Kur’an-ı Kerim, bütün İslami ilimlerin temel kaynağını teşkil eder. Sadece kıraat ve tefsir gibi doğrudan Kur’an ilgili ilimlerin değil, hadis, fıkıh, kelam, tasavvuf ve İslam felsefesi gibi ilimlerin esas kaynağı da Kur’an-dır. Kur’an-ı Kerim, genel olarak İslam tarihi, özel olarak siyerin en mühim kaynağıdır. Nitekim Hz. Peygamber dönemi çağdaşı olması; metin olarak değişmeden ve herhangi bir müdahale görmeden günümüze kadar gelmiş olması onu daha önemli kılmıştır. Ne var ki zaman zaman siyer literatüründeki rivayet bolluğu ve farklılığın Kur’an-siyer arasında kurulan ilişkiyi olumsuz etkilediği görülmektedir. Korkut Dindi’nin, ‘Siyer-Kur’an İlişkisi –Mekke Dönemi–’ başlığıyla doktora tezi olarak hazırladığı ve 2017 yılında kabul edilen ve bu çalışmada tanıtılacak olan eser, Kur’an-ı referans ve merkez alarak Hz. Peygamber’i, Hz. Peygamber’in sîretinden de Kur’an-ı anlamayı amaçlamaktadır.
İstanbul Üniversitesi İslam Tarihi ve Sanatları Bölümü Çağdaş Siyer Araştırmaları dersi hocası Prof. Dr. Mahfuz Söylemez Hoca'ma teşekkürlerimi sunarım.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Kitap İncelemesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 17 Mart 2021 |
Kabul Tarihi | 2 Mayıs 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 1 |
Yakın Doğu Üniversitesi İslam Tetkikleri Merkezi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.