Bilindiği üzere Türk-İslam Edebiyatı temelde Kur’an-ı Kerim olmak üzere
hadis, fıkıh ve tefsir gibi İslam dini açısından mühim olan kaynaklar üzerine
inşa edilmiştir. Bu açıdan, edebiyat tarihimizde başta tevhit, münacat,
na’at, yüz hadis, şefaatname ve kırk hadis tercümeleri olmak üzere dinî
edebiyat ürünleri önemli bir yer tutmaktadır. Hz. Peygamberle beraber
onun dört halifesinin hayatları ve şahsiyetleri çerçevesinde başta methiye,
hilye, menkıbe gibi edebî türlerin oluştuğunu görmek mümkündür. Bu
türün en önemlilerinden biri de şüphesiz bu halifelere ait olan bir takım
özlü sözlerin yani vecizelerin tercüme ve şerhinden meydana gelenlerdir.
Bu çalışmamızda Hz. Alî’ye ait olduğu kabul edilen ve Cāhız (ö. 255/869)
tarafından derlenmiş yüz vecizenin Türkçe manzum tercümesi konu edilecektir.
Söz konusu çalışmamızda bu metin hakkında bilgiler verilmekte ve
akabinde risalenin tenkitli metni sunulmaktadır. Eserin elde edilen yazma
nüshasında mütercimin adı, kimliği ve tercüme tarihi ile ilgili herhangi bir
bilgi yer almamaktadır. Elimizde bulunan nüshada Sad Kelime-i Hz. Alî’yi
manzum olarak Türkçeye çeviren şair, eserinde mukaddime, sebeb-i telif
ve hatimeye yer verme ihtiyacı hissetmemiştir. Şair burada evvela Arapça
vecizelere yer vermiş daha sonra onları kıta nazım şekliyle Farsça’ya,
ardından aruz vezniyle Türkçe’ye aktarmıştır. Nüshanın dil hususiyetleri
çevirinin 17. veya 18. yüzyıla ait olduğunu düşündürmektedir.
As known, Turkish-Islamic Literature is built mainly on Quran and also
such sources as hadith, fiqh and exegesis which are important regarding
the religion of Islam. In this regard, religious literature works have a great
place in the history of literature notably tawhid, munâdjât, naat, hundred
hadiths, intercessions, fourty hadiths. And it is possible to see the literature
works such as praise, hilya and legends on the life and personality of Muhammad
(pbuh) and his four khalifas. And one of these works is doubtless
is the translation and the interpretation of dictums that belong to these
khalifas. And this study is the poetic translation of text of the hundred dictums
that are regarded to have belonged to St. Alî and composed by Cahız
(ö. 255/869). First of all, we give knowledge on this text, and subsequently
we make a critical edition of the risalah. Unfortunately there is no information
of the name-personality of the translator and the date of the translation.
In this manuscript, the poet who translated the hundrend dictums of
St. Alî in a poetic way, didn’t need to give place to an introduction, content
and a conclusion part. The poet here primarily give place to Arabic dictums,
and then translated them to Persian in a poetic way, and to Turkish in
aruz prosody. The linguistic content of the manuscript make us think that
the translation belong to 17th or 18 th century
Forty Hadith Hz. Alî Vecize. Hundred saying of Hz. Alî aphorism
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 13 Mart 2018 |
Kabul Tarihi | 21 Mayıs 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 1 |
Yakın Doğu Üniversitesi İslam Tetkikleri Merkezi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.