SOSYAL HİZMET İŞLETMELERİNDE PERSONEL GÜÇLENDİRME

Yıl 2015, Sosyal Hizmet Özel Sayısı Yıl 2015, 58 - 88, 04.08.2016

Ceren Giderler

Öz

Birey, aile, grup ve toplum ihtiyaçlarının karşılanması ve toplumsal refah seviyesinin en üst düzeye çıkarılması amacını taşıyan sosyal hizmet işletmeleri, ihtiyaç sahibi bireylere psikolojik, sosyal ve ekonomik anlamda çeşitli yardımlar sağlamaktadırlar. Bu işletmeler, birey gereksinmelerini profesyonel olarak karşılayan kurumlar oldukları için sosyal hizmet çalışanlarının da mesleki bilgi ve beceriye sahip profesyonel kimseler olmaları gerekmektedir. İhtiyaç sahiplerinin hizmet kalitesi algılarının oluşumunda, büyük ölçüde verilen hizmet kadar hizmeti sağlayanların da etkili olduğu sosyal hizmet işletmelerinde, aslında bu işletmelerin varlık nedeni olan insan faktörüne daha geniş açıdan bakılması gerekliliği söz konusudur. İşletme yönetimi tarafından insan unsurunun değeri ile ilgili uygulamalar sadece sosyal hizmetten faydalananları değil, aynı zamanda hizmeti sağlayanları da kapsamalıdır. Bu nedenle sosyal hizmet işletmelerinin temel amacı olan güçlendirme uygulamaları, hem toplumun güçlendirilmesi hem de sosyal hizmet çalışanlarının güçlendirilmesi şeklinde söz konusu işletmelerin yönetim politikalarında yer almalıdır. Sosyal hizmet işletmelerinde personel güçlendirme uygulamaları başlıklı bu makalede; sosyal hizmet işletmeleri, personel güçlendirme kavramı, sosyal hizmet işletmelerinde personel güçlendirme uygulamaları ile ilgili literatürde yer alan bilimsel araştırmalar ve bu araştırmaların sonuçları, sosyal hizmet çalışanlarının güçlendirilmesinde liderlik, örgüt kültürü ve çalışma yaşamı kalitesi kavramları ile sosyal hizmet işletmelerinde çalışanların güçlendirilmesinin sonucu olan örgütsel bağlılık, duygusal bağlılık, iş tatmini ve performans, örgütsel özdeşleşme ve örgütsel vatandaşlık davranışı kavramları yer almaktadır

Anahtar Kelimeler

Sosyal Hizmet İşletmeleri, Sosyal Hizmet İşletmeleri Çalışanları, Personel Güçlendirme, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Liderlik

EMPLOYEE EMPOWERMENT IN SOCIAL SERVICES

Öz

The social service enterprises that aim to meet the needs of individual, family, group and society and maximize the level of social welfare provide various supports for individuals in psychological, social and economic terms. Since these enterprises meet individual requirements professionally, social workers should also be professional workers having professional knowledge and skills. The service providers are as effective as the service itself in the formation of individuals‟ perception of service quality; in fact, the need for a broader view towards the human factor, which is the reason of presence of these enterprises, is involved. The managerial practices related to the value of human factor should include both beneficiaries and providers of social services. Therefore, the empowerment practices that are the main objective of social service enterprises should be included in these enterprises‟ management policies for both society and social service workers. „Empowerment practices in social service enterprises‟ article includes social service enterprises, (employee) empowerment, scientific researches and obtained results on empowerment practices in social service enterprises, leadership in empowering social service workers, organizational commitment, affective commitment, job satisfaction and performance, organizational identification and organizational citizenship behaviour as a result of organizational culture, quality of worklife and empowering social service workers

Anahtar Kelimeler

Social Service Enterprises, Employee of Social Service Enterprises , Empowerment, Organizational Citizenship Behaviour, Leadership

Kaynakça

• Akçakaya M. (2010), “Örgütlerde Uygulanan Personel Güçlendirme Yöntemleri: Türk Kamu Yönetiminde Personel Güçlendirme”, Karadeniz Araştırmaları, S.25, ss.145-174.
• Atalay Giderler C. (2010), Personel Güçlendirme ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Bağlamında İnsan Kaynakları Yönetimi, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Ataman G. (2001), İşletme Yönetimi Temel Kavramlar ve Yaklaşımlar, Türkmen Yayınları, İstanbul.
• Bolat T., Aytemiz Seymen O., İnci Bolat O., Erdem, B. (2008), Yönetim ve Organizasyon, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Bowen D.A., Lawler E.E. (1992), “The Empowerment of Service Workers: What, Why, How and When”, Sloan Management Review, V.33, N.3, pp.31-39.
• Budak G. (2013), Yetkinliğe Dayalı İnsan Kaynakları Yönetimi, Barış Yayınları Fakülteler Kitabevi, İzmir.
• Cohen B.J., Austin M.J. (1997), “Transforming Human Services Organizations Throuhg Empowerment of Staff”, Journal of Community Practice, V.4, N.2, pp.35-50.
• Conger J.A., Kanungo, R.N. (1988), “The Empowerment Process: Integrating Theory and Practice”, The Academy of Management Review, V.13, N.3, pp.471-482.
• Çavuş M.F. (2008), “Personel Güçlendirme: İmalat Sanayii İşletmelerinde Bir Araştırma”, Journal of Yasar University, V.3, N.10, pp.12871300.
• Çelebi M.A. (2009), “Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Bir Araç Olarak Personel Güçlendirme”, Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Danışman: Ercan Oktay, Karaman.
• Çuhadar T.M. (2005), “Türk Kamu Yönetiminde Personel Güçlendirme: Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S.25.
• Çuhadar T.M. (2005). “Türk Kamu Yönetiminde Personel Güçlendirme: Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S.25, Temmuz-Aralık, ss.1-23.
• Demirbilek S., Türkan Ö.U. (2008), “Çalışma Yaşamı Kalitesinin Arttırılmasında Personel Güçlendirmenin Rolü”, İş-Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, C.10(1), ss.47-67.
• Demirci M.K., Aydemir M. (2006), “Transformasyonel Önderlik Boyutlarının Algılanmasına İlişkin Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C.11, S.1, ss.253-266.
• Dilik S. (1980), “Sosyal Güvenlik ve Sosyal Hizmetler Arasındaki İlişkiler”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, C.35, S.1-4, ss.73-84.
• Doğan S. (2006), “Büyük Ölçekli İşletmelerde İnsan Kaynakları Yöneticilerinin Güçlendirilmiş Bir İş Çevresi Yaratmaya Ne Kadar İstekli ve Hazır Olduklarının Tespitine İlişkin Bir Araştırma”, Yönetim ve Ekonomi, C.13 (2), ss.165-189.
• Doğan S., Demiral Ö. (2007), “İşletmelerde Personel Güçlendirme Kültürünün Yaratılmasıyla Müşteri Memnuniyetinin Sağlanması”, Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi, S.12(9), ss.282-303.
• Efil İ. (2013), İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon, Dora Basım Yayın Dağıtım, Bursa.
• Eren E. (1998), Yönetim ve Organizasyon, Beta Basım, İstanbul.
• Ferecov R., “Azerbaycan İşletmelerinde Personel Yönetiminden İnsan Kaynakları Yönetimine Geçiş”, Journal of Azerbaijani Studies, http://www.jhss-khazar.org/2009122/AZERBAYCAN%20ISLETMELRINDE%20PERSONEL%20 YONETIMINDEN%20INSAN%20KAYNAKLARI%20YONETIM INE%20GECIS.pdf, 22.02.2014.
• Gandz J. (1990), “The Employee Empowerment Era”, Business Quarterly, V.55, N.2, pp.74-79.
• Gonzales V., “Social Cooperatives and Empowerment: Assessing the ValueAdded for the CitizenConsumer,http://socialeconomyaz.org/wpcontent/uploads/20 11/06/WPGonzales1.pdf, 05.02.2014.
• Gürbüz G., Kumkale İ., Oğuzhan A. (2013), “Bankacılık Sektöründe Personel Güçlendirme Uygulamalarının Örgütsel Bağlılığa Etkisi: Trakya Bölgesi Bankalarında Araştırma”, International Conference on Eurasian Economics, ss.791-800 (http://www.eecon.info/papers/767.pdf, 25.02.2014).