A Comparative Study of the Relationship between Organizational Culture and Personnel Motivation: Example of Turkey and Afghanistan

Yıl 2022, Cilt: 13 Sayı: 36, 1354 - 1375, 20.11.2022

Mohammad Aref Roozi Semra Tetik

https://doi.org/10.21076/vizyoner.1070702

Cited By: 1

Öz

Örgüt kültürü, çalışanların örgütte paylaştıkları ortak değerler, inançlar ve normlardır. Örgüt kültürü, çalışanlara doğru tutum ve davranışlarda bulunmaya yönelik rehberlik etmektedir. Örgüt kültürü, çalışanlar açısından dayanışma, aidiyet ve bütünleşmeye yol açmaktadır. Bu boyutuyla güçlü bir örgüt kültürünün yaratılması personel motivasyonunu arttırabilir. Personel motivasyonu ise örgütün amaçları doğrultusunda bireyin istenilen davranışa geçmesi ve isteklendirilmesi sürecidir. Örgütlerin etkinliği ve verimliliği açısından çalışanların motivasyonlarının sürekli canlı tutulması gerekmektedir. Bu bağlamda yöneticilerin güçlü bir örgüt kültürü oluşturmalarının personel motivasyonunu olumlu yönde etkileyeceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye ve Afganistan’daki kamu kurumlarında örgüt kültürü ile personel motivasyonu arasındaki ilişkiyi karşılaştırmalı olarak incelemek ve çalışanların örgütlerine ait örgüt kültürü algılarının, motivasyonlarını etkileyip etkilemediğini analiz etmektir. Sonuç olarak örgüt kültürünün motivasyon düzeyi üzerinde etkili olduğu anlaşılmıştır. Öte yandan örgüt kültürü ve motivasyon düzeyi açısından ülkeler arasında önemli bir fark bulunmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Örgüt Kültürü, Örgüt Kültürü Modelleri, Motivasyon, Motivasyon Araçları

Örgüt Kültürü ile Personel Motivasyonu Arasındaki İlişkiye Yönelik Karşılaştırmalı Bir Araştırma: Türkiye ve Afganistan Örneği

Öz

Organizational culture is the common values, beliefs and norms that employees share in the organization. Organizational culture guides employees to have the right attitudes and behaviors. Organizational culture leads to solidarity, belonging and integration for employees. Creating a strong organizational culture with this dimension can increase personnel motivation. Personnel motivation is the process of taking the desired behavior and encouraging the individual in line with the goals of the organization. In terms of the effectiveness and efficiency of the organizations, the motivation of the employees should be kept alive. In this context, it is thought that the creation of a strong organizational culture by the managers would positively affect the motivation of the personnel. The aim of the study is to comparatively examine the relationship between organizational culture and personnel motivation in public institutions in Turkey and Afghanistan, and to analyze whether the organizational culture perceptions of the employees' organizations affect their motivation. As a result, it is understood that organizational culture is effective on the level of motivation. On the other hand, it is determined that there is no significant difference between countries in terms of organizational culture and motivation level.

Anahtar Kelimeler

Organization Culture, Organization Culture Models, Motivation, Motivation Tools

Kaynakça

• Amstrong, M., & Baron, A. (2005). Managing performance: Performance managing in action (1st Edition). CIPD Publishing.
• Bakan, İ., Büyükbeşe, T., & Bedestenci, Ç. (2004). Örgüt kültürü (1. Baskı). Aktüel Yayınları.
• Bilegt, E. (2012). Örgüt kültürü ile çalışan motivasyonu arasındaki ilişki ve bir araştırma [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Broussard, S. C., & Garrison, M. B. (2004). The relationship between classroom motivation and academic achievement in elementary school aged children. Family and Consumer Sciences Research Journal, 33(2), 106-120.
• Brown, A. (1998). Organisational culture (2nd Edition). Pearson Education Limited.
• Bütüner, O. (2011). İşletmelerde örgüt kültürü ve örgütsel değerlerin iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarına etkisi üzerine bir araştırma [Doktora Tezi]. Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Büyüköztürk, Ş., Çakan, M., Tan, Ş., & Atar, H. Y. (2014). TIMSS 2011 ulusal matematik ve fen raporu 8. sınıflar. İşkur Matbaacılık.
• Çakır, Z. (2019). Örgüt kültürü bağlamında motivasyon ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Çalışan anneler üzerine bir araştırma [Yüksek Lisans Tezi]. Bahçeşehir Üniversitesi.
• Danışman, A., & Özgen, H. (2003). Örgüt kültürü çalışmalarında yöntem tartışması: Niteliksel-niceliksel yöntem ikileminde niceliksel ölçümler ve bir ölçek önerisi. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 91-124.
• DeCarlo, L. T. (1997). On the meaning and use of kurtosis. Psychological Methods, 2(3), 292.
• Deci, E. L. (1971). Effects of externally mediated rewards on intrinsic motivation. Journal of Personality and Social Psychology, 18(1), 105-115.
• Denison, D. R. (1990). Corporate culture and organizational effectiveness (2nd Edition). John Wiley & Sons.
• Deshpande, R., & Webster Jr, F. (1989). Organizational culture and marketing: Defining the research agenda. Tthe Journal of Marketing, 53(1), 3-15.
• Eren, E. (1998). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi (5. Baskı). Beta Yayıncılık.
• Ertaş, A. (2019). Hastanelerde örgüt kültürü ve bilgi yönetimi (1. Baskı). Hiperyayın.
• Griffin, R. W., & Moorhead, G. (2007). Organizational behavior: Managing people and organizations (18th Edition). Boston: Houghton Mifflin Company.
• Groeneveld, R. A., & Meeden, G. (1984). Measuring skewness and kurtosis. Journal of the Royal Statistical Society: Series D (The Statistician), 33(4), 391-399.
• Güçlü, N. (2003). Örgüt kültürü. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(2), 148-159.
• Hofstede, G. (1997). Cultures and organizations: Software of the mind. Revides edition. McGraw-Hill, London. First published by McGraw-Hill International, UK, 1991.
• Hofstede, G. (2001). Culture's consequences: Comparing values, behaviors, institutions and organizations across nations (2nd Edition). Sage publications.
• Hopkins, K. D., & Weeks, D. L. (1990). Tests for normality and measures of skewness and kurtosis: Their place in research reporting. Educational and Psychological Measurement, 50(4), 717-729.
• İnce, Ö. (2003). İş tatminine etki eden başlıca faktörler ve uygulamadan bir örnek [Yüksek Lisans Tezi]. Marmara Üniversitesi.
• İnceoğlu, E. (2018). Elektronik ticaret işletmelerinde çalışanların örgüt kültürü algılarının motivasyon düzeyleri ile ilişkisi üzerine bir araştırma. [Yüksek Lisans Tezi]. Süleyman Demirel Üniversitesi.
• Kanter, R. (1989). The new managerial work. Harvard Business Review, 89(6), 85-92.
• Kavi, E. (2006). İşgörenler açısından örgüt kültürünün motivasyona etkisi (özel finans ve bankacılık sektöründe karşılaştırmalı bir araştırma) [Doktora Tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Koç, H., & Topaloğlu, M. (2012). İşletmeciler için yönetim bilimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Köse, S., Tetik, S., & Ercan, C. (2001). Örgüt kültürünü oluşturan faktörler. Celal Bayar Üniversitesi İİBF Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 7(1), 219-242.
• Kreitner, R. (2004). Management (9th Edition). Houghton Mifflin Company.
• Kressler, H. (2003). Motivate and reward (1st Edition). Palgrave Macmillan.
• Lazear, E. P., & Gibbs, M.(2009). Personnel economics in practice (4th Edition). Wiley.
• Locke, E. A. (2009). Handbook of principles of organizational behavior (2nd Edition). United Kingdom: A John Wiley and Sons Ltd. Publication.
• Luthans, F. (2011). Organizational behaviour (12th Edition). Mcgraw-Hill.
• Martin, J. (2005). Organizational behaviour and management (3rd Edition). Cengage learning EMEA.
• Mintzberg, H. (1989). Mintzberg on management: Inside our strange world of organizations (1st Edition). Simon and Schuster.
• Nayak, B., Padhi, M., Barik, A. K., Mohanty, A., & Pradhan, S. (2011). Organizational culture as related to motivation: A study on steel manufacturing industries in India. European Journal of Social Sciences, 26(3), 323-334.
• Nicholson, I. A. (2003). Inventing personality: Gordon Allport and the science of selfhood (1st Edition). American Psychological Association.
• Nişancı, Z. N. (2012). Toplumsal kültür-örgüt kültürü ilişkisi ve yönetim üzerine yansımaları. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(1), 1279-1293.
• Ölçer, F. (2005). Departmanlı mağazalarda motivasyon üzerine bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25, 1-26.
• Raj, D. (2017). Motivation in the workplace to ımprove the employees performance. International Journal for Advance Research and Development, 2(6), 164-166.
• Robbins, S. P., & Judge, T. A. (2016). Behavior organizational (17th Edition). Translatey by Parseian A, Arabi M. 1ST edition, Tehran: Institute of Operational.
• Schneider, B., & Snyder, R. A. (1975). Some relationships between job satisfaction and organization climate. Journal of Applied Psychology, 60(3), 318–328.
• Sempane, M. E., Rieger, H. S., & Roodt, G. (2002). Job satisfaction ın relation to organisational culture. SA Journal of Industrial Psychology, 28(2), 23-30.
• Şeşen, H. (2010). Öncülleri ve sonuçları ile örgüt içi girişimcilik: Türk savunma sanayinde bir araştırma [Doktora Tezi]. KHO Savunma Bilimleri Enstitüsü.
• Tan, İ. (2019). Örgüt kültürü ve algılanan örgütsel adaletin motivasyona etkisi: Kamu çalışanları örneği [Yüksek Lisans Tezi]. Çankırı Karatekin Üniversitesi.
• Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (2. Baskı). Nobel Yayınları.
• Tevrüz, S. (1997). Endüstri ve örgüt psikolojisi (1. Baskı). Türk Psikologlar Derneği Yayını.
• Torrington, D. Hall, L, Taylor, S., & Atkinson, C. (2009). Fundamentals of human resource management: Managing people at work (1st Edition). Pearson Education Canada.
• Truskie, S. (1999). Leadership in high-performance organizational cultures (1st Edition). Quorom Books.
• Ünsar, A. S., İnan, A., & Yürük, P. (2010). Çalışma hayatında motivasyon ve kişiyi motive eden faktörler: Bir alan araştırması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 248-262.