Sürekli ve Düzenli Sınıf Öğretmeni Değişikliğinin Kaynaştırma Öğrencisi Üzerindeki Etkisinin Öğretmen Görüşlerine Göre Belirlenmesi

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 11, 1 - 21, 30.06.2022

Halil Özgür Cahit Nuri

https://doi.org/10.31461/ybpd.1109588

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde kaynaştırma eğitimi yapılan okullarda, sürekli ve düzenli sınıf öğretmenliği değişikliğinin kaynaştırma öğrencisi üzerindeki etkisinin sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre belirlenmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden fenomonolojik modelin kullanıldığı çalışmada, yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılarak katılımcıların görüşleri betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. KKTC’de görev yapan 28 sınıf öğretmeninin katılımıyla COVID-19 önlemleri alınarak ev, kafe ve okul ortamlarında görüşmeler yüzyüze gerçekleştirilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgularda, sınıf öğretmenleri sürekli ve düzenli sınıf öğretmeni değişikliğinin kaynaştırma öğrencisi üzerinde olumsuz etki yarattığı sonucuna ulaşılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin öğretmeni ile öğrenci arasında yakalanan uyum ve yapılan eğitsel düzenlemelerin devam edebilmesi için bir yıldan daha fazla süreye ihtiyaç duydukları ve yapılan değişiklikten sonra özel gereksinimli öğrencilerinin akademik gelişimleri için kaygı duydukları ortaya çıkmıştır. Sınıf öğretmenleri kaynaştırma eğitiminin mutlaka yapılması görüşünde olduğu ancak kaynaştırma eğitimi alan öğrencilerinin sınıf tekrarının gerekliliği konusunda kararsız oldukları belirlenmiştir. Öğretmenler öğretim uyarlamaları yaparken ders saatlerinin özel gereksinimli öğrenci için yeterli olmadığını ortaya koymuştur. Ayrıca öğretmenler öğrenciye uygulanacak yöntem ve öğrencinin gereksinimleri hakkında daha fazla bilgiye ihtiyaç duymaktadırlar.

Anahtar Kelimeler

Sınıf Değişikliği, Kaynaştırma Eğitimi, Özel Gereksinimli Birey, Sınıf Öğretmeni

Destekleyen Kurum

yok

Proje Numarası

yok

Teşekkür

yok

Determining the Effect of Continuous and Regular Classroom Teacher Change on Inclusion Students According to Teachers' Views

Öz

In this study, according to the opinions of primary school teachers, it is aimed to determine the effect of continuous and regular classroom teaching change on mainstreaming students in schools where inclusive education is provided in the Turkish Republic of Northern Cyprus. The phenomenological model, which is one of the qualitative research methods was used in this study to demonstrate semi-structured interviews were conducted and the opinions of the participants were analyzed by descriptive analysis method. The interviews were held in home, cafe and school environments with the participation of 28 classroom teachers working in the TRNC, by taking COVID-19 precautions. In the findings obtained in the research, it was concluded that the continuous and regular classroom teacher changes had a negative effect on mainstreaming students. Primary school teachers stated that they needed more than one year for the continuation of the rapport and educational arrangements between the students and teachers. After the change, it was revealed that teachers were concerned about the academic development of their students with special needs. It has been determined that the classroom teachers are of the opinion that inclusive education should be done but they undecided about the students who receive inclusive education are necessity of grade repetition. In order to overcome these difficulties, they allocate more time to their students with special needs by collaborating with special education teachers and school counselors. In addition, teachers need more information about the method to be applied to the students and their needs.

Anahtar Kelimeler

Classroom Change, Inclusive education, Individual with Special Needs, Primary School Teacher

Proje Numarası

yok

Kaynakça

• Abbasoğlu, S. (2016). Özel eğitim ve kaynaştırma eğitimi uygulanan ilkokullarda özel eğitim hizmetlerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Lefkoşa: Yakın Doğu Üniversitesi.
• Altun, T. ve Filiz, T. (2020). Sınıf öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilerin eğitimine yönelik görüşlerinin incelenmesi. Trakya Eğitim Dergisi, 10(1), 1-22.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2007). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Ankara: Sakarya yayıncılık.
• Ataseven, B. (2012). Nitel bilimsel araştırmalarda veri kalitesinin önemi. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 34(2), 543-564.
• Avramidis, E. ve Kalyva, E. (2007). Yunan öğretmenlerinin özel gereksinimli çocukların normal okula dahil edilmesine yönelik tutumları. Avrupa Özel Eğitim Dergisi, 22(4), 367-389.
• Avramidis, E. ve Norwich, B. (2002). Teachers' attitudes towards integration/inclusion: A review of the literature. European Journal of Special Needs Education, 17(2), 129-147.
• Babaoğlan, E. ve Yılmaz, Ş. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimindeki yeterlikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 345-354.
• Battal, İ. (2007). Sınıf öğretmenlerinin ve branş öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimin ilişkin yeterliliklerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Afyonkarahisar: Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Batu, E.S., Kırcaali-İftar, G. ve Uzuner, Y. (2006). The opinions and suggestions of teachers who are working in a vocational school about inclusion. Ankara University Faculty of Educational Sciences Journal of Special Education, 5(2), 33-50.
• Can Ateş, R. (2019). Engelli politikalarında sivil toplum kuruluşlarının rolü: KKTC örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Cankaya, Ö, ve Korkmaz, İ. (2012). İlköğretim I. kademede kaynaştırma eğitimi uygulamalarının sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 1-16.
• Creswell, J.W. (2002). Eğitim araştırması: Nicel planlama, yürütme ve değerlendirme (s. 676). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
• Creswell, J.W. (2013). Steps in conducting a scholarly mixed methods study. DBER Speaker Series, 48. digitalcommons.unl.edu/dberspeakers/48.
• Creswell, J.W., & Nitel, A.D. (2017). Nicel ve karma yöntem yaklaşımları. Çeviri Editörü: Selçuk Beşir Demir, Ankara: Eğiten Kitap.
• Esmer, B., Yılmaz, E., Güneş, A.M., Tarım, K., & Delican, B. (2017). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma öğrencilerinin eğitimine ilişkin deneyimleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(4), 1601-1618.
• Friend, M. (2013). Special education: Contemporary perspectives for school professionals. Pearson Higher Ed.
• Friend, M. ve Bursuck, W.D. (1999). Including students with special needs. Boston: Allyn & Bacon.
• Gökalp, T. (2019.) Öğretmenlerin kaynaştırma uygulamalarındaki yeterlilikleri ve kaynaştırma eğitimi ile ilgili duygu tutum ve kaygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi (KKTC Örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Lefkoşa: Yakın Doğu Üniversitesi.
• Güleryüz, B. (2014). Sınıf öğretmenlerinin ve sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Zonguldak: Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• KKTC İstatistik Kurumu (2011). Nüfus ve Hayati İstatistikler. stat.gov.ct.tr/IST-YIL-2019.aspx web sitesinden 20.01.2022 tarihinde indirilmiştir.
• KKTC MEB (2006). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı, Kuzey Kıbrıs’ta Özel Eğitim-Önce İnsan. Lefkoşa: Milli Eğitim ve Kültür ve Kültür Bakanlığı İlköğretim Dairesi Müdürlüğü Özel Eğitim Birimi Yayını Yönetmeliği.
• Kwapy, J.E. (2004). Attitudes Toward Inclusive Education By K-12 Regular and Special Education Techers. A Dissertation Presented in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree Doctor of Philosophy Capella University.
• Lewis, R.B., Wheeler, J.J., Carter, S.L. (2017). Teaching students with special needs in general education classrooms. Pearson.
• Nacaroğlu, G. (2014). Okul öncesi kaynaştırma eğitimi uygulamalarının öğretmen tutumlarına göre incelenmesi: Gaziantep ili örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Saygı, M. (2007). Kuzey Kıbrıs’ ta özel eğitim ve kaynaştırma [Special education and mainstreaming in north Cyprus]. Journal of National Education, 1, 53-64.
• Sucuoğlu, B., & Kargın, T. (2006). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları. Morpa Kültür Yayınları.
• Şimsek, H., & Yıldırım, A. (2001). The reform of pre-service teacher education in Turkey. In R. G. Sultana (Ed.), Challenge and change in the Euro-Mediterranean region: Case studies in educational innovation (pp. 411-430). New York: Peter Lang Publishing Inc.
• Tabaklar, F. (2017). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarındaki yeterliklerinin belirlenmesi (KKTC Örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Lefkoşa: Yakın Doğu Üniversitesi.
• Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınevi.
• Turnbull, A.P., Turnbull, H.R., Wehmeyer, M.L., ve Shogren, K.A. (2020). Exceptional Lives: Practice, Progress, & Dignity in Today's Schools. Pearson Education, Incorporated.
• Türkiye Ulusal Engelliler Veri Tabanı (UEVT) (2020). erisilebilirlik.prohes. com.tr/blog/turkiyede-ulusal-engelli-veri-tabanina-gore-nufusun-13-u-yani-9-milyon-engelli/26 web sitesinden 20.04.2022 tarihinde indirilmiştir.
• Vilda, M., İrdem, K., Ustam, F., Çamlıca, A., Gözügüzel, Ö.D., Cellatoğlu, B.B., ... ve Dervişoğulları, K. (2019). İlkokul öğretmenlerinin işbirlikli öğrenmeye yönelik görüşlerinin belirlenmesi. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education, 8(4), 113-125.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, E., & Melekoğlu, M.A. (2018). Kaynaştırma eğitiminin yasa ve uygulamalardaki durumunun Türkiye ve Avrupa bağlamında değerlendirilmesi. Osmangazi Journal of Educational Research, 5(1), 1-17.