Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A RESEARCH ON THE EFFECT OF ORGANIZATIONAL CULTURE ON PRODUCT INNOVATION

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 21, 14 - 26, 29.07.2018
https://doi.org/10.21076/vizyoner.397624

Öz

Organizations have to use
new products, ways and methods in order to protect and increase their
profitability in the intense competitive environment experienced in global and
local markets. This situation encourages innovation and product innovation
activities of organizations. Organizations have internal and external
environmental factors that influence their innovation and product innovation activities.
One of these internal environmental factors is thought to be the organizational
culture.
This
study is carried out to determine whether organizational culture has an effect
on product innovation. In this context, the effects vision, participation in
work, harmony, and consistency which are dimensions of organizational culture
on product innovation are assessed. The research data is collected from
business executives operating in Gaziantep 1st, 3rd, and 4th Organized Industry
Regions. In order to collect the data, the survey method is used. A total of
245 surveys are evaluated and frequency distributions and multiple linear
regression analyzes are used for assessing the data. As a result, it is found
that the dimensions of vision and participation to work have significant effects
on product innovation. However, the dimensions of harmony and consistency are
found to have insignificant effects on product innovation.

Kaynakça

  • Açıkalın A.(1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Yönetimi, Ankara: Pe-Gem Yayınları.
  • Akdoğan, A. ve Oflazer, M.S. (2008). “Aile İşletmelerinde Örgüt Kültürü, Büyük Ölçekli Aile İşletmeleri İle Küçük Ölçekli Aile İşletmelerinin Örgüt Kültürü Açısın-dan Kıyaslanmasına Yönelik Kayseri’de Bir Uygulama” 3. Aile İşletmeleri Kongresi, İstanbul Kültür Kongresi, 18-19 Nisan 2008, 1-18.
  • Akgemci, T. ve Güleş, H. (2010). İşletmelerde Stratejik Yönetim, Ankara, Gazi Kitabevi.
  • Alegre, J, R. Chıva, (2008). “Assesing The İmpact Of Organizational Learning Capability On Product İnnovation Performance: An Empirical Evidence” Technovatıon, 28, 315-326.
  • Bıçkes, D. M. (2011). Örgütsel Öğrenme, İnovasyon ve Firma Performansı Arasındaki İlişkiler: İnovasyonun Aracılık Etkisine Yönelik Büyük Ölçekli İşletmelerde Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi.
  • Can, A. (2013), SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi, Ankara, Pegem Akademi.
  • Damanpour, F. and Gopalakrıshnan, S. (1998). Theories Of Organizational Struc-ture and Innovation Adoption: The Role Of Environmental Change”, Journal Eng. Technol. Management, 15, 1–24.
  • Damanpour, F.(1996). “Organizational Complexity and Innovation: Developing and Testing Multiple Contingency Models”, Management Science, 42(5), 693-716.
  • Denison, D., Lief, C. Ve Ward, J.L. (2004). “Culture İn Family-Owned Enterprises: Re-cognizing And Leveraging Unique Strenghts, Family” Business Review, 17(1), 61-70.
  • Denison, D., Janovics, J. Young, J., Cho, H.J. (2006). Diagnosing Organiza-tional Cultures: Validating a Model and Method, January, http: //www.denisonconsulting. Com/dc/Portals/0Docs/Paper Validity. Pdf. Erişim tarihi: 28.02.2018.
  • Denison, D.R., A.K. Mishra, A.K. (1995). “Toward a Theory Of Organizational Culture And Effectiveness” Organizational Science, 6(2). Durna, U. (2002). Yenilik Yönetimi, Nobel Yayınları, İstanbul.
  • Elçi, Ş. (2007). İnovasyon Kalkınmanın ve Rekabetin Anahtarı, Genişletilmiş 2. Baskı, Technopolis group.
  • Elçi, Ş., (2006). İnovasyon Kalkınmanın ve Rekabetin Anahtarı, İstanbul, Pelit Yayınları.
  • Göker, A. (2000). Prodüktivite, İnovasyon Yeteneği ve Teknoloji, Rekabet Gücü, Teknoloji ve Verimlilik Toplantısı, Milli Prodüktivite Merkezi, Ankara.
  • Göksel, A.U. (1995). İşletmelerin Yönetimi ve Örgüt Kültürü, Türkmen Kitapevi, Ankara.
  • Hicks, H. (1979). Örgütlerin Yönetimi. (Çeviren: Tekok, O., Bintuğ A. ve Şen, S.). Ankara, Turhan Kitapevi.
  • Hofstede, G. vd. (1990). “Measuring Organizational Cultures: Agualitative and Quantative Study Acros Twentycases” Administravite Science Quarterly, 35, 225-429.
  • Kalaycı, Ş. (2009). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
  • Kale, E. (2010). Konaklama işletmelerinde Örgüt içi Faktörlerin Yenilik ve Yaratıcılık Performansına Etkileri, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi SBE.
  • Keskin, S. (2012). İnovasyon Nasıl Yapılır, İstanbul. Mavi Yayıncılık.
  • Köse, Vd. (2001). “Örgüt Kültürünü Oluşturan Faktörler” Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 7(1).
  • Lewis, D.(1998). “How Usefull a Concept İs Organizational Culture?” Strategic Change, 7, 251-260.
  • Moore, Lary F. (1985). “How are organizational Cultures and the Wider Cultural Context Linked “ In P. Frost et al (eds.),organizational Culture Baverly Hills: Sage.
  • Oecd, (2002). Frascati Manual, The Measurement of Scientific and Technological Acti-vities, Proposed Standard Practice for Surveys on Research And Experimental Development.
  • Onaran, O. (1971). “Örgütlerde Karar Verme” Ankara Üniversitesi S.B.F.Yayın, no: 321, Ankara.
  • Oteron, Martti, T.L. ve Maria, J.F.(2009). “İnnovation and Performence in SME Furniture Industries” Marketting and Planning, 27(2), 216-232.
  • Özgen, H., Öztürk, A. ve Yalçın, A. (2001). İnsan Kaynakları Yönetimi, Adana, Nobel Kitabevi.
  • Özkalp E.(1999). “Örgütlerde Kültürel Sorunlar ve Örgüt Kültürünün Korunması ve Geliştirilmesi”, Anadolu Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi.
  • Schein, E.H. (1984). Comingto a New Awareness of Organizational Culture. Sloan Management Review, 25, 3–16.
  • Schein, H.E. (1976).Örgütsel Psikoloji, Eskişehir, İ.T.İ.A Yay. No.167.
  • Şişman, M. (1993). İlkokullar da Örgüt Kültürü, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi. S.B.E.
  • Vural, B.A. ve Gül C. (2007). Örgüt Kültürü, Ankara, Nobel Yayınları.
  • Wiilams, R. (1981). The Sosyology of Cultur The University of Chicago Press.
  • Yiğit,S. (2014). “Kültür, Örgüt Kültürü ve İnovasyon İlişkisi Bağlamında İnovasyon Kültürü”, KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si, 16(27), 1-7.
  • Yüksel, O. (1997). İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara, Gazi Üniversitesi Yayınları.

ÖRGÜTSEL KÜLTÜRÜN ÜRÜN İNOVASYONU ÜZERİNDE ETKİSİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 21, 14 - 26, 29.07.2018
https://doi.org/10.21076/vizyoner.397624

Öz



Küresel ve yerel pazarlarda yaşanan yoğun rekabet ortamında örgütler,
karlılıklarını korumak ve artırmak amacıyla yeni ürünleri, yol ve yöntemleri
kullanmak zorunda kalmaktadır. Bu durum örgütlerin inovasyon ve ürün inovasyonu
faaliyetlerini teşvik etmektedir. Örgütlerde inovasyon ve ürün inovasyonu
çalışmalarını etkileyen iç ve dış çevre faktörleri bulunmaktadır. Bu iç çevre
faktörlerinden birisinin de örgütsel kültür olduğu düşünülmektedir. Bu çalışma,
örgütsel kültürün ürün inovasyonu üzerinde bir etkisinin olup/olmadığını
bulabilmek amacıyla yapılmıştır. Bu bağlamda örgütsel kültürün boyutları olan
vizyonun, işe katılımın, uyumun ve tutarlılığının ürün inovasyonu üzerindeki
etkisi değerlendirilmiştir. Araştırma verisi, Gaziantep 1., 3., ve 4. organize
sanayi bölgelerinde faaliyette bulunan işletme yöneticilerinden toplanmıştır.
Verinin toplanmasında anket yöntemi kullanılmıştır. Toplam 245 anket
değerlendirilmiş olup, verinin değerlendirilmesinde frekans dağılımları ve
çoklu doğrusal regresyon analizlerinden yararlanılmıştır. Sonuç olarak vizyon
ve işe katılım boyutlarının ürün inovasyonu üzerinde anlamlı bir etkiye sahip
olduğu bulunmuştur. Ancak uyum ve tutarlılık boyutlarının ürün inovasyonu
üzerinde anlamlı bir etkisinin bulunmadığı saptanmıştır. 

Kaynakça

  • Açıkalın A.(1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Yönetimi, Ankara: Pe-Gem Yayınları.
  • Akdoğan, A. ve Oflazer, M.S. (2008). “Aile İşletmelerinde Örgüt Kültürü, Büyük Ölçekli Aile İşletmeleri İle Küçük Ölçekli Aile İşletmelerinin Örgüt Kültürü Açısın-dan Kıyaslanmasına Yönelik Kayseri’de Bir Uygulama” 3. Aile İşletmeleri Kongresi, İstanbul Kültür Kongresi, 18-19 Nisan 2008, 1-18.
  • Akgemci, T. ve Güleş, H. (2010). İşletmelerde Stratejik Yönetim, Ankara, Gazi Kitabevi.
  • Alegre, J, R. Chıva, (2008). “Assesing The İmpact Of Organizational Learning Capability On Product İnnovation Performance: An Empirical Evidence” Technovatıon, 28, 315-326.
  • Bıçkes, D. M. (2011). Örgütsel Öğrenme, İnovasyon ve Firma Performansı Arasındaki İlişkiler: İnovasyonun Aracılık Etkisine Yönelik Büyük Ölçekli İşletmelerde Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi.
  • Can, A. (2013), SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi, Ankara, Pegem Akademi.
  • Damanpour, F. and Gopalakrıshnan, S. (1998). Theories Of Organizational Struc-ture and Innovation Adoption: The Role Of Environmental Change”, Journal Eng. Technol. Management, 15, 1–24.
  • Damanpour, F.(1996). “Organizational Complexity and Innovation: Developing and Testing Multiple Contingency Models”, Management Science, 42(5), 693-716.
  • Denison, D., Lief, C. Ve Ward, J.L. (2004). “Culture İn Family-Owned Enterprises: Re-cognizing And Leveraging Unique Strenghts, Family” Business Review, 17(1), 61-70.
  • Denison, D., Janovics, J. Young, J., Cho, H.J. (2006). Diagnosing Organiza-tional Cultures: Validating a Model and Method, January, http: //www.denisonconsulting. Com/dc/Portals/0Docs/Paper Validity. Pdf. Erişim tarihi: 28.02.2018.
  • Denison, D.R., A.K. Mishra, A.K. (1995). “Toward a Theory Of Organizational Culture And Effectiveness” Organizational Science, 6(2). Durna, U. (2002). Yenilik Yönetimi, Nobel Yayınları, İstanbul.
  • Elçi, Ş. (2007). İnovasyon Kalkınmanın ve Rekabetin Anahtarı, Genişletilmiş 2. Baskı, Technopolis group.
  • Elçi, Ş., (2006). İnovasyon Kalkınmanın ve Rekabetin Anahtarı, İstanbul, Pelit Yayınları.
  • Göker, A. (2000). Prodüktivite, İnovasyon Yeteneği ve Teknoloji, Rekabet Gücü, Teknoloji ve Verimlilik Toplantısı, Milli Prodüktivite Merkezi, Ankara.
  • Göksel, A.U. (1995). İşletmelerin Yönetimi ve Örgüt Kültürü, Türkmen Kitapevi, Ankara.
  • Hicks, H. (1979). Örgütlerin Yönetimi. (Çeviren: Tekok, O., Bintuğ A. ve Şen, S.). Ankara, Turhan Kitapevi.
  • Hofstede, G. vd. (1990). “Measuring Organizational Cultures: Agualitative and Quantative Study Acros Twentycases” Administravite Science Quarterly, 35, 225-429.
  • Kalaycı, Ş. (2009). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
  • Kale, E. (2010). Konaklama işletmelerinde Örgüt içi Faktörlerin Yenilik ve Yaratıcılık Performansına Etkileri, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi SBE.
  • Keskin, S. (2012). İnovasyon Nasıl Yapılır, İstanbul. Mavi Yayıncılık.
  • Köse, Vd. (2001). “Örgüt Kültürünü Oluşturan Faktörler” Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 7(1).
  • Lewis, D.(1998). “How Usefull a Concept İs Organizational Culture?” Strategic Change, 7, 251-260.
  • Moore, Lary F. (1985). “How are organizational Cultures and the Wider Cultural Context Linked “ In P. Frost et al (eds.),organizational Culture Baverly Hills: Sage.
  • Oecd, (2002). Frascati Manual, The Measurement of Scientific and Technological Acti-vities, Proposed Standard Practice for Surveys on Research And Experimental Development.
  • Onaran, O. (1971). “Örgütlerde Karar Verme” Ankara Üniversitesi S.B.F.Yayın, no: 321, Ankara.
  • Oteron, Martti, T.L. ve Maria, J.F.(2009). “İnnovation and Performence in SME Furniture Industries” Marketting and Planning, 27(2), 216-232.
  • Özgen, H., Öztürk, A. ve Yalçın, A. (2001). İnsan Kaynakları Yönetimi, Adana, Nobel Kitabevi.
  • Özkalp E.(1999). “Örgütlerde Kültürel Sorunlar ve Örgüt Kültürünün Korunması ve Geliştirilmesi”, Anadolu Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi.
  • Schein, E.H. (1984). Comingto a New Awareness of Organizational Culture. Sloan Management Review, 25, 3–16.
  • Schein, H.E. (1976).Örgütsel Psikoloji, Eskişehir, İ.T.İ.A Yay. No.167.
  • Şişman, M. (1993). İlkokullar da Örgüt Kültürü, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi. S.B.E.
  • Vural, B.A. ve Gül C. (2007). Örgüt Kültürü, Ankara, Nobel Yayınları.
  • Wiilams, R. (1981). The Sosyology of Cultur The University of Chicago Press.
  • Yiğit,S. (2014). “Kültür, Örgüt Kültürü ve İnovasyon İlişkisi Bağlamında İnovasyon Kültürü”, KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si, 16(27), 1-7.
  • Yüksel, O. (1997). İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara, Gazi Üniversitesi Yayınları.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Lutfiye Özdemir 0000-0003-4660-1816

Ramazan Vedat Sönmez 0000-0001-8746-4657

Yayımlanma Tarihi 29 Temmuz 2018
Gönderilme Tarihi 23 Şubat 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 9 Sayı: 21

Kaynak Göster

APA Özdemir, L., & Sönmez, R. V. (2018). ÖRGÜTSEL KÜLTÜRÜN ÜRÜN İNOVASYONU ÜZERİNDE ETKİSİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 9(21), 14-26. https://doi.org/10.21076/vizyoner.397624

570ceb1545981.jpglogo.pngmiar.pnglogo.pnglogo-minik.pngdownloadimageedit_26_6265761829.pngacarlogoTR.png5bd95eb5f3a21.jpg26784img.pngoaji.gifdownloadlogo.pngLogo-png-768x897.png26838