The Future of Aging and The Importance of Life Policy for Older Peoples in The Framework of Structure-Individual Relationality

Yıl 2023, , 34 - 48, 30.06.2023

Cansu Taşcı , Aylin Görgün Baran

https://doi.org/10.46414/yasad.1263308

Öz

The older population is increasing on a global scale as a result of the increase in life expectancy at birth, the decrease in death and birth rates, and the developments in technology and health. The increase in the older population necessitates new plans and policies for the future, both at the individual and social level. The aim of the article is to make determinations and offer suggestions for the older peoples to develop a life policy in order not to be caught unprepared for the uncertain-ties of the future, and what the responsibilities of the government-local governments are in this regard. In this study, the question of what awaits the older peoples in the future in terms of family and intergenerational relations, social environment and neighbourhood relations, developments in the field of health, working life, physical environment and housing, and use of digital technology. The theoretical framework of the study consists of the concepts of structure-individual relational-ity and life policy. In this context, a literature review was conducted based on national and interna-tional reports and publications. The main emphasis of this study is that the older peoples can re-flectively transform their own lives as individuals in an individual sense, and that a better life can be designed for the older peoples in the future with the policies and practices that governments can realize in this regard in a structural sense. As a result, it is stated that it is possible to plan the fu-ture lives of the older peoples within the framework of structure and individual relationality. This requires both individual and structural measures. For a better aging in the future, programs that support the older peoples, such as financial aid, home health care support, shared ownership mod-els, intergenerational solidarity programs, urban and housing planning suitable for the needs of the older population, are important. On the other hand, it is recommended that both young and old individuals make the necessary investment by taking into account the needs of their old age.

Anahtar Kelimeler

Future of aging, life policy, family, work, health, gerotechnology

Yaşlanmanın Geleceği ve Yapı-Birey İlişkiselliği Çerçevesinde Yaşlılarda Yaşam Politikasının Önemi

Öz

Doğumda beklenen yaşam süresinin artması, ölüm ve doğum oranlarının azalması, teknoloji ve sağlık alanındaki gelişmelerle birlikte yaşlı nüfus küresel ölçekte giderek artmaktadır. Yaşlı nüfusun artması gelecek için hem bireysel hem de toplumsal düzeyde yeni plan ve politikaları gerekli kılmaktadır. Makalenin amacı, geleceğin belirsizliklerine hazırlıksız yakalanmamak için yaşlı bireylerin şimdiden bir yaşam politikası geliştirmelerine ve hükümet-yerel yönetimlerin bu konudaki sorumluluklarının neler olduğuna yönelik tespitlerde bulunmak ve öneriler sunmaktır. Bu çalışmada, aile ve nesiller arası ilişkiler, sosyal çevre ve komşuluk ilişkileri, sağlık alanındaki gelişmeler, çalışma hayatı, fiziki çevre ve konut, dijital teknoloji kullanımı konusunda yaşlıları gelecekte nelerin beklediği sorusundan hareket edilmiştir. Çalışmanın kuramsal çerçevesini yapı-birey ilişkiselliği ve yaşam politikası kavramları oluşturmaktadır. Bu çerçevede ulusal ve uluslararası raporlara ve yayınlara dayalı olarak bir literatür taraması yapılmıştır. Bireysel anlamda yaşlıların refleksif birey olarak kendi yaşamlarını düşünümsel biçimde dönüşüme uğratabilecekleri, yapısal anlamda hükümetlerin bu konuda gerçekleştirebileceği politika ve uygulamalarıyla gelecekte yaşlılara yönelik daha iyi bir yaşamın tasarlanabileceği bu çalışmanın temel vurgusunu oluşturmaktadır. Sonuç olarak yapı ve birey ilişkiselliği çerçevesinde yaşlıların gelecekteki yaşamlarının planlanmasının mümkün olabileceği ifade edilmektedir. Bunun için hem bireysel hem yapısal önlemlerin uygulamaya geçirilmesi gereklidir. Gelecekte daha iyi bir yaşlanma için bir taraftan hükümetler ve yerel yönetimler tarafından sunulacak mali yardım, evden sağlık bakım desteği, ortak paylaşımlı mülkiyet modelleri, nesiller arası dayanışma programları, yaşlı nüfusun ihtiyaçlarına uygun kent ve konut planlamaları gibi yaşlı bireyleri destekleyici programlar önem arz ederken diğer taraftan hem genç bireylerin hem de yaşlı bireylerin yaşlılık dönemlerinin ihtiyaçlarını dikkate alarak gerekli yatırımı yapması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

yaşlanmanın geleceği, yaşam politikası, aile, çalışma, sağlık, geronteknoloji

Kaynakça

• Ashworth, R. (2021). The health of older adults. Milken Institute içinde, Covid 19 and The Future of Ageing Report (s. 9-10).
• Baily, M., Harris, B., & Doshi, S. (2020). Covid 19 and retirement: Impact and policy responses. Economic Studies at Brookings. 10 10, 2022 tarihinde https://www.brookings.edu/research/covid-19-and-retirement-impact-and-policy-responses/ adresinden alındı
• Bauman, Z. (2017). Akışkan Modernite. (Çev. S. Çavuş,) İstanbul: Can Yayınları.
• BBC. (2020). 03 08, 2023 tarihinde https://www. bbc.com/worklife/article/20200325-can-voice-technologies-using-ai-fight-elderly-loneliness adresinden alındı
• Bengtson, V., & Putney, N. (2006). Future ‘Conflicts’ Across Generations and Cohorts? J. Vincent, C. Phillipson, & M. Downs içinde, The Futures of Old Age (s. 20-29). London: Sage Publications.
• Blackburn, E. (2021). The Future for Healthy Aging . M. Institute içinde, Covid 19 and The Future of Ageing. (s. 27-28). Milken Institute.
• Burke, R. (2017). The sandwich generation: individual, family, organizational and societal challenges and opportunities. R. Burke, & L. Calvano içinde, The Sandwich Generation- Caring for Oneself and Others at Home and at Work New Horizons in Management series (s. 3-39). Cheltenham, United Kingdom: Edward Elgar Publishing.
• Canatan, A. (2016). Yaşlılıkta Sosyal İlişkiler ve Kuşaklar Arası Etkileşim. H. Ceylan içinde, Yaşlılık Sosyolojisi (s. 139-155). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Cangöz, B. (2008). Yaşlılık: Sadece kayıp mı? Bir ayrıcalık mı?. Türk Geriatri Dergisi, 11(3), 143-150.
• Cocero, P. (2021). Covid-19 Vaccines and Treatments,. M. Institute içinde, Covid 19 and The Future of Ageing (s. 25-26). Milken Institute.
• Cohen, P. (2021). Prospects for Geroscience. M. Institute içinde, Covid 19 and The Future of Ageing (s. 23-24). Milken Institute.
• Coughlin, J. (2021). Technology for Connecting. M. Institute içinde, Covid 19 and The Future of Ageing (s. 30-31). Milken Institute.
• European Commission . (2015 ). Active Ageing Index 2014: Analytical Report. University of Southampton.
• Fischer, F. M., Martinez, M. C., Alfredo, C. H., Silva-Junior, J. S., Oakman, J., Cotrim, T., et al. (2021). Aging and the Future of Decent Work. International Journal of Environmental Research and Public Health. 18(17), 8898. doi:10.3390/ijerph181 78898
• Giddens, A. (1999). Toplumun Kuruluşu: Yapılaşma Kuramının Ana Hatları. (H. Özel, Çev.) Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Giddens, A. (2010). Modernite ve Bireysel-Kimlik - Geç Modern Çağda Benlik ve Toplum. (Çev: Ü. Tatlıcan) İstanbul: Say Yayınları.
• Government Office for Science. (2016). Future of Ageing Population. London: Government Office for Science. Future of Ageing Population. London: Government Office for Science.https://assets. publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/816458/future-of-an-ageing-population.pdf. Erişim: 20.10.2022
• Görgün- Baran, A., Günay, B., Bereketli, B., & Işık, I. (2020). Sosyal Sermaye, Güven ve Yalnızlık Açısından Yaşlıların Yaşam Deneyimleri Üzerine Nitel Bir Araştırma. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 13(2), 72-89.
• Görgün-Baran, A. (2008). Yaşlılıkta sosyalizasyon ve yaşam kalitesi Yaşlılıkta sosyalizasyon ve yaşam kalitesi aşlılıkta sosyalizasyon ve yaşam kalitesi. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi(2), 86-97.
• Görgün-Baran, A. (2016). Yaşlılıkta sosyal izolasyon ve yalnızlık . H. Ceylan içinde, Yaşlılık Sosyolojisi (s. 77-97). İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Görgün-Baran, A., & Öztekin-Alpaydın, M. (2020). A qualitative study on skills of elders to use digital technology products from digital divide perspective. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 107-122.
• Gratton, L., & Scott, A. (2016). THE 100-YEAR LIFE-Living and Working in an Age of Longevity. UK USA: Bloomsbury Publishing.
• Gündoğan, N. (2001). İşgücünün Yaşlanması ve İşgücü Piyasalarına Etkileri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 56(04), 95-108.
• Hanson , H. M., Ashe , M., McKay , H., & Winters , M. (2012). Intersection between the built and social environments and older adults’ mobility: an evidence review. National Collaborating Centre for Environmental Health (11), 1-13.
• Herbert, C. (2021). Housing Options for Older Adults. M. Institute içinde, Covid-19 and the Future of Aging (s. 32-33). Milken Instıtute.
• Irving, P. (2016). A New Model for the Future of Aging. M. Institute içinde, The Future of Aging Report. (s. 6-7). Jacobson, G., Feder, J. M., & Radley, D. C. (2020). COVID-19’s Impact on Older Workers: Employment, Income, and Medicare Spending. The Common-wealth Fund.
• Kalınkara, V. (2004). Yaşlı konutlarında iç mekan tasarımının ergonomik boyutu. Ed: V. Kalınkara. Yaşlılık: Disiplinler Arası Yaklaşım, Sorunlar, Çö-zümler. (s.59-79). Ankara: Odak Yayıncılık.
• Kalınkara, V. (2016). Temel Gerontoloji:Yaşlılık Bilimi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kalınkara , V., & Arpacı, F. (2016). Yerinde Yaşlanma. V. Kalınkara içinde, Yaşlılık: Disiplinerarası Yaklaşımlar, Sorunlar, Çözümler (s. 399-422). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kapıkıran, Ş., & Acun-Kapıkıran, N. (2016). Yaşlılık ve yalnızlık. V. Kalınkara içinde, Yaşlılık: Disiplinlerarası yaklaşım, sorunlar, çözümler (s. 79-104). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kooij, D. (2020). The impact of the Covid-19 pandemic on older workers: The role of self-regulation and organizations. Work, Aging and Retirement, 6(4), 233–237.
• Kurnaz, Z. (2016). Yaşlılıkta Çalışma Yaşamı ve Sosyal Dışlanma. V. Kalınkara içinde, Yaşlılık Disiplinlerarası Yaklaşım, Sorunlar,Çözümler (s. 387-398). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Moses, R., Hurley, B., Bhat, R., & Gangopadhyay, N. (2018). The Future of Aging. United States: Deloitte Center for Health Solutions.
• OECD. (2020). Promoting an Age-Inclusive Workforce : Living, Learning and Earning Longer. Paris: OECD Publishing.
• OECD. (2021). Poverty rate. 10 09, 2022 tarihinde https://data.oecd.org/inequality/poverty-rate.htm adresinden alındı
• Öney-Doğanyiğit, S. (2018). Yaşlılar, Yeni Teknolojiler, Ekonomi ve Sosyal Politika. A. Duben içinde, Yaşlanma ve Yaşlılık Disiplinerarası Bakış Açıları (s. 135-152). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Population Reference Bureau. (2017). Today’s Research on Aging. 12 10, 2022 tarihinde https://www.prb.org/wp-content/uploads/2017/02/TRA-35.pdf adresinden alındı
• Prensky, M. (2009). H. sapiens digital: From digital immigrants and digital natives to digital wisdom. Innovate: Journal of Online Education, 5(3).
• Price, D., & Ginn, J. (2006). The Future of Inequalities in Retirement Income . J. Vincent, C. Phillipson, & M. Downs içinde, The Futures of Old Age (s. 76-84). London: Sage Publications.
• Science Advice for Policy by European Academies (SAPEA). (2019). Transforming the Future of Ageing. Berlin: SAPEA Publication.
• Şentürk, Ü. (2018). Yaşlılık Sosyolojisi Yaşlılığın Toplumsal Yörüngeleri. Bursa: Dora Yayıncılık.
• Ter, Ü., Erdoğan, E., & Kuter, N. (2016). Yaşlılık ve Kamusal Dış Mekan Tasarımı. V. Kalınkara içinde, Yaşlılık Disiplinlerarası Yaklaşım, Sorunlar, Çözümler (s. 453-488). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• TÜİK. (2019). İstatistiklerle Yaşlılar, 2019. 05 30, 2023 tarihinde https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index? p=Elderly-Statistics-2019-33712 adresinden alındı
• TÜİK. (2020). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri (BT) Kullanım Araştırması, 2020. Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim: 09.02.2023
• TÜİK. (2020). Türkiye Sağlık Araştırması 2019. Türkiye İstatistik Kurumu.
• TÜİK. (2021). İstatistiklerle Yaşlılar 2020. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. 11 02, 2022 tarihinde https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Yaslilar-2020-37227 adresinden alındı
• TÜİK. (2022). İstatistiklerle Aile, 2021. Türkiye İstatistik Kurumu.
• TÜİK. (2022). İstatistiklerle Çocuk 2021. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
• TÜİK. (2022). İstatistiklerle Yaşlılar 2021. 11 02, 2022 tarihinde https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Yaslilar-2021-45636 adresinden alındı
• United Nations. (2021). Harnessing longevity in the future of work. United Nations Department of Economic and Social Affairs. 12 12, 2022 tarihinde https://www.un.org/development/desa/dspd/2021/09/longevity-future-of-work/ adresinden alındı
• WHO. (2022, 09 01). Healthy ageing and functional ability. https://www.who.int/philippines/news/q-a-detail/healthy-ageing-and-functional-ability#:~:text=WHO%20defines%20healthy%20ageing%20as,they%20have%20reason%20to%20value. adresinden alınmıştır
• Yaşama Dair Vakfı (YADA). (2019). Türkiye'de Yaşlılık Tahayyülleri ve Pratikleri Araştırması. İstanbul: Overteam Yayıncılık.