Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Evlilik Olgunluk Ölçeğinin Geliştirilmesi

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 24 - 34, 30.06.2017
https://doi.org/10.31461/ybpd.316274

Öz



Bu çalışmada bireylerin evliliğe hazır olup olmadıklarını test etmek
amacıyla hazırlanan Evlilik Olgunluk Ölçeğinin geçerlik, güvenirlik ve madde
analizi çalışmaları yapılmıştır. Ölçeğin geliştirilme çalışmaları, bekâr
bireylerden oluşan 623 kişi üzerinde yürütülmüştür. Ölçeğin geçerlik
çalışmalarında açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ve ölçüt bağıntılı
geçerlik çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Yapılan faktör analizinde ölçeğin
dört boyutlu olduğu saptanmıştır. Ölçekteki dört faktör toplam varyansın
%60.91’ini açıklamaktadır. Ölçekte yer alan maddelerin faktör yük değerleri
0.42 ile 0.86 arasında değişmektedir. Ölçüt bağıntılı geçerlik çalışmalarında
İnönü Evlilik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. İki ölçeğin korelasyon değeri r=0.72
(p=0.000) anlamlı bulunmuştur. Ölçeğin alt boyutlarının tamamının, toplam
ölçekle anlamlı bir korelasyona sahip olduğu saptanmıştır. Ölçeğin birinci
boyutunun cronbach alpha değeri 0.85, ikinci boyutunun cronbach alpha değeri
0.68, üçüncü boyutunun cronbach alpha değeri 0.80, dördüncü boyutunun cronbach
alpha değeri 0.91 ve toplam ölçeğin cronbach alpha değeri 0.90 olarak belirlenmiştir.
Test tekrar test sonuçları r=0.70, (p=0.000) anlamlı bulunmuştur. Madde analizi
çalışmalarında alt %27’lik grupla, üst % 27’lik gruptaki bireylerin, tüm
maddelerde anlamlı bir biçimde (p=0.000) ayrıştığı ortaya konmuştur.
Ölçekte
yer alan maddelerin madde toplam korelasyon değeri 0.40 ile 0.63 arasında
çıkmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonucunda Evlilik Olgunluk Ölçeğinin, bekâr
bireylerin evlilik olgunluklarını ölçmede, geçerli ve güvenilir bir araç olduğu
sonucuna varılmıştır.



Kaynakça

  • Balcı, A. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler (Onbirinci basım). Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Bayoğlu, F., & Atli, A. (2014). İnönü evlilik tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik analizleri. Ege Eğitim Dergisi, 15(2), 397-415.
  • Blagojevic, M. (1989). The attitudes of young people towards marriage: From the change of substance to the change of form. Marriage & Family Review, 14(1-2), 217-238.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö.E., Kahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.
  • Çelik, M. (2006). Evlilik doyum ölçeği geliştirme çalışması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çelik, E. (2013). Evlilik hoşnutsuzluğu ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 8(12).
  • Erbek, E., Beştepe, E., Akar, H., Eradamlar, N., & Alpkan, R.L. (2005). Evlilik uyumu. Düşünen Adam, 18(1), 39-47.
  • Fowers, B. J. (1993). Psychology as public philosophy: An illustration of the moral dimension of psychology with marital research. Journal of Theoretical and Philosophical Psychology, 13(2), 124.
  • Franzoi, S.L, Davis, M.H. and Young, R.D. (1985). The effects of private self-consciousness and perspective taking on satisfaction in close reiationships. Journal of Personality and Social Psychology, 48(6), 1584-1594.
  • Glenn, N.D. (1990). Quantitative research on marital quality in the 1980s: A critical review. Journal of Marriage and The Family, 52, 818-831.
  • Gülsün, M., Ak, M., & Bozkurt, A. (2009). Psikiyatrik açıdan evlilik ve cinsellik. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1(1).
  • Güngör, H. C., & Özbay, Y. (2008). Evlilikte yetkinlik ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(29), 79-93.
  • Hansen, J.C., L’abate, L. (1982). The classification of normal families: Functionality and dysfunctionality. Approaches to Family Therapy. Macmillan Publishing Co. Inc.
  • Haskan Avcı, Ö. (2013). Evliliğe hazırlık programının çift ilişkileri ve ilişki istikrarı üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Kalkan, M. ve Ersanlı, E. (2008). Bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı evlilik ilişkisini geliştirme programının evli bireylerin evlilik uyumuna etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 8, 963-986.
  • Kalkan, M., Ersanlı, K. (2008). Evlilik ilişkilerini geliştirme kuram ve uygulama. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Nazlı, S. (2001). Aile danışmanlığı (2.Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Özdamar, K. (1999). Paket program ile isatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi.
  • Öztürk, C.Ş., & Arkar, H. (2014). Evli çiftlerde evlilik uyumu ve cinsel doyum arasındaki ilişkiler. www.literatursempozym.com, 1(3).
  • Pullant, J. (2001). SPSS survival manual: A step-by-step guide to data analysis using SPSS for windows. Philadelphia, PA: Open University Press.
  • Schermelleh-Engel, K. & Moosbrugger, H. (2003). Models: Tests of significance and descriptive. Psychological Research Online, 8(2).
  • Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.

The Development of Marital Maturity Scale

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 24 - 34, 30.06.2017
https://doi.org/10.31461/ybpd.316274

Öz

In this study, validity, reliability and item analysis studies of the
Marital Maturity Scale prepared to test whether individuals are ready for
marriage have been done. Studies of the development of the scale were made on
623 individuals, consisting o
f single adults. In the validity studies of the scale, explanatory
and confirmatory factor analyses
and criterion related validity studies were
performed. Factor analysis revealed that the scale had four dimensions. The
four factors in the measurement account for 60.91% of the total variance. The
factor loadings of the items in the scale range from 0.42 to 0.86. Inonu
Marriage Attitude Scale was used in the
criterion related validity
studies. Correlation value of the two scales r=0.72 (p=0.000) was found
significant. It was determined that the subscales of the
scale had a significant correlation with the total scale.
The cronbach alpha value of the first dimension of the
scale was 0.85
, the cronbach alpha value of the second dimension of
the scale was
0.68,
the cronbach alpha value of the third dimension of the
scale was
0.80,
the cronbach alpha value of the fourth dimension of
the scale was
0.91
and
the cronbach alpha value of the total scale was 0.90.
Test retest results r=0.70, (p=0.000) were
found significant
. In the item analysis studies, it was revealed that in the lower 27%
group, the individuals in the upper 27% group were significantly different in
all items (p=0.000). The item total correlation value of the items in the scale
was between 0.40 and 0.63. As a result of the assessments, it was concluded
that the Marital Maturity Scale was a
reliable and valid instrument to measure
marital maturity of single adults

Kaynakça

  • Balcı, A. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler (Onbirinci basım). Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Bayoğlu, F., & Atli, A. (2014). İnönü evlilik tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik analizleri. Ege Eğitim Dergisi, 15(2), 397-415.
  • Blagojevic, M. (1989). The attitudes of young people towards marriage: From the change of substance to the change of form. Marriage & Family Review, 14(1-2), 217-238.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö.E., Kahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.
  • Çelik, M. (2006). Evlilik doyum ölçeği geliştirme çalışması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çelik, E. (2013). Evlilik hoşnutsuzluğu ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 8(12).
  • Erbek, E., Beştepe, E., Akar, H., Eradamlar, N., & Alpkan, R.L. (2005). Evlilik uyumu. Düşünen Adam, 18(1), 39-47.
  • Fowers, B. J. (1993). Psychology as public philosophy: An illustration of the moral dimension of psychology with marital research. Journal of Theoretical and Philosophical Psychology, 13(2), 124.
  • Franzoi, S.L, Davis, M.H. and Young, R.D. (1985). The effects of private self-consciousness and perspective taking on satisfaction in close reiationships. Journal of Personality and Social Psychology, 48(6), 1584-1594.
  • Glenn, N.D. (1990). Quantitative research on marital quality in the 1980s: A critical review. Journal of Marriage and The Family, 52, 818-831.
  • Gülsün, M., Ak, M., & Bozkurt, A. (2009). Psikiyatrik açıdan evlilik ve cinsellik. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1(1).
  • Güngör, H. C., & Özbay, Y. (2008). Evlilikte yetkinlik ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(29), 79-93.
  • Hansen, J.C., L’abate, L. (1982). The classification of normal families: Functionality and dysfunctionality. Approaches to Family Therapy. Macmillan Publishing Co. Inc.
  • Haskan Avcı, Ö. (2013). Evliliğe hazırlık programının çift ilişkileri ve ilişki istikrarı üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Kalkan, M. ve Ersanlı, E. (2008). Bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı evlilik ilişkisini geliştirme programının evli bireylerin evlilik uyumuna etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 8, 963-986.
  • Kalkan, M., Ersanlı, K. (2008). Evlilik ilişkilerini geliştirme kuram ve uygulama. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Nazlı, S. (2001). Aile danışmanlığı (2.Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Özdamar, K. (1999). Paket program ile isatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi.
  • Öztürk, C.Ş., & Arkar, H. (2014). Evli çiftlerde evlilik uyumu ve cinsel doyum arasındaki ilişkiler. www.literatursempozym.com, 1(3).
  • Pullant, J. (2001). SPSS survival manual: A step-by-step guide to data analysis using SPSS for windows. Philadelphia, PA: Open University Press.
  • Schermelleh-Engel, K. & Moosbrugger, H. (2003). Models: Tests of significance and descriptive. Psychological Research Online, 8(2).
  • Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikoloji
Bölüm Cilt:1, Sayı:1 Haziran
Yazarlar

Muhammed Yıldız

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yıldız, M. (2017). Evlilik Olgunluk Ölçeğinin Geliştirilmesi. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 1(1), 24-34. https://doi.org/10.31461/ybpd.316274