Organizational Environmental Citizenship Behavior: A Study of Scale Adaptation

Yıl 2022, Cilt: 13 Sayı: 30. YönOrg 2022, 16 - 28, 30.12.2022

Engin Kanbur Aysun Kanbur Burak Özdemir

https://doi.org/10.21076/vizyoner.1144223

Cited By: 2

Öz

The aim of the study is to make Turkish adaptation of the Organizational Environmental Citizenship Behavior Scale developed by Robertson and Barling (2017) and bring it into the national literature. In this context, findings related to the validity and reliability are included in the study. The study is carried out with two different sample groups with the participation of AFAD employees from the Black Sea Region. The findings that emerged as a result of the analyses show that the scale creates a three-factor structure defined as “self-enacted”, “co-worker” and “organizational” organizational environmental citizenship behavior in accordance with its original factor structure. In addition, the relationship of the Organizational Environmental Citizenship Behavior Scale with other structures is tested with the help of psychological well-being scale, job satisfaction scale and affective commitment subscale. The findings prove that the adapted scale is a valid and reliable measurement tool for measuring the voluntarily and discretionary environmental-oriented behaviors of employees.

Anahtar Kelimeler

Organizational Environmental Citizenship Behavior, Psychological Well-Being, Job Satisfaction, Affective Commitment

Çevresel Örgütsel Vatandaşlık Davranışı: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması

Öz

Çalışmanın amacı, Robertson ve Barling (2017) tarafından geliştirilen Çevresel Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Ölçeği Türkçe uyarlamasının yapılarak ulusal yazına kazandırılmasıdır. Bu kapsamda çalışmada geçerlik ve güvenirlik ile ilgili bulgulara yer verilmektedir. Çalışma, Karadeniz Bölgesi AFAD çalışanlarının katılımıyla iki farklı örneklem grubu ile yürütülmüştür. Yapılan analizler sonucunda ortaya çıkan bulgular, ölçeğin orijinal faktör yapısına uygun olarak “kendine yönelik”, “iş arkadaşına yönelik” ve “örgüte yönelik” çevresel örgütsel vatandaşlık davranışı olarak tanımlanan üç faktörlü bir yapı oluşturduğunu göstermektedir. Ayrıca psikolojik iyi oluş ölçeği, iş tatmini ölçeği ve duygusal bağlılık alt ölçeği yardımıyla Çevresel Örgütsel Vatandaşlık Ölçeği’nin diğer yapılarla ilişkisi sınanmıştır. Elde edilen bulgular uyarlanan ölçeğin, çalışanların gönüllü ve isteğe bağlı olarak sergiledikleri çevre odaklı davranışlarının ölçülmesinde geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğunu kanıtlamıştır. 

Anahtar Kelimeler

Çevresel Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Psikolojik İyi Oluş, İş Tatmini, Duygusal Bağlılık

Kaynakça

• Allen, N. J. ve Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63, 1-18.
• Bilgin, N. (1995). Sosyal psikolojide yöntem ve pratik çalışmalar. Sistem Yayıncılık.
• Boiral, O. (2009). Greening the corporation through organizational citizenship behaviors. Journal of Business Ethics, 87, 221-236.
• Boiral, O. ve Paille, P. (2012). Organizational citizenship behavior for the environment: Measurement and validation. Journal of Business Ethics, 109, 431-445.
• Bolat, O. İ. ve Bolat, T. (2008). Otel işletmelerinde örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışı ilişkisi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(19), 75-94.
• Boylu, Y., Pelit, E. ve Güçer, E. (2007). Akademisyenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri üzerine bir araştırma. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 44(511), 55-74.
• Brayfield, A. H. ve Rothe, H. F. (1951). An index of job satisfaction. Journal of Applied Psychology, 35, 307-311.
• Brief, A. P. ve Howard, M. W. (2002). Organizational behavior: Affect in the workplace. Annual Review of Psychology, 53(1), 279-307.
• Brown, K. W. ve Kasser, T. (2005). Are psychological and ecological well-being compatible? The role of values, mindfulness and lifestyle. Social Indicators Research, 74, 349-368.
• Büyükyılmaz, O., Karakulle, İ. ve Karataş, İ. (2018). Örgütsel kariyer yönetiminin duygusal bağlılık üzerinde etkisinde iş tatmininin aracılık rolü. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-29.
• Corral-Verdugo, V., Mireles-Acosta, J. F., Tapia-Fonllem, C. ve Fraijo-Sing, B. (2011). Happiness as a correlate of sustainable behavior: A study of pro-ecological, frugal, equitable and altruistic actions that promote subjective wellbeing. Human Ecology Review, 18(2), 95-104.
• Daily, B. F., Bishop, J. W. ve Govindarajulu, N. (2009). A conceptual model for organizational citizenship behavior directed toward the environment. Business & Society, 48, 243-256.
• Davis, D. ve Cosenza, R. M. (1998). Business research for decision making. Pws-Kent Publishing Company.
• Deci, E. ve Ryan, R.M. (1985). Intrinsic motivation and self-determination in human behavior, Perspectives in social psychology. Springer.
• Diener, E., Scollon, C. N. ve Lucas, R. E. (2009). The evolving concept of subjective well-being: The multifaceted nature of happiness. Social Indicators Research Series, 39, 67-100.
• Doğan, T. (2010). Sosyal görünüm kaygısı ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 151-159.
• Ertürk, E. ve Keçecioğlu, T. (2012). Çalışanların iş doyumları ile mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkiler: Öğretmenler üzerine örnek bir uygulama. Ege Akademik Bakış, 12(1), 39-52.
• Gurmani, J. K., Khan, N. U., Khalique, M., Yasir, M., Obaid, A. ve Sabri, N. A. A. (2021). Do environmental transformational leadership predicts organizational citizenship behavior towards environment in hospitality industry: Using structural equation modelling approach. Sustainability, 13, 5594.
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Hobfoll, S. E. (1989). Conservation of resources: A new attempt at conceptualizing stress. American Psychologist, 44, 513-524.
• Hobfoll, S.E., Halbesleben, J., Neveu, J.P. ve Westman, M. (2018). Conservation of resources in the organizational context: The reality of resources and their consequences. Annu. Rev. Organ. Psychol. Organ. Behav., 5, 103-128.
• Irmawati, B., Retnawati, B. B. ve Triharjanti, C. (2019). Organizational citizenship behavior towards the environment between employees of service and manufacturing firms in Semarang. Advances in Economics, Business and Management Research, 100, 376-380.
• Kanbur, A. (2008). Green management in organizations for the sustainability of the humanity. The International Journal of The Humanities, 6(5), 15-21.
• Kanbur, E. (2018). Aşırı iş yükünün iş ve yaşam doyumu üzerindeki etkisi: İşe bağlı gerginliğin aracı rolü. İş ve İnsan Dergisi, 5(2), 125-143.
• Kanbur, E. ve Mazıoğlu, V. (2021). Psikolojik iyi oluşun iş becerikliliği üzerine etkisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 10(2), 1839-1857.
• Kellert, S. R. (1997). Kinship to mastery: Biophilia in human evolution and develop ment. Island Press.
• Kermen, U., İlçin Tosun, N. ve Doğan, U. (2016). Yaşam doyumu ve psikolojik iyi oluşun yordayıcısı olarak sosyal kaygı. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 2(2), 20-29.
• Keyes, C. L., Shmotkin, D. ve Ryff, C. D. (2002). Optimizing well-being: The empirical encounter of two traditions. Journal of Personality and Social Psychology, 82(6), 1007-1022.
• Khan, M. A. S., Jianguo, D., Ali, M., Saleem, S. ve Usman, M. (2019). Interrelations between ethical leadership, green psychological climate, and organizational environmental citizenship behavior: A moderated mediation model. Frontiers in Psychology, 10, 1977.
• Kim, W. G., McGinley, S., Choi, H. M. ve Agmapisarn, C. (2020). Hotels’ environmental leadership and employees’ organizational citizenship behavior. International Journal of Hospitality Management, 87, 102-375.
• Liu, Z., Mei, S. ve Guo, Y. (2021). Green human resource management, green organization identity and organizational citizenship behavior for the environment: The moderating effect of environmental values. Chinese Management Studies, 15(2), 290-304.
• Mansur, F. ve Seyhan, F. (2021). Kişisel dozimetre taşıyan çalışanlarda aşırı iş yükünün örgütsel bağlılık ve iş tatmini üzerindeki etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 13(2), 1033-1049.
• Ones, D. S. ve Dilchert, S. (2012). Environmental sustainability at work: A call to action. Industrial and Organizational Psychology, 5, 444-466.
• Organ, D. W. (1988). Organizational citizenship behavior: The good soldier syndrome. Lexington Books.
• Oruç, E. (2019). İş şekillendirmenin psikolojik iyi oluşa etkisinde işin anlamının aracılık etkisi. Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü Dergisi, 1(1), 24-28.
• Paille, P., Boiral, O. ve Chen, Y. (2013). Linking environmental management practices and organizational citizenship behaviour for the environment: A social exchange perspective. The International Journal of Human Resource Management, 24(18), 3552-3575.
• Perez, O., Amichai-Hamburger, Y. ve Shterental, T. (2009). The dynamic of corporate self-regulation: ISO 14001. Environmental commitment, and organizational citizenship behaviour. Law & Society Review, 43(3), 593-629.
• Podsakoff, P. M., MacKenzie, S. B., Paine, J. B. ve Bachrach, D. G. (2000). Organizational citizenship behaviors: A critical review of the theoretical and empirical literature and suggestions for future research. Journal of Management, 26(3), 513-563.
• Robertson, J. L. ve Barling, J. (2017). Toward a new measure of organizational environmental citizenship behavior. Journal of Business Research, 75, 57-66.
• Ryan, R. M. ve Deci, E. L. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being. Am. Psychol, 55, 68-78.
• Ryff, C. D. ve Keyes, C. L. M. (1995), The structure of psychological well-being revisited. Journal of Personality and Social Psychology, 69(4), 719-727.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. ve Müler, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
• Telef, B. B. (2013). Psikolojik iyi oluş ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 374-384.
• Ullah, I., Wisetsri, W., Wu, H., Shah, SMA., Abbas, A. ve Manzoor, S. (2021). Leadership styles and organizational citizenship behavior for the environment: The mediating role of self-efficacy and psychological ownership. Frontiers in Psychology, 12, 683101.
• Wilson, E. O. (1984). Biophilia. Cambridge, Harvard University Press.
• Yang, H., Sanders, K. ve Bumatay, C. P. (2012). Linking perceptions of training with organizational commitment: The moderating role of self-construals. European Journal of Work and Organizational Psychology, 21(1), 125-149.
• Yıldırım, F. (2007). İş doyumu ile örgütsel adalet ilişkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62(1), 253-278.
• Zelenski, J. M. ve Nisbet, E. K. (2014). Happiness and feeling connected: The distinct role of nature relatedness. Environment and Behavior, 46(1), 3-23.