Öz
Hukukun nasıl tarifi edileceği şüphesiz müşkül bir mesele. Fonksiyonel açıdan hukuk;
siyasi düzenlemelerin belirleyici, resmi yorumu veya toplumsal düzenin icbar edici
araçlarla temini ya da evrensel-etik bir prensip tarafından fertler arasında cereyan
eden ilişkilerin bitarafane tanzimi şeklinde değerlendirilebilir ise de mantık açısından
bireysel ya da toplumsal faydaya yönelik rasyonel-uzlaşımsal kurallar mı yoksa kutsal
mesajın buyrukları mı ya da akılla keşfedilip, temellendirilebilen rasyonel insan
doğasına neyin uyup neyin uymadığını gösteren ve bu nedenle de emredici veya
yasaklayıcı olan evrensel norm mu yahut da egemen gücün irade bildirimi mi olduğu
hususu hayli tartışmalıdır. Bu makalede, hukuka yönelik farklı tanımlamalar
irdelenmeye çalışılacaktır…
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aristoteles, (1990), Politika, Çev., M. Tunçay, Remzi K., İstanbul.
- Ernest Hirş, (2001), Hukuk Felsefesi ve Hukuk Sosyolojisi Dersleri, B.T.H. Araştırma Enstitüsü Ankara.
- Giorgio Del Vecchio, (1952), Hukuk Felsefesi, Çev., S. Erman, İstanbul Üniversitesi Yay., İstanbul.
- J. J. Rousseau, (1994), Toplum Sözleşmesi, Çev., V. Günyol, Adam Yay., İstanbul.
- J. Locke, (1958), Essays On The Law Of Nature, Ed. W. Von Leyden, Oxford Uni. Press, Oxford.
- John Locke, (1994), Two Treatises of Government, Ed. Peter Laslett, Cambridge Uni. Press, Cambridge.
- John of Salisbury, (1963), The Statesman’s Book of John of Salisbury -Policraticus- Trans. J. Dickinson, Russell&Russell, New York.
- Machiavelli, (2009), Prens, Çev., A. Tolga, Say Yay., İstanbul.
- Platon, (1985), Devlet, Çev., S. Eyüboğlu – M. A. Cimcoz, Remzi Kitabevi, İstanbul.
- Thomas Hobbes, (1993), Leviathan, Çev., S. Lim, YKY, İstanbul.
- W. Ebenstein, (1996), Siyasi Felsefenin Büyük Düşünürleri, Çev., İsmet Özel, Şule Yay., İstanbul.
Öz
How to define the law is undoubtedly a difficult issue. Functional aspect; the law is
formal interpretation of political arrangement, or the concluding of relations that
occur between the individuals, by means of a universal-ethical principle, or the
arrange of social order by means of coercive rules. But; In terms of logic, is law, it a
rational-reconciliation rule for individual and social benefit? Or, is the command of
the sacred message? Or is it the universal norm is imperative and prohibitive that is
discovered by mind which indicates what does and does not suitable the rational
human nature? Or is it the will of the sovereign power? This issue is highly
controversial. In this article, different definitions for the law will be argued.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aristoteles, (1990), Politika, Çev., M. Tunçay, Remzi K., İstanbul.
- Ernest Hirş, (2001), Hukuk Felsefesi ve Hukuk Sosyolojisi Dersleri, B.T.H. Araştırma Enstitüsü Ankara.
- Giorgio Del Vecchio, (1952), Hukuk Felsefesi, Çev., S. Erman, İstanbul Üniversitesi Yay., İstanbul.
- J. J. Rousseau, (1994), Toplum Sözleşmesi, Çev., V. Günyol, Adam Yay., İstanbul.
- J. Locke, (1958), Essays On The Law Of Nature, Ed. W. Von Leyden, Oxford Uni. Press, Oxford.
- John Locke, (1994), Two Treatises of Government, Ed. Peter Laslett, Cambridge Uni. Press, Cambridge.
- John of Salisbury, (1963), The Statesman’s Book of John of Salisbury -Policraticus- Trans. J. Dickinson, Russell&Russell, New York.
- Machiavelli, (2009), Prens, Çev., A. Tolga, Say Yay., İstanbul.
- Platon, (1985), Devlet, Çev., S. Eyüboğlu – M. A. Cimcoz, Remzi Kitabevi, İstanbul.
- Thomas Hobbes, (1993), Leviathan, Çev., S. Lim, YKY, İstanbul.
- W. Ebenstein, (1996), Siyasi Felsefenin Büyük Düşünürleri, Çev., İsmet Özel, Şule Yay., İstanbul.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 10 Kasım 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Ekim 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |
Kaynak Göster