Electronic Chanels for Communication Between Citizen and Administration

Yıl 2018, Sayı: 37, 29 - 48, 01.06.2018

H Alpay Karasoy Özcan Sezer Özlem Kara Yıldırım

Öz

Electronic Chanels for Communication Between Citizen and AdministrationIt is known that some principles such as transparency, accountability and participation have gained the popularity with the transformation in public administration in recent years. Specially with the new public manegement it is seen that these reforms lead to public reforms. It is made possible to request information from the administrations on public activities by the freedom of information as an execution of the aforementioned principles. With this practice, it will be possible for increasing social welfare by both create an accountable and transparent public administrative management mechanism and an informed voters. Turkey also made an important reform for freedom of information in 2003. As a public relations practice, BIMER was established for improving relations between citizens and government with the framework of freedom of information. In this study an assessment of the BIMER practices is made by the data of that application results. Findings show that, application to BIMER is increasing every year and education level is an important factor for inscreasing of application and the application is usually made on request and complaint. On the other hand, when compared to the population of our country, it can be stated that the number of applications is 2% approximately

Anahtar Kelimeler

Right to information, Transparency, Participation, BIMER

Vatandaş ve İdare Arasındaki İletişimde Elektronik Kanallar

Öz

Kamu yönetiminde son yıllarda yaşanan dönüşüm ile birlikte saydamlık, hesap verebilirlik ve katılımcılık gibi bazı ilkelerin önem kazandığı bilinmektedir. Özellikle yeni kamu yönetimi anlayışı ile söz konusu ilkelerin kamusal reformların başını çektiği görülmektedir. Söz konusu ilkelerin bir uygulaması olarak bilgi edinme hakkı ile de vatandaşların kamusal faaliyetlere yönelik idarelerden bilgi talep edebilmesi mümkün kılınmıştır. Böylece hem hesap verebilir ve saydam bir idari yönetim mekanizmasının hem de bilinçli bir seçmen kitlesinin oluşturulması ve nihayetinde toplumsal refahın yükseltilmesi amaçlanmıştır. Türkiye’de de bu minvalde reformlar gerçekleştirilmiştir. Özellikle 2003 ve sonrasındaki birçok reformda açık saydam ve etkin bir kamu yönetiminin geliştirilmesi hedeflenmiştir. Bu bağlamda bilgi edinme hakkına yönelik düzenleme de 2003 yılında gerçekleştirilmiştir. BİMER de bilgi edinme hakkına bağlı olarak vatandaş ile devlet iletişimini güçlendirmek üzere kurulmuş bir halkla ilişkiler uygulamasıdır. Bu çalışmada bilgi edinme hakkı bağlamında BİMER uygulamasına ilişkin söz konusu uygulamaya ilişkin veriler çerçevesinde durum tespiti yapılmıştır. Elde edilen bulgularda vatandaşın BİMER başvurusunun yıllar itibariyle arttığı, eğitim düzeyinin arttıkça başvuru sayısının arttığı ve başvuru konularının ise daha çok istek ve şikâyet üzerine olduğu görülmektedir. Buna karşın ülkemizin nüfusu ile mukayese edildiğinde ise başvuru sayısının %2’lerde seyrettiği ifade edilebilir

Anahtar Kelimeler

Bilgi Edinme Hakkı, Saydamlık, Katılımcılık, BİMER

Kaynakça

• ALBALATE DEL SOL, D. (2013). The Institutional, Economic and Social Determinants of Local Government Transparency, Journal of Eco- nomic Policy Reform, Vol 16, No 1, pp. 90-107.
• ATİYAS, İ. ve SAYIN, Ş. (2000). “Devletin Mali ve Performans Saydamlı- ğı”, (Ed.) ATİYAS, İ. ve SAYIN, Ş., Devlet Reformu: Kamu Mali- yesinde Saydamlık, TESEV Yayınları, İstanbul, 27-43.
• BEDK (2015), 25 Soruda Bilgi Edinme Hakkı, http://www.bedk.gov.tr/Ya- yinlar.aspx, (ET: 29.12.2017).
• BERTOT, J. C, JAEGER, P. L., and GRIMES J. (2010). Using ICTs to Cre- ate a Culture of Transparency: E-government and Social Media as Openness and Anti-corruption Tools for Societies, Government Information Quarterly, Vol. 27, No 3, pp. 264–271.
• DENHARDT, R. B. and J. V. DENHARDT (2000). The New Public Service: Serving Rather Than Steering, Public Administration Review, Vol. 60, No. 6, pp. 549–559.
• DUNLEAVY, P. and HOOD, C. (1994). From Old Public Administration to New Public Management. Public Money & Management, Vol. 14, No. 3, pp. 9-16.
• KAUFMANN, D. (2002). Transparency, Incentives and Prevention (TIP) for Corruption Control and Good Governance, Qinghua Univer- sity-Carnegie Conference on Economic Reform and Good Gover- nance: Fighting Corruption in Transition Economies, Beijing, 11- 12 April, http://siteresources.worldbank.org/INTWBIGOVANT- COR/Resources/1740479- 1153237346645/quinghua_paper.pdf, (ET: 25.01.2018).
• KLJIN, E. H. (2012). “Public Management and Governance: A Comparison of Two Paradigms to Deal with Modern Complex Problems”, (Ed.) FAUR D. L., The Handbook of Governance, Oxford Univer- sity Press, 201-214.
• KOPITS, G. ve CRAIG, J. (1998). “Transparency in Government Operati- ons”, IMF Occasional Papers, No 158.
• OSBORNE, S. P. (2006). “The New Public Governance?”, Public Manage- ment Review, 8 (3): 377-387.
• OSBORNE, S. P. ve MCLAUGHLIN, K. (2002). “The New Public Manage- ment in Context, (Ed.) MCLAUGHLIN, K., OSBORNE, S.P. ve FERLIE, E., New Public
• Management: Current Trends and Future Prospects, Routledge, London, 7-14.
• ÖZER, M. A. (2005). Yeni Kamu Yönetimi Teoriden Uygulamaya, Platin Yayınları, Ankara. POLLITT, C. (1994). “Modernizing the Mana- gement of the Public Services Sector: Between
• Crusade and Catastrophe?”, paper presented to the Administrative Develop- ment Agency (November, Helsinki).
• ROBINSON, M. (2015). From The Old Public Administration to The New Public Service, Global Centre for Public Service Excellence, UNDP, https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esr- c=s&source=web&cd=1&ved=0ahU KEwjOtLv1sf7YAhWJ- CiwKHTixAc8QFggwMAA&url=http%3A%2F%2Fwww.und p.org%2Fcontent%2Fdam%2Fundp%2Flibrary%2Fcapacity- de- velopment%2FEnglish%2FSingapore%2520Centre%2FPS- Re- form_Paper.pdf%3Fdownload&usg=AOvVaw2id-d88Sd9SlWSk- L8La5O3, (20.12.2016)
• SEZER Ö. (2008). Kamu Hizmetlerinde Müşteri (Vatandaş) Odaklılık: Tür- kiye’de Kamu Hizmeti Anlayışı Açısından Bir Değerlendirme, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, C.4, S. 8.
• TESEV (2008). İyi Yönetişim El Kitabı, Tesev Yayınları, İstanbul.
• WEISS, F. and STEINER, S. (2006). Transparency as an Element of Good Governance in the Practice of the EU and the WTO: Overview and Comparison, Fordham International Law Journal, Vol 30, No 5, pp. 1543-1586.
• WORLD BANK (1992). Governance and Development, A World Bank Pub- lication, Washington, D.C.
• sayılı Bilgi Edinme Hakkı Kanunu, 24/10/2003 tarihli 25269 sayılı Resmi Gazete. BİMER, https://www.bimer.gov.tr/.