Volunteerism Trends of Social Policy Students: Yalova University Example

Yıl 2017, , 62 - 76, 10.11.2017

Enes Atay , Enver Mengü

https://doi.org/10.17828/yalovasosbil.359812

Öz

In the post-2000 welfare system in Turkey, the social policy actor has been widely
discussed in the literature that has emphasized and strengthened local governance,
private sector and voluntary organizations as responsible stakeholders as well as the
central government. In this context, the presentation of the volunteer tendencies of the
students who will work in the field of social policy will make a meaningful
contribution to the work on voluntary organizations in order to see the possession
potential. For this purpose, we have tried to put forth a quantitative picture on the
volunteerism trends in Labor Economics and Industrial Relations Department and
Social Work Department students, two basic groups that will work in social policy
field. In this context, the volunteer tendencies of the students who take social policy
education at Yalova University are examined in terms of variables such as material
return, moral satisfaction, certificate, level of contribution and mode of activity.  

Anahtar Kelimeler

Social Policy, Volunteerism, Social Work, Labor Economics and Industrial Relations, University Student

Sosyal Politika Öğrencilerinin Gönüllülük Eğilimleri: Yalova Üniversitesi Örneği

Öz

Türkiye’de 2000 sonrası refah sisteminde merkezi yönetimin sosyal politika aktörleri
olarak yerel yönetim, özel sektör ve gönüllü kuruluşları sorumluluk paydaşı olmaları
yönünde öne çıkardığı ve güçlendirmeye çalıştığı literatürde çokça ele alınmıştır. Bu
eksende sosyal politika alanında çalışacak olan öğrencilerin taşıdıkları gönüllülük
eğilimlerinin ortaya konması ise sahip olunan potansiyeli görebilmek adına, sosyal
politikanın üçüncü sektör adıyla anılan gönüllü kuruluşlar üzerine yapılan çalışmalara
anlamlı bir katkı sunacaktır. Bu amaç doğrultusunda da çalışmamızda, söz konusu
alanında çalışacak iki temel grubu teşkil eden Çalışma Ekonomisi ve Endüstri
İlişkileri Bölümü ile Sosyal Hizmet Bölümü öğrencilerinde var olan gönüllülük
eğilimleri üzerine niceliksel bir resim ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda da
Yalova Üniversitesinde sosyal politika eğitimi alan öğrencilerin sahip oldukları
gönüllülük eğilimleri maddi getiri, manevi tatmin, sertifika, katkı düzeyi ve faaliyet
biçimi gibi değişkenler ekseninde incelenerek sunulmaktadır.  

Anahtar Kelimeler

Sosyal Politika, Gönüllülük, Sosyal Hizmet, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, Üniversite Öğrencisi

Kaynakça

• Argüden, Y., & Ilgaz, P. (2006). Gönüllü Kuruluşların Yönetimi. İstanbul: Arge Yayınevi.
• Arın, T. (1993). “Dünya ve Türkiye’de Devlet Harcamaları: Devletin Küçülememesi Krizi”. Ed: Arın,
• C. (2013). Kriz, Devlet, İktisat, Sosyal Güvenlik Politikaları Seçilmiş Yazılar. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları
• Boz, İ., & Palaz, S. (2007). Factors Influencing the Motivation of Turkey's Community Volunteers. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 643-661.
• Bozkır Serdar, A. (2014). Sosyal Politika Kavramı, Tarihsel Gelişimi ve Türkiye'de Sosyal Politika. Y. Alper, & A. Tokol içinde, Sosyal Politika (s. 1-6). Bursa: Dora.
• Çakı, F. (2014). Türk Sosyolojisinde Yeni Bir Alan: Gönüllülük Araştırmaları. Sosyoloji Dergisi, 185-202.
• Doruk, Ö. T. (2010, 02 21). Hayırseverlik: Sosyal Adalet İçin Yeni Bir Paradigma Mı? İktisadi Perspektifinden Yazınsal Bir İnceleme. VII. Uluslararası STK'lar Konferansı (s. 28-36). Çanakkale.
• Dulkadiroğlu, H. (2016). Türkiye'nin Meselelerine Gönüllü Bakış. Ankara: Orion Kitabevi.
• Ersöz, H. Y. (2011). Sosyal Politikada Yerelleşme. İstanbul: İstabul Ticaret Odası Yayını
• Ferrad, A., & Chanavat, N. (2006). Sports Event Network for Tourism and Economic Development of the Alpine Space, Guide book for the management of sport event volunteers. lausanne: ıdheap.
• Feyizli, H. T. (2015). Kur'anı Kerim ve Açıklamalı Meali: Haşr Suresi. İstanbul: Server İletişim.
• Genç, A. (2011, Eylül). Erzurum, Türkiye: Sosyal Bilimler Enstitüsü. 2 20, 2017 tarihinde file:///C:/Users/Enes%20Atay/Downloads/296597.pdf adresinden alındı
• Gıllıan, C., & Golden, L. (2009). Re-Branding Social Good: As A New Conceptual Framework. Proceedings of the Academy of Marketing Studies, 9-15.
• Güder, N. (2004). Sivil Toplumcunun El Kitabı. Ankara: STGP Yayınları. Güder, N., &Özel Sektör Gönüllüler Derneği. (2006). STK’lar İçin Gönüllülük ve Gönüllü Yönetim Rehberi. Ankara: Sivil Toplum Geliştirme Merkezi.
• Kesgin, B. (2010). Kamu Sosyal Politikalarında Sosyal Yardım. İstanbul: Açılım Kitap
• Koray, M. (2005). Sosyal Politika. Ankara: İmge Kitabevi.
• Land, H. (2011). Özgecilik, Karşılıklılık ve Yükümlülük. P. Alcock, M. May, K. Rowlingson, & B. Özçelik (Dü.) içinde, Sosyal Politika: Kuramlar ve Uygulamalar (B. Yıldırım, B. Mercan, O. C. Taştan, O. Tezgel, & Ş. Gökbayrak, Çev., s. 75-84). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Online Etymology Dictionary. (2017, 02 21). Online Etymology Dictionary. Online Etymology Dictionary:http://www.etymonline.com/index.php?allowed_in_frame=0&search=altruism adresinden alındı
• Palabıyık, H. (2011). Gönüllülük ve Yerel Hizmetlere Gönüllü Katılım Üzerine Açıklamalar. Yönetim Bilimleri Dergisi, 90-100.
• Şenkal, A. (2005). Küreselleşme Sürecinde Sosyal Politika. İstanbul: Alfa Yayınları
• Talas, C. (1981). Toplumsal Politikaya Giriş. Ankara: S Yayınları.
• Til, J. V. (1988). Mapping The Third Sector: Voluntarism in a Changing Political Economy. New York: Foundation Center.
• Tokol, A. ve Alper, Y. (2012). Sosyal Politika. Bursa: Dora
• TTOK. (2016). Üniversitede Gönüllü Olmak: Üniversite Öğrencilerinin Gönüllülük Algıları, Eğilimleri ve Deneyimleri Araştırması: İstanbul Üniversitesi Örneği. İstanbul: GNG Tanıtım.
• Türk Dil Kurumu. (2017, 02 21). www.tdk.gov.tr. Türk Dil Kurumu: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_content&view=frontpage&Itemid=1 adresinden alındı
• Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. (2017, 02 21). İsâr. Ankara.
• UNV. (2011). Dünya'da Gönüllülüğün Durumu Raporu: Küresel Refah İçin Evrensel Değerler. Art Press, Türkiye: Beyaz Gemi Eğitim Danışmanlık Yayıncılık. 2 20, 2017 tarihinde file:///C:/Users/Enes%20Atay/Downloads/SWVR_TR.pdf adresinden alındı
• UNV. (2013). Türkiye'de Gönüllülük: Gönüllülüğün Rolünün ve Katkılarının Keşfedilmesi. Türkiye: Tasarımhane.
• Yaman, Y. (2003). Gönüllülük Psikolojisi ve Gönüllülük Yönetimi. Sivil Toplum Dergisi, 99-107.