THE EFFECT OF INNOVATION ON INCOME DISTRIBUTION IN EMERGING COUNTRIES

Yıl 2020, , 875 - 885, 30.09.2020

Zeynep Ezanoğlu , Dilek Çetin

https://doi.org/10.21076/vizyoner.677120

Cited By: 1

Öz

Income distribution and improving income distribution is one of the leading issues of economic policy and its importance is constantly rising. The variables determining the income distribution include not only demographic factors, unemployment, population, production, globalization and market structure, but also the level of technological development. It becomes difficult to ensure fairness in income distribution in the countries where the level of technological development is inadequate. By paying attention to technological development, countries aim to increase the efficiency of qualified/skilled labor force and so ensure the efficiency in production. The main purpose of the study is to examine the impact of innovation on income inequality for 23 emerging countries. Income inequality is defined as the function of GDP per capita, population, unemployment, labor force and innovation indicators by using the models that exist in the literature. In accordance with the literature, the Gini index is used as an indicator of income inequality while the number of patent applications, the number of research and development (R&D) employees, and the ratio of R&D expenditures to GDP are used as an indicator of innovation. Variables covering the period 1995-2017 are taken from the World Bank World Development Indicators. The Panel Tobit Method is preferred in the study. According to the results of the analyzes, the patent applications of non-residents distort income inequality, whereas the patent applications of residents improve income inequality. While the number of R&D employees has a corrective effect on income distribution, the increase in the share of R&D expenditures in GDP is found to disrupt the income distribution.

Anahtar Kelimeler

Income Inequality, Innovation, R&D, Emerging Economies, Panel Data Analysis

YÜKSELEN EKONOMİLERDE YENİLİĞİN GELİR DAĞILIMI ÜZERİNE ETKİSİ

Öz

Gelir dağılımı ve gelir dağılımının iyileştirilmesi konusu iktisat politikasının önde gelen çalışma alanlarından olup önemi devamlı artmaktadır. Gelir dağılımını belirleyen değişkenler arasında demografik faktörler, işsizlik, nüfus, üretim, küreselleşme ve piyasa yapısının yanı sıra teknolojik gelişme düzeyi de bulunmaktadır. Teknolojik gelişme düzeyinin yetersiz olduğu ülkelerde gelir dağılımında adaleti sağlamak zorlaşmaktadır. Ülkeler teknolojik gelişmeye önem vererek nitelikli işgücü verimliliğini arttırmayı ve dolayısıyla üretimde verimliliği sağlamayı hedeflemektedirler. Bu çalışmanın temel amacı 23 yükselen ekonomi için yeniliğin gelir eşitsizliğine etkisini incelemektir. Gelir eşitsizliği, literatürdeki çalışmalarda yer alan modellerden yararlanılarak kişi başı GSYH, nüfus, işsizlik, işgücü ve yenilik göstergelerinin fonksiyonu olarak tanımlanmıştır. Literatürle uyumlu bir şekilde, gelir dağılımı eşitsizliğinin göstergesi olarak Gini endeksi kullanılırken patent başvuru sayıları, Araştırma ve Geliştirme (Ar-Ge) çalışan sayısı ve Ar-Ge harcamalarının GSYH’ye oranı da yenilik göstergesi olarak kullanılmıştır. 1995-2017 dönemini kapsayan değişkenler Dünya Bankasının Dünya Gelişmişlik Göstergeleri’nden alınmıştır. Çalışmada panel tobit modeli tercih edilmiştir. Yapılan analizlerin sonuçlarına göre yerleşik olmayanların yaptığı patent başvuruları gelir eşitsizliğini bozarken, yerleşiklerin patent başvuruları gelir eşitsizliğini iyileştirmektedir. Ar-Ge çalışan sayılarının gelir dağılımını düzeltici etkisi bulunurken, Ar-Ge harcamalarının GSYH içindeki payında bulunan artışın gelir dağılımını bozduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Gelir Eşitsizliği, Yenilik, Ar-Ge, Yükselen Ekonomiler, Panel Veri Analizi

Kaynakça

• Acemoğlu, D. (2002). Technological change, inequality and the labour market. Journal of Economic Literature, 40(1), 7-72.
• Aghion, P., Akcigit, U., Bergeaud, A., Blundell, R. ve Hemous, D. (2015). Innovation and top income inequality. National Bureau of Economic Research, No. w21247.
• An Agenda of Economic and Social Renewal for Europe, 23-24 March 2000, Lizbon, Erişim adresi: http://europa.eu.int/ reports/index_en.htm. (15 Ocak 2020).
• Antonelli, C. ve Gehringer, A. (2013). Innovation and income inequality. Working Papers No: 201324, University of Turin.
• Autor, D. H., Levy, F. ve Murnane, R. J. (2003). The skill content of recent technological change: An empirical exploration. The Quarterly journal of economics, 118(4), 1279-1333.
• Barış, S. ve Uzay, N. (2019). Yenilik temelli büyüme ve gelir eşitsizliği üzerine etkileri: Kuramsal bir yaklaşım. Uluslararası Ekonomi ve Yenilik Dergisi, 5(1), 27-47.
• Benos, N. ve Tsiachtsiras, G. (2018). Innovation and inequality: world evidence. MPRA Paper No. 89217, Erişim adresi: https://mpra.ub.uni-muenchen.de/89217/1/MPRA_paper_89217.pdf, (21 Haziran 2019).
• Berman, E. J., Bound J, ve Machin, S. (1998). Implications of skill-based technological change: international evidence. The Quarterly Journal of Economics, 113(4), 1245-1279
• Breau, S., Kogler, D. F. ve Bolton, K. C. (2014). On the relationship between innovation and wage inequality: New evidence from Canadian cities. Economic Geography, 90(4), 351-373.
• Cameron, A. C. ve Trivedi, P. K. (2005). Microeconometrics methods and applications. Cambridge: Cambridge University Press.
• Card, D. ve DiNardo, J. E. (2002). Skill-biased technological change and rising wage inequality: Some problems and puzzles. Journal of labor economics, 20(4), 733-783.
• Çalışkan, Ş. (2010). Türkiye’de gelir eşitsizliği ve yoksulluk. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, (59), 89-132.
• Çolak, Ö. F. (2014). Yükselen ekonomiler ve Türkiye. Erişim adresi: https://www.dunya.com/kose-yazisi/yukselen-ekonomiler-ve-turkiye/19347, (08 Ocak 2020).
• Dünya Bankası. (2019). World Development Indicators. Erişim adresi: http://databank.worldbank.org/data/reports.aspx?source=world-development-indicators, (1 Mayıs 2019).
• Gini, C. (1921). Measurement of inequality of incomes. The Economic Journal, 31(1), 124-126.
• Goldberger, A. S. (1964). Econometric theory. New York: John Wiley & Sons, Inc.
• Gürsoy, S. ve Eroğlu, Ö. (2016). Yükselen ekonomilerin pay piyasaları arasında getiri ve volatilite yayılımı: 2006-2015 yılları arasında yapılmış bir analiz. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1), 16-33.
• Hiltunen, J. (2017). The relationship between economic ınequality and ınnovation. Erişim adresi: https://www.theseus.fi/bitstream/handle/10024/131341/Joel_Hiltunen.pdf?sequence=1&isAllowed=y, (27 Haziran 2019).
• Iacopetta, M. (2008). Technological progress and inequality: An ambiguous relationship, Journal of Evolutionary Economics, 18(3-4), 455-475.
• Katz, L. F. ve Murphy, K. M. (1992). Changes in relative wages, 1963–1987: Supply and demand factors, The quarterly journal of economics, 107(1), 35-78.
• Krueger, A. B. (1993). How computers have changed the wage structure: evidence from microdata, The Quarterly Journal of Economics, 108(1), 33-60.
• Kuznets, S. (1955). Economic growth and income inequality. American Economic Review 45(1), 1-28.
• Lee, N. (2011). Are innovative regions more unequal? Evidence from Europe, Environment and Planning C: Government and Policy, 29(1), 2-23.
• Lee, N. ve Rodríguez-Pose, A. (2013). Innovation and spatial inequality in Europe and USA, Journal of economic geography, 13(1), 1-22.
• Lemieux, T. (2008). The changing nature of wage inequality, Journal of Population Economics, 21(1), 21-48.
• Liu, Q. ve Lawell, C. Y. C. (2015). The effects of innovation on income ınequality in China. Erişim adresi: http://www.des.ucdavis.edu/faculty/lin/China_innovation_inequality_paper.pdf, (15 Mayıs 2019).
• OECD. (2011). Divided we stand: Why inequality keeps rising. Paris: OECD.
• Paunov, C. (2013). Innovation and inclusive development: A discussion of the main policy. Erişim adresi: https://www.oecd-ilibrary.org/science-and-technology/innovation-and-inclusive-development_5k4dd1rvsnjj-en, (26 Ekim 2019).
• Stiglitz, J. (2012). The price of inequality: how today's divided society endangers our future. New York: W.W. Norton & Company.
• Şengül, Ü., Shiraz, S. E. ve Eren, M. (2013). Türkiye’de istatistiki bölge birimleri sınıflamasına göre düzey 2 bölgelerinin ekonomik etkinliklerinin DEA yöntemi ile belirlenmesi ve Tobit Model uygulaması. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(21), 75-99.
• T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2019). On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023). Erişim adresi: http://www.sbb.gov.tr//wp-content/uploads/2019/07/On-Birinci-Kalkinma-Plani.pdf, (15 Ocak 2020).
• Tobin, J. (1958). Estimation of relationships for limited dependent variables. Econometrica: journal of the Econometric Society, 26(1), 24-36.
• Weiss, M. ve Garloff, A. (2011). Skill-biased technological change and endogenous benefits: The dynamics of unemployment and wage inequality. Applied Economics, 43(7), 811-821.
• Wheeler, C. H. (2005). Cities, skills, and inequality, Growth and Change, 36(3), 329-353.