Sosyal Hizmetin Yas Danışmanlığı Uygulamasında Güçlendirme Aracı Olarak Sinema: Rabbit Hole ve The Son’s Room Filmleri

Yıl 2024, , 830 - 846, 31.08.2024

Şeniz Aslan , Nurullah Yelboğa

https://doi.org/10.21076/vizyoner.1447686

Öz

Yas; ölüm veya başka kayıplar sebebiyle psikolojik, davranışsal, sosyal ve fiziksel tepkilerin yaşandığı ve bunlara şiddetli duyguların eşlik ettiği bir deneyimdir. Yas danışmanlığı ise kaybın sebep olduğu acıların işlenmesine, yas tutan bireylerin yasıyla uzlaşmalarına ve yeni yaşama uyum sağlamalarına aracılık etmek için profesyonel kişiler tarafından verilen destektir. Yasıyla baş etmenin yolunu bulması için bu süreçte bireye eşlik edilmesini ve bazı teknik ve yaklaşımları içeren özelleşmiş bir danışmanlıktır. İnsana yardım mesleklerinden olan sosyal hizmet ise ruh sağlığı alanındaki sorumluluk ve uygulama geçmişiyle yas konusuna ve danışmanlığına dahil olabilmektedir. Yas danışmanlığı, sinema terapiyi de içeren farklı stratejileri içermektedir. Sinemanın bir uygulama aracı olarak kullanımı bilindik bir durumdur ve farklı mesleklerce kullanıma elverişlidir. Filmlerin yas danışmanlığında güçlendirme aracı olarak kullanılabileceği tezi üzerine temellenen bu çalışmada Rabbit Hole ve The Son’s Room filmleri, güçlendirmeye sunabilecekleri katkılar yönüyle ele alınmışlardır. Çalışmadaki filmler, nitel araştırmalarda kullanılan doküman incelemesi ile filmlerdeki güçlendirici faktörleri sahneler ve karakterler aracılığıyla betimsel analizle çözümlenmişlerdir. Sonuç olarak filmlerin uygulamada kullanımını öneren bu çalışmada filmlerin yas sürecinde güçlendirme aracı olabileceği analiz edilen filmler üzerinden gösterilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yas Danışmanlığı, Sosyal Hizmet, Güçlendirme Yaklaşımı, Sinema, Güçlendirmede Sinema Filmleri

Cinema As an Empowerment Tool in Grief Counseling Practice of Social Work: Rabbit Hole and The Son's Room Movies

Öz

Grief is an experience in which psychological, behavioral, social and physical reactions are experienced due to death or other losses and are accompanied by intense emotions. Grief counseling is the support provided by professionals to help process the pain caused by loss, help grieving individuals come to terms with their grief, and adapt to a new life. It is a specialized consultancy that includes accompanying the individual in this process and some techniques and approaches to help him find a way to cope with his grief. Social work, which is a human aid profession, can be involved in grief and counseling with its responsibility and practice history in the field of mental health. Grief counseling includes different strategies, including cinema therapy. The use of cinema as a practice tool is familiar and suitable for use by different professions. In the study, which is based on the thesis that films can be used as empowerment tools in grief counseling, the films Rabbit Hole and Son's Room are discussed in terms of their contributions to empowerment. The films in the study are analyzed through document analysis, which is used in qualitative research, and descriptive analysis through the scenes and characters to strengthen the factors in the films. As a result, in the study, which recommends the use of films in practice, it is shown through the analyzed films that films can be a tool of empowerment in the mourning process.

Anahtar Kelimeler

Grief Counseling, Social Work, Empowerment Approach, Cinema, Movies in Empowerment

Kaynakça

• Afyonoğlu, M. F., Kesen, N. F., Canpunar, M. ve Yavuz, M. (2021). Bireylerin çocuk kaybı ve yas sürecinin aile sistem teorisi temelinde sosyal hizmet perspektifiyle değerlendirilmesi. Tıbbi Sosyal Hizmet Dergisi, (17), 59-81.
• Akbaş, E. (2017). Sosyal çalışmada çağdaş eleştirel perspektifler. Sabev Yayınları.
• Armstrong, R. (2012). Mourning films: a critical study of loss and grieving in cinema. McFarland.
• Aslan, Ş. (2023). Sosyal hizmet ve sanat ilişkisine dair dört bağlam. 25. Ulusal Sosyal Hizmet Sempozyumu, Tunceli.
• Aslan, Ş. ve Ceylan, H. (2023). Sosyal hizmet eğitiminde sinema filmlerinin kullanımı: gerontolojik sosyal hizmet örneği. The Journal of Academic Social Science, 11(144), 379-390.
• Başkale, H. (2016). Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23-28.
• Benvenuto, S. (2001). The son’s room or: the analysis is over. https://www.journal-psychoanalysis.eu/articles/the-sons-room-or-the-analysis-is-over/, adresinden 18 Şubat 2024 tarihinde alınmıştır.
• Bildik, T. (2013). Ölüm, kayıp, yas ve patolojik yas. Ege Tıp Dergisi, 52(4), 223-229.
• Bülbül, B. ve Rugancı, R. N. (2020). Yas ve saldırganlık-anılamayanın gölgesi. Toplum ve Hekim, 35(4), 293-299.
• Büyükcan-Tetik, A., Aykutoğlu, B., Bulut, G., Eğeci, İ. S., Özgün, S. ve Deryalar, B. (2021). Çocuk kaybı sonrası ebeveynlerin ilişkileri. Klinik Psikoloji Dergisi, 5(3), 323-329.
• Çelik, F. ve Gündüz, N. (2020). Covid 19 pandemisinde yas. Klinik Psikiyatri Dergisi, 23(1), 99-102.
• Doka, K. J. ve Martin, T. L. (2011). Grieving beyond gender: Understanding the ways men and women mourn. Routledge.
• Dudley, J. R. ve Helfgott, C. (1990). Exploring a place for spirituality in the social work curriculum. Journal of Social Work Education, 26(3), 287–294. https://doi.org/10.1080/10437797.1990.10672160
• Dursun, P. ve Söylemez, İ. (2020). Travma sonrası büyüme: Gözden geçirilmiş son model ile kapsamlı bir değerlendirme. Türk Psikiyatri Dergisi, 31(1), 57-68.
• Dyregrov, A. ve William, Y. (Foreword by). (2008). Grief in children: A handbook for adults. Jessica Kingsley Publishers. Ebert, R. (2002, Mart 2). The son's room. https://www.rogerebert.com/reviews/the-sons-room-2002 adresinden 25 Ocak 2024 tarihinde alınmıştır.
• Frost, P. (2013). Rabbit Hole effectively explores grief, family dynamics. https://kenyoncollegian.com/archive/2013/03/rabbit-hole-effectively-explores-grief-family-dynamics/ adresinden 20 Ocak 2024 tarihinde alınmıştır.
• Furst, B. A. (2007). Bowlby goes to the movies: film as a teaching tool for issues of bereavement, mourning, and grief in medical education. Academic Psychiatry, 31(5), 407-410.
• Gizir, C. A. (2006). Bir kayıp sonrasında zorluklar yaşayan üniversite öğrencilerine yönelik bir yas danışmanlığı modeli. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 195–213.
• Goldsworthy, K. K. (2005). Grief and loss theory in social work practice: All changes involve loss, just as all losses require change. Australian Social Work, 58, 167-178.
• Güni, Ö. (2021). Eşini kaybetmiş yaşlı bireylerin yas sürecinin sosyal hizmet açısından değerlendirilmesi. [Doktora Tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Hablemitoğlu, Ş. (2021). Yas uzun bir veda. Doğan Kitap.
• Hamza, R. F. (2022). Coming to terms with a tragedy: a psychoanalytic approach to lindsay-abaire’s the rabbit hole and harling’s steel magnolias. Research in Language Teaching. 3(20), 312-343.
• Head, B. A. ve Smith, L. C. (2016). Use of contemporary film as a medium for teaching an online death and grief course. Journal of Social Work in End-of-Life & Palliative Care, 12(3), 195-213.
• Hipolito, E., Samuels-Dennis, J. A., Shanmuganandapala, B., Maddoux, J., Paulson, R., Saugh, D. ve Carnahan, B. (2014). Trauma-informed care: Accounting for the interconnected role of spirituality and empowerment in mental health promotion. Journal of Spirituality in Mental Health, 16(3), 193–217. https://doi.org/10.1080/19349637.2014.925368
• Humphrey, K. M. (2017). Kayıp ve yas için danışmanlık becerileri. (F. Tanhan Çev. Ed.). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Izod, J. ve Dovalis, J. (2014). Cinema as therapy: grief and transformational film. Routledge.
• Johns, L., Blackburn, P. ve McAuliffe, D. (2020). COVID-19, prolonged grief disorder and the role of social work. International Social Work, 63(5), 660-664.
• Keser, E. (2021). Kayıp ve yas psikolojisi (1. Baskı). Nobel Yayıncılık.
• Kramer, B. J. (1998). Preparing social workers for the inevitable: A preliminary investigation of a course on grief, death, and loss. Journal of Social Work Education, 34(2), 211-227.
• Kümbetoğlu, B. (2012). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. Bağlam Yayıncılık.
• Lloyd, M. (1992). Tools for many trades: reaffirming the use of grief counselling by health, welfare and pastoral workers. British Journal of Guidance & Counselling, 20(2), 150-163.
• Lloyd, M. (1997). Dying and bereavement, spirituality and social work in a market economy of welfare. The British Journal of Social Work, 27(2), 175-190.
• Moretti, N., Golinelli, P., Bolognini, S. ve Sabbadini, A. (2003). Son’s and fathers: A room of their own. A. Sabbadini (Ed.), The couch and the silver screen içinde (s. 55-73). Routledge.
• Morris, S., Fletcher, K. ve Goldstein, R. (2019). The grief of parents after the death of a young child. Journal of Clinical Psychology in Medical Settings, 26, 321-338.
• Nadir, U. (2013). Aile danışmanlığı eğitimlerinde popüler filmlerin kullanımı ve yapısal aile terapisi kuramı ile dalgaların prensi filminin analizi, Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 24(1), 129-143.
• Özkan, U. B. (2023). Doküman inceleme yönteminde geçerlik ve güvenirlik: eğitim bilimleri araştırmaları bağlamında kuramsal bir inceleme. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (56), 832-848.
• Ömen, A. (2006). Öfkeyle başa çıkma eğitiminin ve etkileşim grubu uygulamasının içe yönelik öfke üzerindeki etkisi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30(2), 175-185.
• Pak, M. (2020). Yaşlılarla sosyal hizmetlerde yeni paradigma: Yaşlıları güçlendirme. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 20(47), 355-382.
• Papuşcuoğlu, T. (2022). Gündelik hayat ve ölüm: Kayseri’de yas kültürü [Yüksek Lisans Tezi]. Necmettin Erbakan Üniversitesi.
• Patterson, B. (2011, Mart 4). A grief therapıst’s view of the film “rabbit hole”. https://bethspatterson.com/a-grief-therapists-view-of-the-film-rabbit-hole/ adresinden 20 Ocak 2024 tarihinde alınmıştır.
• Payne, M. (2020). Modern Sosyal Hizmet Kuramı (1. Baskı). (K. Karataş, Çev. Ed.), Nika Yayınevi.
• Rooney, D. (2001, Mart 16). The Son’s room. https://variety.com/2001/film/reviews/the-son-s-room-1200467299/ adresinden 15 Ocak 2024 tarihinde alınmıştır.
• Rothaupt, J. W. ve Becker, K. (2007). A literature review of western bereavement theory: From decathecting to continuing bonds. The Family Journal, 15(1), 6–15. https://doi.org/10.1177/1066480706294031
• Rose, N. (1998). Inventing our selves: Psychology, power, and personhood. Cambridge University Press.
• Salah, S., Hussain, S., Ahmed, A., Azam, A. ve Rafique, D. (2019). Death as transformation: examining grief under the perspective of the kubler-ross in the selected movies. International Journal of English Linguistics, 9(1), 448-454.
• She, W. J. (2018). Toward empowerment: screening prolonged grief disorder in the first six months of bereavement. [Phd Thesis 1 (Research TU/e / Graduation TU/e), Industrial Design]. Technische Universiteit Eindhoven.
• Sherkat, D. E. ve Reed, M. D. (1992). The effects of religion and social support on selfesteem and depression among the suddenly bereaved. Social Indicators Research, 26(3), 259–275. https://doi.org/10.1007/BF00286562
• Simpson, J. E. (2013). Grief and loss: A social work perspective. Journal of Loss and Trauma, 18(1), 81-90.
• Stroebe, W., ve Schut, H. (2001). Risk factors in bereavement outcome: A methodological and empirical review. M. S. Stroebe, R. O. Hansson, S. Wolfgang ve S. Henk (Ed.), Handbook of bereavement research: Consequences, coping and care içinde (s. 349–371). American Psychological Association.
• Taylor, E. (2010, Aralık 16). Down The 'Rabbit Hole,' Drawn By Grief. https://www.npr.org/2010/12/16/132027989/-rabbit-hole adresinden 18 Ocak 2024 tarihinde alınmıştır.
• Thompson, N. (2016). Güç ve güçlendirme. (Ö. Cankurtaran, Çev. Ed.). Nika Yayınevi.
• Topuz, İ. (2016). Yaşamın anlamı ve din: Gençler üzerinde bir araştırma. İslam Medeniyeti Araştırmaları Dergisi, 1(4), 540-560.
• Tuncay, T. ve H. H. Tekin. (2021). Sosyal hizmet mesleğinin ABC’si: Temel kavramlar, sosyal sorunlar, çalışma alanları, müdahale ölçekleri. Nika Yayınevi.
• Volkan, V. D. ve E. Zintl. (2020). Kayıptan sonra yaşam: Komplike yas ve tedavisi. Pusula Yayınevi.
• Weales, G. ve Corey, S. (2010). American theater watch, 1977-2010. The Georgia Review, 64(4), 646-674. Wedding, D., Lewis, A. R. ve Lebow, J. (2011). Paths of grief [Review of the media Rabbit hole, by J. C. Mitchell, Dir.]. PsycCRITIQUES, 56(16). https://doi.org/10.1037/a0023693
• Willis, C. A. (2002). The grieving process in children: Strategies for understanding, educating, and reconciling children's perceptions of death. Early Childhood Education Journal, 29, 221-226.
• Wilson, M. K. ve Anderson, S. C. (1997). Empowering female offenders: Removing barriers to community-based practice. Affilia - Journal of Women and Social Work, 12(3), 342–358. https://doi.org/10.1177/088610999701200306
• Worden, J. M. (2008). Grief counseling and grief therapy: A handbook for the mental health practitioner. Springer Publishing Company.
• Worden, W. J. (2009). Grief counseling and grief theraphy. Springer Publishing Company.
• Yağlı, N. (2020). Salgın döneminde yas ve din ilişkisi üzerine psikososyal bir değerlendirme. Electronic Turkish Studies, 15(6), 925-947.
• Yalom, I. (2012). Kısa süreli grup terapileri. (Z. İ. Babayiğit, Çev.). Kabalcı Yay.
• Yelboğa, N. (2023a). Kahramanmaraş depremi özelinde travmatik yas ve sosyal hizmetin yas danışmanlığı müdahalesi. Uluslararası Toplumsal Bilimler Dergisi, 7(1), 97-121.
• Yelboğa, N. (2023b). Yakınını kaybeden bireylerin yas deneyimlerinin güçlendirme yaklaşımı temelinde analizi: Yas danışmanlığı modeli önerisi. [Doktora tezi] Yalova Üniversitesi.
• Yelboğa, N. (2023c). Ölüm, yas ve sosyal hizmet: geride kalanların yas yolculukları. Nobel Yayıncılık.