve toplumsal arka planı. Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 31-42.
• Aldemir, C. ve Şen, E. (2020). Yerel katılım ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 34(4),1473-1490. https://doi.org/10.16951/atauniiibd.760978
• Anadolu Ajansı. (2016). Türkiye'nin en yaşanabilir şehirleri. https://www.aa.com.tr/tr/yasam/turkiyenin-en-yasanabilir-sehirleri/509112 adresinden 20 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
• ARI. (2001). Türk gençliği ve katılım katıl ve geleceğini yarat. ARI Düşünce ve Toplumsal Gelişim Derneği Yayınları.
• Arnstein, S. (1969). A ladder of citizen participation, Journal of the American Institute of Planners, 35, 216-224. https://doi.org/10.1080/01944366908977225
• Avrupa Konseyi. (2008). Manifesto for a new urbanity. https://rm.coe.int/urban-charter-ii-manifesto-for-a-new-urbanity-publication-a5-58-pages-/168095e1d5 20 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
• Avrupa Konseyi. (2014). Avrupa yerel yönetimler özerklik şartı. https://rm.coe.int/booklet-european-charter-of-local-self-government-turkish-version/168071b67b 20 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
• Avrupa Konseyi. (2023). Structures and procedures for awarding the european label. https://rm.coe.int/1680746f16 20 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
• Baş, T. (2005). Anket nasıl hazırlanır? Anket nasıl uygulanır? Anket nasıl değerlendirilir?. Seçkin Yayıncılık.
• Baykal, D. (1970). Siyasal katılma: Bir davranış incelemesi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayını.
• Bayraktar, S. U., Kurt, H. ve Yılmaz, B. (2010). Yerel siyasetin bir bilinmeyeni: Kamuoyunda Mersin İl Genel Meclisi, Çağdaş Yerel Yönetimler, 19(2), 29-61.
• Belediye Kanunu. (2005). https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5393.pdf
• Bilgi Edinme Hakkı Kanunu. (2003). https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.4982.pdf
• Cansever, N. (2018). Siyaset bilimi ve kamu yönetimi eğitiminin siyasal ilgi ve katılıma etkisi: Süleyman Demirel Üniversitesi örneği, Akademia Sosyal Bilimler Dergisi, (Özel Sayı), 74-93.
• Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2018). Research methods in education. Routledge
• Çukurçayır, M. A. (2004). Siyasal katılma ve yerel demokrasi. Konya Çizgi Kitabevi.
• Desforges, L. ( 2004). The formation of global citizenship: “International non-governmental organization in britain”. Political Geography, 23(5), 549–569.
• Dirlik, Ü. Ö. ve Yavuzçehre Savaş, P. (2023). Kentsel mekânda katılımın kentlilik bilincine etkisi: Denizli kenti örneği, Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25(1), 110-126. https://doi.org/10.33707/akuiibfd.1287673
• Düzenli, K. (2020). Yurttaşlığın tarihsel dönüşümü ve Türkiye’de yurttaşlık. [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Emre Özer, Y. (2011). Gençlerin toplumsal yaşama katılımı ve yerel yönetimlerin rolü. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(1), 43-65.
• Eroğlu, T. (2006). Yönetime katılma biçimleri ve yerel yönetimlerde demokratik mekanizmalar. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 6(11), 191-206.
• Euronews. (2023). Cumhurbaşkanı seçimi: 28 Mayıs’ta katılım oranı kaç, kaç geçersiz oy çıktı? 14 Mayıs’ta durum ne?. https://tr.euronews.com/2023/05/28/cumhurbaskani-secimi-28-mayista-katilim-orani-kac-kac-gecersiz-oy-cikti-14-mayista-durum-n 20 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
• Görün, M. (2006). Yerel demokrasi ve katılım: İzmir, Konya ve Ağrı il genel meclis üyeleri üzerinde bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 159-183.
• Göymen, K. (1999). Türk yerel yönetiminde katılımcılığın evrimi. Amme İdare Dergisi, 31(4), 67-83.
• Güngör, M. (2017). Bir kimlik inşası olarak ulus-devlet yurttaşlığı ve yurttaşlık kavramının dönüşümü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2), 438-464.
• Güven, A. (2016). Kent, kentlileşme ve kentsel yönetim ihtiyacı. Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives, 4(1), 21–30.
• Heater, D. (2007). Yurttaşlığın kısa tarihi. (M. Delikara Üst, Çev.).İmge Kitabevi Yayınları.
• Huntington, S. P. ve Dominguez, J. I. (1975). Siyasal gelişme. Siyasal İlimler Derneği Yayınları.
• İHA. (2022). En mutlu il Isparta. https://www.iha.com.tr/isparta-haberleri/en-mutlu-ilisparta-3897336/ adresinden 06 Haziran 2022 tarihinde alınmıştır.
• İl Özel İdaresi Kanunu. (2005). https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5302.pdf
• İstanbul Bilgi Üniversitesi. (2023). Kadınlara karşı her türlü ayrımcılığın önlenmesi sözleşmesi. https://insanhaklarimerkezi.bilgi.edu.tr/tr/content/122-kadnlara-kars-her-turlu-ayrmclgn-onlenmesi-sozlesmesi/ 20 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
• Keleş, R. ve Mengi, A. (2017). Kent hukuku. İmge Kitabevi.
• Kışlalı, A. T. (1987). Siyaset bilimi. Ankara Üniversitesi Basın-Yayın Yüksek Okulu.
• Kiriş, H. M. (2018). Dünden yarına kent, siyaset, vatandaş. N. Negiz, H. Gül ve A. Mutlu (Ed.), Kent, yönetim ve kültür: Kent yaşamında insan içinde (s. 1-22). LAP Lambert Academic Publishing.
• Kourvertariz, G. A. ve Dobratz, B. A. (2004). Siyaset sosyolojisine giriş. M. Sağır ve S. Akıllı (Ed.), Siyaset sosyolojisi yazıları içinde (s. 53-122). Siyasal Kitabevi.
• Lipset, S. M. (1986). Siyasal insan. Teori Yayınları.
• Negiz, N. (2017). Kentlerin tarihsel sürdürülebilirliğinde kültürel miras: Önemi ve değeri üzerine düşünmek. Akademia Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 159-172.
• Öztekin, A. (2016). Siyaset bilimine giriş. Siyasal Kitabevi.
• Özyurt, C. (2010). Üniversite öğrencilerinin siyasal katılım davranışları: 29 Mart 2009 yerel seçimleri, Balıkesir örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(33), 289-320.
• Rousseau, J. J. (2021). Toplum sözleşmesi. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı (2017). İllerin ve bölgelerin sosyo-ekonomik gelişmişlik sıralaması araştırması SEGE-2017. Kalkınma Ajansları Genel Müdürlüğü Yayını.
• Sarıbay, A.Y. (1998). Siyasal sosyoloji. Der Yayınları.
• Saylam, A. (2020). Türk kamu yönetiminde merkezi düzeyde e-katılım: Bakanlıkların web siteleri üzerinden bir araştırma, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 41, 23-37. https://doi.org/10.30794/pausbed.726295
• Sevinç, H. (2021). Antik Yunan’da siyasal yapı ve Aristo ile Platon özelinde siyasal düşünüş. Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 7(2), 209-223.
• Sobacı, Z. M. (2014). İdari reform ve politika transferi. Dora Yayınları.
• Şahbudak, E. (2010). Yurttaşlık bilincin: C. Ü. öğretim üyeleri örneğinde [Doktora Tezi]. Cumhuriyet Üniversitesi.
• T.C. İçişleri Bakanlığı. (2022). Açık kapı. https://www.acikkapi.gov.tr/ 20 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
• Talaşlı, G. (1996). Siyaset çıkmazında kadın. Ümit Yayıncılık.
• Temizel, M. (2012). Türkiye’de seçmen davranışlarında sosyo-psikolojik, kültürel ve dinsel faktörlerin rolü: Kuramsal ve ampirik bir çalışma [Doktora Tezi], Selçuk Üniversitesi.
• Tuğaç, Ç. (2020). Avrupa Kentsel Şartı’ndan Avrupa Yeşil Sözleşmesi’ne: Avrupa’da kentsel politikaların gelişim süreci ve geleceği, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 19(1), 225-267.
• Turan, İ. (1986). Siyasal sistem ve siyasal davranış. Der Yayınları.
• TÜİK. (2015). İllerde yaşam endeksi. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Illerde-Yasam-Endeksi-2015-24561 20 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
• TÜİK. (2023). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi sonuçları. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr 20 Ağustos 2023 tarihinde alınmıştır.
• Uçar Kocaoğlu, B. (2017). Vatandaş katılımı sürecinin tasarımı, Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi, 6(2), 42-61.
• Ulusal Demokratik Enstitüsü̈. (2021). Gençlerin politik tercihleri araştırması raporu. Ulusal Demokrasi Enstitüsü.
• UN. (2023). Universal declaration of human rights. https://www.un.org/en/about-us/universal-declaration-of-human-rights 05 Nisan 2023 tarihinde alınmıştır.
• UN. (2023a). International covenant on civil and political rights. https://www.ohchr.org/en/instruments-mechanisms/instruments/international-covenant-civil-and-political-rights 05 Nisan 2023 tarihinde alınmıştır.
• UN. (2023b). United nations conference on environment and development, Rio de Janeiro, Brazil, 3-14 June 1992. https://www.un.org/en/conferences/environment/rio1992 05 Nisan 2023 tarihinde alınmıştır.
• UNCEP. (1992). Agenda 21. https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/Agenda21.pdf 05 Nisan 2023 tarihinde alınmıştır.
• UNECE. (1998). Convention on access to İnformation, public participation in decision-making and access to justice in environmental matters. https://www.unece.org/fileadmin/DAM/env/pp/documents/cep43e.pdf 05 Nisan 2023 tarihinde alınmıştır.
• UNFPA. (2023). Kentli hakları el kitabı. https://turkiye.unfpa.org/sites/default/files/pub-pdf/kentli_haklari_el_kitabi_1.pdf 05 Nisan 2023 tarihinde alınmıştır.
• Uysal, B. (1981). Siyasal Otorite Laiklik ve Katılım. Amme İdare Dergisi, 14(4), 61-74.
• Veri Kaynağı. (2023). Türkiye genel seçimlerine katılım oranları. https://www.verikaynagi.com/grafik/turkiye-genel-secimlerine-katilim-oranlari/ 05 Nisan 2023 tarihinde alınmıştır.
• White, S. C. (1996). Depoliticizing development: The uses and abuses of participation, Development in Practice, 6(1), 6-15.
• Wilcox, D. (2003). The guide to effective participation. http://phobos.ramapo.edu/~vasishth/Readings/Wilcox-Guide_To_Effective_Participation.pdf 05 Şubat 2024 tarihinde alınmıştır.
• YÖK. (2023). Öğrenin düzeyine göre öğrencisi sayısı. https://istatistik.yok.gov.tr/ 05 Nisan 2023 tarihinde alınmıştır.
• Zenginkuzucu, D. M. (1998). Patterns of political participation in-Post 1980 Turkey [Yüksek Lisans Tezi]. Boğaziçi Üniversitesi.